ေၿမာက္ကုိရီးယား အစုိးရ ၇န္ကုန္ၿမဳိ႕ အာဇာနည္ဗိမာန္ကုိ အၾကမ္းဖက္ ဗုံးခြဲမႈ သမုိင္းမွတ္တမ္း
၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္
ေပးပုိ႔မွတ္တမ္းဗီြဒီယုိ-ကုိႏုိင္ဦး
၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္
ေပးပုိ႔မွတ္တမ္းဗီြဒီယုိ-ကုိႏုိင္ဦး
-ေအာင္ခက္-
၁၉၈၀ ခုႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္ ေၿမာက္ ႏွင့္ ေတာင္ ကုိရီးယား တင္းမာမႈေတြ၊ ရန္ေစာင္မႈေတြၾကီးထြားလာစဥ္မွာ ၿမန္မာႏုိင္ငံဟာ ေတာင္ ႏွင့္ ေၿမာက္ကုိရီးယား ႏွစ္ႏုိင္ငံစလုံး နဲ႔ ဆက္ဆံေရးေတြဟာ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ ခဲ့ပါတယ္။ ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ဆပ္ၿပာစက္ရုံ၊ ဘိလပ္ေၿမ စက္ရုံေတြကုိ ေၿမာက္ကုိရီးယားအကူအညီ နဲ႔ တည္ေဆာက္ခဲ့သလုိ၊ ၿမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ဆန္စပါးေတြကုိ ေၿမာက္ကုိရီးယား ဆီ တင္ပုိ႔ေရာင္းခ်ခဲ့တယ္။ ဆပ္ၿပာတုိ႔၊ ဘိလပ္ေၿမတုိ႔ ရွားပါးတဲ့ ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၿမန္မာၿပည္သူေတြအတြက္ ေၿမာက္ကုိရီးယား ဟာ အေဆြခင္ပြန္း ေကာင္းႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံၿဖစ္ခဲ့ တယ္။ ဒီေကာင္းမြန္တဲ့ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ဆက္ဆံေရးကုိ အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး၊ ေၿမာက္ကုိရီးယားအစုိးရ ဟာ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ကုိ ေတာင္ကုိရီးယားသမၼတ ခ်ြန္ဒူး၀ွမ္နဲ႔ အစုိးရအဖြဲ႔၀င္ ၀န္ၾကီးမ်ား ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္ေန႔ မွာ လာေရာက္လည္ပတ္စဥ္မွာ အၾကမ္းဖက္ဗုံးခြဲ တုိက္ခုိက္ မႈ ကုိ စံနစ္တက် ၾကံစည္ ၿပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ သြားေလသူ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေန၀င္းဟာ ေၿမာက္ကုိရီးယားရဲ႕ အၾကမ္းဖက္ဗုံးခြဲ တုိက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ ၿမန္မာႏုိင္ငံ ႏွင့္ ေၿမာက္ကုိရီးယား သံတမန္ဆက္ဆံ ေရးကုိ ၿဖတ္ေတာက္ခဲ့တယ္။
စာေပစီစစ္ေရးတင္းၾကပ္ၿပီး သမုိင္းကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ၿခင္း ခံေနရတဲ့ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေဆာင္းပါရွင္ဟာ သမုိင္း အခ်က္အလက္မွန္၊ ၿဖစ္ရပ္မွန္ ေတြ ကုိ ဒီေဆာင္းပါးထဲမွာ အၿပည့္အစုံ ေဖာ္ၿပခြင့္ မရခဲ့ပါဘူး။
ေဆာင္းပါးေနာက္ဆုံးပုိင္း မွာ ေၿမာက္ကုိရီးယားသမၼတ ကင္(မ္) ဂ်ဳံအီး ဟာ ေဒသတြင္းမွာ စစ္အင္အားၿပၿပီး ၿခိမ္းေခ်ာက္မႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္မႈေတြ၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြ၊ အၿပစ္မဲ့ၿပည္သူေတြကုိ သတ္ၿဖတ္မႈေတြ ကုိ ဘယ္လုိက်ဴးလြန္ခဲ့သလဲဆုိတာေတြ ကုိေတာ့ ေဖာ္ၿပထားတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈ ယေန႔ထက္ထိတုိင္ေၿပာင္းလဲမႈ မရွိတဲ့ ေၿမာက္ကုိရီးယား အၾကမ္းဖက္ အာဏာရွင္ အစုိးရ ကုိ ယေန႔ ၿမန္မာနအဖ စစ္အုပ္စု ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘာေၾကာင့္ ပုလင္းတူဗူးစုိ႔ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေနတာကေတာ့ အင္မတန္မွ အသိရခက္ ေနတယ္ဆုိတာကုိ ဘာသာၿပန္ေဆာင္းပါးရွင္ က စာဖတ္သူေတြကုိ ေ၀မွ်ထားပါတယ္။ မူရင္းေဆာင္ပါးရွင္ ကေတာ့ ေၿမာက္ကုိရီးယား ၿပည္သူေတြ အက်ိဳးအတြက္သာဆုိရင္ သူရဲ႕ ခံစားခဲ့ရမႈေတြကုိ ေမ့ေပ်ာက္ၿပီး သူ႔အေပၚရက္စက္ခဲ့တဲ့ အသိခက္လွတဲ့ ကင္(မ္) ကုိ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ပါတယ္ဆုိၿပီး၀မ္းနည္းစြာၿဖင့္ ေဆာင္းပါးကုိ အဆုံးသတ္သြားခဲ့တယ္။
စာဖတ္မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ-အၾကမ္းဖက္ ေၿမာက္ကုိရီးယား အစုိးရ ႏွင့္ ၿမန္မာႏုိင္ငံဆက္ဆံေရးေတြဟာ တုိးတက္ ေကာင္းမြန္ ေနပါေၾကာင္း ၿမန္မာသတင္းစာေတြ မွာ ေ၀ေ၀ဆာဆာေဖာ္ၿပေနေပမဲ့၊ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၆ ႏွစ္နီးပါးက ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၿဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ သမုိင္းၿဖစ္ရပ္မွန္ ေတြကုိ ေဖ်ာက္ဖ်က္ေနတဲ့ နအဖ စစ္အုပ္စုရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ လုပ္ရပ္၊ မွားယြင္းေနတဲ့ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ေတြကုိ အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြ သိရွိေလ့လာ ႏုိင္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ We Fight We Win မွ ေ၀မွ်ေပးလုိက္ပါတယ္။ အားလုံးရႊင္လန္း ခ်မ္းေၿမွ႕ပါေစ။
************************************************************************************
အသိခက္တဲ့ ကင္(မ္) အပုိင္း (၃): The Secret History of Kim Jong Il
-ခင္ေမသစ္-
၁၉၉၀ ၿပည့္ႏွစ္မွာ ဆုိဗီယက္ ယူနီယံ ၿပိဳကြဲခဲ့တယ္။ ကမၻာၾကီးဟာ ေနရာအႏွံ႔ အေၿပာင္းအလဲေတြ ၿဖစ္ထြန္းခဲ့ တယ္။ ဒီမုိကေရစီလႈိင္းလုံးေတြ တရိပ္ရိပ္ တလိပ္လိပ္ ရုိက္ခတ္ခဲ့တယ္။
ကင္(မ္)ဟာ သူ႔ႏုိင္ငံထဲ အ၀င္မခံပါဘူး။ ကင္(မ္)ရဲ႕ ေၾကြးေၾကာ္သံတုိင္းဟာ စစ္နဲ႔မကင္းဘူး။ ႏုိင္ငံေလး ေသးငယ္ ေပမယ့္ အဆိပ္ၿပင္းတဲ့ေၿမြတစ္ေကာင္လုိ လႊမ္းမုိးသုိင္းၿခံဳထားတဲ့အတြက္ ဆတ္ဆတ္ထိမခံတဲ့ ႏုိင္ငံလည္း ၿဖစ္တယ္။ ဒါမွလည္း ႏုိင္ငံအာဏာတည္တံ့ခုိင္ၿမဲမယ္လုိ႔ ယုံၾကည္ယူဆထားသူၿဖစ္တယ္။
ကင္(မ္) ယုံၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ထားသလုိ ဒီကေန႔ တကယ္ၿဖစ္လာပါၿပီ။ သူ႔ႏုိင္ငံ သူ႔ၿပည္သူၿပည္သားမ်ားကုိ လုိသလုိ ပုံသြင္းထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီ၀ါဒကုိ ေရရွည္စြဲကုိင္မထားသင့္ပါဘူး။ ေငြေၾကး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ လုံၿခံဳေရး အဘက္ဘက္မွာ အနည္းနဲ႔အမ်ား၊ အေႏွးနဲ႔အၿမန္၊ ဆုတ္ယုတ္ထိခုိက္လာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ခ်မ္းသာတဲ့ ႏုိင္ငံမ်ားကုိ ႏ်ဴးကလီးယား (သုိ႔) စစ္အင္အားၿပၿပီး ၿခိမ္းေခ်ာက္ေငြညွစ္တာ၊ ႏုိင္ငံတကာက အဆုံးမရွိ လုိက္ေလ်ာမႈ၊ ၿပဳလုပ္လာေစရန္ ရည္ရြယ္ ဥာဏ္ဆင္တာမ်ိဳးဟာ သူကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဘာသာရပ္တစ္ခုပဲ။ မၿဖစ္စေလာက္ အကူအညီမ်ိဳးကုိေတာ့ သူလက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။
ကမၻာေၿမေပၚက နိဗၺာန္ဘုံကေလး
“ေၿမာက္ကုိရီးယားဟာ ကမၻာေၿမေပၚက နိဗၺာန္ဘုံကေလး တစ္ခုပါပဲလား”
ဒီေမးခြန္းကုိ ေမးဖုိ႔မလုိပါဘူး။ ဒီအတုိင္း သူတုိ႔ယူဆထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကင္(မ္) အဖုိ႔ကေတာ့ မသကၤာမႈေတြ၊ မယုံၾကည္မႈေတြနဲ႔ ဗဟုိအစုိးရ ခ်ဳပ္ကုိင္မႈေအာက္က လူေတြ တၿဖဳတ္ၿဖဳတ္ ေၾကြေနတယ္။ အားက်ေနတဲ့ ၿပည္သူၿပည္သားေတြဟာ ကုိယ့္လုိအင္ဆႏၵအတုိင္း ကုိယ္ေရြးခ်ယ္ေနထုိင္ခဲ့တဲ့ နိဗၺာန္ဘုံေလး အသြင္ ၿမင္ေနၾကဆဲပါ။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ ၿပံဳယမ္းက အိမ္ရွင္ႏုိင္ငံအၿဖစ္ ကမၻာ့လူငယ္ ေက်ာင္းသားပြဲေတာ္ကုိ လက္ခံက်င္းပခြင့္ ရရွိခဲ့ ပါတယ္။ ႏုိင္ငံတကာ အဆင့္မီ စံခ်ိန္တင္ႏုိင္ဖုိ႔ ၿပင္ဆင္ခဲ့ၾကတယ္။ ေတာင္ကုိရီးယား အိမ္ရွင္လုပ္ က်င္းပခဲ့တဲ့ ေႏြရာသီအုိလံပစ္ပြဲေတာ္ အဆင့္ထက္သာလြန္ဖုိ႔ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓာတ္ အၿပည့္နဲ႔ လႈံ႔ေဆာ္ၾကိဳးပမ္း ခဲ့ၾကတယ္။
ပြဲေတာ္ရက္မတုိင္မီ (၆) လ အလုိမွာကတည္းက အစုိးရဟာ ၿပံဳယမ္းတခြင္ လွည့္လည္ၾကည့္ရွဳ႕ၿပီး၊ မ်က္စိပသာဒမရွိတဲ့ အေၿခအေနမဲ့ ေနထုိင္သူမ်ား၊ ဥပမာ- အမ်ားအားၿဖင့္ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမား၊ ေသာ့ၿပင္သမား၊ နာရီၿပင္သမားမ်ား၊ တံဆိပ္တုံးသမားေတြကုိ ၿမိဳ႕ေတာ္ရဲ႕ အၿပင္ဘက္ ေ၀းသီေခါင္တဲ့အရပ္မ်ား ကုိ ေၿပာင္းေရႊ႕ နယ္ႏွင္ခဲ့တယ္။ ဒီၿဖစ္ရပ္မွာ “ အၿပစ္ကင္းစင္မႈ” ရွိပါရဲ႕ လား။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ ေဆးသိပၸံ အကယ္ဒမီ ေက်ာင္းကုိ ၿပဳစုပ်ိဳးေထာင္ တဲ့ ၿပံဳယမ္းေဆးတကၠသုိလ္ဘြဲ႔ရ မိတ္ေဆြတစ္ဦးရွိတယ္။ ဟုိင္နန္ အထက္တန္း ေက်ာင္း မွာတုန္းက ေက်ာင္းေနဘက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးေပါ့။ ကုိရီးယားစစ္ပြဲမွာလည္းအတူ တုိက္ခဲ့ ဖူးတယ္။ ညီရင္းအစ္ကုိေတြပဲ။ တစ္ေန႔ သူ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ေရာက္လာတယ္။
“ဘာေတြ ၿဖစ္လာတာလဲဗ်၊ မ်က္ႏွာက ၿဖဴေဖ်ာ့လုိ႔” ကြ်န္ေတာ္ေၿပာလုိက္ေတာ့ သူက
“ ေၾကာက္စရာလည္းေကာင္းရြံ႕စရာလည္း ေကာင္းတဲ့အၿဖစ္ဗ်”
‘ဆုိပါဦး’
သူငယ္ခ်င္း မ်က္လုံးအိမ္မွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ စုိစြတ္ၿပည့္လွ်ံလာတယ္။
“ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်။ သူတုိ႔ဘ၀ ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ဖ်က္ဆီးပစ္မိၿပီဗ်ာ။ လူမဆန္တဲ့ၿပစ္မႈပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲဗ်ာ။ ဘုရားသခင္ေ႔ရွ ကြ်န္ေတာ္ လိပ္ၿပာ မသန္႔ဘူး”
ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတာ့ ေဆးကုရေတာ့မယ္။ သူေၿပာၿပတာက ကြန္ၿမဴနစ္ဗဟုိေကာ္မတီ က အမိန္႔တစ္ခု ခ်မွတ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အခ်ိန္တုိအတြင္း ေတာင္ပုိင္းၿပံဳဂန္ နဲ႔ ၿပံဳယမ္းတုိ႔မွာရွိတဲ့ မူးယစ္ေဆး၀ါးသုံးစြဲသူေတြကုိ ညတြင္းခ်င္းေရြးထုတ္ၿပီး အရပ္မီရင္ စစ္သားအၿဖစ္ သိမ္းသြင္းေၾကာင္း၊ ေဒသခံပါတီ ကုိယ္စလွယ္မ်ားက ၀ါဒၿဖန္႔ လက္ကမ္းေၾကာၿငာမ်ား ၿဖန္႔ေ၀ေပးေၾကာင္း၊ တခ်ိဳ႕ကုိ မိန္းမ ေယာက်္ား သပ္သပ္စီ သေဘၤာတစ္စင္းစီးမွာတင္ၿပီး လူမေနတဲ့ ကြ်န္ေတြဆီ ဘယ္ေသာင္ဘယ္ကမ္းဆုိက္ဆုိက္ ပုိ႔လုိက္ၾကေၾကာင္းနဲ႔ သူတုိ႔ ကုိယ္တုိင္က က်န္းမာေရးေကာင္းရန္ ေရခံေၿမခံ ေကာင္းတဲ့ ေနေရာေဒသ ပုိ႔ေပးရန္ ၿဖစ္တယ္ဆုိတာ နည္းနည္းမွ သံသယမရွိ လုိလုိခ်င္ခ်င္ လုိက္ပါသြားၾကေၾကာင္း ေၿပာၿပပါတယ္။ သူတို႔တေတြ ၿပန္လမ္းမရွိပါဘူး။ မိသားစုနဲ႔လည္း ေ၀းကြာ သြားၾကပါၿပီတဲ့။
အဲဒီ ကြ်န္ေတာ့္မိတ္ေဆြဟာ ေၿမာက္ကုိရီးယားမွာ ရွိေနဆဲပါ။ သူအၿပစ္က်ဴးလြန္မိတဲ့ ရက္ေတြကုိ ေက်ာ္လြန္ ေမ့ေပ်ာက္ခ်င္ပါၿပီတဲ့။ ဒီကိစၥဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ ထိပ္တန္းလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္ ၿဖစ္တာမုိ႔ ကြ်န္ေတာ့္ ဇနီးကုိသာမက ကြ်န္ေတာ့္၀ိညာဥ္ ကုိေတာင္ ဖြင့္မေၿပာပါနဲ႔လုိ႔ သူက ေတာင္းပန္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ဒါကုိ ၁၆ ႏွစ္လုံးလုံး သုိ၀ွက္ေစာင့္ထိန္းခဲ့သူပါ။
သမုိင္း ကုိေစာင့္ၾကည့္ၿခင္း
အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုက ေၿမာက္ကုိရီးယားကုိ အၾကမ္းဖက္ႏုိင္ငံစာရင္း သြတ္သြင္းထားရာ က ႏုတ္သိမ္းပယ္ဖ်က္ေပးဖုိ႔ ကင္(မ္) က လုိလားပါတယ္။ (၆) ႏုိင္ငံေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ေၿဖရွင္း ၿပီးဆုံးၿခင္း မရွိေသးပါဘူး။ ဆီးရီးယားရဲ႕ ႏ်ဴးအစီအစဥ္ကုိ စတင္တည္ေထာင္ေပးဖုိ႔ ကင္(မ္) က စုိင္းၿပင္းေနပါတယ္။ ႏ်ဴးစစ္ေဆးသူမ်ားလည္း ၀င္မယ္ မ၀င္ဘူး အတည္ၿပဳခ်က္ေပးဖုိ႔ ေစာေနပါေသးတယ္။ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားလည္း အၾကိမ္ၾကိမ္ ေရ႕ြဆုိင္းေနရတယ္။
အရင္က ကြ်န္ေတာ့္ေက်ာင္းသားေဟာင္းတစ္ေယာက္ ဗဟုိအမႈေဆာင္၊ ပါတီမွာ ၀ါဒၿဖန္႔လႈပ္ရွားသူတစ္ဦး အၾကီးအကဲၿဖစ္လာတာေၾကာင့္ တစ္ေန႔ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ေန႔တစ္ေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ့္ကုိ ညစာစားဖုိ႔ ဖိတ္ပါတယ္။ အၿခားပါေမာကၡ (၂) ဦးလည္း ပါ၀င္တယ္။ ရုံးသူရုံးသားမ်ား စုေပါင္းေနရာ အိမ္ခန္းမွာ ၿဖစ္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ညစာထမင္းစားေနစဥ္မွာပဲ အိမ္ရွင္ရဲ႕ သား ေၿပး၀င္လာၿပီး အသက္မရွဴအားဘူး။ သတင္းတစ္ခု ဖုတ္ပူမီးတုိက္ ေၿပာၿပတယ္။
“ၿပႆနာပဲ ေဖေဖေရ၊ ၾကားၿပီးၿပီလား”
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အားလုံး ရင္ေတြခုန္လုိ႔ သူဘာေတြေၿပာမလဲ ေစာင့္ေနတယ္။ “ခုပဲ ေၾကးနန္း၀င္လာတယ္ ေဖေဖ၊ ငတုံးအေကာင္ကမေသဘူး။ သူ႔ေအာက္ကလူေတြ ေသကုန္ၿပီတဲ့။ ပင္လယ္ရပ္ၿခား ဗုံးခြဲတုိက္ခုိက္မႈက လြဲေခ်ာ္သြားသတဲ့။”
သူငယ္ခ်င္းဟာ ဘာမေၿပာ ညာမေၿပာနဲ႔ ကမူးရွဴးထုိးထြက္သြားတယ္။ ရုံးခန္းၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ရန္သူရဲ႕ ရန္သူမ်ား
ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္ ကင္(မ္) ကုိ မၿမင္ေတြ႔ခဲ့ရေတာ့ပါဘူး။ ေၿမာက္ပုိင္းကုိ ကြ်န္ေတာ္စြန္႔ခြာၿပီး ေတာင္ပုိင္းမွာ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ အခ်ိန္ၿဖဳန္းလုိက္တယ္။ အခု ကြ်န္ေတာ္ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုကုိ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ ဒီမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ရွိေနပါတယ္။ ကင္(မ္) က ကြ်န္ေတာ့္ရန္သူဆုိရင္ အေမရိကန္ေတြဟာ ကြ်န္ေတာ့္ရန္သူရဲ႕ ရန္သူမ်ားပါပဲ။
ကမၻာရဲ႕ တၿခားတစ္ဖက္မွာ ကင္(မ္) ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ရန္သူအၿဖစ္ မၿမင္ေတာ့ပါဘူး။ အၿမဲသတိရလ်က္ပါပဲ။
တကယ္လုိ႔ သူ႔ၿပည္သူေတြကုိ အစာငတ္မြတ္ေခါင္းပါးၿပီး ေသေၾကပ်က္စီးေအာင္မၿပဳရင္ ၊ ၿပည္သူေတြကုိ မ်က္စိပိတ္၊ နားပိတ္၊ ပါးစပ္ပိတ္ မလုပ္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ့္မိသားစု အတြက္ နစ္နာခ်က္ေတြ အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ေၿဖသိမ့္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ကင္(မ္) ကုိ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္းဖြယ္ အလြမ္းဇာတ္ေတြနဲ႔ ဇတ္သိမ္းမသြားပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ့္ မိသားစုအတြက္ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာမ်ိဳး ကင္(မ္) မခံစားရပါေစနဲ႔လုိ႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ေကာလိပ္ တကၠသုိလ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ပေရာ္ဖက္ဆာ တစ္ေယာက္ၿဖစ္ေအာင္ ပံ့ပုိးခဲ့သူ ကင့္(မ္) ဖခင္ရဲ႕ ေက်းဇူးကုိ ေထာက္ထားၿပီး ခြင့္လႊတ္လုိက္ပါၿပီ။ ကြ်န္ေတာ့္မွာ အေၾကြးရွိရင္ ေပးဆပ္ရမွာ မဟုတ္လား၊ ေတာင္ ေၿမာက္ ေပါင္းစည္းၿပီး တစ္ခုတည္းေသာ အဖႏုိင္ငံေတာ္ ထူေထာင္ဖုိ႔ ေခတ္ေၿပာင္းခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ဆုိတာ ကင္(မ္) ကုိသိေစခ်င္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ ကင္(မ္)။ သူ႔ကုိ ၿပည္သူေတြ တၿဖည္းၿဖည္း စြန္႔ခြာသြားၾကၿပီ။ ေၿမာက္ပုိင္းသားေတြ ေတာင္ပုိင္း ကုိ ခုိလႈံေၿပး၀င္ၾကတာ၊ ေထာင္းနဲ႔ ေသာင္းနဲ႔မက သန္းခီ်ရွိေနပါၿပီ။ တရုတ္ၿပည္ထဲ ခုိလႈံထြက္ေၿပး သူမ်ားကလည္း တစ္သန္းေက်ာ္ေနပါၿပီ။
ကြ်န္ေတာ္ ၿပံဳယမ္းကုိ ၿပန္ခ်င္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ကင္(မ္)နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္ပါတယ္။
ကင့္(မ္) ကုိ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ပါတယ္။ သနားပါတယ္။ မမုန္းပါဘူး။ ကင္(မ္)ဟာ ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ စာသင္သားပါ။ ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကုိခြင္လႊတ္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ္ သူ႔ကုိ တစ္ၾကိမ္ေလာက္ေတြ႔ၿပီး သင္ခန္းစာတစ္ခုတည္းေပးလုိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ အသက္ဟာ ဒီကေန႔ ၇၅ ႏွစ္ ေက်ာ္လာေနၿပီၿဖစ္လုိ႔ တၿဖည္းၿဖည္းအုိလာေနပါၿပီ။ ဘာမွ အသုံးခ်မရ ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ကင့္(မ္) အတြက္ ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းရေတာ့မွာၿဖစ္ပါတယ္။
ခင္ေမသစ္
The Secret History of Kim Jung il
by Kim Hyun Sik
No comments :
Post a Comment