ဒိုင္ယာေလာ့၏ နိဂံုး၊ ျပည္သူ႔အစိုးရ၏ နိဒါန္း

ေခတ္ျပိဳင္

ဂါမဏိ / ၁၄ ေမလ ၂၀၁၀

အာဏာသိမ္း နအဖစစ္အုပ္စုရဲ႕ အမိန္႔ဥပေဒအရ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ေမလ (၆) ရက္ေန႔မွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ကေန နိဂံုးခ်ဳပ္သြားၿပီလို႔ ဖက္ဆစ္အလံ႐ွဴးေတြက သခင္အားရ ကြၽန္ပါးဝ ျမဴးတူးေအာ္ျမည္ေနတာကို ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၂၀၁၀ ေမ (၆) ရက္ဟာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ နိဂံုးမဟုတ္ဘဲ ဒိုင္ယာေလာ့ရဲ႕နိဂံုးသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပို တိတိက်က် ေျပာရရင္ေတာ့ နိဂံုးခ်ဳပ္ အသက္ထြက္သြားတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ အေလာင္းေကာင္ထည့္ ေခါင္းတလားအဖံုးကို ပိတ္တဲ့ ေနာက္ဆံုးသံခ်က္ပဲျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ၁၉၈၈ ခု စက္တင္ဘာ (၂၇) ရက္မွာ စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့စဥ္က ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံသစ္ ထူေထာင္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီအစိုးရ ေပၚထြန္းေရးကို ေႂကြးေၾကာ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီရည္မွန္းခ်က္ေျမာက္ဖို႔ “မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာမွန္သမွ် တာဝန္အရ ဖီဆန္ၾက” ဆိုတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ပါတယ္။ မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာ ဖ်က္သိမ္းေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚကေန ဒိုင္ယာေလာ့လုပ္ဖို႔ ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။

၁၉၈၉ ခု ဇူလိုင္ (၂၀) ရက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ထိန္းသိမ္းခံရၿပီးေနာက္မွာ အာဏာဖီဆန္ေရး နည္းဗ်ဴဟာ ေမွးမွိန္သြားခဲ့ၿပီး ၁၉၈၉ စက္တင္ဘာလကစလို႔ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ လူထုစည္း႐ံုးေရးနည္းဗ်ဴဟာကို အဓိကထားလာခဲ့ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရၿပီးတဲ့အခါ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေခၚယူေရးနဲ႔ ျပည္သူ႔အစိုးရဖြဲ႔စည္းေရး လံုးပမ္းခဲ့ရာမွာ နဝတစစ္အုပ္စုက ၁၉၉၀ ဇူလိုင္ (၂၇) ရက္ ၁/၉၀ ေၾကညာခ်က္နဲ႔ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေခၚယူခြင့္၊ ျပည္သူ႔အစိုးရ ဖြဲ႔စည္းခြင့္တို႔ကို ပိတ္ပင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဇူလိုင္ (၂၉) ရက္ ဂႏၶီခန္းမေၾကညာစာတမ္းထုတ္ၿပီး လႊတ္ေတာ္ေခၚေပးဖို႔ ခပ္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေတာင္းတာပဲ လုပ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။

အဲဒီေနာက္မွာ လႊတ္ေတာ္ေခၚေပးဖို႔ တက်ီက်ီေတာင္းရင္းနဲ႔ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ၁၉၉၁ ဒီဇင္ဘာ (၁၁) ရက္မွာ၊ အတြင္းေရးမႉး ဦးဝင္းတင္ကို ၁၉၉၂ ခု ဇန္နဝါရီ (၉) ရက္မွာ၊ ဥကၠ႒ သူရ ဦးတင္ဦးနဲ႔ ဦးၾကည္ေမာင္ကို ၁၉၉၂ ခု ဇန္နဝါရီ (၂၄) ရက္မွာ ပါတီက ထုတ္ပစ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လႊတ္ေတာ္ေခၚမယ့္ ဒိုင္ယာေလာ့ကေတာ့ ေပၚမလာဘဲ ၁၉၉၃ ခု ဇန္နဝါရီ (၉) ရက္မွာ အမ်ဳိးသားညီလာခံဆိုတာကို နဝတ က က်င္းပတဲ့အခါ လိုက္ပါတက္ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။

၁၉၉၅ ခု ဇူလိုင္ (၁၀) ရက္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပထမအႀကိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္လာတဲ့အခါ ေဒၚစု၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦးၾကည္ေမာင္တို႔ကို အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲျပန္ထည့္ၿပီးေနာက္ ႏိုဝင္ဘာ (၂၂) ရက္မွာ အမ်ဳိးသားညီလာခံကို ျပန္လည္သံုးသပ္ ေတာင္းဆိုခ်က္ထုတ္ျပန္ၿပီး ညီလာခံအစား စစ္မွန္တဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့နည္းနဲ႔ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေပၚထြန္းေရး၊ အမ်ားလက္ခံႏိုင္တဲ့ အေျခခံဥပေဒ ေပၚထြန္းေရးေတြ ျဖစ္ေျမာက္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုဝင္ဘာ (၂၉) ရက္မွာ နအဖက အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ညီလာခံက ထုတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေခၚေပးဖို႔ ၁၉၉၆ မတ္ (၂၅) ရက္မွာ လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းဆိုလိုက္ၿပီးေနာက္ မတ္ (၃၁) ရက္ကစၿပီး အမ်ဳိးသားညီလာခံဆိုတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့အတုလည္း တိုးလို႔တန္းလန္းနဲ႔ ဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ သြက္ခ်ာပါဒလိုက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ညီလာခံကို ‘ေႏွာင့္ယွက္’ ရင္ အေရးယူမယ္ဆိုတဲ့ အမိန္႔ဥပေဒ ၅/၉၆ ကိုေတာ့ နဝတ က အရွက္ေျပ ထုတ္ခဲ့ပါေသးတယ္။

အတုအေယာင္ အမ်ဳိးသားညီလာခံရဲ႕ အျပင္ဘက္မွာေတာ့ စစ္မွန္တဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့အတြက္ ႀကိဳးပမ္းခ်က္အျဖစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ပထမအႀကိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ကာလအတြင္း ၁၉၉၄ စက္တင္ဘာ (၂၀) ရက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊနဲ႔ တခါ၊ ၁၉၉၄ ေအာက္တိုဘာ (၂၈) ရက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔နဲ႔တခါ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၇ ခု ဇူလိုင္ (၁၇) ရက္မွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔က ဦးေအာင္ေရႊ၊ ဦးသန္းထြန္းနဲ႔ ဦးလွေဖတို႔နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ေဒၚစုနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ ဦးေအာင္ေရႊက တိုက္တြန္းေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔က ပယ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၇ စက္တင္ဘာလထဲမွာပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔က ဦးေအာင္ေရႊနဲ႔ ထပ္ေတြ႔ဖို႔ ေခၚခဲ့ေပမယ့္ ေဒၚစုကို ဖယ္ထားလို႔ ဒီဒိုင္ယာေလာ့ ပ်က္သြားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ ဒိုင္ယာေလာ့ကို ေဘးဖယ္ပစ္လိုက္ၿပီး ၁၉၉၈ ခု ဇြန္ (၂၃) ရက္မွာ နအဖကို ရက္ေပါင္း (၆၀) အတြင္း လႊတ္ေတာ္ေခၚေပးဖို႔ ရာဇသံေပးခဲ့ပါတယ္။ ရက္ (၆၀) ျပည့္သြားေပမယ့္ နအဖက လႊတ္ေတာ္ မေခၚေပးတဲ့အတြက္ ကိုယ့္ဘာသာ လႊတ္ေတာ္ေခၚမယ္လို႔ ၾသဂုတ္ (၂၁) ရက္မွာ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ နအဖ စစ္အုပ္စုဟာ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာစြာနဲ႔ စက္တင္ဘာ (၆) ရက္ေန႔ကစၿပီး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြကို ဥပေဒမဲ့ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟာ တာဝန္သိ တာဝန္ရွိစြာနဲ႔ စက္တင္ဘာ (၁၆) ရက္မွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ (စီအာပီပီ) ကို ဖြဲ႔စည္းထူေထာင္လိုက္ပါတယ္။

စီအာပီပီဟာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ျပည္သူ႔အစိုးရေပၚေပါက္ေရးအတြက္ လႈပ္ရွားခဲ့ရာမွာ ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ စက္တင္ဘာ (၁) ရက္ေန႔မွာ နအဖ က ေဒၚစု၊ ဦးတင္ဦး အပါအဝင္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အားလံုးကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ခဲ့ၿပီး (၁၄) ရက္ေန႔မွာ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ စက္တင္ဘာ (၁၆) ရက္ေန႔မွာေတာ့ စီအာပီပီက အေျခခံဥပေဒကို ကိုယ့္ဘာသာ ေရးဆြဲမယ္လို႔ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နအဖက စက္တင္ဘာ (၂၂) ရက္ေန႔ကစၿပီး ေဒၚစုနဲ႔ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အားလံုးကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ေဒၚစုကို ၂၀၀၂ ေမလ (၆) ရက္က်မွ လႊတ္ေပးခဲ့ပါတယ္။

ဒီဒုတိယအက်ယ္ခ်ဳပ္ကာလအတြင္း ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာနဲ႔ ႏိုဝင္ဘာလထဲမွာ ေဒၚစုဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊနဲ႔ (၂) ခါ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ ဒီေနာက္ နအဖ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္လႈိင္၊ တခါတရံ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီး ဦးဝင္းေအာင္တို႔ ဦးစီးတဲ့ နအဖ ေစ့စပ္ညႇိႏႈိင္းေရးအဖြဲ႔နဲ႔ (၁၀) ခါ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ လြတ္ခါနီး ၂၀၀၂ ခု ဇန္နဝါရီလမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊနဲ႔ (၂) ခါ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါေသးတယ္။ ေမလမွာ လြတ္ၿပီးေနာက္ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္လႈိင္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေစ့စပ္ေရးအဖြဲ႔နဲ႔ (၃) ခါ ထပ္ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အားလံုးသိၾကတဲ့အတိုင္း ေဒၚစုအေပၚ လူထုေထာက္ခံမႈကို အႀကီးအက်ယ္ စိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊဟာ ၂၀၀၃ ခု ေမ (၃၀) ရက္မွာ ဒီပဲယင္းလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္မႈႀကီးကို က်ဴးလြန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ မေသလို႔ က်န္ခဲ့တဲ့ ေဒၚစုနဲ႔ ဦးတင္ဦးကို အက်ယ္ခ်ဳပ္ ထပ္ခ်ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ႀကံမႈကို စိတ္မပါတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔နဲ႔ သေဘာထားႀကီး အျမင္က်ယ္တဲ့ ေဒၚစုတို႔ဟာ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ၿပီး မၾကာမီအတြင္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ ႀကီးၾကပ္စီစဥ္မႈေအာက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ဝင္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းထြန္း၊ ဗိုလ္မႉးႀကီးတင္လႈိင္တို႔ပါတဲ့ ေစ့စပ္ေရးအဖြဲ႔ဟာ ေဒၚစုနဲ႔ (၅) ခါ ေဆြးေႏြးခဲ့ရာမွာ ေဒၚစုနဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဘက္က ဒီပဲယင္းကိစၥကုိ သင္ပုန္းေခ်ဖို႔၊ အမ်ဳိးသားညီလာခံတက္ဖို႔၊ တပ္မေတာ္အခန္းက႑ကို ကာလတခုအထိ ပါဝင္ခြင့္ေပးဖို႔ သေဘာတူခဲ့ၿပီး နအဖဘက္ကလည္း ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ လႊတ္ေပးဖို႔၊ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို တနည္းနည္းနဲ႔ အသိအမွတ္ျပဳဖို႔၊ အမ်ဳိးသားညီလာခံက ခ်မွတ္ထားတဲ့ အေျခခံမူ (၁၀၄) ခ်က္ကို ျပန္ေဆြးေႏြးဖို႔ သေဘာတူခဲ့ၾကပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ေျပာရရင္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးေအာင္ျမင္ဖို႔ (၉၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ေသခ်ာေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီဒိုင္ယာေလာ့ကာလအတြင္းမွာပဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ဟာ ေဒၚစုတို႔နဲ႔ ပူးတြဲၿပီး တိုင္းျပည္အနာဂတ္ကို ပံုေဖာ္ဖို႔ ရည္ရြယ္တဲ့ လမ္းျပေျမပံုကို ၂၀၀၃ ခု ၾသဂုတ္ (၃၀) ရက္မွာ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ၂၀၀၄ ခု ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံ မက်င္းပမီ တရက္အလို ေမ (၁၆) ရက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက သေဘာတူညီခ်က္အားလံုးကို သူ႔တေယာက္တည္းသေဘာနဲ႔ ဖ်က္သိမ္းပစ္လိုက္ၿပီး ေဒၚစုနဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္တို႔အေနနဲ႔ ညီလာခံကို ႁခြင္းခ်က္မရွိ တက္ရမယ္၊ ညီလာခံအတြင္း အေနအထိုင္ေပၚမူတည္ၿပီးေတာ့မွ ေဒၚစုတို႔ေတာင္းတဲ့ကိစၥေတြ စဥ္းစားေပးမယ္လို႔ တခ်က္လႊတ္အမိန္႔ခ်ခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရဲ႕လက္ေတြ႔အေျခအေနနဲ႔ ကမာၻႀကီးရဲ႕ ဦးတည္လမ္းေၾကာင္းကို အတိုင္းအတာ တခုအထိ သေဘာေပါက္လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔လည္း ၂၀၀၄ ေအာက္တိုဘာ (၁၉) ရက္မွာ ရာထူးျပဳတ္သြားခဲ့ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုမွာ ဒိုင္ယာေလာ့ရဲ႕ အခန္းက႑ဟာ ၂၀၀၄ ေမလမွာ ဂိမ္းေဘာဆိုက္ သြားခဲ့ပါၿပီ။ တနည္းေျပာရရင္ ဒိုင္ယာေလာ့ ေသဆံုးသြားခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။

၂၀၀၃-၂၀၀၄ ဒိုင္ယာေလာ့မွာ ေဒၚစုအျပင္ တျခားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလည္း ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြဟာ ဒိုင္ယာေလာ့ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားခဲ့ေပမယ့္လည္း ဒိုင္ယာေလာ့ကိုပဲ တစာစာ ဆက္ေအာ္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒိုင္ယာေလာ့ အသက္ထြက္သြားတာ မသိၾကတဲ့ တျခား ျပည္တြင္းျပည္ပအတိုက္အခံေတြကလည္း ဒိုင္ယာေလာ့တို႔၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးတို႔ကိုပဲ နားမလည္ပါးမလည္နဲ႔ လုိက္ေယာင္ေနခဲ့ၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဒိုင္ယာေလာ့အေလာင္းေကာင္ႀကီး အသက္ျပန္ရွင္ႏိုး ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ၂၀၀၆ ေဖေဖာ္ဝါရီ (၁၂) ရက္မွာ လႊတ္ေတာ္ေခၚေပးရင္ နအဖကို ဒီဂ်ဴရီ (ဥပေဒေၾကာင္းညီ တရားဝင္) အစိုးရျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္၊ ဒီေနာက္ တရားဝင္သြားတဲ့ နအဖအစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္လက္တြဲၿပီး အေျခခံဥပေဒဆြဲတာ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတာ၊ တိုင္းျပည္ျပႆနာေတြ ေျဖရွင္းတာ လုပ္ၾကမယ္လို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့ပါေသးတယ္။

၂၀၀၇ ၾသဂုတ္ (၁) ရက္မွာလည္း တာဝန္သိ တာဝန္ရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ စီအာပီပီအဖြဲ႔ဝင္ေတြ စုစုေပါင္း (၉၂) ေယာက္ (ေနာက္ပိုင္းမွာ ၉၇ ေယာက္ျဖစ္လာ) ပူးေပါင္းၿပီး နအဖ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံနဲ႔ နအဖ အေျခခံဥပေဒ (၁၀၄) ခ်က္ေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားေပးထားတဲ့ အစားထိုး ျပည္သူ႔လမ္းျပေျမပံုတခုကို အဆိုျပဳခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေသၿပီးတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့အေလာင္းေကာင္ႀကီးကေတာ့ ဘယ္လိုမွ မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အခုလို အသက္ျပန္႐ွဴေအာင္ အဆုတ္ထဲ ပါးစပ္ခ်င္းေတ့ ေလမႈတ္သြင္း၊ ႏွလံုးျပန္ခုန္ေအာင္ ျပင္ပကေန လက္နဲ႔ဖိႏွိပ္ေပးၿပီး အေရးေပၚ အသက္ကယ္နည္းေတြနဲ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ၾကေပမယ့္ ဒိုင္ယာေလာ့အေလာင္းေကာင္ႀကီး အသက္ျပန္ရွင္မလာပါဘူး။

၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ ေရႊဝါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးျဖစ္တဲ့အခါမွာေတာ့ ျပည္တြင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာလူထုကို လွည့္စားဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊက ဒိုင္ယာေလာ့အေလာင္းေကာင္ႀကီးကို သနပ္ခါးလိမ္း ပန္းပန္ေပးၿပီး ပြဲထုတ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဆက္ဆံေရးဝန္ႀကီးဆိုတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ၾကည္ကို ေဒၚစုနဲ႔ ေဆြးေႏြးျပေစခဲ့ရာမွာ ၂၀၀၇ ေအာက္တိုဘာနဲ႔ ႏိုဝင္ဘာမွာ (၃) ခါ၊ ၂၀၀၈ ဇန္နဝါရီမွာ (၂) ခါ၊ ၂၀၀၉ ေအာက္တိုဘာ၊ ဒီဇင္ဘာနဲ႔ ဇန္နဝါရီမွာ (၄) ခါ ပံုဆြဲျပခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဝိညာဥ္ခ်ဳပ္ၿပီးသားျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒိုင္ယာေလာ့မသာေကာင္ႀကီးဟာ ပုပ္ေစာ္နံလာတာပဲ အဖတ္တင္ပါတယ္။

အင္မတန္ ထက္ျမက္လွတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဒိုင္ယာေလာ့ အသက္မရွိေတာ့တဲ့အေၾကာင္း ျပည္တြင္းျပည္ပ သိေစဖို႔အတြက္ ၂၀၀၉ စက္တင္ဘာ (၂၅) ရက္မွာ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈ ႐ုပ္သိမ္းေရးကိစၥေဆြးေႏြးဖို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ ကမ္းလွမ္းျပခဲ့ပါတယ္။ ဒီကိစၥကို ေနာက္ဆံုးမွာ ဘယ္လိုမွ ေရွ႕ဆက္မရေအာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သန္းေရႊ လုပ္ခဲ့တာဟာ ဒိုင္ယာေလာ့အေလာင္းထည့္ထားတဲ့ ေခါင္းတလားအဖံုးကို သံခ်က္ႏွက္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနာက္ ၂၀၀၉ ခု ဧၿပီ (၂၉) ရက္က ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ေရႊဂံုတိုင္ေၾကညာစာတမ္းမွာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အနိမ့္ဆံုးသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ ထုတ္ျပန္ခဲ့တာကို နအဖရဲ႕ မတ္လ (၈) ရက္ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒေတြက အၿပီးအျပတ္ ပယ္ခ်ပစ္လိုက္တာ၊ ဒါနဲ႔ တဆက္တစပ္တည္း ေမ (၆) ရက္မွာ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ မွတ္ပံုျပန္မတင္လို႔ တရားမဝင္ျဖစ္ၿပီဆိုတဲ့ နအဖရဲ႕ အာဏာပါဝါေတြဟာ ဒိုင္ယာေလာ့အေလာင္း ေခါင္းတလားဖံုးကိုပိတ္တဲ့ ေနာက္ဆံုးသံခ်က္ေတြ ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ကလည္း မိမိရဲ႕အေျခခံရပ္တည္ခ်က္ဟာ (အရည္မရ အဖတ္မရ ဒိုင္ယာေလာ့ မဟုတ္ဘဲ) ၂၀၀၃ မတ္ (၉) ရက္၊ ၁၉၉၇ ေဖေဖာ္ဝါရီ (၄) ရက္၊ (၁၉၉၃ ေန႐ူးဆုအတြက္) ၁၉၉၅ ႏိုဝင္ဘာ (၁၆) ရက္တို႔မွာ ေျပာခဲ့တဲ့ မိန္႔ခြန္း/ေဆာင္းပါး (၃) ခုအတိုင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ၂၀၀၉ ေအာက္တုိဘာလမွာ မက္ေဆ့ခ်္ေပးခဲ့သလို ၂၀၁၀ မတ္လ (၂၃) ရက္မွာလည္း အန္အယ္လ္ဒီဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ကို ဘူးသီးတလံုး ေပးလိုက္ၿပီး ဘူးတိုက္ပြဲဆင္ႏႊဲဖို႔ မက္ေဆ့ခ်္ေပးခဲ့ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ကြယ္လြန္အနိစၥေရာက္သြားတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့တို႔၊ (နအဖနဲ႔) အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးတို႔ကို လက္ရွိ စစ္အုပ္စု အသက္နဲ႔ကိုယ္ အုိးစားမကြဲသေရြ႕ (နအဖအသက္နဲ႔ တပ္မေတာ္ကိုယ္) ဘာမွေမွ်ာ္လင့္စိတ္ကူးယဥ္ေနစရာ မရွိေတာ့ဘဲ တာဝန္သိ တာဝန္ရွိ (အဖြဲ႔ခ်ဳပ္+တိုင္းရင္းသား) ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ႕ mandate ကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ပါးပါးနပ္နပ္နဲ႔ အျပည့္အဝ အသံုးခ်ၿပီး ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ ျပည္သူ႔အစိုးရတို႔ကို ျပည္တြင္းမွာ ကိုယ့္ဘာသာ ဖြဲ႔စည္းထူေထာင္ဖို႔၊ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီတိုက္ပြဲ ေနာက္ဆံုးေအာင္ပြဲရတဲ့အထိ ျပည္သူလူထုနဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြကို ေခါင္းေဆာင္သြားဖို႔ လမ္းေၾကာင္းပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။

ဒီနည္းနဲ႔ ၂၀၁၀ ေမ (၆) ရက္ ဒိုင္ယာေလာ့ရဲ႕ အၿပီးသတ္နိဂံုးကေန ျပည္သူ႔အစိုးရရဲ႕ နိဒါန္းျဖစ္လာေအာင္ ဝိုင္းဝန္းလံုးပန္းၾကပါစို႔။ ။