ကမၻာတခု အိပ္မက္တခု တကယ္ျဖစ္ေစဖို႔ ....

(ဂါမဏိ)
http://naytthit.com ... မွ

“ကမၻာတခု အိပ္မက္တခု” ဆိုတဲ့ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္က်င္းပဖို႔ တႏွစ္တိတိအလို ၂၀၀၇ ခု ၾသဂုတ္(၈)ရက္ ည ၈ နာရီ ၈ မိနစ္ဆုိတဲ့ မဂၤလာအခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံပီကင္းၿမိဳ႕ ေတာ္ရဲ႕ တိန္အန္မင္ရင္ျပင္မွာ အိုလံပစ္အႀကိဳ တႏွစ္လိုအခမ္းအနားကိုက်င္းပခဲ့တယ္။ ေမာ္စီ တံုးဓာတ္ပံုႀကီး ခ်ိတ္ဆြဲထားတဲ့ ေကာင္းကင္ဘံုၿငိမ္းခ်မ္းေရးမုခ္ဦးကို အခမ္းအနားအတြက္ ေရႊ ေရာင္နဲ႔အနီေရာင္မီးေတြ ထြန္းထားၿပီး အကအခုန္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ နာမည္ေက်ာ္အဆို ေတာ္အမ်ဳိး မ်ဳိးနဲ႔ မီး႐ွဴးမီးပန္းေတြ ပါ၀င္ခဲ့ပါတယ္။

လာမယ့္ ၂၀၀၈ အိုလံပစ္ပြဲဟာ အာဏာရတ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ေတြအတြက္ သူတို႔ႏိုင္ငံကို ဂုဏ္တင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းျဖစ္ေပမဲ့ တကမၻာလံုးက လူ႔အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူေတြကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္၀မ္းသာစရာ ပြဲလမ္းသဘင္အျဖစ္ မယူဆၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီတႏွစ္အႀကိဳသမယမွာ ဆႏၵျပပြဲေတြကို တခဲနက္စတင္ခဲ့ၾကပါတယ္။

မဟာတံတုိင္းႀကီးေပၚမွာ တိဘက္လြတ္လပ္ေရးေထာက္ခံသူ (၆)ဦးက “ကမၻာတခု အိပ္မက္ တခု တိဘက္လြတ္လပ္ေရး ခ်က္ခ်င္းေပး ၂၀၀၈” ဆိုတဲ့ နဖူးစည္းစာတမ္းကို ခ်ိတ္ဆြဲခဲ့တယ္။ ပီကင္းအိုလံပစ္ ဦးစီးေကာ္မတီ႐ံုး၀င္းအျပင္မွာ နယ္စည္းမျခားသတင္းေထာက္မ်ားအဖြဲ႔က အရာရွိေတြက အက်ဥ္းခံ တ႐ုတ္သတင္းေထာက္ေတြလႊတ္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတယ္။ ျဖစ္ ခ်င္ေတာ့ တ႐ုတ္ပုလိပ္ကလဲ အဲဒီမွာသတင္းယူေနတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္တဖြဲ႔ကိုဖမ္း လိုက္ေသးတယ္။ တက္ႂကြလႈပ္ရွားသူတခ်ဳိ႕ကလဲ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ ဆူဒန္ႏိုင္ငံလို ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ လြန္းတဲ့အစိုးရေတြကို ေထာက္ခံအားေပး ေနတဲ့ တ႐ုတ္ေပၚလစီ မေျပာင္းရင္ အိုလံပစ္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ၾကဖို႔အထိ လႈံ႕ေဆာ္စည္း႐ံုး လႈပ္ရွားေနၾကတယ္။
တ႐ုတ္အစိုးရပိုင္းကေတာ့ အိုလံပစ္ပြဲကို ႏိုင္ငံေရးမပတ္သက္ဖို႔ ထပ္တလဲလဲေတာင္းဆိုေန ေလရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့စိတ္ကူးပါ၊ သမိုင္းကိုျပန္ၾကည့္ရင္ ၁၉၃၆ ခု ဘာလင္အိုလံပစ္ကို ဟစ္တလာက ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိေရးအတြက္ စအသံုးခ်ခဲ့တယ္။ ၁၉၆၈ ခု မကၠ ဆီကိုအိုလံပစ္မွာေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ႕လူမည္းအားကစားသမား ႏွစ္ေယာက္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ လူျဖဴလူမည္းခြဲျခားေရး၀ါဒ ကန္႔ကြက္တဲ့ဆႏၵျပမႈကို ဆုယူေနရင္းနဲ႔လုပ္ ခဲ့တယ္။

ဟန္ေဂရီေတာ္လွန္ေရးကို ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုက ေသြးေခ်ာင္းစီးႏွိမ္နင္းခဲ့တာကို ကန္႔ ကြက္တဲ့ အေနနဲ႔ နယ္သာလန္၊ စပိန္၊ ဆြစ္ဇာလန္တို႔က ၁၉၅၆ ခု မဲလ္ဘုန္းအိုလံပစ္ကိုသပိတ္ ေမွာက္ခဲ့သလို ဆူးအက္တူးေျမာင္းအေရးအခင္းမွာ ၿဗိတိန္၊ ျပင္သစ္နဲ႔ အစၥေရးတို႔ရဲ႕ စြက္ဖက္ မႈကို ကန္႔ကြက္တဲ့အေနနဲ႔လဲ ကေမၻာဒီးယား၊ အီဂ်စ္၊ အီရတ္၊ လက္ဘႏြန္တို႔က အဲဒီ မဲလ္ဘုန္း အိုလံပစ္ကို သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ၾကတယ္။ အသား အေရာင္ခြဲတဲ့ေတာင္အာဖရိကႏိုင္ငံကို ပါ၀င္ ခြင့္ျပဳလို႔ ၁၉၇၂ ခု ျမဴးနစ္အိုလံပစ္ပြဲနဲ႔ ၁၉၇၆ ခု မြန္ထရီယယ္အိုလံပစ္ပြဲေတြကို အာဖရိကႏိုင္ငံ (၂၈)ႏိုင္ငံက သပိတ္ေမွာက္ခဲ့တယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကလည္း ႏိုင္ငံတကာအိုလံပစ္ ေကာ္မတီ (အိုင္အိုစီ)က တ႐ုတ္တႏိုင္ငံတည္းမူကို လက္မခံလို႔ဆိုၿပီး ၁၉၇၆ အိုလံပစ္ကို သပိတ္ေမွာက္ ခဲ့တယ္။ ဒီ့အရင္ကလည္း တိုင္၀မ္(တ႐ုတ္ျဖဴ)ကို တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ ခြင့္ေပးထားလို႔ဆိုၿပီး အိုလံပစ္ပြဲေတြမွာ ၀င္ၿပိဳင္ဖို႔ဖိတ္တာေတြကို တ႐ုတ္(နီ)က ၁၉၅၂ အိုလံ ပစ္ ကစၿပီးေတာက္ေလွ်ာက္ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၄ က်မွ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာ့ အိုလံပစ္ၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ စတင္ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၈၀ ခု ေမာ္စကိုအိုလံပစ္ကိုေတာ့ အေမရိကန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ႏိုင္ငံ (၆၂)ႏိုင္ငံက အာဖဂန္ နစၥတန္ အေရးေၾကာင့္ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့သလို ၁၉၈၄ ခု ေလာ့စ္အိန္ဂ်ယ္လိအိုလံပစ္ပြဲကိုေတာ့ ဆိုဗီယက္႐ုရွ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ (၁၅)ႏိုင္ငံက ၈၀ ခုႏွစ္အတြက္ လက္စားေခ်တဲ့အေနနဲ႔ သပိတ္ ေမွာက္ခ့ဲတယ္။ အာဖဂန္ကိစၥေၾကာင့္ ေမာ္စကိုအိုလံပစ္ကို သပိတ္ေမွာက္တဲ့ အထဲမွာ တ႐ုတ္ ျပည္သူ႔သမတႏိုင္ငံလည္း ပါခဲ့ပါတယ္။

၁၉၇၂ ျမဴးနစ္အိုလံပစ္မွာဘဲ ပါလက္စတိုင္းအၾကမ္းဖက္သမားေတြက အစၥေရးအားကစား သမားေတြကို ၀င္ေရာက္ ဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ အစၥေရးအားကစားသမား (၁၁) ေယာက္၊ ဂ်ာမန္ရဲ(၁)ေယာက္၊ အၾကမ္းဖက္သမား(၅)ေယာက္ ေသခဲ့တယ္။ ၁၉၉၆ အတၱလန္ တာအိုလံပစ္မွာေတာ့ အေမရိကန္အၾကမ္းဖက္သမားတေယာက္ကဗံုးခြဲလို႔ လူႏွစ္ေယာက္ေသ (၁၁၁)ေယာက္ဒဏ္ရာခဲ့တယ္။

၂၀၀၈ ဧၿပီ(၂၄)ရက္မွာ အိုင္အိုစီက ႏိုင္ငံအသီးသီးက အိုလံပစ္ေကာ္မတီေတြဆီ တရား၀င္စာ တေစာင္ပို႔ခဲ့ရာမွာ အိုလံပစ္ပြဲေတာ္၀င္းအတြင္း ဘယ္ေနရာမွာမဆို အားကစားသမားေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးသေဘာထားေဖာ္ထုတ္မႈကို တားျမစ္ထားပါတယ္။ စကားအားျဖင့္(သို႔မဟုတ္)စာအား ျဖင့္ လြတ္လပ္စြာေဖာ္ျပမႈတင္မက အသံတိတ္ အမူအရာဟန္ပန္အားျဖင့္ ေဖာ္ျပမႈကိုပါတား ျမစ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အိုင္အိုစီက အိုလံပစ္ပဋိညာဥ္စာတမ္း ပုဒ္မ ၅၁/၃ ကို ရည္ ၫႊန္းၿပီး “မည္သည့္ အိုလံပစ္ပြဲခင္းမ်ား သို႔မဟုတ္ ၿပိဳင္ပြဲကြင္းမ်ား သို႔မဟုတ္ အျခားေနရာမ်ား တြင္မွ ဆႏၵျပမႈ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံေရး၀ါဒျဖန္႔မႈ သို႔မဟုတ္ ဘာသာေရး၀ါဒျဖန္႔မႈ သို႔မဟုတ္ လူမ်ဳိး ေရး၀ါဒျဖန္႔မႈမွန္သမွ်ကို ခြင့္မျပဳ”လို႔ ေထာက္ျပထားပါတယ္။ ဒါဟာ အင္မတန္႔ကို က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔ အဓိပၸာယ္ေကာက္လို႔ရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ပုဂၢိဳလ္ တဦးတေယာက္ကျဖစ္ေစ ဒါမွမ ဟုတ္ ပုဂၢိဳလ္တစုကျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြ၊ တံု႔ျပန္မႈေတြ၊ သေဘာထားေတြ သို႔မဟုတ္ ဘယ္လိုေဖာ္ျပပံုမ်ဳိးမဆို အႀကံဳး၀င္ေနၿပီး အဲဒီလူေတြရဲ႕ပံုသဏၭာန္ အျပင္အဆင္အ၀တ္အစား ကိုယ္ဟန္မူရာ၊ စာျဖင့္ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္၊ ႏႈတ္အားျဖင့္ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္ေတြ အား လံုး ပါ၀င္ပါတယ္။

ေဂ်ာ့ေအာ္၀ဲလ္ေရးတဲ့ “၁၉၈၄” ၀တၴဳဆံဆံ မေနာကံျပစ္မႈေတြကို အိုင္အိုစီက စာရင္းထုတ္ျပန္ တာဟာ တိဘက္အေရး လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ျမန္မာ့အေရးလႈပ္ရွားမႈေတြကို တ႐ုတ္အလိုက် ဟန္႔ တားဖို႔ရည္ရြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္အားကစား သမားေတြက “ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ ကမၻာ ႀကီးအတြက္” လို႔ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေရးထားတဲ့ ရင္ထိုးတံဆိပ္ေတြ တပ္ဖို႔ႀကံရြယ္ထားတာေတာင္ ပိတ္ပင္ခံရဖို႔ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေျခဟန္ လက္ဟန္ျပတာမ်ဳိး၊ မ်က္ႏွာအမူအရာ ျပတာ မ်ဳိးကိုပါ အေရးယူႏိုင္တဲ့ အေျခအေနျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိန္တံုးကလည္း ၿဗိတိန္နဲ႔ နယူဇီလန္ႏိုင္ငံ အိုလံပစ္ေကာ္မတီေတြက ဒီလို အမိန္႔မ်ဳိးေတြ ထုတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ လူထု ဖိအားေတြေၾကာင့္ အဲဒီအိုလံပစ္ေကာ္မတီေတြ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ခဲ့ရပါတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ကေတာ့ အားကစားသမားေတြဟာ တျခားႏိုင္ငံသားေတြလိုဘဲ ပီကင္းအပါအ၀င္ ဘယ္ေနရာမွာျဖစ္ျဖစ္ လူ႔အခြင့္အေရးနဲ႔အညီ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာနဲ႔ လြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္ခြင့္ရွိရမယ္ လို႔ရပ္တည္ထားပါတယ္။ (၁၉၆၈ ခုတံုးကေတာ့ အိုလံပစ္ပြဲမွာဆႏၵျပတဲ့ လူမည္းအားကစား သမားႏွစ္ေယာက္ကို အေမရိကန္အိုလံပစ္ေကာ္မတီက ရာသက္ပန္ အားကစားၿပိဳင္ခြင့္ ပိတ္ ပစ္ခဲ့ပါတယ္။)

အိုင္အိုစီက အဲသလုိမီးစိမ္းျပၿပီးတဲ့ေနာက္ ဇြန္(၄)ရက္မွာ ပီကင္းအိုလံပစ္ပြဲေတာ္ဦးစီး ေကာ္မ တီက အိုလံပစ္ပြဲလာ ႏိုင္ငံျခားသားေတြအတြက္ ေရွာင္ရန္ ေဆာင္ရန္ စည္းကမ္းခ်က္ေတြ တသီႀကီးထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ေဟာ္တယ္မွာ မတည္းတဲ့သူေတြ ရဲစခန္းမွာ ဧည့္စာရင္း တုိင္ရမယ္၊ အေဆာက္အဦးျပင္ပ ေလဟာျပင္မွာ မအိပ္ရ၊ အိုလံပစ္လက္မွတ္ ၀ယ္ထားသူ တိုင္းကို ဗီဇာအလိုအေလ်ာက္ မထုတ္ေပးႏိုင္၊ အိုလံပစ္ပြဲခင္းအတြင္း ႏိုင္ငံေရး ဘာသာေရး လူမ်ဳိးေရး ေႂကြးေၾကာ္သံမ်ား ေအာ္ဟစ္ျခင္း နဖူးစည္းစာတန္းမ်ား ပိုစတာမ်ား ကိုင္ေဆာင္ ျခင္း မျပဳရ၊ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံေတာ္အလံကို မီး႐ႈိ႕ျခင္း ဖ်က္ဆီးျခင္း မလုပ္ရ၊ ‘စိတ္ေရာဂါ’ ရွိသူမ်ား မလာရ၊ တိဘက္အေၾကာင္း လံုး၀ ပါးစပ္မဟရ စသည္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီစည္းကမ္းခ်က္ေတြ ကို အဂၤလိပ္ဘာသာနဲ႔ မထုတ္ဘဲ တ႐ုတ္ဘာသာနဲ႔ဘဲ ထုတ္တာလည္း ထူးဆန္းေနပါတယ္။

အိုင္အိုစီကေတာ့ မိမိတို႔ဟာ ႏိုင္ငံေရးအသြင္မေဆာင္တဲ့ အိုလံပစ္အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္း ရပ္ခံေနတာသာ ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အိုလံပစ္ပဋိညာဥ္ထဲမွာ “အားကစားျဖင့္ လူသား၏ သဟဇာတက် ေျပျပစ္ေခ်ာေမြ႔စြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို အက်ဳိးေဆာင္ၿပီး လူ႔ဂုဏ္ သိကၡာ ထိန္းသိမ္းခိုင္ျမဲေရးႏွင့္ဆိုင္သည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေသာလူ႔ေဘာင္ ျဖစ္ထြန္းေရးကို အားေပး ျမႇင့္တင္ရန္”လို႔လည္း အတိအလင္းေၾကညာထားပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေရးဘဲ မဟုတ္ပါလား၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရခ်င္ရင္ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးရပါတယ္၊ လူ႔ဂုဏ္သိကၡာခုိင္ျမဲဖို႔ဆိုရင္ တရားမွ်တမႈ၊ လြတ္လပ္ခြင့္နဲ႔ လူ႔အခြင့္ အေရးတို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

အိုင္အိုစီက ၂၀၀၈ ခု အိုလံပစ္ပြဲအိမ္ရွင္အျဖစ္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကိုေရြးခဲ့စဥ္တံုးက အေၾကာင္း တခ်က္က ဒီ အိုလံပစ္ပြဲေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ လူ႔အခြင့္အေရးအေျခအေနတိုးတက္ေအာင္ အားေပးႏိုင္လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ စဥ္းစားခ်က္နဲ႔ေရြးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အိုင္အိုစီက ၿငိမ္း ခ်မ္းစြာတိုက္ပြဲဆင္မႈေတြကို ပိတ္ပင္ေနတာဟာ(၁၉၃၆ ခု ဟစ္တလာရဲ႕ ဘာလင္အိုလံပစ္တံုး ကလို) တ႐ုတ္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးေၾကာ္ျငာဆံဆံ ၀ါဒျဖန္႔ပြဲႀကီး အက်ဳိးအတြက္သာျဖစ္ၿပီး အားကစားၿပိဳင္ဆိုင္မႈထက္ အမ်ားႀကီးပိုအေရးႀကီးတဲ့ တန္ဖိုးစံေတြကို ေျမျမႇဳပ္စေတးပစ္ရာ ေရာက္ေနပါတယ္။

“အိုလံပစ္ဆိုတာ လူ႔သဘာ၀နဲ႔ ပတ္သက္ေနတယ္”လို႔ ယခင္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အေထြ ေထြအတြင္းေရးမႉး ေက်ာက္က်ိယန္ရဲ႕ အႀကံေပးအရာရွိေဟာင္း ေပါက္တံုး ကိုယ္တိုင္က ေျပာ ပါတယ္၊ “ဒီေတာ့ အိုလံပစ္ကို လူ႔အခြင့္အေရး နဲ႔ ခြဲျခားပစ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဗ်”တဲ့။ တကယ္ေတာ့ တ႐ုတ္ဟာ သူ႔တုိင္းျပည္မွာ အိုလံပစ္ပြဲလုပ္ဖို႔ ေလွ်ာက္လႊာမတင္မီ ကတည္းက အဲဒါကို စဥ္း စားခဲ့ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ အခုေတာ့ တ႐ုတ္အစိုးရဟာ ပီကင္းအိုလံပစ္နဲ႔ ျမန္မာ့ေရႊ၀ါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး၊ တိဘက္ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးေတြ၊ ဆူဒန္ႏိုင္ငံ ဒါဖာလူသတ္ပြဲေတြ ခ်ိတ္ ဆက္မိမွာကို အႀကီးအက်ယ္ စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔ေနၿပီး အဲဒါမ်ဳိးခ်ိတ္ဆက္တာဟာ “တာ၀န္မဲ့ လုပ္ရပ္” ျဖစ္တယ္လို႔ ေသြး႐ူးေသြးတန္းေျပာေနပါတယ္။

ျမန္မာ့အေရးနဲ႔ တိဘက္အေရးေတြေၾကာင့္ ပီကင္းအိုလံပစ္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးႏိုဘယ္ဆုရွင္ ေတာင္အာဖရိက ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးဒက္စမြန္တူးတူးက လႈံ႕ေဆာ္ထား ပါတယ္။ ေနာ္ေ၀း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဘြန္ဒီ၀စ္ကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေနကို အာ႐ံုစိုက္ လာေအာင္ ပီကင္းအိုလံပစ္ကို ကမၻာကအသံုးခ်ရမယ္လို႔ ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာလမွာ ေဆာ္ၾသခဲ့ပါတယ္။ ပီကင္းအိုလံပစ္ပြဲဟာ တ႐ုတ္ျပည္ရဲ႕အိမ္ နီးခ်င္း ျမန္မာႏိုင္ငံအေျခအေန တိုးတက္လာေစႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ ေနာ္ေ၀း ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္းက ယံုၾကည္ပါတယ္။ ဒီအတြက္ အိုလံပစ္ပြဲမတိုင္မီမွာေရာ အိုလံပစ္ပြဲ ကာလအတြင္းမွာပါ အိုလံပစ္နဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး လႈပ္ရွားမႈေတြလုပ္ရမယ္လို႔ ေအာ္စလို ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးနဲ႔လူ႔အခြင့္အေရးဗဟိုဌာနရဲ႕ လက္ရွိအႀကီးအကဲျဖစ္ေနတဲ့ ဘြန္ဒီ၀စ္က ဆိုပါတယ္။ အား ကစားနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကို လံုးလံုးလ်ားလ်ား ခြဲျခားရမယ္ဆိုတဲ့ ေခတ္ေဟာင္းအျမင္ဟာ ဒီေန႔ ေခတ္ကမၻာနဲ႔ မကိုက္ညီေတာ့ဘူးလို႔ ဘြန္ဒီ၀စ္က ေျပာပါတယ္။

ဂါမဏိ
ရည္ညႊန္း၊တိုင္းမဂၢဇင္း၊ ၾသဂုတ္ ၂၀၊ ၂၀၀၇၊
ေနာ္ေ၀ပို႔စ္၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၊ ၂၀၀၇၊
၀ါရွင္တန္ပို႔စ္ သတင္းစာ၊ ေမ ၁၁၊ ၂၀၀၈၊
wikipedia