Saturday, 11 December 2010

ဗမာျပည္အတြက္ အေမရိကန္သေဘာထားအေပၚ တင္ျပေဆြးေႏြးခ်က္



5 comments :

Anonymous said...

ကိုမိုးသီးဇြန္ေၿပာသြားတာေတြဟာ အမွန္ေတြခ်ည္းပဲ။ ခ်ီးက်ဴးမိတယ္။ တကယ့္ကို ၈၈ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အရမ္းကို ထူးခြ်န္တယ္။ ကိုမိုးသီးဇြန္ေၿပာတဲ့အထဲမွာ American likes drama ဆိုတာ တကယ္ဟုတ္တယ္။ American ေတြဟာ Europe နဲ ့ကြာတယ္။ မွန္လားမမွန္လားကိုသိခ်င္ရင္ Blood Diamond ကိုၾကည့္ပါ။လီယိုနာဒိုေၿပာသြားတဲ ့စကားထဲမွာအဲလိုစကားလုံးနဲ ့မင္းသမီးကို သူေၿပာလိုက္တာရိွတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရလည္း အေတာ္မွန္ကန္တဲ့ အေတြးအေခါ ္။အားလံုးကို ၿပန္ၿပီးစဥး္စားရင္ ကိုမိုးသီးရဲ ့အေတြးအေခါ ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားစဥ္းစားခဲ့ပံုေတြဟာ မွန္တယ္။လုပ္ရပ္ေတြဟာလည္းမွန္ခဲ့တယ္။ကြ်န္မ ကိုမိုးသီးကို ေလးစားတယ္။ ေအာင္ၿမင္ပါေစ. အစဥ္မၿပတ္ English စကားကို သံတမန္အရေၿပာႏုိင္ေအာင္လည္းၾကိဳးစားပါ။

MPN said...

Your analysis on America on Myanmar is really true and very impressive however one of the main reasons Myanmar activists interested in America in just money. The longer it takes, the happier they are. Your point of view is truly realistic.

Anonymous said...

အဲ့ဒိ လိုတအားႀကီး ခ်ီးက်ဳးေတာ့ အေနရခက္တယ္ ခီြးခီြး
ဘိုလိုညွပ္ညွပ္ေျပာရတာ ဘိုၾကက္ခ်ီးတေယာက္လို
အာေတြ ့ေနလို ့ပါ။
ဘိုစကားကို သံတမန္လို ေျပာရမွာက။၂ တူေမာရိုးလို ့
ေျပာရမွာလားဟင္။

Anonymous said...

အခုမွ ၾကည့္ရတယ္။ ကိုမိုးသီးသံုးသပ္သြားတာေတြက အခ်ိန္တစ္ခုေစာင့္ျပီးရင္ ေျပာခဲ့တဲ့အတိုင္းမွန္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း သတိထားျပီး မွတ္ထားတာေတြလည္း တကယ္ကို မွန္သြားတာခ်ည္းဘဲ။ ကိုမိုးသီးရဲ ့အၾကံဥာဏ္ကိုလည္း အန္တီစု နားေထာင္ခ်င္မွာပါ။ အန္တီစုနဲ ့ကိုမိုးသီးတို ့ေျပာတဲ့ အင္တာဗ်ဴးဘဲ ေျပာေျပာ၊ စကားစျမည္ဘဲေျပာေျပာ နားေထာင္ ခ်င္ပါတယ္။ အခုေက်ာင္းသားေတြက 88 လို မေတာ္ၾကဘူးဆိုတာလည္း အမွန္ပါဘဲ။ တကယ္က ပိုပိုျပီးေတာ္လာရမွာ။ မေတာ္ေတာ့ စစ္အစိုးရအၾကိဳက္ ေပါ့။ 88 တုန္းကဆို ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ထြက္ခဲ့ၾကတယ္။ တိုက္ပဲြ၀င္တာလည္း ညီေနတာဘဲ။ သမိုင္းမွာေတာ့ ကိုမိုးသီးနာမည္က မေသေတာ့ပါဘူး။ ကိုမိုးသီးကိုေလးစားလွ်က္။ က်န္းမာေရးကိုလည္း ဂရုစိုက္ပါအံုး။ ေခ်ာင္းဆိုးေနလို ့....

zarni said...

ko moee thee -

happy and healthy new year! you were commenting on my analysis of Joseph Yun's visit to Burma. Not just the United States but also EU and even countries like Switzerland have an interest, with multiple dimensions (commercial, energy, strategic, cultural/ideological and so on). Your analysis is not grounded in the empirical realities of US foreign policy objectives and practices. The US strategic interests waned in South East Asia, after the end of Cold War. But the US is attempting to move back into the region, with full-steam, and Washington's re-entry is very much welcome by even its old enemy Vietnam, ethnic Chinese-controlled Singapore, not to mention smaller countries such as Cambodia, Laos, Malaysia, the Philippines and Indonesia - for one simple factor. Beijing has shown its imperialist ambitions a bit too early. As far as Burma, all you need to do to check whether your analysis is factually wrong or corroborated by the realities of US foreign policy objectives, is read US Embassy cables. # strategic interest for Washington is to stop N. Korea from spreading nuke and missile technology to Burma. I welcome criticism and I am not afraid to criticize or critiques other people's views and analyses. I do the homework before I launch into any critique of any analysis. I would advise you to do your homework so that you don't broadcast on-line incorrect or faulty analyses and views, which have no basis in reality. Just spread the map of Burma to understand the kind of strategic value the location (and energy resources) has as a country. It is naive to buy into this propaganda - that US and the West see Burma as the issue of values (democracy, equality, blah blah, etc.). best wishes,
zarni