Thursday, 3 January 2008

ko moethee's discussion in Chicago Conference

ကိုမုိးသီးဇြန္ရဲ့ ခ်ီကာဂို ေဆြးေႏြးပြဲ မိန္ ့ခြန္း



ကိုမိုးသီး ၂ မိနစ္ ေဆြးေႏြးခ်က္

ဒီဇင္ဘာ လ ၂၈ - ၂၉ ရက္ ၊ ၂၀၀၇ မွာ တကမၻာလံုးမွာရိွတဲ့၈ေလးလံုးမ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေတြ အေမရိကန္နိင္ငံ ခ်ီကာဂိုျမိဳ ့မွာ ေတြ ့ဆံု ျပီးညီလာခံတခုကိုက်င္းပခဲ့တယ္။ ႏွင္းေတြ က်ေနတဲ့ ၾကားက ညီလာခံဟာ ေႏြးေထြးမႈ ရင္းႏွီးမႈေတြရိွခဲ့တယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကိုခ်မွတ္နိင္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီညီလာခံမွာ ကိုမိုးသီး တက္ေရာက္ေဆြးေႏြးခဲ့တယ္။ သူကို ေဆြးေႏြးခြင့္ ၂မိနစ္ ေပးခဲ့တယ္။ ဒီ ၂ မိနစ္ ေဆြးေႏြးပြဲ မွာ သူဘာေတြကို ေဆြးေႏြးခဲ့လည္း ေလ့လာၾကပါစို ့

သူအဓိက ေဆြးေႏြးတာကေတာ့ ၂၀၀၈ လူထု လႈပ္ရွားမူအတြက္ ေပၚလစီ နဲ ့ေသနဂၤဗ်ဳးဟာ တိုက္တြန္းခ်က္ေတြပါ။ သူေဆြးေႏြးခ်က္ေတြကို ေလ့လာၾကပါစို ့့

၁-သူေဆြးေႏြးခ်က္ေတြရဲ ့ အဓိက အႏွစ္သာရ- Central Theme - က ဘာလည္း ။

၂-သူေျပာတဲ့ ေမဂ်ာစီးပြားေရး ေတြဆိုတာဘာလည္း

၃- ျမန္မာစီးပြားေရးဟာ တံခါးဖြင့္ေစ်းကြက္ လား လက္၀ါးၾကီးအုပ္ေစ်းကြက္လား

ဒီစီးပြာေရးစနစ္ကို သူဘာေျပာလည္း

၄- တခ်ိဳ ့နိင္ငံေတြက ေတာ္လွန္ေရးေအာင္ပြဲခံတယ္။ တခ်ိဳ ့နိင္ငံေတြက ေအာင္ပြဲမခံဘူးလို ့သူကေျပာတယ္။ သင္ကဘယ္လို ထင္သလည္း ။

၅- သံဃာလႈပ္ရွားမႈ ၾကီး ျဖစ္ရတာအဓီကအေၾကာင္းရင္းကို သူက ဘယ္လိုျမင္သလည္း

၆- သံဃာ လႈပ္ရွားမႈ ၾကီးမွာ အဓိက အားနည္းခ်က္ ကို သူဘာေျပာလည္း

၇- ဘန္နီဇာ ဘူတို ကိုသတ္တဲ့တရာခံဟာ ဘယ္သူလည္း လို ့ ကိုမိုးသီးကေျပာပါသလည္း

၈- ဘယ္လိုလူထုအစိုးရ ဖြဲ ့စည္းဖို ့အတြက္ ကိုမိုးသီးက တိုက္တြန္းထားပါသလည္း

၉- ဘာေၾကာင့္ နအဖ ဆက္လက္အသက္ရွင္ေနေသးတာလည္း လို ့ ကိုမိုးသီးက ေထာက္ျပထားပါသလည္း

၁၀- ျမန္မာ့အေရးကို ကုလသမဂ က အေရးယူနိင္ဖို ့အတြက္ ဘယ္နည္းလမ္းကိုသံုးဖို ့သူရဲ ့အၾကံေပးခ်က္ဟာ ျဖစ္နိင္ေခ်ရိွပါသလည္း

စိတ္ပါ၀င္စားသုူတိုင္းကို ေဆြးေႏြးဖို ့ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ Comment ေပးဖို ့ဖိတ္ေခၚပါတယ္။

Moderator
Mr.Mindfulness

10 comments :

Anonymous said...

IF ALL THE FAMOUS 1988 GENERATION LEADERS CAN CREATE THAT KIND OF DISCUSSION INSIDE OF MYANMAR SECRETLY ,OUR MYANMAR PEOPLE'S DEMOCRACY MOVEMENT WILL BE ONE STEP CLOSER

KeithWin said...

I'm sure that the 88 generation leaders had that kind of meetings many times inside Burma that we dont know about. Its good that we dont know b/c if we do, the SPDC will surely know.

KeithWin said...

I'd like to comment Ko Moe Thee about armed struggle against the SPDC. I think that the Burmese democracy forces (both inside burma and abroad) are stressing the non-violent struggle a bit too much. We all know that the SPDC will use violence against peaceful protesters so why dont we start getting violent against them?

Anonymous said...
This comment has been removed by the author.
TTT said...

getting into the arm strategy is a very risky business. Please remember SPDC has very good friends like Russia and China who sell various ammunitions.

Personally, I don't want to see Myanmar as second Vietnam.

Anyway, this is an option that can be used if majority of people prefer.

Unknown said...

i totally agree with what keith said. and i feel the same..i always try to think and remember how and what castro did for their revolution. one more, pls remember what u ne win said, "knife with knife and spears with with spears", we need to do the same.

Anonymous said...

ဟယ္လို ကိုမိုးသီး

ဟယ္လို ကိုမိုးသီး ခင္ဗ်ားကို က်ေနာ္တို ့ခ်စ္တယ္

ခင္ဗ်ားကို ေဒးကာနက္ဂ်ီ အျဖစ္ မလိုခ်င္ဘူး။
ခင္ဗ်ားကို ပီမိုးနင္း အျဖစ္ မလိုခ်င္ဘူး။
ခင္ဗ်ားဟာ ေစြးေစြးနီခြပ္ေဒါင္း ျဖစ္ရမယ္။

ခင္ဗ်ားကို ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ အျဖစ္ မလိုခ်င္ဘူး။
ခင္ဗ်ားကို ေလ့လာသူအခါေတာ္ေပး အျဖစ္ မလိုခ်င္ဘူး။
ခင္ဗ်ားဟာ စပါတာကပ္ ျဖစ္ရမယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို ့ဟာခင္ဗ်ား လက္ထဲကဓားျဖစ္ခ်င္တယ္။
ခင္ဗ်ား ခုတ္ခ်က္တိုင္းကို ယံုခ်င္တယ္။
အားလံုးက ခင္ဗ်ား စစ္ခ်ီဗံုသံၾကားခ်င္တယ္။

အားလံုးက အားလံုးကို ေတြေဝေနတဲ့ထဲ ခင္ဗ်ားမပါဘူး။
ခင္ဗ်ားကို ေမွ်ာ္ၾကတယ္။
ခင္ဗ်ား ပဥၥလက္က ဓာတ္ဖန္လံုးၾကည့္တာထက္ပိုမယ္။
ခင္ဗ်ားကို ယံုၾကတယ္။
ခင္ဗ်ား ဦးေဆာင္မႈေနာက္မွာ က်ေနာ္တို ့ေနခ်င္တယ္။
ခင္ဗ်ားကို ခ်စ္ၾကတယ္။

ဓားေတြက ထပ္ေသြးလဲ အသြားပ့ဲတာပဲ ႐ွိေတာ့မယ္။
က်ေနာ္တို ့လိုခ်င္တာ ေဒၚလာေစ်း သတင္း မဟုတ္ဘူး။
က်ေနာ္တုိ ့လိုခ်င္တာ စစ္ေခြး႐ူးမ႐ူး မဟုတ္ဘူး။
က်ေနာ္တို ့လိုခ်င္တာ ႏိုင္ငံေရးသံုးသပ္ခ်က္ မဟုတ္ဘူး။

ပါတီစြဲ ဝါဒစြဲ ဆိုတာထက္ က်ေနာ္တို ့စစ္အာဏာ႐ွင္ကို ျဖိဳခ်င္တယ္။
ခင္ဗ်ား လမ္းျပဖို ့လိုေနတယ္။
စကားလံုးေတြ ထက္ အေ႐ြ ့ပါခ်င္တယ္။

ပညာတတ္ဆန္တဲ့ ေတြေဝမႈေတြ အစား
စပါတာေတြလို တိုက္ရင္းေသလိုတယ္။
ေဒါင္အလံတလူလူ မလြင့္ႏိုင္ေတာင္မွ
အလံေသျပီး လူ႐ွင္တဲ့ ဘဝထက္ ေကာင္းမယ္….ယံုတယ္။

ခင္ဗ်ားဟာ ေစြးေစြးနီခြပ္ေဒါင္း ျဖစ္ရမယ္။
ခင္ဗ်ားဟာ စပါတာကပ္ ျဖစ္ရမယ္။
ဟယ္လို ကိုမိုးသီး !
ခင္ဗ်ားကို ေတာ္လွန္ေရးသမား အျဖစ္ က်ေနာ္တို ့ခ်စ္တယ္။

မိုးထက္ေန

Anonymous said...

SPDC ႏွင့္ အေဝးေရာက္ႏိုင္ငံေရး bloggerမ်ား democracy ပဲ
ႀကီးေလွာ္ဝင္ႏိႉက္ကာ ျပည္သူလူထုဖက္လွည့္ၿပီးအီးမွန္မွန္ေပါက္ျခင္းျဖင ့္democracy အီးနံ႔မ်ားလိူင္လိူင္ေဝေနပါ ျပီ

Burma Image said...

In my honest opinion, whatever option you choose either none violent or armed struggle that will advance the cause is good for the revolution. What we need here is coordinated afford toward the main cause. We need to discuss more about basic requirements for the revolution, how we organize the people, raise the money and take part in whatever ways we are able or comfortable with. People have their own talents, have money and own limitation and situation and so on. We need to welcome people and allow them to participate as they wish either their talents, money or time. This is for the people both inside and outside of Burma. Without man-power and money you can’t really do a thing.

We need the revolution committee with very dedicated people working together. They must be honest and have experience with leadership skills. The financial is very important and I would suggest that the honorable monks and people whom we can trust must oversee this matter. So that people can send money for the revolution. So start to form a committee and start the fund-raising. I believe that we have very sincere people got together in Chicago. So, that is a good start.

We do not want exclusive but all inclusive of Burmese all over the world. I agreed with Ko Moe Thee that new government style group did not do well with average people. We need people who are among the people to get connection. But we can ask suggestion from those groups and welcome any coordination with them.

This was a lot of subjects to discuss and I can’t go into each one. I suggest that you should open discussion for each subject and give your initial statement. So that people can focus on each one. I am sure there will be a lot to discuss for each one of them.

Lun Lunn said...

ကိုမိုးသီး အပါအ၀င္ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ား ..

ကၽြန္ေတာ္ ဆႏၵျပဳခ်င္တာကေတာ့…ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္နက္ကိုင္ တိုက္တဲ့အဖြဲ႕ေတြ ရွိကိုရွိ္ရမယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ ေခြး၀ဲစား အမ်ိဳးယုတ္ သာသနာဖ်က္ စစ္အာဏာရွင္နဲ႔ ေအာက္ဆြဲ ေခြး၀ဲစား စစ္တပ္ကို ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း တြန္းလွန္ဖို႔ရာ ခက္ခဲႏိုင္ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ ေနာက္လိုက္ ေခြး၀ဲစားေတြကို ပညာျပန္ေပးဖို႔ကေတာ့ လူညီရင္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် ရွိပါတယ္။

ပထမဦးဆံုး ၾကံ႕ဖြတ္၊ စြမ္းအားရွင္ဆိုတဲ့ ေခြး၀ဲစားေတြကို ရပ္ကြက္တိုင္း၊ ရပ္ကြက္တိုင္း စည္းလံုးညီညြတ္ လွ်ိဳ႕၀ွက္စြာ ေခ်ာင္းေျမာင္း ႐ုိက္ သတ္ ၾကစမ္းပါ။ ဒါမွ အဲ့ဒီ ေခြး၀ဲစားေတြ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ထင္ရာစိုင္း မလုပ္ရဲေတာ့မွာ ျဖစ္သလို ေခြး၀ဲစား အမ်ိဳးယုတ္ သာသနာဖ်က္ စစ္အာဏာရွင္ေတြကိုလည္း ကိုယ္တတ္ႏိုင္ရာ အပိုင္းကေန စတင္ တြန္းလွန္ျပီးသားလည္း ျဖစ္တယ္။


အဲဒီ ေနာက္လိုက္ ေခြး၀ဲစားေတြကို တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႏွိမ္နင္းသြားႏိုင္ရင္ ေခြး၀ဲစား စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အကိုင္းအခက္ေတြကိုလည္း ခ်ိဳးဖ်က္ပစ္ရာ ေရာက္ျပီး သတင္း အခ်က္အလက္ေတြ လြယ္လြယ္ မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ အတြက္ ျပည္သူျပည္သားေတြမွာလည္း ႏွိပ္စက္ခံရမႈ နည္းပါးသြားေစမယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။

အဲဒီ ေနာက္လိုက္ ေခြး၀ဲစားေတြ အားလံုးနီးပါးကို ႏွိမ္နင္းႏိုင္ျပီ ဆိုရင္ ႏိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူကို ခ်စ္တဲ့ ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္စိတ္ရွိတဲ့ စစ္သားေတြ၊ စစ္တပ္ေတြလည္း ျပည္သူနဲ႔ ရဲရဲ၀င့္၀င့္ လက္တြဲ လာႏိုင္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ညီအစ္ကိုတို႔မွာလည္း အဲဒီ ေနာက္လိုက္ ေခြး၀ဲစားေတြကို အရင္ဆံုး ႏွိမ္နင္းႏိုင္မယ့္ အျခား နည္းလမ္းေကာင္းေတြ ရွိႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ႏွစ္ဦးကစျပီး လူတိုင္း လူတိုင္း တတ္ႏိုင္ရာက စျပီး ေျပာက္ၾကားစနစ္နဲ႔ စတင္ လုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ ျမန္မာျပည္တြင္းရွိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို လမး္ညႊန္ တိုက္တြန္း အားေပးေစခ်င္ပါတယ္။



ဒီကၽြဲပါးေဆာင္းပ်က္ေတြကို တူညီေသာ တုန္႔ျပန္မႈ နဲ႔ တိုက္ကို တိုက္ရေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ ေရာက္ေနျပီ။ ညီအစ္ကိုတို႔ အေနနဲ႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြကို ေျပာျပၾကပါ။ တိုက္တြန္းၾကပါ။

ေလးစားစြာျဖင့္

လြန္လြန္း