က်ေနာ္တို႔က ကရင္ျပည္နယ္သား ကရင္လူမ်ဳိးပါပဲ။ အေျခအေနရ ထုိင္းမွာ အလုပ္လုပ္တယ္ေပါ့ေလ။ ထုိင္းဘက္မွာ ရွာေဖြလုပ္ကိုင္စာေသာက္ေနတာလဲ ၾကာလွေပါ့။ ေငြေလဘာေလ စုေစာင့္မိရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ရြာကိုလြမ္းလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေမ့ကို လြမ္းလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ မၾကာမၾကာျပန္လည္တတ္တယ္။ ျဖစ္ပံုက ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြေန႔ (စက္တင္ဘာ ၁၈) ကေပါ့မွာ က်ေနာ္တို႔ ရြာကိုလြမ္းတာနဲ႔ မဲေဆာက္ကေန တဆင့္ ျမဝတီဘက္ကို ကူးခဲ့ၾကတယ္။ ျမဝတီဘက္ကို ေမာင္ခ်စ္သူ (အရင္ ၉၉၉) ဂိတ္ကေနကူးခဲ့ၾကတယ္။
ဗမာဘက္ကမ္းကို ေရာက္ေတာ့ ဂိတ္ေစာင့္တဲ့ ရဲေဘာ္က ဒီဂိတ္မွာပဲ ထိုင္းေငြေတြအားလံုးလဲသြားဖို႔ ေျပာပါတယ္။ ထုိင္းေငြေတြကို တျခားမွာ ေတြ႔သြားရင္ အဖမ္းခံရႏုိင္တယ္ ဘာညာနဲ႔ သတိလည္း ေပးလုိက္ေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဂိတ္ကျဖတ္တဲ့သူ အားလံုး သူတို႔ ဆီမွာပဲ ေငြေတြ လည္းၾကရေတာ့တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ဂိတ္က သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေငြလဲႏႈန္းကို ေျပာျပေတာ့ အကုန္လံုး ငုတ္တုတ္ေမ့ကုန္ၾကတယ္။
ျမန္မာေငြ တသိန္းကို ဘတ္ေငြ ငါးေထာင္တဲ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ တျခားမွာလဲရင္ ၄၁၀၀ ေလာက္ဆို ျမန္မာေငြ တသိန္းရတယ္။ ခုေတာ့ ထိုင္းမွာ အေသအလဲ ကုန္း႐ုန္းရွာေဖြစုေဆာင္းထားတဲ့ ေငြကို တရားဝင္ နယ္စပ္ဂိတ္ေပါက္ေစာင့္ၿပီး ဓါးျပတုိက္ခံရသလို ခံစားလုိက္ရတယ္။ လုပ္တဲ့ အဖြဲ႔ကလည္းၾကည့္အံုး က်ေနာ္တို႔ ကရင္လူမ်ဳိးအတြက္ လုပ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့ ေစာခ်စ္သူ အဖြဲ႔ေလ။ က်ေနာ္တို႔ ထုိင္းမွာ အလုပ္လုပ္ၿပီး ျပန္လည္ၾကမယ့္ မိတ္ေဆြေတြအားလံုး သတိထားႏုိင္ေအာင္ ဒီစာကို ေရလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ကရင္ျပည္နယ္သားတဦး
Thursday 22 September 2011
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
No comments :
Post a Comment