-သံမဏိ ရဲတင္း -
ဤကမၻာေၿမေပၚ ငါေရာက္ေတာ့
သာမညသံခဲ
ပန္းပဲသမားက ည ွပ္ၿဖင့္ဆြဲ
မီးရဲရဲမွာဖုတ္
ၿပန္ဆြဲထုတ္ကာ ထုရုိက္
ဖုတ္လိုက္ ထုရိုက္
ၿပင္းလွတဲ့မီး ခါးသီးတဲ့ရုိက္ခ်က္က
ငါ့ေပၚယံေေခ်းေၿင ွာ္ေတြကြာက်
သံုးမရသံၾကြတ္ေတြ ပံုးခိုရာမဲ့ေၿပးထြက္ေတာ့
ထုမၿဖံ ု ဖုတ္မေပ်ာ့တဲ့ သမဏိတဆူၿဖစ္ရင္
အမ်ားၿပည္သူကိုႏွိပ္စက္ ေၿမေခြးအသက္ၿဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္သူ
ပဒိုင္းသီးဝါဒႏွင့္အသက္ရွင္ ေလာင္းရိပ္ပင္မွန္သမ်ွ
အရင္းကပိုင္းခ်ၿပမယ့္ သမဏိရဲတင္းအၿဖစ္နဲ႔့
ဤကမၻာေၿမကို ၀င္းလက္ေစမယ္
-----------------------------------------
၀သုန္ေျမ ခံစားတင္ျပသည္
1 comment :
ဒီကဗ်ာမိုက္တယ္ဗ်ာ၊ ေရးဟန္ေရာ ႏိုင္ငံေရးအားေရာ အေျခခံက်တဲ့ နမိတ္ပံုယူပံုေရာ မိုက္တယ္။
Post a Comment