လႊတ္ေတာ္တြင္း တိုက္ပြဲႏွင့္ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ တိုက္ပြဲ ႏွစ္ရပ္တြင္ လႊတ္ေတာ္တြင္း တုိုက္ပြဲမွာ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပတိုက္ပြဲ၏ တုိက္ရုိက္ႏွင့္ တဆက္စပ္တည္း ျဖစ္သည္။ တဆက္တည္း တုိက္ယူရမည့္ တိုက္ပြဲလည္း ျဖစ္သည္။
လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ စီးပြားေရး၊ တရားဥပေဒ၊ ႏုိင္ငံေရး၊ ဘာသာေရး၊ အႏုပညာ၊ ကုိယ္က်င့္တရား စသည့္ လူမႈဆက္ဆံေရးမ်ားအနက္ စီးပြားေရး ဆက္ဆံမႈသည္ အေျခခံအုတ္ျမစ္ျဖစ္ပါသည္။ ဤအေျခခံအုတ္ျမစ္ေပၚမွာ တရားဥပေဒ ဆိုင္ရာႏွင့္ ႏုိင္ငံေရးဆုိင္ရာ အထက္အေဆာက္အအုံ ေပၚထြက္လာသည္။ ၎အထက္ အေဆာက္ အအုံႏွင့္ ေလ်ာ္ညီသည့္ ႏိုင္ငံေရး၊ တရားဥပေဒ ဆိုင္ရာ အယူအဆမ်ား၊ ကိုယ္က်င့္တရား၊ အႏုပညာ၊ ၀ိဇၨာပညာ၊ အဘိဓမၼာ၊ ဘာသာေရး ဆိုသည့္ လူမႈေရး အ သိသ႑ာန္မ်ား ေပၚထြက္လာပါသည္။
မည္သည့္အခ်ိန္၊ မည္သည့္ အေၾကာင္းအခ်က္ ေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေျခခံစီးပြားေရးရဲ႕ ထုတ္လုပ္ေရးဟာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းဆုိင္ရာ ထုတ္လုပ္ေရး ျဖစ္ပါသည္။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ ထုတ္လုပ္ေရး ဆက္ဆံမႈမ်ားသည္ ထုတ္လုပ္ေရး ျဖစ္စဥ္အတြင္းမွာ ရွိသည့္ လူမ်ားအၾကားရွိ ဆက္ဆံမႈသာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုတ္လုပ္ေရး ဆက္ဆံမႈမ်ားထဲတြင္ အတြင္းသေဘာ သုံးရပ္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္။
ထုတ္လုပ္ေရး ပစၥည္းေတြကို ဘယ္သူေတြက ပုိင္ဆိုင္ပါသလဲ။ လူတဦး တေယာက္လား။ လူတစုလား။ လူတန္းစားလား။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း တခုလုံးက ပုိင္တာလား။ တနည္းေျပာရလွ်င္ ပုိင္ဆိုင္မႈ ဆက္ဆံေရးဟာ ထုတ္လုပ္ေရး ဆက္ဆံမႈမ်ား၏ တရားဥပေဒ ဆုိင္ရာ ေဖာ္ျပခ်က္ျဖစ္ပါသည္။ ထုတ္လုပ္ေရး ပစၥည္း မ်ားကို ပုိင္ဆုိင္မႈ သုိ႕မဟုတ္ ပုိင္ဆိုင္မႈ ဆက္ဆံေရးသည္ ထုတ္လုပ္ေရးဆက္ဆံမႈ မ်ားထဲမွ အေျခခံ အက်ဆုံး အစိတ္အပိုင္း ျဖစ္ပါသည္။
ထုတ္လုပ္ေရး ပစၥည္းမ်ားကို ပုိင္ဆိုင္မႈအေပၚ အေျခခံထားၿပီး ထုတ္လုပ္ေရးျဖစ္ စဥ္အတြင္းမွာ ပါ၀င္ေနၾကသည့္ လူမ်ား၏ အဆင့္ေနရာသည္ မတူၾကေတာ့ပါ။ ဥပမာ-အရင္းရွင္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ အရင္းရွင္ႏွင့္ အလုပ္သမားသည္ ထုတ္လုပ္ေရး ျဖစ္စဥ္ထဲတြင္ ပါ၀င္ေနၾကပါသည္။အရင္းရွင္က ထုတ္လုပ္ေရးပစၥည္းေတြကို ပုိင္ဆုိင္သည့္အတြက္ ထုတ္လုပ္ေရးကို စီမံအုပ္ခ်ဳပ္သူျဖစ္ၿပီး၊ ထုတ္လုပ္ေရး ျဖစ္စဥ္မွာ သူက ေသြးစုတ္သူ အခန္းကပါ၀င္ပါသည္။ အလုပ္သမားေတြၾကေတာ့ ထုတ္လုပ္ေရး ပစၥည္း ကင္းမဲ့ၿပီး လုပ္အားေရာင္းစားရသူ ျဖစ္သည့္အတြက္ ထုတ္လုပ္ေရး ျဖစ္စဥ္ အတြင္းမွာ ေသြးစုတ္ခံရသူ အခန္းကပါ၀င္ပါသည္။ အလားတူစြာပင္ ပေဒသရာဇ္ ေျမရွင္ႏွင့္ ေျမကၽြန္ (သုိ႕မဟုတ္) လယ္သမား အၾကားဆက္ဆံမႈသည္ အဓိက ထုတ္လုပ္ေရးျဖစ္သည့္ ေျမယာပုိင္ဆုိင္မႈ အေျခခံေပၚမွာ၊ ထုတ္လုပ္ေရး ျဖစ္စဥ္အတြင္းမွာ သူတုိ႕၏ ဆက္ဆံမူသည္ မတူၾကေတာ့ပါ။ ေသြးစုတ္သူနဲ႕ေသြးစုတ္ခံရသူတုိ႕၏ ဆက္ဆံမႈ အျဖစ္ေဖာ္ျပၾကသည္။
ပုိင္ဆုိင္မႈအေပၚ အေျခခံၿပီး ထုတ္လုပ္လုိက္သည့္ အထြက္ပစၥည္းေတြကို ထုတ္လုပ္ေရးပစၥည္း ပုိင္ဆုိင္သူက ရရွိခဲ့သည္။ ဥပမာ-အရင္းရွင္လူ႕အဖြဲ႕အစည္းမွာ အလုပ္သမားက ထုတ္လုပ္သူျဖစ္ပါလွ်က္ ထုတ္လုပ္ေရး ပစၥည္းကုိ ပုိင္ဆုိင္သူ မဟုတ္သည့္အတြက္ အထြက္ပစၥည္းကုိ သူမရဘူး။ အထြက္ပစၥည္း ခြဲေ၀မႈမွာ အလုပ္သမားက မေသရုံလုပ္ခ အနည္းငယ္သာရသည္။ က်န္တာ အားလုံးကို အရင္းရွင္ေတြက အပုိင္စီးသြားပါသည္။
ပုိင္ဆိုင္မႈ၊ ဆက္ဆံမႈ ႏွင့္ ခြဲေ၀မႈ သုုံးရပ္စလုံးျဖစ္သည့္ ထုတ္လုပ္ေရးဆက္ဆံမႈမ်ားသည္ စီးပြားေရးဆက္ဆံမႈ ျဖစ္ပါသည္။ ဤစီးပြားေရး ဆက္ဆံမႈမ်ားသည္ လူ႕အဖြဲ႕အစည္း၏ စီးပြားေရး အေျခခံ အုတ္ျမစ္ ျဖစ္ပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႕ ဆက္ဆံေရးမ်ားသည္ ေသြးစုတ္မႈ လြတ္ကင္းသည့္ လူမ်ားအၾကား အျပန္အလွန္ ပူးေပါင္းေရး၊ အျပန္အလွန္ ကူညီေရးလဲ ျဖစ္ႏုိင္သည္။သုိ႕တည္းမဟုတ္ ေသြးစုတ္မႈႏွင့္ ေသြးစုတ္ခံရမႈ၊ စုိးမိုးခ်ယ္လွယ္မႈ ႏွင့္ အခ်ယ္လွယ္ခံရမႈလည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္။ သို႕တည္းမဟုတ္ ေသြးစုတ္မႈရွိသည့္ ဆက္ဆံေရးမွ ေသြးစုတ္မႈ လြတ္ကင္းေသာ ဆက္ဆံေရးသို႕ ကူးေျပာင္းသည့္ သ႑ာန္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။
ေသြးစုတ္မႈ ကင္းလြတ္သည့္ ဆက္ဆံေရးသို႕ ေျပာင္းလဲပစ္ရန္အတြက္ အေျခခံ စီးပြားေရးတြင္ ပါ၀င္ၾကသည့္ ျပည္သူလူထုႀကီးက အေပၚထပ္အေဆာက္အအုံရွိ တရားဥပေဒ ဆိုင္ရာ ေဖၚျပခ်က္ျဖစ္သည့္ ပုိင္ဆိုင္မႈဆက္ဆံေရးကို ေျပာင္းလဲပစ္ရပါမည္။
လူတကိုယ္ မဲတျပားပုိင္ဆုိင္မႈ သို႕မဟုတ္ လူ႕အခြင့္အေရး ပုိင္ဆုိင္မႈကို လူတိုင္း တူညီစြာ ခံစားႏုိင္ၾကေစရန္ တုိက္ပြဲ၀င္ရန္ လုိအပ္ပါသည္။ ၂၀၀၈ ခုနွစ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ-၇၄ အရ လြတ္ေတာ္ကို္ယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦးေနရာအတြက္ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ တဦးတည္းက ခန္႕အပ္ထားသည္ ကိုေတြ႕ရသည္။
ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦး၏ ပုိင္ဆုိင္မႈကုိ သိမ္းပုိက္ထားသည္မွာ ေက်းပုိင္ကၽြန္ပုိင္ရွင္ ေခတ္က ကၽြန္မ်ားမ်ားပုိင္ဆိုင္သည့္ ကၽြန္ပုိင္ရွင္ႀကီး၏ မဲေပးပိုင္ခြင့္ ႏွင့္ တထပ္တည္း တူညီေနသည္ကုိ ေခတ္သမုိင္းႏွင့္ယွဥ္၍ ေတြ႕ျမင္ေနရပါသည္။ ေက်းကၽြန္လူတန္းစားရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီး စပါးတကပ္(စ) လို လူထုေခါင္းေဆာင္မ်ား အေျမာက္အျမား ေပၚေပါက္လာပါလိမ့္မည္။
ဦးမ်ိဳး (ဥပေဒ)
(၇ - ၄ -၂၀၁၂)
No comments :
Post a Comment