အလုပ္သမားမ်ားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအဖြဲ ့ခ်ဳပ္(ျမန္မာႏုိင္ငံ)
စက္တင္ဘာေၾကညာခ်က္
အလုပ္သမားအဖြဲ ့အစည္းမ်ားနဲ ့ အလုပ္သမားရဲေဘာ္အေပါင္းတုိ ့---
လာမယ့္ ႏို၀င္ဘာ(၇) ရက္ေန႔မွာ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပပါေတာ့မယ္။ ဒီေရြးေကာက္ပြဲ မွာ ျပည္ေထာင္စုၾကံခုိင္ေရးႏွင့္ ဖြံ ့ျဖိဳးေရးအသင္းဟာ ပါတီ အသြင္ေျပာင္းျပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ပါလိမ့္မယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးသိန္းစိန္က ဦးသိန္းစိန္အျဖစ္နဲ ့ ဒီအဖြဲ ့အစည္းကို ဦးေဆာင္ပါလိမ့္မယ္။
ျပည္တြင္းျပည္ပႏုိ္င္ငံေရးအင္အားစု၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြၾကားမွာဒီေရြးေကာက္ပြဲအေပၚမွာသေဘာထား အျမင္ေတြ က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ထြက္ေပၚေနပါတယ္။ ''ေရြးေကာက္ပြဲဆန္႕က်င္သပိတ္ေမွာက္ေရး'' နဲ႔ ''ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္၊ လႊတ္ေတာ္ထဲသြား၊ ဒီမုိကေရစီေဘာင္တုိးခ်ဲ႕'' စတဲ့ မတူညီတဲ့ကြဲျပားတဲ့အျမင္ေတြနဲ ့ ရပ္တည္လွူပ္ရွားေနၾကပါတယ္။
အလုပ္သမားရဲေဘာ္အေပါင္းတုိ ့---
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ဟာအသြင္သဏၭာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ ့ တည္ရွိခဲ့ တည္ရွိေနဆဲပါ။
၁၉၆၂ခုႏွစ္မွာအာဏာသိမ္းခဲ့တဲ့စစ္အုပ္စုဟာ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီကို ဖန္တီး၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတြ အရပ္၀တ္လဲ၊ တုိင္းျပည္ကုိ အရပ္သားအစုိးရပံုစံနဲ႕ ဆက္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၈၈ခုႏွစ္ ဒီမုိကေရစီေရး လွုပ္ရွားမွုအေရးေတာ္ပံုၾကီးမွာ ျပည္သူေတြက ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ(မဆလ)ကို ဆန္႕က်င္ဆႏၵျပၾက ေတာ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက မဆလကို ေဘးဖယ္ၿပီးအာဏာျပန္သိမ္းတယ္။ အခုလည္း ျပည္သူေတြၾကားမွာ နာမည္ဆိုးနဲ႕ေက်ာ္ၾကားေနတဲ့ ႀကံ႕ဖြံ႕ကိုပြဲထုတ္၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အရပ္၀တ္လဲလာျပန္ၿပီ။
ဒီေရြးေကာက္ပြဲမွာသူတို႔လိုခ်င္သလုိျဖစ္ဖို႔ ညစ္ပတ္တဲ့နည္းေပါင္းစုံ (က်င့္သုံးေန) က်င့္သုံးပါလိမ့္မယ္။ အေျခအေနမလွရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက အာဏာျပန္သိမ္းမွာပါ။ (၂၀၀၈)ခုႏွစ္ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒအရလည္း ဒီအခြင့္အေရးေတြ ေပးထားပါတယ္။
စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ႏုိင္ငံေတာ္အာဏာကို ဘာေၾကာင့္ မလႊတ္တမ္းဆုပ္ကိုင္ထားဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတာလဲ။ အလုပ္သမားေတြ၊ လယ္သမားေတြနဲ႕ ျပည္သူေတြဆီကမတရားရယူထားတဲ့ ရယူေနတဲ့ လုပ္အားအရင္း အႏီွးေတြနဲ႔ ၾကြယ္၀ေနတဲ့ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြကိုသားစဥ္ေျမးဆက္ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ သြားဖို႕ပါပဲ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ဆိုတာ သူတို႔ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေကာင္းစားေရးကို ရည္ရြယ္တာပါ။
စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႕ လက္ေ၀ခံ ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြဟာ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြရဲ႕ အခ်က္အခ်ာၾကတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေခတ္မီွကုန္တိုက္ႀကီးမ်ား ပိုင္ဆိုင္ေနၾကသလို ဆိပ္ၿငိမ္အိမ္ယာစီမံကိန္းေတြက လွ်ပ္စစ္မီးမျပတ္၊ ေရကူးကန္၊ အပန္းေျဖပန္းၿခံနဲ႔ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ေနႏုိင္တဲ့ ၿခံ၀န္းက်ယ္ တိုက္အိမ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ၀ယ္ယူပိုင္ဆိုင္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ့အိမ္ေတြမွာေနမယ့္ လူေတာင္မရိွၾကဘူး။
က်ေနာ္တို႔အလုပ္သမားေတြ ျပည္သူေတြကေတာ့ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ၿမိဳ႕စြန္ေတြဆီ ေမာင္းထုတ္ခံ ေနရတယ္။ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးနယ္နိမိတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပမဲ့ ခြဲတမ္းအခ်ိန္နဲ႔ လွ်ပ္စစ္မီးပုံမွန္မရ၊ ေသာက္သုံးေရေပးေ၀မႈမရိွတဲ့ ေနရာေတြအျပင္ အမိႈက္သိမ္းစနစ္၊ မိလႅာစနစ္၊ ေရႏႈတ္ေျမာင္းစနစ္ စတဲ့ ၿမိဳ႕ျပအဂၤါရပ္ေတြ တခုမွမရိွဘူး။ ကိုယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ ရုန္းကန္ေနၾကရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပုံမွန္စည္ပင္ အခြန္အတုတ္ေတြနဲ႔ ေႏြရာသီဆို မီးကင္းေၾကး၊ မိုးရာသီက်ေတာ့ လုံၿခဳံေရးေၾကး၊ သတ္မွတ္ခ်ိန္ေက်ာ္လြန္ မီးသုံးစြဲခြင့္၊ မီးအေပါင္ေၾကး၊ အိမ္ေရွ႕ ေရႏႈတ္ေျမာင္းေတြ ဆယ္ခိုင္းတာ၊ စည္ပင္နယ္ေတြထဲက ၿခဳံေတြ ရွင္းခိုင္းတာအျပင္ တျခားအမိန္႕အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိညလူခ်ိန္တိတ္ခ်ိန္မွာအသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔လိုက္ေအာ္တာ၊ မလိုက္နာရင္ တည္ဆဲဥပေဒအရအေရးယူခံရမယ္ဆိုတဲ့ ရယက၊ ႀကံံ႕ဖြံ႕ေတြရဲ႕ ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြကေတာ့ ရိွေနဆဲပဲ။
ႀကံံ႕ဖြံ႕၊ မိခင္ႏွင့္ကေလးေစာင့္ေရွာက္ေရးစတဲ့ စစ္အာဏာရွင္အက်ိဳးျပဳ ေအာက္ေျခအဖြဲ႕အစည္း ေတြမွာ အဖြဲ႔၀င္ေတြအျဖစ္ ေနရာယူထားၾကတဲ့ ေငြတိုးေပးေခ်းစားသူေတြကလက္လုပ္လက္စားနဲ႔ ပ်ံက် ေစ်းသည္ေတြကို ထုတ္ေခ်းတဲ့ ေငြက်ပ္ (၂၀၀၀) ေခ်းယူရင္ တေန႕တစ္ရာနဲ႔ (၂၆)ရက္အတြင္း ျပန္ဆပ္ရတဲ့ ေန႕ျပန္တိုးစနစ္၊ အိမ္ၿခံေျမအေပါင္ထား ထုတ္ေခ်းတဲ့ (၃)လတႀကိမ္ အတိုးေပၚအတိုးတက္တဲ့ စနစ္ေတြေၾကာင့္ သိန္း(၃၀)တန္ အိမ္ၿခံကိုအေပါင္ထားၿပီး ေငြ(၃)သိန္းေလာက္ေခ်းၿပီးရင္ (၂)ႏွစ္ခြဲအတြင္းမွာေနအိမ္ပါ အသိမ္းခံ ရတဲ့အထိ ေအာက္ေျခဆင္းရဲသားျပည္သူေတြ အေျခမဲ့ အေနမဲ့ဘ၀ ေရာက္ေနၾကရတယ္။ မေက်နပ္လို႕ တရားရင္ဆိုင္ရင္လဲ ေငြေၾကးနဲ႔ အာဏာပိုင္ေတြကို ကိုင္ထားႏုိင္တဲ့ သူတို႔သာအႏုိင္ရၾကတယ္။
ေငြေၾကးအာဏာနဲ႕ မသမာတဲ့စီးပြားရွာမႈေတြနဲ႕ တေျဖးေျဖး ၾကြယ္၀လာတဲ့ အဲဒီအဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ ဒုစရိုက္သမားအႀကီးစား မာဖီးယားေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေအာက္ေျခက က်ားကန္ ေပးေနတဲ့ ေဒါက္တိုင္ေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲဥပေဒမဲ့ ဒီလုပ္ရက္ေတြကိုအာဏာပိုင္အဆင့္ဆင့္က မသိက်ိဳးႏြံ ျပဳေနတာျဖစ္တယ္။
ေအာက္ေျခဆင္းရဲသားေတြနဲ႕ အေသးစားလုပ္ငန္းေလးေတြအတြက္ နည္းပါးတဲ့အတိုးႏႈန္းနဲ႕ ေငြထုတ္ ေခ်းၿပီး ရတဲ့အတိုးေငြနဲ႕ ေပါင္းစပ္စိုက္ထုတ္ကာအဲဒီလူထုရဲ႕ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရး၊ လူမႈဘ၀ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးအတြက္ ျပန္သုံးတဲ့ (world vision)လိုအဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳးေတြကိုေတာ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္ေတြက ပိတ္ပင္ဟန္႔တားမႈေတြလုပ္ေလ့ရိွတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႕ လူထုအက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းေတြဟာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္လုပ္ေနၾကရတယ္။
စက္မႈဇုန္ေတြကအလုပ္ရုံ၊ စက္ရုံေတြမွာအလုပ္ရွင္ေတြက ၄င္းတို႕ လိုက္နာရမဲ့ဥပေဒ၊ စည္းမ်ည္း ေတြကို မသိက်ိဳးႏြံျပဳ ခ်ိဳးေဖာက္ေနၾကတယ္။အလုပ္သမားေတြရဲ႕ လုပ္ခလစာကိုနည္းႏုိင္သမွ်နည္းေအာင္ေပး၊ အခ်ိန္ပိုအဆမတန္ခိုင္းဆိုတဲ့ လုပ္ဟန္ကိုက်င့္သုံးေနၾကတယ္။ အလုပ္သမားတစ္ေယာက္ဟာ တလကို အခ်ိန္ပိုနာရီ(၁၀၀)ေက်ာ္ (၁၅)ရက္စာလုပ္အား (၂)ခ်ိန္ထိလုပ္ေနၾကရေပမဲ့ လခထုတ္တဲ့အခါ ေနတဲ့ အေဆာင္ခ၊ စားစရိတ္ႏုတ္လိုက္ရင္ ပိုေငြဟာ တစ္ေသာင္းက်ပ္ေလာက္သာ က်န္ေတာ့တယ္။ ဒီလိုအေျခအေန ေတြ ေအာက္မွာ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဘ၀ တိုးတက္သာယာေရးဟာ ေမွ်ာ္မွန္းလို႔ မရႏုိင္ေတာ့ပါ။
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ တည္ရိွေနသေရြ႕ အလုပ္သမားေတြ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ေတြဟာ ဒီအတိုင္း အႏိွမ္ခံဘ၀နဲ႕ ဆင္းရဲၾကပ္တည္းစြာရုန္းကန္ေနၾကရဦးမွာပါ။
စစ္အစိုးရဟာ (၁၉၉၃)ခုႏွစ္မွာစတင္က်င္းပခဲ့တဲ့ အတုအေယာင္အမ်ိဳးသားညီလာခံရဲ႕ အစုအဖြဲ႔ေပါင္း (၈)ဖြဲ႔မွာ အလုပ္သမားကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕အျဖစ္ အလုပ္သမားအတုေတြနဲ့ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အမည္ကို ယူသုံးခဲ့တယ္။ ဒါဟာတုိင္းျပည္ရဲ႕ အေရးကိစၥေတြကို ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ၾကရမွာ အလုပ္သမားေတြ မပါ၀င္ရင္ မျပည့္စုံတာေၾကာင့္ လူျမင္ေကာင္းေအာင္ အေပၚယံသေဘာမ်ိဳးထည့္သြင္းျပခဲ့တာပါ။
အမ်ိဳးသားညီလာခံမွာ အမည္ထည့္သြင္းခံခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္သမားေတြဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ အက်ိဳးကို ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ဖုိ႕က်ေတာ့ အလုပ္သမားသမဂၢ၊ အလုပ္သမားအဖြဲ႔အစည္းဖြဲ႔ခြင့္ မရိွဘူး။ ဥပေဒအရ ေပးထားတယ္ဆိုတဲ့ အခြင့္အေရးေတြ ေတာင္းဆိုပိုင္ခြင့္မရိွဘူး။
တိုင္းျပည္မွာ ႀကီးမားတဲ့အင္အားစုႀကီးျဖစ္တဲ့ အလုပ္သမားေတြမွာ ကိုယ္ပိုင္အဖြဲ႔အစည္းမရိွဘူး။ ဒီအေျခအေနေတြက လြတ္ေျမာက္ေအာင္ က်ေနာ္တို႔အလုပ္သမားေတြ မိမိတုိ႔အခြင့္အေရးေတြအတြက္ လုိအပ္ရင္ လိုအပ္သလို ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ၀င္ေနရမွာျဖစ္သလို ႏုိင္ငံေရးအရလဲ ႏုိးၾကားတက္ႂကြေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔အလုပ္သမားေတြဟာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေစမဲ့ အလုပ္သမား ထုတရပ္လုံးနဲ႔ ျပည္သူလူထုကို ပိုမိုဆင္းရဲၾကပ္တည္းေစမဲ့ ဒီ (၂၀၁၀) ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ရပါလိမ့္မယ္။ (၂၀၀၈)ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပုံဆႏၵခံယူပြဲတုန္းကလို အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြက အလုပ္ရုံ၊ စက္ရုံေတြကိုလာၿပီး စာရြက္ထဲက ကြက္လပ္ထဲ အမွန္ျခစ္ေပးပါ ဆုိတာမ်ိဳးေတြ လုပ္လာႏုိင္ပါတယ္။ သူတို႕အလိုက် လိုက္လုပ္ေပးလိုက္လို႕ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္စရာမရိွပါ။ ပိုမိုဆင္းရဲရုန္းကန္ေနရမွာပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္သပိတ္ေမွာက္ရုံနဲ႔လဲ က်ေနာ္တို႔တာ၀န္ေတြ မၿပီးပါ။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဖ်က္သိမ္းေရးဟာ ၄င္းတို႔ဦးစီးက်င္းပသြားမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ အဆင့္ဆင့္ကို ဆန္႕က်င္လႈပ္ရွားမႈမ်ား၊ ႏုိင္ငံတကာအေရးယူပိတ္ဆို႕မႈမ်ား၊ သံတမန္ေရးဖိအားေပးမႈမ်ားျပဳလုပ္သြားရံုနဲ႔လည္း ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္သြားမယ္ မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္တို႔ အင္အားစုအသီးသီးရဲ႕ လူထုတိုက္ပြဲမ်ားကို အဓိကထား အျခားတိုက္ပြဲမ်ားျဖင့္ စနစ္တက်ေပါင္းစပ္ေပးျခင္းျဖင့္သာက်ေနာ္တို႔ရည္မွန္းခ်က္ ေရွ႕တိုးအေကာင္ထည္ ေဖာ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲဆန္္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ
၁။ အလုပ္သမားထုကို ႏုိင္ငံေရးအရအသိအျမင္ဖြင့္ေပးေရး
၂။ လုပ္ဟန္အရစည္းရုံးေရးအင္အား၊ စုဖြဲ႔ တိုးခ်ဲ႕ေရး
၃။ အလုပ္သမားထုတိုက္ပြဲအဆင့္ဆင့္နည္းနာမ်ားကိုလက္ေတြ႕နားလည္လုပ္တတ္လာေရးအတြက္ ျဖစ္ပါတယ္။
အလုပ္သမားရဲေဘာ္အေပါင္းတို႔ -
လက္ရိွ က်ေနာ္တို႔ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အေထြေထြအၾကပ္အတည္းေတြကလြတ္ေျမာက္ရန္ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ ရုန္းကန္တိုက္ပြဲ၀င္ရုံမွတပါး တျခားနညး္လမ္းမရိွပါ။ အလုပ္ဆိုင္းတခု၊ အလုပ္ရုံတစ္ရုံကစၿပီး အခ်ိန္ပို မတရား ခုိင္းေစမႈ၊ လုပ္ချဖတ္ေတာက္မႈ၊ လုပ္ခနည္းတာကို တုိးျမွင့္ေတာင္းဆို လူမႈဖူလုံေရး အခြင့္အေရးေတြအတြက္ ေတာင္းဆုိမႈေတြကစၿပီးလမ္းတလမ္း၊ ရပ္ကြက္တခု၊ ၿမိဳ႕နယ္တနယ္ကတေနစတင္ၿပီး မတရားတဲ့ ဖိႏိွပ္အျမတ္ ထုတ္မႈေတြကို ဆန္႔က်င္သြားရပါလိမ့္မယ္။
ဒီလုပ္ငန္းေတြ လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္ေပၚလာေရးအတြက္ မိမိတို႔လက္လွမ္းမီွရာ ဘ၀တူ လုပ္သားလူထုအတြင္းအခက္အခဲေတြ ျပႆနာေတြကိုစုေပါင္းေဆြးေႏြးအေျဖရွာ၊ စုေပါင္းရင္ဆိုင္တိုက္ပြဲ၀င္ စတဲ့ နည္းေတြနဲ႔ စတင္ရပါလိမ့္မယ္။
အလုပ္သမားရဲေဘာ္အေပါင္းတို႔ -
က်ေနာ္တို႔အလုပ္သမားေတြဟာလုပ္ငန္းခြင္အလိုက္ ဒီအခက္အခဲေတြကိုရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းတက္တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံရိွၿပီးသားပါ။ ဒီအေတြ႕အႀကဳံေတြေပၚ အေျခခံၿပီးပိုမိုႀကီးမားက်ယ္ျပန္႕တဲ့ အင္အားစုစည္းမႈေတြကို လုပ္ေဆာင္သြားရပါလိမ့္မယ္။ ဒါမွသာ က်ေနာ္တို႔ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ တိုးတက္သာယာ လာႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
အလုပ္သမားအင္အားစုမ်ားညီညြတ္ၾက။ စိန္ေခၚမႈေတြကိုရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားၾက။
အလုပ္သမားေသြးစည္းညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(ျမန္မာႏိုင္ငံ)
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။ ရက္စြဲ - စက္တင္ဘာလ(၁)ရက္၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္
No comments :
Post a Comment