Thursday, 27 December 2007


ၾကားျဖတ္သတင္း
Breaking News

ဘယ္နာဇီဘူတို လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရျခင္း

ပါကစၥတန္ နိင္ငံ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဘယ္နာဇီ ဘူတို Benazir Bhutto- ဘူတို ဟာ ဒီေန ့ ၾကာသာပေတးေန မွာ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ျခင္းခံရပါတယ္။ အမည္မသိ အေသခံလူသတ္သမားက သတ္ျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဗံုးနဲ ့ေဖါက္ခြဲ မသတ္ျဖတ္ခင္ကေလးမွာ ေသနပ္နဲ ့ ျပတ္ခတ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဗံုးကို ခြဲလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။

အခင္းျဖစ္ပြားရာ မွ ၂ မိုင္ေ၀းေသာ ရာ၀ါပင္တီ - Rawalpindi- အေထြေထြေဆးရံုၾကီးကို ေရာက္တဲ့အခါမွာ ဘူတို မွာ ေသဆံုးေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း အတည္ျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။ အဓီကရူဏ္းေတြျဖစ္မွာဆိုးတဲ့အတြက္ လူေတြကို အိမ္မွာတြင္ေနၾကရန္ ပါကစတန္ ပုလိပ္က ျပည္သူကို သတိေပးထားသည္။

စီအန္အန္ မွ



ဘယ္နီဇာဘူတို ့
အထုပတၱိ အက်ဥ္း

ဘယ္နာဇီဘူတို ကို ၁၉၅၃ ဇူလိုင္ ၂၁ ရက္ေန ့တြင္ ပါကစတန္နိင္ငံ ကရာခ်ီ ျမိဳ ့တြင္ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။ အဖ ၀န္းၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဇုသီကာ အလီဘူတို ့ ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၆၉ ခုနစ္မွာ ့အေမရိကန္ နိင္ငံ ဟားဗတ္တကၠ သိုလ္ ၁၉၇၃ မွာေတာ့ အဂၤလန္ ေအာက္စပို မွာပညာသင္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ ဒီတကၠသိုလ္ေတြမွာ ဒသနိက၊စီးပြားေရး
နိင္ငံေရး၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ဥပေဒႏွင့္ သံတမာန္နည္းပညာေတြကို စည္းပူးေလ့လာခဲ့ပါသည္။
၁၉၈၇ ခုနစ္ တြင္ အာဆစ္အလီ ဇာတီယီ ႏွင့္ အိမ္ေထာင္ျပဳ ခဲ့ပါသည္။ သားသမီး သံုးဦးကို ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။

ဘာနာဇီဘူတို ရဲ ့ ဖခင္ ဇုသီကာ အလီဘူတို ့ မွာလည္း ့၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းတဦးျဖစ္သည္။၁၉၇၅ခုနစ္တြင္းစစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားေသာ သမတဇီယာအူဟတ္က သူမဖခင္ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ အလီဘူတို ့ အား ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ရာထူးမွျဖဳတ္ခ်ခံရျပီး ၁၉၇၇ ခုနစ္မွာ ၾကိဳးေပးကြပ္ျမစ္ျခင္းခံရပါသည္။

၁၉၈၈ႏို၀င္ဘာ၁၆ရက္ေန့မွာပထမဆံုးအၾကိမ္လြတ္လပ္စြာက်င္းပတဲ့ေရြးေကာက္ကပြဲမွာ သူမပါတီကအမတ္ေနရာအမ်ားဆံုးနဲ့နိင္ခဲ့သည္။သူမအသက္၃၅ခုနစ္မွာအသက္ငယ္ဆံုး၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုအျပင္ သူမဟာ မူစလင္ ကမၻာရဲ ့ပထမဆံုးေသာ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္လည္း ျဖစ္လာခဲ့ရပါသည္။
၁၉၈၈ ခုနစ္မွာ ကမၻာေက်ာ္ People Magazine မွ ကမၻာ ့အလွဆံုး အမ်ိဳးသမီး ၅၀ စရာရင္းမွာ ထည္ ့သြင္းေဖၚျပျခင္းခံခဲ့ရပါသည္။ ၁၉၉၀ ခုနစ္မွာ သူမအာ ပါကစၥတန္ စစ္တပ္မွ လဒ္စား မႈ ျဖင့္ တရားစြဲဆို ျခင္းခံခဲ့ရပါသည္။ သူမအစိုးရအဖြဲ ့ဖ်က္သိမ္းျခင္းခံရပါသည္။ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၾကီး န၀ါရွာရစ္ ( ဇီယာဟူဟတ္ တပည္ ့ေက်ာ္ ) က ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာပါသည္။ ဒါေပမဲ့ လဒ္စားမႈ နဲ ့သူမျပစ္ဒဏ္ေပးခံခဲ့ရျခင္းမရိွခဲ့ပါ။

၁၉၉၃ ခုနစ္ မွာ ေရြ းေကာက္ပြဲထပ္လုပ္ရာ သူမပါတီအနိင္ရခဲ့ျပန္ျပီး၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ျပန္လည္ တင္ေျမာက္ျခင္းခံရျပန္သည္။ ထိုအခါစစ္တပ္မွာ လဒ္စားမႈ ျဖစ္ တရားစြဲဆိုမူ ကိုခံခဲ့ရျပန္သည္။ သမတ က သူမအစိုးရကိုဖ်က္သိမ္းခဲ့ျပန္သည္။ ၁၉၉၈ ခုနစ္တြင္ ယူနိက္တက္ အာရပ္ေစာဘြားမ်ား နိင္ငံမွာ သူမ ဆႏၵအေလ်ာက္ေနထိုင္ခဲ့ပါသည္။ ၂၀၀၇ခုနစ္မွာ ပါကစၥတန္ နိင္ငံ သို ့စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး မူရွာရစ္ ႏွင့္ နားလည္မူ ျပန္လည္ ရခဲ့သျဖင့္ နိင္ငံသို ့ ျပန္လည္ ခဲ့ပါသည္။ ၂၀၀၇ ခုနစ္ ဒီဇင္ဘာ ၂၈ ရက္ေန ့မွာ သူမသည္ မူစလင္ အေျခခံ၀ါဒီအၾကမ္းဖက္သမားမ်ားလက္ခ်က္ျဖင့္က်ဆံုးခဲ့ရပါသည္။


ေရြ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးက
ဘယ္နီဇဘူတို ကြယ္လြန္သြားသည္ ့အတြက္ ၀မ္းနည္းေၾကာင္းမွတ္တမ္း

ဒီမိုကေရစီျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရးၾကိဳးပန္းေနစဥ္ကလာမွာသူမက်ဆံုးသြားသည့္အတြက္ က်ေနာ္တို့အထူးေၾကကြဲ၀မ္းနည္းမိေၾကာင္းေဖၚျပလိုပါသည္။သူမရဲ့ဒီမိုကေရစီျပန္လည္ထြန္းကားေရးစြမ္းေဆာင္ခ်က္မ်ား အား က်ေနာ္ တို ေရြ၀ါေရာင္ လူပ္ရွားမူ မွ က ဦးညြတ္ဂုဏ္ျပဳလို္က္ပါသည္။ အာရွတိုက္ဒီမိုကေရစီ ျပန္လည္ရွင္သန္နိင္ေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္တိုက္ပြဲ၀င္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း သံဓိဌာန္ျပဳပါသည္။


5 comments :

TTT said...

the translation is not clear!! Who got the death sentence?

Anonymous said...

according to that nation's history,

PERVEZ MUSHARRAF KILLED HER

U.S GOV GOT BIG HEADACHE NOW


WWIII will be soon OR hard to handle for limit wars with islamic world.

i suggest for myanmar, we have to becareful for daw su

Anonymous said...

true t t..
after 9/11 u.s first target was bin laden[before was their business partner ] and CIA still believe that he is still alive and living in PAK.
but PAK is a Islamic country so CIA can't easy to penetrate inside PAK . they have to coalition with PAK gov. especially with PAK mil intel. GEN PERVEZ MUSHARRAF is not a extremist person but he was opening the door for some extremist group [u.s most wanted ] . PAK mil intel members are high classified . some are working with extremist and some are triple agent for CIA .but u.s did not surprise for that, so CIA can't get clear shot to capture the bin laden.
if Benazir Bhutto become a P.M again .. extremist strong hold will be lose from PAK and she will get kill anyway.. sooner or later. now is done. that is really bad for India also.
u.s can't put too much pressure or blame on PAK gov, because of nuclear nation and CIA can't still penetrate to extremist world and can't get detail info yet.If wrong ,worse thing is can be create the crusade war again between NATO and Islamic world.WWI and II was not about religion .so world leaders might be really careful to handle that case.if not ..just like Einstein said about WWIV

Unknown said...

ဘနာဇီရာ ဘူတို လုပ္ၾကံခံရတဲ့ သတင္းကိုၾကားၾကားခ်င္း က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံက ဒီပဲယင္းလုပ္ၾကံမႈႀကီးကိုခ်က္ခ်င္း သတိရမိတယ္ ။ ငါနဲ႔အယူအဆမတူညီတဲ့သူ ငါ့ရန္သူ ၊ ငါရန္သူသာမရွိေတာ့ရင္ ငါ့အယူအဆဟာ အမွန္ျဖစ္လာမွာပဲ ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚေတြကို အခုအခ်ိန္မွာ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းက လက္မခံၾကေတာ့ပါဘူး ။ ့ ဘနာဇီရာ ဘူတို ကိစၥဟာ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံရဲ႕အေရးတစ္ခုတည္းမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ။ ကမၻာေပၚမွာရွိတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔ အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားသူတိုင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္ေနပါတယ္ ။
ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ဘနာဇီရာ ဘူတို လုပ္ၾကံခံရတဲ့ကိစၥမွာ ပါကစၥတန္ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ ထပ္တူထပ္မွ်၀မ္းနည္းမိပါတယ္ ။ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အတိုက္အခံေခါင္းေဆာင္ ဘနာဇီရာ ဘူတို ေကာင္းရာသုကတိလားပါေစ ။ လူအမ်ားရဲ႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားအားကိုးျခင္းကိုခံရတဲ့အတြက္လဲ ေကာင္းရာမြန္ရာေရာက္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္ဗ်ာ ။ က်ေနာ့္ကမၻာႏိုင္ငံေရးအျမင္မွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနပါတယ္ ။ ဗမာႏိုင္ငံသားမ်ားသို႔ ....ဒါဟာပါကစၥတန္ကိစၥပဲ ငါတို႔နဲ႔မဆိုင္ဘူးလို႔ ျမင္ရင္ သိပ္မၾကာခင္မွာ ကိုယ္အလွည့္ဆိုတာ ေရာက္လာလိမ့္မယ္ဆိုတာ အားလံုးသေဘာေပါက္ၾကပါ ။

Anonymous said...

new york time

General Musharraf’s ruling party understood that it would be trounced in any free elections and, together with its allies within the intelligence services, contrived to have the Constitution suspended and elections indefinitely postponed. Very conveniently, the assassination attempt against me last month that resulted in the deaths of at least 140 people is being used as the rationale to stop the democratic process by which my party would most likely have swept parliamentary elections. Maybe this explains why the government refuses to allow the F.B.I. and Scotland Yard to assist in a forensic investigation of the bombings.

demonstrations are taking place across Pakistan. Opposition party members, lawyers, judges, human rights advocates and journalists have been rounded up by the police without charge. The press has been seriously constrained. The chief justice of the Supreme Court and many other judges are believed to be under house arrest.

The United States, Britain and much of the West have always said the right things about democracy in Pakistan and around the world. I recall the words of President Bush in his second inaugural address when he said: “All who live in tyranny and hopelessness can know: the United States will not ignore your oppression, or excuse your oppressors. When you stand for your liberty, we will stand with you.”

The United States alone has given the Musharraf government more than $10 billion in aid since 2001. We do not know exactly where or how this money has been spent, but it is clear that it has not brought about the defeat of the Taliban and Al Qaeda, nor succeeded in capturing Osama bin Laden, nor has it broken the opium trade. It certainly has not succeeded in improving the quality of life of the children and families of Pakistan.

The United States can promote democracy — which is the only way to truly contain extremism and terrorism — by telling General Musharraf that it does not accept martial law, and that it expects him to conduct free, fair, impartial and internationally monitored elections within 60 days under a reconstituted election commission. He should be given that choice: democracy or dictatorship with isolation.

While the world must do its part to confront tyranny, the primary responsibility rests in the hands of the people of Pakistan. It is incumbent on Pakistanis to tell General Musharraf that martial law will not stand. The overwhelming majority of Pakistanis are moderate; it is my hope that they will unite in a coalition of moderation to marginalize both the dictators and the extremists, to restore civilian rule to the presidency and to shut down political madrassas, the Islamic schools that stock weapons and preach violence.

It is dangerous to stand up to a military dictatorship, but more dangerous not to. The moment has come for the Western democracies to show us in their actions, and not just in their rhetoric, which side they are on.

Benazir Bhutto, the prime minister of Pakistan from 1988 to 1990 and from 1993 to 1996, is the leader of the Pakistan People’s Party.