တ႐ုတ္ျပည္ ဒုသမၼတႏွင့္ တ႐ုတ္ ေခါင္းေဆာင္မႈအေၾကာင္း

-ဘုိဘုိေက်ာ္ၿငိမ္း (မဇၥိ်မ)-
၀၁.၀၄.၂၀၁၀

က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ လူ႔သမိုင္းတြင္ အေရးပါေသာ ႏိုင္ငံႀကီး ၂ ႏိုင္ငံျဖစ္သည့္ တ႐ုတ္၊ အိႏၵိယတို႔ႏွင့္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ နယ္နိမိတ္ဆက္စပ္လ်က္ရွိသည္။ ထိုေၾကာင့္ ထို ၂ ႏိုင္ငံႏွင့္ ဆက္ဆံေရးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္ အေရးႀကီးပါသည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးသည္ တ႐ုိန္ထိုး တိုးတက္လ်က္ ရွိပါသည္။ ထို႔ျပင္ နအဖ စစ္အစိုးရကိုလည္း က်ားကန္ေပးထားပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္လ်က္ ရွိေသာ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေၾကာင္း သိထားသင့္ေပသည္။ ေလ့လာကၽြမ္းက်င္သင့္သည္။ ေခတ္ပညာတတ္ လူငယ္မ်ား တ႐ုတ္အေရး ကၽြမ္္းက်င္သူမ်ား ျဖစ္ေစရန္ႏွင့္ တ႐ုတ္အေရးကို စိတ္ဝင္စား ေစခ်င္သည့္ ေစတနာႏွင့္ ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးရျခင္းပါ။

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသည္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ မဟုတ္ပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီက အုပ္စိုးေသာ ႏိုင္ငံျဖစ္၍ သတင္း လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိပါ။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက သိခြင့္ေပးသေလာက္သာ အျပင္ကမၻာၾကီးအေနႏွင့္ သိခြင့္ ရၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြင္း ပကတိျဖစ္ရပ္မ်ားကို အလံုးစံု သိခြင့္မရွိၾကပါ။ သို႔ေသာ္ ေမာ္စီတုန္းလက္ထက္ ထက္စာလွ်င္ လြန္စြာပင္ တိုးတက္ၿပီဟု ေျပာႏိုင္ပါသည္။

ဂ်ပန္၊ ကိုးရီးယား၊ ျမန္မာႏွင့္ ကမၻားဒီယား စသည့္ ၄ ႏိုင္ငံသို႔ ခရီးထြက္လာေသာ တ႐ုတ္ဒုသမၼတ ရွီက်င္းဖ်င္သည္ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားတြင္ ဗဟို (Central) ေနရာ တာဝန္ယူရန္ ရာထားသည့္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယေန႔ တ႐ုတ္ျပည္ၾကီး၏ ေခါင္းေဆာင္ေရြးခ်ယ္မႈစနစ္အရ (အပ)ပေရာဂ မ်ားကင္းခဲ႕ေသာ္ - ၂ဝ၁၂ တြင္က်င္းပမည္႔ ပါတီညီလာတြင္ ဗဟိုေခါင္းေဆာင္-တနည္းအားျဖင္႕ သမၼတျဖစ္လာ မည္႕သူျဖစ္ပါသည္။ ေအာက္တိုဘာ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္က်င္းခဲ႕ေသာ (၁၇)ၾကိမ္ေျမာက္ပါတီညီလာခံက ေရြးခ်ယ္ခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္။ တနည္းအားျဖင္႕ (၂၁)ရာစုႏွစ္ ကြန္ျမဳနစ္စံနစ္၏ အိမ္ေရွ႕မင္းသားျဖစ္ေပသည္။ ထိုေၾကာင္႕လက္ရွိ သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္ လက္ေအာက္တြင္ အလုပ္သင္သေဘာ (၅)ႏွစ္ သက္တမ္း ဒုသမၼတရာထူးကို တာဝန္ယူထားရသည္။ ျပီးခဲ႕သည္႕ ခရီးစဥ္ မွာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံႏွင္႕ဆက္ဆံရမည္႕ အာရွႏိုင္ငံမ်ားကိုကြင္းဆင္းေလ႕လာ၍ ထိုႏိုင္ငံ႕ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင္႕ အကြ်မ္းတဝင္ျဖစ္ေအာင္ဆက္ဆံျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ဤေနရာတြင္ အေမရိကန္စနစ္ႏွင့္ တ႐ုတ္စနစ္ ကြာျခားမႈကို ၾကားျဖတ္တင္ျပပါရေစ။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံအတြက္ အတုယူစရာမ်ား ရွိလုိ႔ပါ။ အေမရိကန္စနစ္ေအာက္မွာ ေခါင္းေဆာင္တဦးကို စနစ္တက် ပိုးေမြးသလို (ေမြး) ယူသည္ဆိုသည္မွာ မရွိပါ။ အေမရိကန္စနစ္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (Executive) ၊ တရားဥပေဒတည္ေဆာက္ေရး (Legislative) ၊ တရားေရး (judicial) ဟူ၍ ခြဲျခားထားၿပီး ဤမ႑ိဳင္ ၃ ခုကို တခုႏွင့္တခု ခ်ိတ္ဆက္ကာ ထိန္းေပးထားပါသည္။ Check & Balance ဟု ေခၚၾကပါသည္။ အေမရိကန္ သမၼတ လက္ထဲတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာကို အပ္ထားၿပီး၊ သမၼတသည္ စစ္တပ္၏ အၾကီးအကဲ Commander in Chief လည္း ျဖစ္ပါသည္။

အေမရိကန္စနစ္သည္ လူတဦးခ်င္းဝါဒ Individualism ကို အားေပးသည္။ အေမရိကန္စံနစ္၏ အားသာခ်က္မွာ လူထုက ေခါင္းေဆာင္ကို ေရြးခ်ယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ campaign ဟုေခၚေသာ သမၼတေလာင္းအျဖစ္ေရြးေကာက္ခံရဖို႔အတြက္ တႏွစ္ခန္႔ ၾကိဳးစားရပါသည္။ မိမိ၏ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္မွ၊ တခါ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီႏွင့္ ရီပတ္ဘလီကင္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ႏွစ္ဦး ယွဥ္ၿပိဳင္ရသည္။ Third Party ဟုေခၚေသာ တျခား တတိယကိုယ္စားလွယ္မ်ားရွိေသာ္လည္း ပါတီၾကီး ၂ ခု၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားသာ သမၼတ ျဖစ္လာၾကပါသည္။

တႏွစ္ေက်ာ္ Campaign သည္ သမၼတျဖစ္ရန္ အၾကိဳတိုက္ပြဲျဖစ္၍ လူတဦး၏ အရည္အခ်င္းကို (စစ္ထုတ္) ျခင္းဟု ယူဆႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲသည္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္မဆိုင္။ ဥပမာ သမၼတ George W Bush သည္ အေတြ႔အၾကံဳ မရွိ႐ုံမက မိမိလိုခ်င္ရာကို ေခါင္းမာစြာ မစဥ္းစား၊ မဆင္ျခင္အီရတ္ကို မတရား စစ္ဝင္ တိုက္ခဲ့ပါသည္။ စီးပြားေရးတြင္လည္း ေလာဘီရစ္(lobbyists) မ်ားကိုဆြဲခန္႔ခဲ့သည့္အတြက္ မထိန္းႏိုင္ မသိမ္းႏိုင္ စီးပြားေရးကပ္စိုက္ခဲ့ရသည္။ လူညံ့တဦး သမၼတျဖစ္လာပါက စံနစ္က အေတြ႔အႀကံဳ ရွိမႈကို ဦးစားမေပးေသာေၾကာင့္ တိုင္းျပည္နာ ႏိုင္ပါသည္။

အေမရိကန္စနစ္က (လူ) ကို (လူထု) က ေရြးသည္။ (လူ) ၏ အရည္အခ်င္းကို (ယံု)သည္။ အလုပ္က (သင္) လိမ့္မည္ဟု လက္ခံသည္။

တ႐ုတ္ကေျပာင္းျပန္

တ႐ုတ္စံနစ္တြင္ အဓိကသည္ တ႐ုတ္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ျဖစ္သည္။

ပါတီတည္ၿမဲေရးသည္ ပထမျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေခါင္းေဆာင္ကို ျပည္သူက ေရြးခြင့္မရွိ၊ ပါတီက ေရြးသည္။ ပါတီေအာက္တြင္မွ အစိုးရ (အုပ္ခ်ဳပ္ေရး) အမ်ဳိးသားကြန္ကရက္ (ဥပေဒျပဳေရး) ႏွင့္ စစ္တပ္ ရွိသည္။ ထူးဆန္းသည္မွာ စစ္တပ္သည္ အစိုးရေအာက္တြင္ မရွိပါ။ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးသည္ စာေရးႀကီး သာသာပဲ ျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ျပည္ စစ္ေကာ္မရွင္က စစ္တပ္ကိစၥအားလံုးအတြက္ တာဝန္ရွိသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ တ႐ုတ္ျပည္တြင္ အဓိက ၃ ေနရာရွိသည္။

(၁) ပါတီေခါင္းေဆာင္

(၂) အစိုးရေခါင္းေဆာင္

(၃) စစ္ေကာ္မရွင္ေခါင္းေဆာင္

မွတ္ခ်က္။ ။ ဤစံနစ္ကိုေနာင္မွ အေသးစိတ္တင္ျပပါမည္။

ယေန႔သမၼတ ဟူက်င္ေတာင္တို႔ကို 4th Generation Leadership ဟု ေခၚပါသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္က အာဏာတည္ေဆာက္ေရးႏွင့္ အာဏာလႊဲေျပာင္းေရးကို စံနစ္တက် တည္ေဆာက္သြားပါသည္။

အဓိကက်ေသာ တည္ေဆာက္မႈ (၂) ခုမွာ တဦးတေယာက္ထဲ အာဏာတည္ေဆာက္ေရးထက္ Collective Leadership ဟုေခၚေသာ စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္ မႈကို တည္ေဆာက္ရမည္။ ဤစုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ၏ အလယ္တြင္ အဓိကက်ေသာ central ဗဟိုပုဂၢိဳလ္ ရွိရမည္။

ထို႔ျပင္ စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္ တဆက္ၿပီးလွ်င္ ေနာက္တဆက္ကို (အာဏာ) လဲႊေပးရမည္။ ဒါမွ တ႐ုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ တိုင္းျပည္ထူေထာင္ေရး တည္ၿငိမ္၍ ဆက္တိုက္တိုးတက္မႈ ရွိမည္။ stability ရွိ၍ Continuity ရွိမည္ဟု ဆိုလိုသည္ပါ။

ထို႔ေၾကာင့္ အဓိကပုဂၢိဳလ္ Central အျဖစ္ အေရြးခံရသူသည္ …

(၁) ပါတီအေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး (ပါတီရာထူး)

(၂) သမၼတ (အုပ္ခ်ဳပ္ေရး)

(၃) စစ္ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ (စစ္တပ္)

ဤ ၃ ေနရာလံုးကို ဆက္ခံရန္ ပါတီက ေရြးေကာက္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သက္တမ္း ၂ ႀကိမ္သာ ခံစားခြင့္ရွိသည္။ သက္တမ္း ၂ ႀကိမ္ၿပီးလွ်င္ ေနာက္တဆက္ Next Generation ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို လႊဲေပးရပါမည္။

Generation ေခတ္တဆက္ တဆက္ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ဘာလဲ။

ေမာ္စီတုန္းလက္ထက္က အာဏာလက္လႊဲရန္ အစီအစဥ္ process မရွိခဲ့ပါ။ ေမာ္စီတုန္းသည္ ဘုရားတဆူ တမွ် အာဏာရွိသည့္ အာဏာရွင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပထမ လူေလ်ာက္ခ်ီ Li Shaoqi ၊ ေနာက္ လင္ေျပာင္ Lin Biao ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရး အထြတ္ထိဋ္ေရာက္စဥ္က (၄)ဦးဂိုဏ္းမွ ဝန္ဟုန္ဝန္ (Wang Hongwen) တို႔ကို ရည္မွန္းခဲ႕သည္။ ေနာက္ဆံုးေသခါနီးတြင္ဟြာဂူဖံုး (Hua Guofeng)။ သို႔ေသာ္ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္က (Deng Xiaoping) ေနာက္ဆံုး အာဏာယူႏိုင္ခဲ့သည္။

ဤသည္မွာ အာဏာရွင္လက္ေအာက္တြင္ အာဏာရွင္မ်ားသည္ အာဏာကို လက္မလႊတ္ရဲဘဲ အာဏာကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး ေသၾကသည္ ခ်ည္းျဖစ္၍ ထို႔ေၾကာင့္ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္က သူ မေသခင္မွာ ရာထူးမ်ားကို လက္လႊဲေပးၿပီး အာဏာကူးေျပာင္းမႈကို စံနစ္တက်ျဖစ္ေစရန္ ေဆာင္ရြက္ရာက ယခုလို Generation Leadership ဟု ေခၚသည့္ စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈ ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ …

1st Generation ပထမေခတ္/အဆက္ - ေမာ္စီတုန္း

2nd Generation ဒုတိယေခတ္/အဆက္ - တိန္႔ေရွာက္ဖိန္

3rd Generation တတိယေခတ္/အဆက္ - က်န္ဇီမင္း

4th Generation စတၳဳတေခတ္/အဆက္ - ဟူက်င္ေတာင္

5th Generation ပဥၥမေခတ္/အဆက္- ရွီက်င္းဖ်င္ (ေရြးခ်ယ္ရန္ ရာထားခံရသူ)

ပါတီလူၾကီးမ်ား (Party Elders)

တ႐ုတ္ျပည္ၾကီး၏ စုေပါင္းေခါင္းေဆာင္မႈစံနစ္ေအာက္တြင္ အာဏာရွိသည္႕လက္တဆုပ္စာ လူတစုက ဗဟိိုလူ central person ကို ဝန္းရံေပးၾကသည္။ ထုိလူမ်ားသည္ ၁ဝ ႏွစ္ အုပ္ခ်ဳပ္၊ ၁ဝ ႏွစ္ျပည့္သည့္အခါ ရာထူးမွ ႏုတ္ထြက္ေပး၊ ေနာက္တအုပ္တက္ေပါ႕။

လူတစုျပီး တစု ေျပာင္းလဲ အုပ္ခ်ဳပ္သြားၾကမည္။ သို႔ေသာ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ က အာဏာတည္ျမဲလ်က္ရွိရန္ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္ က စီစဥ္ခဲ႕သည္ပါ။ သို႔ေသာ္ ပါတီလူၾကီးမ်ား (Party Elders) က Reform ဟုေခၚေသာ ျပန္လည္ျပင္စင္ေရး လမ္းစဥ္ကို လိုက္နာသူ သစၥာရွိ သူမ်ားကိုသာေရြးရန္ စီစဥ္ခဲ႕ျပန္သည္။္

ဤေနရာတြင္ အေရးၾကီးသည့္ျဖစ္စဥ္ process လုပ္ငန္းစဥ္ တခု ရွိသည္။ အာဏာႏွင့္ ရာထူးကုိ လက္လႊတ္ေပးရသည့္ လူၾကီးမ်ားသည္ ေပ်ာက္မသြားၾကပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ အတြင္း ဆက္လက္ ရပ္တည္လ်က္ ရွိသည့္အျပင္ Elders ဟုေခၚသည့္ ပါတီလူၾကီးမ်ား ျဖစ္လာၾကၿပီး ပါတီ၏ လမ္းစဥ္၊ ပါတီေခါင္းေဆာင္သစ္၊ မ်ားကို ေရြးရာတြင္ အေရးပါသည္။

တဖက္က (အေကာင္းဘက္က) ၾကည့္လွ်င္ တသက္လံုး ႏိုင္ငံေရးလုပ္လာၾကသည့္ ဝါရင့္ ႏိုင္ငံေရး သမားၾကီးမ်ားက ထိမ္းေက်ာင္းေပးေနသျဖင့္ တိုင္းျပည္အတြက္ အက်ဳိးရွိသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ တျခားတဖက္က ၾကည့္လွ်င္ ထိုလူၾကီးမ်ားသည္ အေရအတြက္မည္မွ်ႏွင့္ မည္သူမ်ားျဖစ္သည္ကို တ႐ုတ္ျပည္အေၾကာင္း ေလ့လာ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားပင္ မသိၾကပါ။ အေၾကာင္းအရင္းက တ႐ုတ္ျပည္သည္ အာဏာရွင္ စနစ္ကို က်င္႕သံုးဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လူအသိမခံ၊ ေျဗာင္မေၾကညာရဲဘဲ အာဏာရွိသူမ်ားကသာ ႀကိတ္လုပ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

ဤ လူၾကီးစနစ္သည္ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္လက္ထက္တြင္ ေပၚလာသည္။ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္သည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ စကတည္းက ပါခဲ့သည့္အျပင္ ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ေတာက္ေလွ်ာက္ တာဝန္ယူခဲ့ရၿပီးသဘာရင္႕ရာဇဝင္ ရွိသည့္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့သျဖင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီအျပင္ စစ္တပ္အတြင္းမွာပါ ၾသဇာရွိသည္။ တိန္ေရွာက္ဖိိန္ေနာက္ က်န္ဇီမင္း၊ ယခု ဟူက်င္ေတာင္ လက္ထက္က်ေတာ့ က်န္ဇီမင္းသည္ တိန္ေလွ်ာင္ဖိန္ကဲ့သို႔ ရာဇဝင္မရွိပါ။ က်န္ဇီမင္းက တိန္ေရွာက္ဖိန္လိုတျခားရာထူးမ်ားကို ဖယ္ေပး ေသာ္လည္း၊ စစ္ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ ရာထူးကို ဆက္ကိုင္ရန္ ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ မရမွ ေနာက္ဆံုး လႊဲေပးခဲ့ရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ က်န္ဇီမင္းႏွင့္ ဟူက်င္ေတာင္သည္ မသင့္တင့္ (သို႔) အၿပိဳင္ဟု ပညာရွင္မ်ားက သတ္မွတ္ၾကသည္။

(မွတ္ခ်က္။ က်န္ဇီမင္းႏွင့္ ဟူက်င္ေတာင္ႏွစ္ေယာက္စလံုးကို တိန္ေရွာက္ဖိန္ကေရြးခဲ႕ျခင္းျဖစ္သည္)

၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ဟူက်င္ေတာင္က 5th Generation မ်ားကို အာဏာလႊဲၿပီးရင္ Elders မ်ားထဲတြင္ ၿပိဳင္ဘက္မ်ား ျဖစ္လာမည္။ မည္သူကမွ မည္သူလူၾကီးEldersျဖစ္ရမည္၊ မည္သို႔ေရြးခ်ယ္မည္ကို မသိရေသးသည့္ အတြက္ ေရွ႕မွာ ျပႆနာ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

က်န္ဇီမင္းကို Elders မ်ားက ေရြးသည္ကုိ က်န္ဇီမင္းပင္ မသိခဲ့ပါ။ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္သည္ ပထမ ဟူေရာင္ဘန္း (Hua YaoBang) ႏွင့္ ေက်ာက္က်ိယန္ Zhao Ziyang တို႔ကို သူ႔ေနာက္ ဆက္ခံရန္ ေရြးခဲ့သည္။ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ တီအန္မင္ရင္ျပင္ ေက်ာင္းသားမ်ား အေရးေတာ္ပံုၾကီးတြင္ ေက်ာက္က်ိယန္သည္ ေက်ာင္းသားမ်ား ဘက္လိုက္သည္္ဆိုၿပီး အဖမ္းခံရသည္။ ထိုစဥ္က Li Peng လီပင္း က ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ (တ႐ုတ္ စိန္လြြင္ေပါ့) ။ လီပင္း က တိန္႔ေရွာက္ဖိန္ႏွင့္ လူၾကီးမ်ားကို တင္ျပၿပီး ဖမ္းမိန္႔ရမွသာ ဖမ္းဆီး ႏိုင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဆက္ခံရန္ လူေရြးသည့္အခါ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ေမလ ၂၇ ရက္ေန႔တြင္ လူၾကီးအဖြဲ႔ ျဖစ္သည့္ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္ Deng Xiaoping ၊ Chen Yun ၊ Li Xiannian ၊ Peng Zhen ၊ Deng Yingchao ၊ Yan ShangKun ၊ Wang Zhen ၊ Bo Yibo တို႔သည္ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္ ေနအိမ္တြင္ ၅ နာရီၾကာ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကသည္။

ဤလူၾကီးမ်ားကပဲ တ႐ုတ္ေက်ာင္းသားမ်ားကို ႏွိမ္နင္းရန္ အမိန္႔ (ပစ္မိန္႔) ကို ေပးရာတြင္အေရးပါခဲ့သည္။ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေစာေမာင္ကို ဖယ္ရွားရန္ ၎တို႔၏အေဖၾကီး ဦးေနဝင္းက အမိန္႔ ေပးခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရွိသလိုေပါ့။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေစာေမာင္ျဖစ္ေသာ္လည္း စစ္တပ္ကို အမွန္တကယ္ ကိုင္ထားသည္မွာ ဦးေနဝင္းပင္။

(မွတ္ခ်က္) နဝတ ေခတ္တြင္ ဦးေနဝင္းသည္ မည္သည့္ရာထူးမွ မယူသည့္အျပင္ ေန႔တဓူဝ အုပ္ခ်ဳပ္မႈႏွင့္ ေဝးသြားသည္။ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္၏ အဓိက ရည္စူးခ်က္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ တည္ၿမဲေရး ထို႔ေၾကာင့္ ပါတီဝင္ ျဖစ္႐ုံမက ခ်ဳပ္ကိုင္စရာ ပါတီရွိသည္။ မဆလက ၈၈၈၈ အေရးအခင္းႏွင့္ ျပည္သူမ်ားက လက္မခံ ေတာ့သည့္ အတြက္ ဇတ္သိမ္းခဲ႕ရျပီ။ ဦးေနဝင္း၏ ေက်ာ႐ိုးကစစ္တပ္၊ တိန္႔ေရွာက္ဖိန္၏ ေက်ာ႐ိုးသည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီျဖစ္ သည္ကို သတိျပဳေစခ်င္သည္။တီအန္မင္ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ၾကီး ၿဖိဳးခြင္အၿပီး ေက်ာက္က်ိယန္(Zhao Ziyang) ျပဳတ္က်ၿပီးေသာ္လည္း သူ႔ကို ေထာက္ခံသည့္ ပါတီဝင္ေဟာင္းမ်ားက ပါတီစည္းေဝးပြဲ မွတ္တမ္းမ်ားကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခိုးထုတ္ၾကၿပီး ၂ဝဝ၁ ခုႏွစ္တြင္ တီအန္မင္ စာတမ္းမ်ား Tiananmen Papers ဆိုသည့္ စာမ်က္ႏွာ ၅ဝဝ ေက်ာ္ စာအုပ္တအုပ္ကို အေမရိကားတြင္ ထုတ္ေဝခဲ႕သည္။ အင္မတန္ ဖတ္၍ေကာင္းသည့္ စာအုပ္ပါ။ စာမ်က္ႏွာက ၃ဝ၈ တြင္ လူၾကီးမ်ားက က်န္ဇီမင္းကို ခန္႔ျခင္း The Elders Appoint Jiang Zemin ဆိုသည့္ အခန္းတြင္ အစည္းအေဝး မွတ္တမ္းမ်ားက တဆင့္ မည္သို႔ စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္ကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ထိုသို႔ေသာ စာအုပ္မ်ဳိးမ်ား ေပၚလာသျဖင့္ တ႐ုတ္လူၾကီးမ်ားအေၾကာင္း သိခဲ့ရေသာ္လည္း ယခု လူၾကီးမ်ားသည္ မည္သူမ်ားလဲ၊ မည္သို႔ေရြးသလဲ၊ မည္ေရြ႔မည္မွ် အာဏာရွိသလဲဆိုသည္ကို အတိအက် သိသူ မရွိသေလာက္ပါ။ ဘီဘီစီ သတင္းေထာက္ အျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာင္ရြက္ခဲ႕ျပီး မၾကာေသးခင္ကမွ တ႐ုတ္ျပည္ၾကီးတြင္(၃)ႏွစ္ေက်ာ္အယ္ဂ်ာဇီးယား Al Jazeera သတင္းေထာက္ အျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ႕သူ တိုနီခ်န္းဆိုသူက ေဆြးေႏြးတင္ျပခဲ႕သည္။

တ႐ုတ္စံနစ္တြင္ ေခါင္းေဆာင္ကို ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္ခြင္႕ရွိသည္မဟုတ္။ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ေတြ က ေရြးခ်ယ္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ တပါတီ အာဏာရွင္ စံနစ္ျဖစ္႐ုံမက အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စီးပြားေရး အားလံုးကို ခ်ဳဳပ္ကိုင္ထားသည္႕အတြက္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ပိုးေမြးသကဲ႕သို႔ေမြးႏိုင္ ေပသည္။ ေမာ္စီ တံုးႏွင္႕ ယဥ္ေက်းမႈေတာ္လွန္ေရးေခတ္က ေတာ္လွန္ေရးကို သစၥာရွိမည္႕သူမ်ားကို ေရြးသည္။ တိ္န္႔ေရွာက္ဖိန္ ေနာက္ပိုင္းေခတ္ၾကေတာ႕ Reformဟုေခၚေသာ စီးပြားေရး ျပန္လည္ျပင္ဆင္မႈကို သစၥာရွိသူမ်ားကို ေရြးေစသည္။ မီးမ်ားမီးႏိုင္ ေရမ်ားေရႏိုင္ စံနစ္ပင္ ျဖစ္သည္။ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီအတြင္းတြင္လည္း ေျပာင္းလဲလ်က္ရွိပါသည္။

တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္ ေခါင္းအၾကီးဆံုးျပႆနာမ်ားမွာ ဆင္းရဲခ်မ္းသာျပႆနာ ျမိဳ႕နဲ႔ နယ္မ်ားအၾကား ကြာျခားမႈ တိုးတက္ေသာအေရွ႕ဖက္ျခမ္း ႏွင္႕ ျပည္တြင္းပိုင္း ကြာျခားမႈ ႏွင္႕ Internal Migration ဟုေခၚေသာ နယ္မ်ားမွအေရွ႕ျခမ္းၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားသို႔ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ ေရႊ႔ေျပာင္းမႈတို႔ျဖစ္ၾက၍ အၾကီးဆံုးျပႆနာမွာ လဘ္စားမႈျဖစ္ေပသည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။

ဆက္လက္၍ 5th generation ျဖစ္ရာထားျခင္းခံရေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား 6th generation ေခါင္းေဆာင္မ်ား အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ႏိုင္ရန္ တန္းစီထားျပီးေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအေၾကာင္းႏွင္႕ ပါတီတြင္း အင္အားအဖြဲ႕စု Factions and groups မ်ားအေၾကာင္းကို ဆက္လက္တင္ျပေဆြးေႏြးသြားပါမည္။

ရည္ညႊန္း References

The Tiananmen Papers

Mao Last Revolution

China fifth generation leaders come of age by Cheng Li

China’s Leadership, fifth generation by Cheng Li and John L. Thorton.