အဏာရွင္မဟန ေျပာင္းလဲသင့္ျပီေလာ ( ဦးပညာေဇာတ )

အာဏာရွင္ မဟန ေျပာင္းလဲ သင့္ၿပီေလာ

     ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ကထဲကပင္ အစုအဖြဲ႔ႏွင့္ ေနလာခဲ့သည္မွာ ယေန႔ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တိုင္ေအာင္ ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္လည္းပဲ အစုအဖြဲ႔ အေနႏွင့္ပင္ ဆက္လက္ ေနသင့္ ေနၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။တပါးကို ပုဂၢလ၊ ႏွစ္ပါး သုံးပါးကို ဂဏ၊ ေလးပါးႏွင့္ ေလးပါးအထက္ကို သံဃာလုိ႔ ေဟာထားသျဖင့္ သံဃာဟုဆုိလုိက္လွ်င္ပင္ အဖြဲ႔အစည္းတခုျဖစ္ေနပါတယ္။ သံဃာဆုိတဲ့ အဓိပၸါယ္ကလည္း အစုအဖြဲ႔နဲ႔ေနတဲ့ ေပါင္းစုထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းလုိ႔ ဆိုလိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ထပ္မံ၍ ဖြဲ႔ေနစရာ မလိုတဲ့ သေဘာပါ။

ဗုဒၶက သူ႔ သာသနာေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္လာသူ မွန္သမွ်ကို ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္အတုိုင္း လုိက္နာေနထုိင္ပါက သံဃာ့အဖြ႔ဲ၀င္အျဖစ္ အသိ အမွတ္ျပဳပါတယ္။ မွတ္ပုံတင္မရွိၾကသလို မည္သည့္အစုိးရထံမွလည္း ရဟန္းျဖစ္ေၾကာင္း ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း ေတာင္းခံရတာမ်ဳိး မရွိခဲ့ပါ ဘူး၊ အခ်င္းခ်င္း ႀကီးစဥ္ငယ္လုိက္ ေထရကၠမအစဥ္ျဖင့္ အရုိအေသေပးၿပီး သီတင္းသုံးေနထုိင္ၾကရပါတယ္္။ ပါရာဇိက ၄ ပါး မက်ဴးလြန္ ေသးသမွ် ရဟန္းအျဖစ္က ရပ္စဲတယ္ဆုိတာ မရွိပါဘူး။ ရဟန္းအျဖစ္က ရပ္စဲလုိ႔လဲမရပါဘူး။ အာဏာအသုံုးျပဳျပီး သကၤန္းဆြဲ ခြ်တ္ရင္ ေတာင္  သကၤန္းမရွိေပမယ့္ ရဟန္းအျဖစ္ တည္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ သိကၡာတင္ ပဥၥဂၤ သိကၡာခ် ဆလကၤာဆိုတဲ့ အဂၤါရပ္မ်ားနဲ႔ ညီမွ သကၤန္းဝတ္တာ ခြ်တ္တာဆုိတာကို လုပ္လုိ႔ရပါတယ္။ ခြ်တ္ခ်င္တုိင္း ခြ်တ္လို႔ မရပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမည္ခံထားျပီး ၀ိနည္းကုိ နားမ လည္တဲ့ လူ႔အႏၶမ်ားကေတာ့ သကၤန္းမရွိေတာ့ရင္ ရဟန္းမဟုတ္ေတာ့ဘူးလု႔ိ ထင္ေနၾကပုံရပါတယ္။

     ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မဆလ ေခတ္ ၁၉၈၀/၁၉၈၁ ခုႏွစ္က သံဃာေတာ္ ၄၇ ပါးန႔ဲအတူ ႏုိင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယကအဖြဲ႔ ေပၚေပါက္လာ ခဲ့ပါတယ္။ မဆလ အာဏာရွင္ ႀကီးစိုးခ်ိန္ျဖစ္လုိ႔ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ႏိုင္တယ္ ဆုိေပမယ့္ ဒီ မဟန အဖြဲ႔ကို လြယ္လြယ္နဲ႔ ဖြဲ႔ႏိုင္ခဲ့တာေတာ့ မ ဟုတ္ပါဘူး။ သံဃာေတာ္မ်ား မွတ္ပုံတင္မလုပ္ေရးကို ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားစြာက ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ မွတ္ပုံတင္လုပ္ခုိင္းတဲ့ ေနာက္ ကြယ္မွာ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းတခုဖြဲ႔ၿပီး ယင္းအဖြ႔ဲကို အသုံျပဳကာ သံဃာအခ်င္းခ်င္း အုပ္ခ်ဳပ္ခုိင္းမည့္ ဦးေန၀င္းအစိုးရရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ကို ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ေကာင္းစြာသိေနသည့္အတြက္ ကန္႔ကြက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
       ဦးစိန္လြင္က ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကို လိုက္လံစည္းရုံးစဥ္အခါမွာ တခ်ိဳ႕ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားကဆိုရင္ သံဃာေတြကို ညွဥ္းဆဲႏွိပ္စက္ မယ့္အထဲမွာ ငါတုိ႔ကုိ ဆြဲမထည့္နဲ႔ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ေတာင္ ေျပာဆုိလႊတ္လိုက္တာမ်ိဳးေတြ ရိွခဲ့ပါတယ္။ ကန္႔ကြက္သည့္သံဃာဦးေရ မ်ား လာသည့္အခါ သံဃာေတာ္တခ်ဳိ႕ကို ပါရာဇိက ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္ႏွင့္ လိမ္ညာစြပ္္စြဲၿပီး ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ႔ပါတယ္။ သတင္းဌာနႏွင့္ ေရဒီ ယုိတုိ႔မွ “သံဃာအတုေတြ သာသနာဖ်က္မည့္သူေတြ ေပၚေပါက္္”လို႔ဟု မဟုတ္မမွန္ လုပ္ႀကံေၾကညာကာ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းကို အဓမၼဖြဲ႔စည္းခဲ့ပါသည္။ ၁၉၉၀ ခု ပတၱနိကၠဳဇၨန ကံေဆာင္စဥ္ကလည္း ျပည္သူအမ်ားက ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားအေပၚ ထင္ေယာင္ထင္ မွားျဖစ္ေအာင္ လိမ္ညာ ၀ါဒျဖန္႔ျပီး သံဃာေတာ္မ်ားကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခဲ႔ပါတယ္။၂၀၀၇ ခုႏွစ္ကလည္း အလားတူ လုပ္ရပ္မ်ဳိးလုပ္ျပီး သံဃာေတာ္မ်ားကိုဖမ္းဆီးကာ ေထာင္ခ်ခဲ့ပါတယ္။
    ႏိုင္ငံေတာ္သံဃမဟာနာယက အဖြဲ႔ ျဖစ္ေပၚလာသည့္အခါ မဆလ အစိုးရဟာ သာသနာေတာ္ကိုၾကည္ညဳိဟန္ေဆာင္ၿပီး ရုပ္ရွင္ ဂီတ သဘင္ အႏုပညာရွင္မ်ားႏွင့္အတူ ဆြမ္းဆန္စိမ္းေလာင္းလွဴပြဲေတြ အႀကီးအက်ယ္လုပ္ကာ မဟန ဆရာေတာ္မ်ားကို ရာထူးက မဆင္း ႏိုင္ေအာင္ ျဖားေယာင္းခဲဲ႔ပါတယ္။ ဖုန္း ကား ေက်ာင္းေျမကြက္မ်ားေပးသည့္အျပင္ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာမ်ားလဲ အျပည္အ၀ ေပးထားသည့္ အတြက္ ဆရာေတာ္တခ်ဳိ႕ဟာ သာမန္လူသားမ်ားကဲ့သို႔ပင္ ရာထူးက ဆင္းေပးရမွာကို စိုးရိမ္လွ်က္ရွိပါတယ္။ ရာထူးၿမဲေရးအတြက္ အာ ဏာပိုင္အဆင့္ဆင့္ခုိင္းတာကုိ လုပ္ေနသည့္အျပင္ လဘ္ထုိးၿပီး ေနရာရေအာင္ လူျပန္ေတာ္ပြဲစားေတြကတဆင့္ ႀကဳိးစားလုပ္ေဆာင္တာ ေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရာထူး လာဘ္လာဘမ်ားနဲ႔ စည္းလုံးေနတဲ့ သံဃာမ်ားကို ခြဲပစ္လုိက္တာပါပဲ။
မဆလ အစိုးရဟာ ရာထူးမက္ေမာေနသည့္ မဟန ဆရာေတာ္အခ်ဳိ႕ကို အသုံးျပဳလွ်က္ ရဟန္းသံဃာမ်ားအတြက္ ညႊန္ၾကားလႊာအမိန္႔ အသီးသီးထုတ္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႔အစည္း မရွိခင္က ညီညြတ္ေနသည့္ ျမန္မာရဟန္းသံဃာ၏ အခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ေရးေတြ ျပဳိ ကြဲလာပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာမ်ားအေနနဲ႔လည္း မဆလ အစိုးရကို အျပစ္မျမင္ေတာ့ပဲ မဟနကိုသာ အျမင္မၾကည္မလင္ျဖစ္လာပါတယ္။ ရဟန္းငယ္မ်ား တခုခုလုပ္တုိင္း မဟန အဖြ႔ဲကို ညႊန္ၾကားလႊာထုတ္ေစၿပီး ေက်ာင္းတုိက္အျပင္ထြက္ခြင္႔ မေပးပဲ အျပင္လူထုနွင့္ အဆက္ အသြယ္ ျပတ္သြားေအာင္ ေက်ာင္းထုိင္္ဆရာေတာ္မ်ားကတဆင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ေစၿပီး သံဃာခ်င္း တုိက္ေပးတဲ့ နည္းကို အသုံးျပဳပါတယ္။
      အာဏာရွင္အဆက္ဆက္မ်ားဟာ မဟန အဖြဲ႔ႀကိီးကိုလည္း ေျမမႈ ေက်ာင္းမႈ ပါရာဇိက အမႈေတြမွာ ကမၻာေအးရွိ သာသေရးဦးစီဌာန က လူျပန္ေတာ္ပြဲစားမ်ားက တဆင့္ လာဘ္စား တတ္ေအာင္ သင္ေပးၿပီး ေငြမ်ား တရားႏုိင္တဲ့ အဖြ႔ဲအျဖစ္ ေရာက္ရွိေစခဲ႔ပါတယ ္။ အမႈ ကိစၥ ျဖစ္သည့္အခါ အမႈႏိုင္ေရးအတြက္ ေငြ ဘယ္ ေလာက္ေပးရမယ္ဆုိတာမ်ဳးိကို လူျပန္ေတာ္ေတြကတဆင့္ ေျပာဆုိၿပီး လူျပန္ေတာ္နဲ႔ ၀ိနိစၦယ( တရားေရးအဖြဲ႔)တုိ႔  ခြဲေ၀ယူတာမ်ိဳးေတြအထိ ျဖစ္လာပါတယ္။

 
       မဟန အဖြဲ႔ႀကီးကို“သာသနာေတာ္ သန႔္ရွင္းတည္တံ့ျပန္႔ပြားေရး”ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဖြ႔ဲခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက ေကာင္းမြန္သည့္အတြက္ ႀကဳိဆုိေထာက္ခံမႈေတြ အမ်ားႀကီးရရွိခဲ႔ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြက ေကာင္းမြန္ေပမယ့္ မဟန အဖြ႔ဲရဲ့ အဝိဇၨာ ေမာဟတရားမ်ား ဖုံးလႊမ္းတာ အားႀကီးလာၿပီး လာဘ္စားမႈ၊ အဂတိလုိက္စားမႈ၊ အာဏာရွင္မ်ားရဲ့ အသံုးခ်ခံေနရမႈ စသည္မ်ားေၾကာင့္ သာ သနာေတာ္ဟာ မသန္႔ရွင္းပဲ ပုိ၍ပင္ ညစ္ႏြမ္းလာရပါတယ္။ တည္တံံ့ျပန္႔ပြားေအာင္  လုပ္ရာမွာလည္း  ႏုိင္ငံေတာ္ပရိယတၱိ သာသနာ့ တကၠသုိလ္ေတြ ေပၚလာေပမယ့္ ရဟန္းငယ္မ်ား လြတ္လပ္စြာ  ေဆြးေႏြးခြင့္ တင္ျပခြင့္ေတြ မရွိပါဘူး။ ေခတ္အျမင္ရွိၿပီး သာသနာေတာ္ တုိးတက္ေစလိုတဲ့ ဆႏၵရွိတဲ့ ရဟန္းငယ္မ်ားဟာ  တကၠသုိလ္ေတြရဲ့ လုိအပ္ခ်က္ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ မသမာမႈေတြကို တင္ျပခ်င္ေပမယ့္ ေက်ာင္းကအထုတ္ခံရမွာစိုးရိမ္ေနသည့္အတြက္ စိတ္ဆင္းရဲစြာနဲ႔ပဲ ပညာသင္ၾကားေနၾကရပါတယ္။

ႏုိင္ငံေတာ္ကေနၿပီး ျပည္ပက္ို သာသနာျပဳ လႊတ္ရန္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေကာင္္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ ပရိယတၱိသာသာနာ့တကၠသုိလ္ေတြ (နပသ)ေတြ ဖြင့္ထားေသာ္လည္း  အရည္အခ်င္းမျပည့္စုံမႈ၊ အာဏာရွင္စနစ္ပမာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ စာသင္သံဃာေတာ္မ်ား လုိအပ္ခ်က္ကို  မျဖည့္ဆည္းနိုင္မႈစတဲ့ အေၾကာင္းမ်ားေၾကာင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၇ နွစ္ၾကာသည့္တုိင္  ျပည္ပသာသနာျပဳေတြ မလႊတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ကုိယ့္ အစီအစဥ္နဲ႔ ျပည္ပထြက္ သာသနာျပဳေနၾကသည့္ သံဃာေတာ္မ်ား ရွိလို႔သာ  ျမန္မာျပည္ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာအေၾကာင္းကို ကမၻာက သိေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
နပသမွာ သာသနာခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႔ အမွန္တရားကို တင္ျပသူမ်ားကိုေတာ့ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ အထဲမွာ မေနနိုင္ေအာင္ ဖိအားေပးခံရပါတယ္။ စာေမးပြဲ အခ်ခံရျခင္း အျပစ္ေသးေသးေလးကို အေၾကာင္းျပကာ နွင္ထုတ္ခံရျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၿပီး ခုိင္းသမွ် လုပ္ေပးသူမ်ားကုိေတာ့ ေနရာေပးထားကာ ခြဲျခားအုပ္ခ်ဳပ္သည့္ စနစ္ကို တရားမ၀င္ က်င့္သုံးေနပါတယ္။ မဆလနဲ႔ နဝတေခတ္မွာ ခဏတျဖဳတ္ ျပည္တြင္းမွာ သာသနာျပန္႔ပြားဖုိ႔အတြက္ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ၎ေနာက္ပိုင္း ယေန႔အခ်ိန္အထိ ျပည္သူျပည္သားမ်ား အသိ ဉာဏ္ပညာေတြနဲ႔ ဘာသာတရားျပန႔္ႏွံ႔မႈမ်ားအတြက္ ဘာမွ လုပ္ေဆာင္တာမရိွေတာ့ပါဘူး။
    မဟန အဖြဲ႔ဟာ သာသနာေတာ္နဲ႔ သက္ဆုိင္တဲ့ ကိစၥအ၀၀ကို လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေပးရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ သာသနာ့အက်ဳိး သံဃာ့ အက်ဳိးကို မေဆာင္ရြက္နုိင္ပဲ  အာဏာရွင္ အဆက္ဆက္ရဲ့ အက်ဳိးေဆာင္ လက္ကိုင္ဒုတ္ျဖစ္လာေနပါတယ္။ မဆလ ရွိစဥ္က မဆလ ခုိင္းတာလုပ္ေပးရၿပီး န၀တ နအဖ ေခတ္ေတြေရာက္ေတာ့လည္း ဒီစစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ခုိင္းေစတာကို  လုပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အခုလည္း ဦးသိန္းစိန္ အစုိးရလက္ထက္မွာ သာသနာ့မ်က္နွာကို  မၾကည့္ပဲ အာဏာရွိသူ အစိုးရမ်က္ႏွာကိုၾကည့္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အျဖစ္ပဲ တည္ရွိေနပါ တယ္။   အာဏာရွင္အစိုးရေတြ ပုံစံမ်ဳးိစုံ ေျပာင္းသြားေသာ္လည္း မဟန အာဏာရွင္ကေတာ့  မေျပာင္းလဲဲေသးပါဘူး။
    သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္းတည္တ့ံျပန္႔ပြားေရးအတြက္ မဟန အဖြဲ႔ႀကီးရွိပါလွ်က္နဲ႔ ၂၀၀၇ မွာေက်ာင္းတုိက္ေတြ ၀င္ေရာက္စီးနင္းတာ သံဃာေတာ္ေတြ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရတာေတြမွာ သံဃာမ်ားေရွ႕ကေန ရပ္တည္ၿပီး ဘာမွ မလုပ္ေပးႏုိင္တဲ့အျပင္ ရာထူးအာဏာတည္ၿမဲ ေရးအတြက္ အလုိတူအလုိပါ စစ္အာဏာရွင္ဘက္ကေတာင္ ရပ္တည္ျပီး လုိက္ပါေဆာင္ရြက္ ေဟာေျပာေပးတာေတြရွိပါတယ္။ ၾကခတ္
၀ုိင္းဆရာေတာ္လုိ ဆင္းရဲမ်ိဳးစုံ ႀကံဳေနရၿပီး မွန္ကန္တဲ့ ျပည္သူ႔ဘက္က မရပ္ပဲ အာဏာရွင္ေက်နပ္ေအာင္ လုပ္ျပခ်င္တဲ့ အဖြ႔ဲျဖစ္ေနေတာ့ မဟန အဖြဲ႔ကို ယုံၾကည္မႈေတြ က်ဆင္းလာေနပါတယ္။

မဟန အဖြဲ႔ထဲက အမွန္အတုိင္း လုပ္ကိုင္ခ်င္တဲ့ဆရာေတာ္တခ်ဳိ႕ဟာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေနရာ မရရွိပဲ အာဏာရွင္ခုိင္းတာ လုပ္ေပးတဲ့ ဆရာ ေတာ္မ်ားကိုသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္ၿပီး ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားပါတယ္။ သာသနာေတာ္အတြက္ မဟန အဖြ႔ဲႀကီး ရွိပါလွ်က္နဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ား ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရတာေတြ ေက်ာင္းတုိက္မ်ား ၀င္ေရာက္ဖ်က္ဆီးခံရတာေတြဟာ လုံး၀မျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥရပ္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရဟန္း ငယ္မ်ားဘက္က မားမားမတ္မတ္ရပ္ေပးရမယ့္အစား အာဏာရွင္ဘက္က ရပ္တည္ေပးတာဟာ သာသနာအတြက္ ၀မ္းနည္းစရာအလြန္ ေကာင္းပါတယ္။
သံဃ၀ိနိစၦယ (သံဃာ့တရားရုံး)ေတြ ရွိေပမယ့္ သံဃာေတာ္မ်ား သကၤန္းခြ်တ္ခံရတာကို ဘာမွ အကာအကြယ္ မေပးခဲ့ပါဘူး။ သံဃာ့ တရားရုံး ဥပေဒအရ ေျဖရွင္းခြင့္ မရဘဲ ႏွစ္ႀကီးျပစ္ဒဏ္ေတြ က်ခံၾကရပါတယ္။ ရဟန္းတပါးမွာ အျပစ္ရွိတယ္ဆုိရင္ေတာင္ သံဃာ့တရား ရုံးအဆင့္ဆင့္က ပထမဆုံး တရားစီရင္ခ်က္ ခ်ျပီးမွ လူ(အရပ္သား) တရားရုံးက ဒုတိယ စီရင္ခ်က္ ခ်ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္ သံဃာေတာ္မ်ားဟာ မဟန အဖြဲ႔နဲ႔ တရားဥပေဒရဲ့  အကူအညီ လုံး၀မရတဲ့အတြက္ လူဆိုးသူခိုးမ်ားလို ႏိွပ္စက္ညွင္းဆဲခံရတဲ့အျပင္ ႏွစ္ ရွည္ေထာင္ဒဏ္ေတြလဲ က်ခံေနရပါတယ္။
     မဟန အဖြဲ႔ရဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြကို သိေနတဲ့ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ကလဲ သူတုိ႔နဲ႔ အျမင္မတူတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြြ လူမႈေရးအဖြဲ႔ ေတြ ပညာဒါန ေက်ာင္းတုိက္ေတြကုိ လူထု အက်ဳးိျပဳလုပ္ငန္း တခုခုလုပ္လာၿပီဆုိရင္ ဖိႏွိပ္ဖို႔အတြက္ ဒီ မဟန အဖြဲ႔ကို  အၿမဲ အသုံးခ်ျပီး သံဃာအခ်င္းခ်င္း မသင့္ျမတ္ေအာင္လုပ္ကာ လူျပန္ေတာ္မ်ားကို အမိန႔္ညႊန္ၾကားလႊာမ်ား ေရးခုိင္းၿပီး မဟန အဖြဲ႔ကို လက္မွတ္ထုိး စာ ထုတ္ခုိင္းပါတယ္။ မဟန အဖြဲ႔ကလည္း မွားသည္ မွန္သည္ဆိုတဲ့ အျဖစ္မွန္ကို ေသခ်ာ စစ္မေနေတာ့ပဲ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ စစ္ အာဏာရွင္  အစိုးရအႀကဳိက္ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့ပါတယ္။
     ဗုဒၶဘာသာဟာ သံသရာလြတ္ေျမာက္ေရး လမ္းေၾကာင္းတခုထဲကိုသာ သြားတဲ့ တလမ္းသြား မဟုတ္ပါဘူး။ လက္ရွိ လူေနမႈဘ၀ ေတြမွာလည္း လူသားေကာင္းက်ဳိး ေလာကေကာင္းက်ိဳးေတြကုိလည္း ေဆာင္ရြက္ေပးတဲ့ ႏွစ္လမ္းသြား ျဖစ္ပါတယ္။က်န္မာေရး ပညာ ေရး အသိဉာဏ္န႔ဲ အေထြေထြ ဗဟုသုတေတြ သင္ေပးဖုိ႔အတြက္ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားမွာ တာ၀န္ရွိသလို ဘာသာတရားနဲ႔ မဆန႔္က်င္ သည့္အျပင္ ဘုရားေဟာနဲဲ႔လည္း ညီညြတ္ပါတယ္။  သံဃာေတာ္မ်ားအေနနဲ႔ လူထုအက်ဳိးျပဳလုပ္ငန္းေတြ မ်ားမ်ားလုပ္နုိင္မယ္ဆုိရင္ သာသနာေတာ္ဟာ  သိကၡာမက်ပဲ သိကၡာတက္လာမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားအဆက္ဆက္ဟာ ေက်းရြာေတြ ၿမိဳ႔ေတြမွာ လူထုေကာင္းက်ိဳးေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ လူသားေတြ မင္းညီ မင္းသားေတြရဲ့ အားကိုးရာ အားထားရာ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီး ရွိခဲ့ပါ တယ္။ ရဟန္းေတာ္မ်ားက အမ်ားအက်ဳိးကို မွန္မွန္ကန္ကန္လုပ္ၿပီး ဦးေဆာင္လာတဲ့အခါ လူထုေထာက္ခံမႈ ရရွိျပီး လူထုအာဏာဟာ သံဃာေတာ္မ်ားဆီမွာ အလုိလုိ ရွိေနတဲ့အတြက္ အုပ္ခ်ဳပ္သူနဲ႔ အုပ္ခ်ုဳပ္ခံရသူ ႏွစ္မ်ဳိးုလုံးကို ဆုံးမ ၾသ၀ါဒေပးႏုိင္ပါတယ္။ သာသနာ့လည္း ဂုဏ္သိကၡာ ရွိပါတယ္။ သံဃာ့အဖြဲ႔အစည္းဆုိတာ ရာထူးအာဏာ တည္ၿမဲေရးကိုၾကည့္ျပီး အာဏာရွင္ခိုင္းတာ လုပ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သိကၡာက်မွာမလြဲပါဘူး။ ခိုင္းတာကို သံဃာမ်ားက ျပန္လုပ္ေပးေနတဲ့အတြက္ ပို၍က်ဆင္းေစပါတယ္။
      လူထုအက်ဳိးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြ သံဃာေတာ္ေတြ ေက်ာင္းတုိက္ေတြကို သာသနာ့အက်ဳိး ေလာကအက်ိဳး ေဆာင္ ရြက္ေနတဲ့အတြက္ မဟန အဖြဲ႔အေနနဲ႔ ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္အားေပးရမွာပါ။ တဘက္မွာလည္း သာသနာနဲ႔ မအပ္စပ္တဲ့ ေဘာလုံးပြဲစတဲ့ ေလာင္းကစားတာ လမ္းေဘးမွာ အခ်ိန္မေတာ္အလွဴခံတာ ရထားဘူတာနဲ႔ ကားဂိတ္ေတြမွာ လုိက္ေတာင္းေနတာ အရက္ေသာက္တာ မြန္းလြဲခ်ိန္ ဆုိင္ထုိင္တာေတြ လုပ္ေနၾကတဲ့ သံဃာေတြကို အေရးယူသင့္ပါတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေတြကို သန္႔စင္ရွင္းလင္းေပးမွ သာသနာ သန္႔ ရွင္းေရး ဆုိတာျဖစ္မွာပါ။ အဲဒီလုပ္ရပ္ေတြက သာသနာသိကၡာက်ေစတဲ့ လုပ္ရပ္မ်ိဳးေတြပဲျဖစ္တယ္။ အခုၾကေတာ့ အမွန္တကယ္ လုပ္ရ မယ့္ အလုပ္မ်ိဳးေတြကိုလည္း တာဝန္မဲ့ လုပ္ေနၾကတယ္။ ၿမိဳ႕တုိင္းနယ္တုိင္းမွာ သံဃာ့အဖြ႔ဲ အစည္းေတြ ရဲစခန္းေတြရွိပါလ်က္နဲ႔ ဒီလုိမ်ဳိး လုပ္ရပ္ေတြကို အေရးမယူပဲ ခြင့္ျပဳထားတာကေတာ့ သံဃာေတာ္မ်ား၂၀၀၇ တုန္းကလို တခုခုလုပ္ခဲ့ရင္ ဒီလုိ ရဟန္းအတုအေယာင္ေတြ ေၾကာင့္ ဖမ္းပါတယ္ ဆုိတာမ်ဳိး အေၾကာင္းျပခ်င္လို႔ ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။
       ျမန္မာနုိင္ငံလို သာသနာထြန္းကားတဲ့ နုိင္ငံတခုမွာ အမွန္တရားကို လိုလားတဲ့ ဘက္မလုိက္တဲ့ အမွန္တရားဘက္က ရပ္တည္ရဲတဲ့ လြတ္လပ္စြာ ဆုံျဖတ္ပိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ သံဃာ့ အဖြဲ႔အစည္းႀကီး တခုရွိသင့္တာ အမွန္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအဖြ႔ဲအစည္းဟာ အဂတိတရား ၄ ပါး ကင္း ၿပီး မည္သည့္ပုဂိၢဳလ္ မည္သည့္အဖြ႔ဲအစည္းရဲ့ လက္ေအာက္ခံမွ မဟုတ္ပဲ  သာသနာေတာ္အတြက္ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ကိုင္နုိင္တဲ့ လုပ္ႏိုင္ ခြင့္ ရွိတဲ့အဖြဲ႔ ျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။  ဒီလုိအဖြဲ႔ျဖစ္ဖို႔ဆုိရင္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကိုယ္တုိင္ စိတ္ႀကိဳက္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ဖို႔လုိပါတယ္။ မည္သည့္ အစိုးရမွ ပါ၀င္ပတ္သက္ခြင့္ မရွိေစရပါဘူး၊ အစိုးရနဲ႔ ဒကာ ဒကာမေတြဟာ  ေထာက္ပ့ံလႉဒါန္းကူညီသူမ်ား အေနနဲ႔သာ ရွိသင့္ပါတယ္။ သာသနာေတာ္ ျပန္႔ပြားေရး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ေရးမ်ားအတြက္ ဒီအဖြဲ႔အစည္းက တာ၀န္ယူေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္သလို ေကာင္းက်ဴိး ဆုိးျပစ္ေတြကိုလည္း တာ၀န္ယူရမွာျဖစ္ပါတယ္။
      လက္ရွိ မဟန အဖြဲ႔အေန႔နဲ႔ ဒီအတုိင္း ဆက္သြားေနမယ္ဆုိရင္ သာသနာေတာ္ မတိုးတက္ပဲ ဆက္လက္ဆုတ္ယုတ္သြားမွာ ေသခ်ာ ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ပင္ တရားေဟာခြင့္ နာခြင့္မ်ား ဆုတ္ယုတ္လာေနတာ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ အာဏာရွင္ မဆလ ပါတီ ေပ်ာက္ ကြယ္ သြားတာကိို သခၤန္းစာယူျပီး ျပင္သင့္တာ ျပင္ဆင္ဖို႔  အခ်ိန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ  ခုိင္းတာကို လုိက္လုပ္ေပးေနတဲ့ မဟနအဖြဲ႔ရ့ဲ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဘာသာသာသနာကို လူေတြက အထင္ေသးလာေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သာသနာ့အက်ဳိးကို အမွန္တကယ္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ ထိန္းသိမ္း ေဆာင္ရြက္လိုတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ မဟန အဖြဲ႔ကို ႀကဳိဆုိေထာက္ခံေပမယ့္လည္း အာဏာရွင္ မဟန အဖြ႔ဲကုိေတာ့ မရွိသင့္ေတာ့ၿပီလို႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါေၾကာင္း။

                                                                             ဦးပညာေဇာတ ( ABMA )