(သားေဆြ)
မေန႔က (၂၁၊၈၊၂၀၁၀ ရက္ေန႔၊ ေသာၾကာေန႔)မွာ နအဖ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ ၃ ခု ထုတ္ျပန္ပါတယ္။
အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ အမွတ္ ၃၂-၃၃-၃၄/၂၀၁၀
အက်ဥ္းခ်ဳပ္ကေတာ့
၁။ တိုင္းေဒသၾကီးေတြ သတ္မွတ္တယ္
၂။ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသေတြနဲ႔ ၄င္းေဒသမ်ားရဲ့ ရံုးစိုက္ရာျမိဳ႔ေတြကို သတ္မွတ္တယ္
၃။ ၾကပ္ေျပးကို “ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ” ဆိုျပီး ပ်ဥ္းမနား၊လယ္ေ၀း၊တပ္ကုန္း အစရွိတဲ့ ျမိဳ႔နယ္ (၈) ျမိဳ႔နယ္ကို အေျခခံျပီး သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ (၈) ျမိဳ႔နယ္ထဲမွာ ေဇယ်ာသီရိ၊ ပုဗၺသီရိ၊ ဥတၱရသီရ စတဲ့ ရာဇ၀င္ဆန္ဆန္ ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ နာမည္ေတြ ပါေသးတယ္။ (ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ပုဂါရာမ တို႔၊ အာတာလြတ္ တို႔၊ ေတာင္ပုလု တို႔ မပါလို႔။)
ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြကို နအဖ တြင္း (၁) တင္ေအာင္ျမင့္ဦးက “ပံု” ခံျပီး ထုတ္ျပန္တယ္။
အသံုးအႏွဳန္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ “အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာ” တဲ့။ အရာရာကို အမိန္႔ေပး လုပ္ကိုင္ခ်င္တဲ့ နအဖ ရဲ့ ေမာက္မာ၊ ခက္ထန္၊ ရုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းတဲ့ စစ္ဘီလူးစရိုက္ ေပၚလြင္ေနတာေတြ႔ရတယ္။
ႏိုင္ငံတခုရဲ့ လူမ်ဳိးအလိုက္၊ ေဒသအလိုက္၊ တည္ေနရာအလိုက္ ျပဌာန္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို အခုလို ခပ္ညံ့ညံ့သတင္းစာေပၚမွာ “အမိန္႔အရ - ပံု” လုပ္လိုက္ရံုနဲ႔ အတည္ျဖစ္ေရာလား? ေမးစရာ ရွိလာတယ္။ ေနာက္တခ်က္က လုပ္ကိုင္ပံုက ႏြားေရွ႔ထြန္က်ဴးသလို ျဖစ္ေနတယ္။
ဖြဲ႔စည္းပံုက ေပးထားတဲ့ ပုဒ္မ ၄၄၃ အရ နအဖ အေနနဲ႔ “ၾကိဳတင္ေဆာင္ရြက္သင့္သည့္လုပ္ငန္းမ်ားကို ၾကိဳတင္ေဆာင္ရြက္ထားရန္” ျပဌာန္းခ်က္နဲ႔အညီ လုပ္ကိုင္ရတာပါလို႔ အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာထဲမွာ ထည့္ရွင္း ထားေသးတယ္။ ဒီရွင္းလင္းခ်က္က ႏြားေရွ ႔ထြန္က်ဴးလုပ္ထားတာကို ကာကြယ္ဖို႔ သက္သက္ေတာ့ မျဖစ္ ႏုိင္ဘူး။ ေနာက္ကြယ္မွာ တျခား ေကာက္က်စ္ယုတ္မာတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးရွိႏုိင္ေသးတယ္။
လုပ္စရာရွိတာေတြကို ၾကိဳတင္လုပ္ထားခြင့္ေပးထားတဲ့ ပုဒ္မ ၄၄၃ ကို ေနာက္ပိုင္းမွာ အမ်ားၾကီး ထုတ္သံုးလာတာေတြ ေတြ႔ၾကရဦးမယ္။ ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို ျပန္မလႊတ္ေပးတာလဲ ဒီ ၄၄၃ အရျဖစ္လာႏုိင္သလို။ အပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကို အတင္းအၾကပ္လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းတာလည္း ဒီ ၄၄၃ အရ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ အခုေတာင္မွ တိုင္းျပည္အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ တိုင္းေဒသသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ၊ “ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ” သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ဒီ ၄၄၃ နဲ႔ လုပ္လိုက္ျပီပဲ။
လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ေက်ာ္၊ ၁၉၈၈ ခုနွစ္မွာ စစ္တပ္အာဏာသိမ္းေတာ့ တျပည္လံုးမွာ လူ ေထာင္ ေပါင္းမ်ားစြာ ပစ္သတ္ခံရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပလက္ေဖာင္းေတြ၊ သစ္ပင္ေတြ၊ လမ္းေဘးအုတ္ခံုေတြ၊ အုတ္နံရံေတြ၊ ျခံစည္းရိုးေတြ ထုံးသုတ္ခံရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ဗမာက ျမန္မာျဖစ္၊ တို႔ဗမာအစည္းအရံုးက တို႔ျမန္မာအစည္းအရံုး ျဖစ္နဲ႔ အကုန္လံုး ကေမာက္ကမ။ “ဗ” အကၡရာေတြအကုန္လံုး “မ”အကၡရာ ျဖစ္ကုန္ေရာ။ အခု အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာေတာ့ တခါ လုပ္ျပန္ျပီ။ တိုင္းေတြကို “တိုင္းေဒသၾကီး” အျဖစ္ ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲရမယ္တဲ့။ ရန္ကုန္တိုင္းကို ရန္ကုန္တိုင္းလို႔ ေခၚလို႔မရေတာ့ဘူး “ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး” ျဖစ္သြားျပီ။ မႏၱေလးတိုင္းကို မႏၱေလးတိုင္းေခၚခြင့္မရွိေတာ့ဘူး။ မႏၱေလးတိုင္းေဒသၾကီးတဲ့။
ၾကိဳက္သလို ေခၚပါ။ ဒါေပမယ့္ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့ ဧရာ၀တီတိုင္းက ျပည္သူေတြ ကေန႔အခ်ိန္ အထိ နာလံ မထူႏုိင္ေသးဘူး၊ နအဖ ဘက္ကလည္း ဘာမွ မယ္မယ္ရရ ျပန္လည္ထူေထာင္ေပးတာ မရွိ ဘူး။ မရွိတဲ့အျပင္ မုန္တိုင္းမွာ ေသဆံုးခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူ တသိန္းေက်ာ္ဟာလည္း ေသသာသြားရတယ္။ ေသျပီးမွ ဖြဲ႔စည္းပံုကိုေထာက္ခံေၾကာင္း ဆႏၵမဲေပးတဲ့ စာရင္းထဲပါသြားၾကရရွာတာ ခမ်ာမ်ား မသိလိုက္ရ ဘူး။ ဒီေတာ့ နအဖ အေနနဲ႔ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔အတြက္တခုခုေတာ့ လုပ္ေပးသင့္တယ္။ အနိမ့္ဆံုး အေနနဲ႔ ဧရာ၀တီတိုင္းကို “နာဂစ္တိုင္းေဒသၾကီး” အျဖစ္နဲ႔ အမည္သတ္မွတ္ေပးသင့္တယ္။
(ဤကား စာေရးသူ၏ အၾကံျပဳခ်က္ျဖစ္ပါသည္။)
ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသေတြနဲ႔ ၄င္းေဒသေတြရဲ့ ရံုးစိုက္ရာျမိဳ႔ေတြဆိုတဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္က ပိုလို႔ေတာင္ ရယ္စရာေကာင္းေနေသးတယ္။ နအဖ နယ္ေျမ သတ္မွတ္ပံုက၊ ဥေရာပတိုက္မွာ နပိုလီယန္ နယ္ေျမခြဲေ၀ တာနဲ႔ သြားတူေနတယ္။ နပိုလီယန္က သူစစ္ႏုိင္ရင္ နယ္ေျမသိမ္းလိုက္တယ္။ သူစစ္ရွဳံးေတာ့ သူသိမ္း ထားတဲ့နယ္ေျမကို ႏုိင္တဲ့လူထံ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္လိုက္တယ္။ (ဒီလိုနဲ႔ ဖင္လန္ႏုိင္ငံဟာ ဆီြဒင္ လက္ေအာက္္ ကေန ရုရွလက္ေအာက္ ေရာက္သြားရတာပဲ။) အခု သန္းေရႊလုပ္ပံုကိုၾကည့္၊ မင္းက ေသနတ္လက္နက္ မ်ားမ်ားကိုင္ထားႏုိင္ေတာ့ မင္းက မ်ားမ်ားယူ ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ၀ ေတြကို ဟုိပန္၊ မိုင္းေမာ၊ ပန္၀ိုင္၊ နားဖန္း၊ မက္မန္း၊ ပန္ဆန္း (၆) ျမိဳ႔နယ္စုျပီး ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသလို႔ သတ္မွတ္ေပးလိုက္တယ္။ ကိုးကန္႔ကေတာ့ ငါ့လူျဖစ္ေနျပီဆိုေတာ့ ကုန္းၾကမ္းနဲ႔ေလာက္ကိုင္ ယူလိုက္တဲ့။ နပိုလီယန္ ႏုိင္ငံေတြခြဲေ၀ ေနသလိုပဲေနာ္။
ဒီသတ္မွတ္ခ်က္ကို ၀ ေတြဘက္ က ေၾကနပ္လက္ခံမယ္လို႔ထင္လား။ လက္ခံႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အဲဒီေဒသေတြကို တခါမွ နအဖ မသိမ္းႏုိင္ခဲ့တာပဲ။ ကိုယ္မွ မသိမ္းပိုက္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ ေဒသေတြကို အခုမွ မင္းတို႔ယူလိုက္ေတာ့ဆိုေတာ့ ၀ ေတြ ဘက္ က ဟားတိုက္ရယ္မွာေပါ့။
၀ ေတြရဲ့ ျမိဳ႔ေတာ္က ပန္ဆန္း။ ဒါကို သန္းေရႊက ဟိုပန္ ကို ေျပာင္းလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ၀ ေတြဘက္က လံုး၀ ေက်နပ္မယ္မထင္ဘူး။ သန္းေရႊ ရဲ့ သတ္မွတ္ခ်က္က ႏုိင္ငံေရးအရ ေကာက္က်စ္တဲ့ သတ္မွတ္ ခ်က္လို႔ ေျပာလို႔ရႏုိင္တယ္။ အႏၱရာယ္လည္းရွိတယ္။ ဟိုပန္က ေလာက္ကိုင္နဲ႔ နီးနီးေလး။ အလြန္ဆံုးရွိလွ ၁၅ မိုင္ေပါ့။ ေလာက္ကိုင္က ကိုးကန္႔ျမိဳ႔ေတာ္။ ကိုးကန္႔က အင္အားလည္းနည္း၊ နအဖ လူလည္းျဖစ္ ေနျပီဆိုေတာ့ ေပးတာယူ၊ေကြ်းတာစား၊ခိုင္းတာလုပ္အဆင့္၊ ဒီေတာ့ ၀ ဗဟိုသာ ကိုးကန္႔ျမိဳ႔ေတာ္ ေလာက္ကိုင္ နဲ႔နီးကပ္ေနတဲ့ ဟိုပန္ မွာရံုးစိုက္ရမယ္ ဆိုရင္ စိုးရိမ္စရာရွိတယ္။
ေနာက္ထပ္စဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္က တခ်ိန္က ရန္/ငါ ႏွစ္ဘက္ ဘတျပန္က်ားတျပန္တိုက္ခဲ့တဲ့ မိုင္းေပါက္၊ မိုင္းဖ်န္၊ မိုင္းယန္း၊ မိုင္းခတ္၊ မိုင္းလား၊ မိုင္းမ၊ မိုင္း၀၊ မိုင္းယု၊ မိုင္းေယာင္း ေဒသေတြနဲ႔ ေတာင္ပိုင္း ၀ ေဒသေတြ ဘယ္ထဲသြားထားသလဲ ? ဆိုတ့ဲ ေမးခြန္း။ ဒီေမးခြန္းကို ၀ ေတြက နအဖ ကို ၾကိမ္းေသေပါက္ေမးမွာပဲ။ မိုင္းေပါက္ဆိုတာ ပန္ဆန္းအတြက္ ပထ၀ီအေနအထားအရ ဗ်ဴဟာက်တယ္။
ဒီေဒသေတြဆိုတာ တခ်ိန္က ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ စိုးမိုးေဒသေတြပဲ။ စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ ဘယ္လိုမွ မတိုက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေဒသေတြ။ န၀တ တက္လာေတာ့ ပိုလို႔ေတာင္ စစ္ေရးတိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္ခဲ့ ေသးတယ္။ အဲဒီေဒသေတြဆိုတာ စစ္တပ္ ဖက္ကဆိုရင္ ၁၉၈၈ မွာ တပ္မ (၈၈) လွဳပ္ရွားတဲ့ေဒသ။ အခု နအဖ ထိပ္သီးလုပ္ေနတဲ့ ဗုိလ္သန္းေရႊက အဲဒီတုန္းက တိုက္ပြဲေတြကို ကို္ယ္တိုင္ ဦးစီးခဲ့တာပဲ။ ဗိုလ္ထြန္းၾကည္က တပ္မ (၈၈) လက္ေအာက္ခံ ဗ်ဴဟာ ၈၈၂ ရဲ့ ဗ်ဴဟာမွဴး (ဗကပ နဲ႔ တိုက္တဲ့ မိုင္းယန္း တိုက္ပြဲမွာ တပ္လံုးျပဳတ္လုနီးပါးေခ်မွဳန္း ခံလိုက္ရတဲ့ ဗ်ဴဟာ)။ ဗ်ဴဟာ ၈၈၁ က အဲဒီတုန္းက ဗိုလ္ရဲျမင့္ ဦးစီးတယ္ (အခု စရဖ အၾကီးအကဲ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ရဲျမင့္)။ တပ္မမွဴးက ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္သိန္းဟန္ (ေနာက္ေတာ့ သံအမတ္ၾကီး)၊ အခု နအဖ တြင္း(၁) လုပ္ေနတဲ့ သီဟသူရ တင္ေအာင္ျမင့္ဦး က အဲဒီ တုန္းက ဗ်ဴဟာ ၈၈၁ လက္ေအာက္ခံ ခလရ (၁၁) ဒုတပ္ရင္းမွဴး။ တပ္ရင္းမွဴးက ဖင္ၾကီးၾကီး ေဆးေပါ့လိပ္ နဲ႔ အရီ ကိုပဲၾကိဳက္တယ္ဆိုတဲ့ ဗိုလ္မွဴးစိုးလြင္။ ဗုိလ္မွဴးစိုးလြင္ တိုက္ပဲြက်သြားေတာ့ ဒုရင္းမွဴးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးက ဆက္ျပီး ကြပ္ကဲရတယ္။ သူလည္း ဒဏ္ရာရျပီး ရဟတ္ယာဥ္နဲ႔ တင္ေခၚခံ သြားရ၊ ေနာက္ေတာ့ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရးအရ ေပးလိုက္တဲ့ သီဟသူရ ဘြဲ႔ရတယ္။ တိုက္ပြဲက်သြားတဲ့ တပ္သား၀ုန္လ်ံမန္း လည္း သီဟသူရဘြဲ႔ ရတယ္။ အဲဒီတုန္းက တိုက္တုိင္းရွဳံးခဲ့တဲ့ အေၾကြးေတြကို အဲဒီတုန္းက ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ရဲျမင့္၊ ဗိုလ္တင္ေအာင္ျမင့္ဦးတို႔က အခုမွ သတင္းစာစကၠဴေတြေပၚကေန ျပန္ေတာင္းေနတာပဲ။
အမိန္႔ေၾကာ္ျငာစာထဲမွာပါတဲ့ “ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ” ဆိုတဲ့ ၾကပ္ေျပး ေဒသကိုေတာ့ သန္းေရႊက သူ႔ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ အထူးေဒသအျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္တယ္။ သူအဲဒီမွာ ေနမယ္၊ အဲဒီမွာ ေသမယ္ေပါ့။ သူေသေတာ့လည္း သူ႕အုတ္ဂူ ျဖဳိခ်ျပီး သူ႔အရိုးကို ပင္လယ္ထဲေမ်ာလိုက္ရံုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဒီ “ျပည္ေထာင္စုနယ္ေျမ” ဆိုတဲ့ ကိစၥ ကို ဘာမွ အေထြအထူး ေ၀ဖန္ေဆြးေႏြးစရာမရွိပါ။
က်ေနာ္တို႔ သတိျပဳရမွာက ...
ဒီကိစၥတခုလံုးကို သန္းေရႊက ညႊန္ၾကားတယ္၊ ဗိုလ္တင္ေအာင္ျမင့္ဦးက “ပံု” ခံျပီး ထုတ္ျပန္တယ္၊ ဗိုလ္ရဲျမင့္က ၀ ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေနျပီးေတာ့ မိုင္းလား အဖြဲ႔ကို ၾတိဂံတိုင္းမွဴး ဗိုလ္ေက်ာ္ျဖိဳးက ေတြ႔ဆံုေန တယ္။ ဒါေတြအားလံုးဟာ တဆက္တစပ္တည္းျမင္ၾကည့္ရမယ့္ အခ်က္ေတြျဖစ္ေနတယ္။ တခုခ်င္းစီ သီးျခားခြဲၾကည့္ရင္ ခြဲၾကည့္သူရဲ့အမွားလို႔သာ ဆိုရမွာပဲ။ သန္းေရႊ က သူ႕အတြင္းစည္းကို ခိုင္သထက္ ခိုင္ေအာင္လုပ္ေနတယ္။ သူရ့ဲ နံပါတ္တစ္ရန္သူ (ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ဒီမိုအင္အားစု ေတြ)ကို အျပီးသတ္ေခ်မွဳန္းႏုိင္ ဖို႔ နံပါတ္ႏွစ္ရန္သူျဖစ္တဲ့ လူမ်ဳိးစုအပစ္ရပ္အဖြဲ႔ေတြကို ယာယီ ၾကားထား ေနတာျဖစ္တယ္။
သန္းေရႊေခါင္းေဆာင္တဲ့ စစ္အုပ္စုက တမ်ဳိးသားလံုးရဲ့ ရန္သူ ျဖစ္တယ္။ ျပည္သူ႔ရန္သူ နံပါတ္(၁) ျဖစ္တယ္။ အားလံုးနဲ႔ဆိုင္တဲ့ရန္သူကိုတိုက္ဖို႔ အားလံုးမွာတာ၀န္ရွိပါတယ္။
3 comments :
Very Good analysis..
Thats right, Than Shwe and Military War Lords are PUBLIC ENEMY NO.1.
They don't trust anybody. They believe only army can save the nation. They don't recognized talent from the people.
They approached every things on security point of view which lead our resource rich country into worlds least developed nation.
Totally agree with you
lt general ye myint is old ye myint,
manadalay division commander.
not intelligent ye myint
Post a Comment