တရားမွ်တတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ႏွင့္ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္

စိုးသင့္ေဆြ
မဲေပးတယ္ဆုိတာ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားတေယာက္အတြက္ေတာ့ ႏုိင္ငံသားတာဝန္တရပ္ကုိ ထမ္းေဆာင္ တာပါတဲ့။ အရင္က အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားလူငယ္လူ႐ြယ္ေတြဟာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတုိ႔ မဲေပးတာတုိ႔ကုိ စိတ္ဝင္စားမႈ နည္းပါးၾကပါတယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံရဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ မဲေပးသူရာခုိင္ႏႈန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း လူလတ္ပုိင္း နဲ႔ သက္ႀကီး႐ြယ္အုိပင္စင္စားေတြပဲမ်ားတာပါ။ ဒီႏွစ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ လူငယ္ေတြ နဲ႔ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားေတြက ပုိၿပီးတက္တက္ႂကြႂကြ မဲေပးခဲ့ ေထာက္ခံခဲ့ၾကပါတယ္။
သူတို႔ တခဲနက္ေထာက္ခံအားေပးခဲ့သူကေတာ့ လူငယ္သမတေလာင္း (ခုေတာ့ အေမရိကန္ရဲ့ ပထမဆုံး လူမည္း သမၼတ) Barack Obama ကုိျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံသားေတြဟာ စီးပြားေရးကေမာက္ကမျဖစ္မႈ၊ ဘ႑ေရးလုိေငြျပမႈ နဲ႔ စစ္ပြဲေတြ ဒါေတြအားလုံးအတြက္ ေျပာင္းလြဲမႈအသစ္တခုကုိ အလြန္အမင္း လုိလားေတာင့္တ ေနၾကတာပါ။

အခု သမတသစ္ျဖစ္တဲ့ အုိဘားမားဟာ သက္တမ္းကုန္ဆုံးသြားၿပီျဖစ္တဲ့ သမၼတေဟာင္း ေဂ်ာ့႐ွ္ဘြတ္႐ွ္ လက္ထက္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ စီးပြားေရးမေျပလည္မႈ၊ စစ္ပြဲႏွစ္ခု နဲ႕ အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာေတြ အားလုံးကုိ ရင္ဆုိင္ေျဖ႐ွင္း ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒီေနရာမွာ အေမရိကန္ရဲ့ အတုယူဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အခ်က္ေလးကုိ ေတြ႔ရပါတယ္။ မဲေပးၿပီးျပန္လာတဲ့ လူေတြကုိ ႏုိင္ငံတဝွမ္းမွာ႐ွိတဲ့ အခ်ဳိ႕စားေသာက္ဆုိင္ေတြ၊ ေကာ္ဖီဆုိင္ေတြ၊ ေရခဲမုန္႔ဆုိင္ေတြ က ဆုခ်တဲ့အေနနဲ႔ အခမဲ့ေကၽြးေမြးတယ္ဆုိတာပါပဲ။ မဲသြားေပးတဲ့သူတေယာက္ဟာ မဲ႐ုံမွာ မိမိဆႏၵ႐ွိတဲ့အတုိင္း ဒီမုိကရက္ကုိပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရီပါဘလစ္ကန္ ကုိပဲျဖစ္ျဖစ္ မဲေပးၿပီးသြားရင္ “I voted ” ဆုိတဲ့အမွတ္အသားပါ တံဆိပ္ဝုိင္းေလးတခုကုိ မဲေပးၿပီးေၾကာင္း သက္ေသအျဖစ္ရ႐ွိပါတယ္။ အဲဒီတံဆိပ္ေလးကုိ သာျပလုိက္ အခမဲ့လုိ႔ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီ၊ ဒုိးနပ္၊ အသားညွပ္ေပါင္မုံေတြ နဲ႔ ေရခဲမုန္႔ေတြကုိ ဆုိင္ေတြက ဝမ္းပန္းတသာနဲ႔ေကၽြးေမြးတာပါ။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားတုိင္းဟာ သူတုိ႔ ရဲ့ အနာဂတ္ကုိ သူတုိ႔ပုိင္ဆုိင္ႏုိင္ ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ႏုိင္ငံကုိ သူတုိ႔ကုိယ္စား အဖက္ဖက္ကေကာင္းမြန္၊ တုိးတက္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔ အတြက္ သမတေ႐ြးတဲ့ပြဲမွာ သူတုိ႔ဟာ အသည္းၾကားက မဲတျပားကုိ အေကာင္းဆုံး အေတာ္ဆုံးလုိ႔ သူတို႔္သတ္မွတ္ယုံၾကည္ထားတဲ့ သမတေလာင္းကုိ မဲေပးခဲ့ ၾကတယ္။

အဲဒီေနာက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိ ေၾကာျငာလုိက္တဲ့ အခါမွာလည္း အုိဘားမားကုိ ေထာက္ခံမဲထည့္ခဲ့ သူေတြဟာ သမတအုိဘားမား ရဲ့ ေအာင္ပြဲဟာ သူတုိ႔ရဲ့ေအာင္ပြဲ သူတုိ႔ရဲ့ေပ်ာ္႐ႊင္မႈလုိပဲ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္တဲ့ ႏုိဝင္ဘာလ၄ရက္ေန႔ညကေန ေနာက္ေန႔ လင္းအားႀကီးအခ်ိန္္အထိ ဝါရွင္တန္ ဒီစီၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ့ လမ္းမေတြမွာ ကားေတြ၊ လူေတြဟာ အုိ-ဘား-မား……အုိ-ဘား-မား လုိ႔လွည့္လည္ဟစ္ေကၽြးရင္း သူတုိရဲ့ေထာက္ခံမႈကုိ ထင္ထင္႐ွား႐ွားျပခဲ့ၾကတယ္။ ဒီလုိပဲ ႏုိင္ငံအႏွံမွာလည္း ဂုဏ္ျပဳပြဲေတြလုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ လာမဲ့ ၂၀၀၉၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၀ရက္ေန႔မွာ သမတ သက္တမ္းကုန္ဆုံးမဲ့ လက္႐ွိ ရီပါဘလစ္ကန္ သမတ ေဂ်ာ့႐ွ္ဘြတ္႐ွ္ ဘက္ကလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိ လုိက္နာၿပီးေတာ့ သမတသစ္ကုိ အာဏာလြဲေျပာင္း ေပးမယ္လုိ႔လည္း ဂတိျပဳေျပာၾကား လုိက္တယ္။ တရားမွ်တတဲ့ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ နဲ႔ ဒီမုိကေရစီရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ အတူတူတြဲေတြ႔ရတဲ့ အျပင္ အင္မတန္အတုယူစရာေကာင္းတဲ့ တုိင္းခ်စ္ျပည္ခ်စ္စိတ္ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ကုိလည္း ထင္ထင္႐ွား႐ွားေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြဟာ ပါတီ၊ အသင္းအဖြဲ႔ ဆုိတဲ့တဖက္စြန္းေရာက္အစြဲေတြမ႐ွိပဲနဲ႔ တုိင္းျပည္အတြက္ အတူတူူ လက္တြဲၿပီးအလုပ္လုပ္ၾကမွာျဖစ္တယ္။

လက္႐ွိသမတက ရီပါဘလစ္ကန္ပါတီျဖစ္လုိ႔ ဒီမုိကရက္ပါတီႏုိင္တာကုိ ညစ္ၿပီး ျဖစ္ကတတ္ဆန္း အာဏာလြဲေျပာင္းတာမ်ဳိးလည္းမလုပ္သလုိ ၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ ကုိ မလုိက္နာပဲ အာဏာကုိဆက္လက္ ခ်ဳပ္ကုိင္တာမ်ဳိးလည္း လုပ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ႔ေတြဟာ အာဏာဆုိတဲ့အရာတခုအတြက္၊ ငါဆုိတဲ့ပုဂၢဳိလ္ တေယာက္အတြက္ နဲ႔ တုိင္းျပည္တခုလုံးကုိ နစ္မြန္းေအာင္လုပ္လုိ္တဲ့ စိတ္မ်ဳိးေတြလည္းမ႐ွိပါဘူး။ အခ်ိန္တန္လုိ႔ ဆင္းေပးရမဲ့ သူက သမတေနရာက ဆင္းေပးၿပီး ေနာက္တက္ရမဲ့သမတက အိမ္ျဖဴေတာ္ကေန သူ႔ရဲ့အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕နဲ႔ အတူ တုိင္းျပည္ကုိ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္သြားမွာပါ။

ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ တရားမွ်တတဲ့ ၁၉၉၀ခုနွစ္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကုိေဘးဖယ္ၿပီး စစ္အာဏာ႐ွင္အစုိးရက အာဏာကုိ ဆက္လက္ခ်ဳပ္ကုိင္ထားဆဲပါ။ ဘယ္သူ႔ကုိမွ အာဏာလြဲေပးမွာ မဟုတ္သလုိ၊ ဘယ္သူနဲ႔မွ လည္း ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးလုပ္ဖုိ႔ လက္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါ ဆုိတဲ့ အတၱစိတ္၊ ငါ့ေနရာ၊ ငါ့အာဏာဆုိတဲ့ စိတ္ထားေတြသာ ဖုံးလြမ္းၿပီး မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္စြာ မုိက္တြင္းနက္ေနတုန္းပါပဲ။ အေျခခံဥပေဒမူက်မ္းကုိလည္း ျပည္သူေတြက ေထာက္ခံသည္ျဖစ္ေစ၊ ကန္႔ကြက္သည္ျဖစ္ေစ သူတုိ႔အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ တဖက္သက္ ေရးဆြဲ ေထာက္ခံ အတည္ျပဳထားၿပီး။ ေနာက္ၿပီး ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ မွာလည္း ေ႐ြးေကာက္ပြဲလုပ္ေပးဦးမယ္လုိ႔ ဂတိေပးထားျပန္ပါေသးတယ္။ ဒီေ႐ြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တမႈ႐ွိမယ္ မ႐ွိဘူးဆုိတာကုိေတာ့ အထူးအျငင္းပြား ေနစရာ ေတာင္မလုိအပ္ေတာ့ပါဘူး။

မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ တုိင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ဆုိတာ သတင္းစာေတြ၊ တီဗီေတြမွာ ဝါဒျဖန္႔ဇာတ္လမ္းေတြ ျပျပေနယုံနဲ႔ မလုံေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ တကယ္တုိင္းျပည္ခ်စ္တယ္ဆုိရင္ တုိင္းျပည္ေကာင္းဖုိ႔ မိမိတုိ႔နဲ႔ ဝါဒမတူသူေတြ အတုိက္အခံေတြနဲ႔ အတူတူလက္တြဲၿပီး တုိင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ တုိးတက္ေအာင္ အေျဖ႐ွာေဆြးေႏြး ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ လက္႐ွိအေျခအေနမွာ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူေနမႈအဆင့္အတန္း အားလုံးအဘက္ဘက္ ဆုတ္ယုတ္ေနပါၿပီ။ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးတယ္ဆုိတာ လက္နက္ခ် အညံ့ေပးလုိက္တာမဟုတ္ပဲ ယုိယြင္းေနတဲ့ တုိင္းျပည္ကုိ ျပန္လည္ထူေထာင္ဖုိ႔ ေစတနာသန္႔သန္႔ သူ႔ဖက္ကုိယ့္ဖက္ အတူတူပူးေပါင္းလုပ္ကုိင္မႈ ျဖစ္လုိ႔ အင္မတန္မွ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူမ်ားႏုိင္ငံေတြရဲ့ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဆုိတဲ့ စကားအေပၚ အေျပာတင္မဟုတ္ လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ပုံေတြကုိ သာဓကယူၿပီး အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ သံေဝဂတရားရၿပီး မာနေတြခဝါခ်ႏုိင္ၾကပါေစ။


စုိးသင့္ေဆြ
ႏုိဝင္ဘာလ ၅ရက္၊ ၂၀၀၈
ည ၁၀း၄၇