သမတ မိန္ ့ခြန္း

ိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္မွ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေဆာင္ရြက္သြားမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေျပာၾကားသည့္ မိန္႔ခြန္း

ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေဆာင္ရြက္သြားမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ႏိုင္ငံ ေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္မွ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းဝင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္အစိုးရအဖြဲ႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း/ ေဒသဥကၠ႒မ်ား ဒုတိယဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲမ်ားအား ေျပာၾကားေသာ မိန္႔ခြန္း

၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၁၉) ရက္

ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ အဖြဲ႔အစည္းဝင္ပုဂၢိဳလ္မ်ား တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္း/ ေဒသဥကၠ႒မ်ား ဒုတိယဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ဌာနဆိုင္ရာ အႀကီးအကဲမ်ား ခင္ဗ်ား-

ယေန႔အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္လာၾကသူအားလုံး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကေစရန္ ဆုေတာင္း ေမတၱာပို႔သရင္း ႏႈတ္ခြန္းဆက္သအပ္ပါတယ္ -

ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ စတင္တာဝန္ယူတဲ့ ပထမႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား၊ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ စည္းလုံးညီညြတ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အရွိန္အဟုန္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး ယခုႏွစ္က စတင္ေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိတဲ့ ဒုတိယအဆင့္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔ရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ကို အထူးအေလးထား ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း အမ်ဳိးသား ျပန္လည္စည္းလုံး ညီညြတ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေအးခ်မ္းေရးႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ျပည္သူ႔ဘဝလုံျခဳံေရးတို႔ကို အရွိန္အဟုတ္မပ်က္ တိုးတက္ေအာင္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ေရးဆြဲလ်ာထားၿပီး ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္သို႔ မၾကာမီတင္သြင္းမဲ့ အမ်ဳိးသား စီမံကိန္း (မူၾကမ္း) ဟာ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ဘ႑ာႏွစ္မွ ၂၀၁၅-၂၀၁၆ ဘ႑ာႏွစ္အထိ ပဥၥမကာလတို (၅) ႏွစ္စီမံကိန္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ဘ႑ာႏွစ္ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းနဲ႔ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ ဘ႑ာႏွစ္ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္း၊ ႏွစ္စဥ္ စီမံကိန္း (၂) ခုကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္း မွတ္တမ္းတင္၊ အတည္ျပဳခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြး ခ်က္မ်ားအရ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားရဲ့ လုပ္ငန္းက႑အခ်ိဳ႕ကို ေလၽွာ့သင့္တာေလၽွာ့ခ်၊ တိုးသုံးသင့္တာ တိုးတက္လ်ာထားသုံးစြဲမႈ မ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး တစ္ဖက္ကလည္း ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႔ၿဖိဳးဖို႔အတြက္ ထပ္မံ လိုအပ္လာမဲ့ ေရရွည္အစီ အမံမ်ားကို ျဖည့္စြက္ျပင္ ဆင္ ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ပဥၥမကာလတို (၅) ႏွစ္စီမံကိန္း (မူၾကမ္း) (၂၀၁၁-၂၀၁၂ မွ ၂၀၁၅-၂၀၁၆) ကို လက္ရွိႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ စီးပြားေရး အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး အနာဂတ္မွာ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္လာႏိုင္မဲ့ အနီးစပ္ဆုံးအေနအထားကို ေမၽွာ္မွန္းလ်ာထားၿပီး စီမံကိန္း ေကာ္မရွင္အစည္းအေဝးမွာ တိုင္ပင္ညႇိႏွိုင္း ေဆြးေႏြးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ၅ ႏွစ္တာ ကာလအတြင္း-

တစ္မ်ဳိးသားလုံးရဲ့ ျပည္တြင္းအသားတင္ ထုတ္လုပ္မႈတန္ဖိုး (ဂ်ီဒီပီ) ကို ၂၀၁၀-၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ပုံမွန္ ေစ်းႏႈန္းအရ တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမၽွ (၇.၇%)  တိုးတက္ရန္၊

ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ဂ်ီဒီပီမွာ လယ္ယာက႑ႀကီး၏ ပါဝင္မႈအခ်ိဳးအစားကို ၃၆.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၂၉.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ လည္းေကာင္း၊ စက္မႈက႑ႀကီး၏ပါဝင္မႈအခ်ိဳးအစားကို ၂၆.၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၃၂.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔လည္းေကာင္း၊ ဝန္ေဆာင္မႈက႑ႀကီး၏ ပါဝင္မႈအခ်ိဳးအစားကို ၃၇.၆ ရာခိုင္ႏႈန္းမွ ၃၈.၇ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ လည္းေကာင္း အသီးသီးေျပာင္းလဲ ျဖစ္ေပၚေစရန္၊

လူတစ္ဦးစီ၏ ပ်မ္းမၽွ ျပည္တြင္းအသားတင္ထုတ္လုပ္မႈ တန္ဖိုး (Per Capita GDP) ကို အေျခခံ ႏွစ္ထက္ (၁.၇) ဆ တိုးတက္ေစရန္ ရည္မွန္းထားပါတယ္။

တြက္ခ်က္ ရရွိထားတဲ့ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္မႈႏႈန္းအရ ၂၀၁၅-၂၀၁၆ ဘ႑ာႏွစ္မွာ ျဖစ္ေပၚလာမဲ့ ျပည္သူမ်ားရဲ့ ပ်မ္းမၽွ တစ္ဦးက် ဂ်ီဒီပီဟာ အေျခခံႏွစ္ထက္ (၁.၇) ဆ ရရွိရန္ တြက္ခ်က္ခန္႔မွန္းထားေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ အစိုးရ အေနနဲ႔ကေတာ့ ပ်မ္းမၽွတစ္ဦးက် ဂ်ီဒီပီကို အေျခခံႏွစ္ထက္ (၃) ဆ တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ျပည္သူေတြရဲ့ စားဝတ္ေနေရး လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ေအာင္၊ အမွန္တကယ္ ဝင္ေငြတိုးေအာင္ ႀကိဳးစားေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံရဲ့ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈကို ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ (၃) ဆတိုးေအာင္ဆိုရင္ လူ႔စြမ္းအား၊ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး နဲ႔ နည္းပညာေပါင္းစပ္ၿပီး တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အသုံးျပဳေနတဲ့ ေငြေၾကး၊ အရင္းအႏွီး ထည့္ဝင္ရင္းႏွီး သုံးစြဲႏိုင္မႈကို သုံးသပ္ရင္-

ႏိုင္ငံေတာ္၏ အရ-အသုံးေငြစာရင္း (အစိုးရဘတ္ဂ်က္) အကန္႔အသတ္ရွိျခင္း၊

ျပည္ပအကူအညီ အေထာက္အပံ့ (Grant) ႏွင့္ ေခ်းေငြ (Loan) တိုးတက္ရရွိရန္ လိုအပ္ျခင္း၊

ျပည္တြင္းျပည္ပရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ား အရွိန္အဟုန္ျဖင့္တိုးတက္ရန္ လိုအပ္ျခင္းတို႔ကို အဓိက ေတြ႔ရွိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

လက္ရွိ ေငြေၾကးအရင္းအႏွီး ထည့္ဝင္ရင္းႏွီးႏိုင္မႈ ပမာဏထက္ (၂) ဆခန္႔ တိုးတက္ရင္ႏွီးျမႇုပ္ႏွံ ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္မွသာ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းႏွင့္ ဝင္ေငြေတြ တိုးတက္လာၿပီး ရည္မွန္းထားတဲ့ (၃) ဆကို တိုးတက္ ရရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္ အရ-အသုံး ေငြစာရင္းကိုၾကည့္ရင္ (၂၀၁၁-၂၀၁၂) ဘ႑ာႏွစ္မွာ လိုေငြ (-) ၂,၁၅၉,၅၃၄  က်ပ္ သန္းရွိၿပီး (၂၀၁၂-၂၀၁၃) ဘ႑ာႏွစ္မွာ လိုေငြ (-) ၁,၉၅၃,၇၁၂ က်ပ္သန္းခန္႔ ျဖစ္ေပၚတာကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ႏွစ္ရွည္ၾကာစြာ ျဖစ္ေပၚပါက ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးကို ထိခိုက္လာၿပီး ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳးေတြ မျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိ ထိေရာက္မဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ထိေရာက္အက်ိဳးရွိေအာင္ အသုံးျပဳျခင္း၊ စီးပြားေရးတြက္ေျခမကိုက္တဲ့ လုပ္ငန္းမ်ား၊ မလိုအပ္တဲ့လုပ္ငန္း မ်ားကို ေလၽွာ့ခ်ျခင္း၊ အသုံးစရိတ္မ်ား ေခၽြတာျခင္းတို႔ကို တစ္ဖက္က လုပ္ေဆာင္ ရမွာျဖစ္သလို အျခားတစ္ဖက္ကလည္း ႏိုင္ငံပိုင္အခန္းက႑ကို ေလၽွာ့ၿပီး ပုဂၢလိကပိုင္ အခန္းက႑ကို ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္တဲ့ ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရး (Privatization) ကို ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရရဲ့ ဒုတိယ အဆင့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္ တစ္ရပ္ျဖစ္တဲ့ ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရး (Privatization) လုပ္ငန္းကို ထုခြဲ ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ထုံး လုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ ႏိုင္ငံပိုင္ အခ်ိဳးအစားမ်ားေနေသာ ဆက္သြယ္ေရးက႑၊ လၽွပ္စစ္က႑၊ စြမ္းအင္က႑၊ သစ္ေတာက႑၊ ပညာေရးက႑၊ က်န္းမာေရးက႑၊ ေငြေရး ေၾကးေရးက႑မ်ားကို က႑တစ္ခုခ်င္း ေလ့လာသုံးသပ္ လ်က္ ပုဂၢလိကပိုင္ အခ်ိဳးအစားသို႔ ပိုင္ဆိုင္မႈအခ်ိဳ႕ ကူးေျပာင္းေပးရင္း စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားေအာင္ အားေပးျမႇင့္တင္သြား ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စု ဝန္ႀကီးဌာနတစ္ခုခ်င္းစီရဲ့ လုပ္ငန္းနယ္ပယ္ႏွင့္ အခ်ိဳးအစားပါဝင္မႈကို ျပည္လည္စိစစ္၊ သုံးသပ္၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ ဒုတိယသမၼတဦးေဆာင္တဲ့ “ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရး ေကာ္မရွင္အသစ္” ကို ျပင္ဆင္ ဖြဲ႔စည္းေပးၿပီး ေျပာင္းလဲလုပ္ေဆာင္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတို႔ တာဝန္ယူရတဲ့က႑နဲ႔ ဌာနရဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားအနက္ မည္သည့္လုပ္ငန္းေတြကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္မလဲဆိုတဲ့ မဟာဗ်ဴဟာလုပ္ငန္းစဥ္ (Reform Strategy) ကို ခ်မွတ္ေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ Reform Strategy ေရးဆြဲႏိုင္ေရးအတြက္ကိုလည္း အမ်ဳိးသား စီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရးအႀကံေပးေကာင္စီအဖြဲ႔ဝင္ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားနဲ႔ ဌာနဆိုင္ရာမ်ား ညႇိႏွိုင္းပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကလို႔ အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေဆာင္ရြက္မဲ့ အစီအမံအဆင့္တစ္ခုကို ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူ က႑စီမံကိန္း တစ္ခုခ်င္းအတြက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈစီမံကိန္း (Development Plan)  မ်ားကိုလည္း ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနအသီး သီးက ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္ေနသကဲ့သို႔၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားကလည္း ေဒသႏၲရဖြံ႔ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္း၊ ၿမိဳ႔ျပဖြံ႔ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္း၊ ေက်းရြာဖြံ႔ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းမ်ားကို အေသးစိတ္ေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ရန္ အဆင့္ဆင့္ေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား ဖြဲ႔စည္းေဆာင္ရြက္ေနတာကို ေတြ႔ရွိရပါတယ္။ စတင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ခ်ိန္ျဖစ္လို႔ အကူးအေျပာင္းကာလအတြင္း လိုအပ္ခ်က္မ်ား ရွိေနမွာျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားအကူအညီျဖင့္ ပိုမိုသိရွိနားလည္ ေဆာင္ရြက္လာႏိုင္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျပည္ေထာင္စုျပည္ေထာင္စုအစိုးရအေနနဲ႔ တစ္ႏိုင္ငံလုံးမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႔အားလုံးကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းေတြ ေရးဆြဲဖို႔ႀကိဳးစားေပမဲ့ ၿမိဳ႔အားလုံးတစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ကိုင္တြယ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ လူအား၊ ေငြအားနဲ႔ အမွန္တကယ္ လိုအပ္မႈအေနအထား ရွိ/မရွိ သုံးသပ္ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားကလည္း မိမိတို႔ရဲ့ ၿမိဳ႔နယ္အားလုံးအေပၚ ျခဳံငုံေလ့လာသုံးသပ္ၾကည့္ရင္ ျပည္သူေတြ လတ္တေလာ ၿမိဳ႔ကြက္၊ ရြာကြက္ ခ်ဲ႕ေပးရန္လိုတဲ့ ၿမိဳ႔နယ္၊ ေသာက္သုံးေရဖူလုံေရးႏွင့္ သစ္ေတာသစ္ပင္ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေရး ဦးစားေပး လုပ္ေပးရမဲ့ ၿမိဳ႔နယ္၊ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းရရွိေရးအတြက္ ႏွစ္တိုႏွစ္ရွည္စိုက္ခင္းမ်ား၊ စက္မႈလက္မႈနဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ား ဦးစားေပးထူေထာင္ရမဲ့ ၿမိဳ႔နယ္၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လၽွပ္စစ္နဲ႔ ဆက္သြယ္ေရး ဦးစားေပးလုပ္ရမဲ့ ၿမိဳ႔နယ္ေတြ စာရင္းေပၚထြက္လာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေလ့လာေတြ႔ရွိခ်က္အေပၚ ဦးစားေပးၿမိဳ႔နယ္မ်ားကို ႏွစ္အလိုက္ေဆာင္ရြက္ ႏိုင္ေအာင္ ဦးစားေပး အစီအစဥ္ (priority) မ်ား ေရးဆြဲထားၿပီး ဘတ္ဂ်က္၊ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီအေထာက္အပံ့၊ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြ ဘယ္လိုရေအာင္ ႀကိဳးစားမလဲ၊ ဘယ္လိုခြဲေဝသုံးစြဲ မလဲဆိုတာကို ႏွစ္အလိုက္ အဆင့္ဆင့္ စီမံကိန္း(Plan) ေရးဆြဲျခင္းဟာ ၿမိဳ႔ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ျခင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ပဥၥမကာလတို ငါးႏွစ္စီမံကိန္းေရးဆြဲ အတည္ျပဳၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏွစ္သုံးဆယ္ ႏွစ္ရွည္စီမံကိန္းကို ျပန္လည္သုံးသပ္ေရးဆြဲျခင္းလုပ္ငန္းအျပင္ အမ်ဳိးသားဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း(National Development Plan) ကို -

ေက်းလက္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ ဆင္းရဲမႈေလၽွာ့ခ်ေရးစီမံကိန္း

လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း

ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ စီမံကိန္း

ကုန္သြယ္မႈက႑ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း

စက္မႈဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္း

ဘ႑ာေရးႏွင့္ ေငြေရးေၾကးေရးက႑ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း

 ေဒသႏၲရ စီမံကိန္းမ်ား

 က႑အလိုက္ စီမံကိန္းမ်ားျဖင့္ (Comprehensive Development Plan) အျဖစ္ ဆက္လက္ေရးဆြဲ အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္သြားၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီးျပည္နယ္အစိုးရမ်ားကလည္း (ဂ်ီဒီပီ) တိုးတက္ေရးထက္ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္အိမ္ေထာင္ခ်င္းရဲ့ ဝင္ေငြတိုးတက္ေရးနဲ႔ လူမႈစီးပြားေရးဘဝ ျမင့္မားတိုးတက္ေရးအတြက္ ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရး (People-Centered Development) လုပ္ငန္းေတြကို ဦးစားေပးၿပီး၊ အစီအမံရွိရွိနဲ႔ ေျမျပင္မွာ အမွန္တကယ္တိုးတက္ေအာင္ က်ိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ တိုက္တြန္းေျပာၾကား လိုပါတယ္။

ဒုတိယပိုင္းအေနနဲ႔ ဆက္လက္ ေျပာၾကားလိုတာကေတာ့ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားကို ထိေရာက္စြာရယူအသုံးျပဳျခင္းျဖင့္ အမ်ဳိးသားဖြံၿဖိဳးတိုးတက္ေရးရည္မွန္းခ်က္မ်ား (National Development Goals) နဲ႔ ကမၻာ့ကုလသမဂၢေထာင္စုႏွစ္ရည္မွန္းခ်က္မ်ား (Millennium Development Goals) ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေရးျဖစ္ပါတယ္။

ဖြံၿဖိဳးဆဲႏိုင္ငံမ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ရင္ အဲဒီႏိုင္ငံေတြရဲ့ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္မႈ ရည္မွန္းခ်က္မ်ား (Development Goals) နဲ႔ ဆင္းရဲမႈေလၽွာ့ခ်ေရး စတဲ့ ေထာင္စုႏွစ္ရည္မွန္းခ်က္မ်ား (Millennium Development Goals) ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ရာမွာ ႏိုင္ငံရဲ့ ဘတ္ဂ်က္ေငြတစ္ခုတည္းနဲ႔ မလုံေလာက္တဲ့အတြက္ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီ အေထာက္အပံ့ (Grant/Aid)၊ ေခ်းေငြ(Loan) နဲ႔ နည္းပညာအကူအညီမ်ား ရယူ ေဆာင္ရြက္ၾကရပါတယ္။ ဒီလိုရယူေဆာင္ရြက္တဲ့အခါမွာ ကူညီေထာက္ပံ့ၾကတဲ့ႏိုင္ငံမ်ား၊ အလႉရွင္မ်ားအေနနဲ႔ ၎တို႔ ကူညီေထာက္ပံ့လိုတဲ့က႑နဲ႔ နယ္ေျမ/ ဧရိယာ ဦးစားေပးမႈ အစီအစဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိၾကၿပီး အကူအညီရယူတဲ့ ႏိုင္ငံကလဲ မိမိတို႔ရဲ့ ဦးစားေပးက႑နဲ႔ နယ္ေျမမ်ားကို မိမိတို႔ရဲ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈစီမံကိန္း (Development Plan) နဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဴဟာ(Reform Strategy) လုပ္ငန္းစဥ္ ဦးစားေပး အစီအစဥ္မ်ားနဲ႔ အက်ိဳးရွိ ထိေရာက္ေအာင္ ရည္ရြယ္ေဆာင္ရြက္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူမ်ားမွ အက်ိဳးအျမတ္ ျပန္ရခ်က္ နည္းလို႔ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ မျပဳလုပ္ခ်င္တဲ့ နယ္ေျမေဒသမ်ား၊ အစြန္အဖ်ားေဒသမ်ားကို အစိုးရဘတ္ဂ်က္နဲ႔ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ (Grant/aid) ကို ဦးစားေပးသုံးစြဲၿပီး၊ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူက စီးပြားေရး တြက္ေျခကိုက္ၿပီး ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံခ်င္တဲ့ နယ္ေျမမ်ားမွာ ျပည္တြင္းျပည္ပရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ (Investment) နဲ႔ေဆာင္ရြက္ဖို႔ စဥ္းစားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေခ်းေငြ (Loan) ကိုေတာ့ အတိုးႏႈန္း၊ ျပန္ဆက္ရမဲ့ ကာလနဲ႔ ေဆာင္ရြက္မဲ့လုပ္ငန္းစီမံကိန္း (Project) ကို စီးပြားေရးတြက္ေျခကိုက္မႈ၊ အက်ိဳးအျမတ္ျပန္ေပၚႏိုင္မႈ၊ ေခ်းေငြျပန္ဆပ္ႏိုင္မႈ စတဲ့အေျခအေနေတြနဲ႔ စဥ္းစားေရြးခ်ယ္ ေဆာင္ရြက္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စီးပြားေရးအရ ခ်က္ခ်င္း အက်ိဳးအျမတ္ မေပၚႏိုင္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံနဲ႔လူမ်ဳိးအတြက္ ေရရွည္အက်ိဳးရွိမဲ့ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လၽွပ္စစ္၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ လမ္း၊ တံတား၊ ဆိပ္ကမ္း စတဲ့အေျခခံ အေဆာက္အဦ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား မွာေတာ့ လိုအပ္ခ်က္အရ သုံးၾကရန္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ အေတြ႔အၾကဳံေတြအေပၚ မူတည္ၿပီး ထိေရာက္ေသာ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ အေထာက္အပံမ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈ    (Effective Aid Management) ရရွိရန္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ အေထာက္အပံ စီမံခန္႔ခြဲေရးဗဟိုေကာ္မတီ၊ လုပ္ငန္းေကာ္မတီ နဲ႔ အမ်ဳိးသားစီးပြားေရးႏွင့္ လူမႈေရးအႀကံေပးေကာင္စီ တို႔ကို    ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ႏိုင္ငံျခား အကူအညီ အေထာက္အပံဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို စီမံခ်က္မ်ား စနစ္တက် ေရးဆြဲၿပီး စီမံခန္႔ခြဲ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မ်ား အေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ့ က႑စီမံကိန္း၊ ေဒသႏၲရစီမံကိန္းမ်ားနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မဟာဗ်ဳဟာလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားနဲ႔ အညီ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ (Grant/Aid ) အသုံးျပဳရန္လိုအပ္သည့္ ဦးစားေပးက႑မ်ားႏွင့္ ဦးစားေပး နယ္ေျမမ်ားကိုလည္းေကာင္း၊ ေခ်းေငြ   (Loan) ရယူ ေဆာင္ရြက္သင့္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားက တိုင္းေဒသႀကီး/  ျပည္နယ္ မ်ားႏွင့္ ညႇိႏွိုင္းၿပီး မိမိတို႔တာဝန္ယူ၍  တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ိဳးရွိ ထိေရာက္မည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို  ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ ေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။  ေရွးကကဲ့သို႔ Top-Down ခြဲေဝခ်ထားမႈမ်ဳိး ေဆာင္ရြက္မွာမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းႏွင့္အညီ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္သည့္ ဦးစားေပးက႑ႏွင့္ နယ္ေျမမ်ားကို ေအာက္ေျခအဆင့္ကစၿပီး Bottom-Up  လုပ္ငန္းစဥ္ျဖင့္ တင္ျပေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ား ( ဥပမာ-ဆက္သြယ္ေရး၊ လၽွပ္စစ္၊ စက္မႈ ) ကလည္း မိမိတို႔၏ က႑အလိုက္ ေခ်းေငြမည္မၽွ ရယူ၍ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံလၽွင္ တိုးတက္မႈ မည္မၽွရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည္ကို တြက္ခ်က္ၿပီး တာဝန္ယူ၍ ေဆာင္ရြက္ျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးမ်ားက မိမိတို႔တာဝန္ယူတဲ့ က႑တိုးတက္ေအာင္ စီးပြားေရးတြက္ေျခကိုက္မယ္ဆိုရင္ Calculated Risk  ျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားေခ်းေငြရယူၿပီး ရဲရဲတင္းတင္း တာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ သြားမွသာ တိုင္းျပည္တိုးတက္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဖက္ကလည္း သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ လူမႈစီးပြားေရး မထိခိုက္မဲ့ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈေတြကို ေရြးခ်ယ္ျပဳလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

ျပည္သူမ်ားရဲ့ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ား ဖန္တီးေပးရာမွာ အလုပ္ရ႐ုံသက္သက္ မဟုတ္ဘဲ ထိုက္သင့္ေသာ အေျခခံလုပ္ခလစာမ်ား ျပည့္ျပည့္ဝဝ ရရွိေရးအတြက္ အေလးထား ေဆာင္ရြက္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအေနနဲ႔ အျခားႏိုင္ငံမ်ားနည္းတူ အနည္းဆုံး အခေၾကးေငြ ဥပေဒတစ္ရပ္ ေရးဆြဲၿပီး လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းရန္ စီစဥ္ထားပါတယ္။

ဘတ္ဂ်တ္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီ အေထာက္အပံကိစၥ ေျပာၾကားၿပီးတဲ့ေနာက္ တတိယပိုင္းမွာ ႏိုင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈအတြက္ အဓိက်တဲ့ ျပည္တြင္းျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ တိုးတက္ေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ၾကဖို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူမ်ား အတြက္  ဥပေဒ၊ စည္းမ်ဥ္း ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား ဟာ အေရးႀကီးၿပီး လုပ္သာကိုင္သာရွိဖို႔ လိုသလို ဥပေဒအရ အကာအကြယ္ေပးမႈရွိမွသာ  လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား ႏွင့္အညီ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲခဲ့ၿပီး မၾကာမီမွာ ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ ဥပေဒကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ အတည္ျပဳျပ႒ာန္းႏိုင္ေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆက္လက္ၿပီး ျမန္မာ့ အထူးစီးပြားေရးဇုန္  ဥပေဒ ( မူၾကမ္း) ကို ေရးဆြဲၿပီး ျဖစ္၍ သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ားနဲ႔ စီးပြားေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားရဲ့ သေဘာထားအႀကံျပဳခ်က္မ်ား ရယူၿပီးပါက လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္ရဲ့ စီးပြားေရး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကို ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္ရန္အတြက္ ကုန္သြယ္မႈႏွင့္   ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ တို႔ဟာ အဓိက  ေမာင္းႏွင္အားျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူမ်ားရဲ့ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမ်ားနဲ႔ လူမႈစီးပြားေရး တိုးတက္မႈအတြက္ ျပည္တြင္း ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားကို တစ္ဖက္က တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းရမွာ ျဖစ္သလို တစ္ဖက္ကလည္း မိမိႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိး အက်ိဳးစီးပြား မထိခိုက္ေရး၊ ႏိုင္ငံဂုဏ္သိကၡာ မထိခိုက္ေရး၊ ႏိုင္ငံအခ်ဳပ္အျခာအာဏာ မထိခိုက္ေရးႏွင့္ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ မထိခိုက္ေရးတို႔ကိုလည္း ရပ္တည္ေစာင့္ထိန္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေျမသယံဇာတ၊ ေရသယံဇာတ၊ သစ္ေတာသယံဇာတ၊ သတၱဳသယံဇာတ စသည့္ သဘာဝသယံဇာတ အရင္းအျမစ္မ်ားကို ေနာင္သားစဥ္ေျမးဆက္အထိ စနစ္တက်သုံးစြဲႏိုင္မဲ့ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ (Sustainable Development) ရရွိေရးကို စနစ္တက် စီမံတြက္ခ်က္ အသုံးျပဳ ေဆာင္ရြက္သြားၾကရန္ လိုအပ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ အလ်ဥ္းသင့္လို႔ ၿမိဳ႔ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈစီမံကိန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာမွာ အျခားႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္မတူဘဲ အခက္အခဲေတြ႔ေနရတဲ့ ကိစၥရပ္တစ္ခုကေတာ့ ေျမအသုံးခ်မႈ (Land use) ေျမကစားမႈ (Land Speculation) စတဲ့ ေျမယာ ျပႆနာမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕ကို ၾကည့္ရင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံထက္သာတဲ့ ၿမိဳ႔ျပ-ေက်းရြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းေတြနဲ႔ လူေနမႈအဆင့္အတန္းနဲ႔ လူမႈ စီးပြားေရးဘဝ ျမင့္မားတိုးတက္မႈ အေျခအေနကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အျခားႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းႏိုင္ဖို႔အတြက္ ေဒသႏၲရဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း(Regional Development Plan)၊ ၿမိဳ႔ျပဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္း(City Development Plan)၊ ၿမိဳ႔နယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္း (Township Development Plan)၊ ေက်းရြာဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရးစီမံကိန္း (Village Development Plan) တို႔ကို ၿမိဳ႔နယ္အဆင့္ကစၿပီး ေကာ္မတီမ်ား ဖြဲ႔စည္းေရးဆြဲ ေဆာင္ရြက္ေစခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႔နယ္တစ္နယ္ရဲ့ အက်ယ္အဝန္း၊ လူဦးေရ အခ်ိဳးအစားနဲ႔ ျပည္သူတို႔၏ ေနမႈထိုင္မႈလိုအပ္ခ်က္၊ ျပည္သူတို႔၏ စားေသာက္မႈ လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္း လိုအပ္ခ်က္တို႔ အတြက္ လယ္ယာေျမမ်ား၊ ႏွစ္ရွည္စိုက္ခင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ စက္မႈလက္မႈ လုပ္ငန္းမ်ား ၊ သစ္ေတာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ နဲ႔ ျပည္သူတို႔၏ ေသာက္သုံးေရ လိုအပ္ခ်က္ ၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး အေျခအေနႏွင့္ ျပည္သူတို႔၏ သြားလာေရး လိုအပ္ခ်က္၊ လၽွပ္စစ္၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး စသည့္ ျပည္သူတို႔ လိုအပ္ခ်က္ကိစၥအဝဝကို  ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ရန္အတြက္ ၿမိဳ႔ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ စီမံကိန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ ေျမအသုံးခ်မႈ မူဝါဒ (Land Use Policy) ႏွင့္ ေျမအသုံးခ်မႈ စီမံခန္႔ခြဲေရး(Land Use Management) တို႔ကို စနစ္တက် စီမံ ေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္လာပါတယ္။

သစ္ေတာေျမႏွင့္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းမ်ား၊ အျခားေျမမ်ားတြင္ တရားမဝင္က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္ေနထိုင္ လုပ္ကိုင္ရာမွ ၎တို႔ လက္ငုတ္လက္ရင္း ပိုင္ဆိုင္သကဲ့သို႔ ျဖစ္ၿပီး အစိုးရ၏ စီမံခန္႔ခြဲမႈမွာ အခက္အခဲရွိလာတဲ့ အတြက္ အျခားႏိုင္ငံမ်ား ကဲ့သို႔ ေျမဟက္တာ မ်ားစြာကို ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈအတြက္ ခြင့္ျပဳမေပးႏိုင္တဲ့အေျခအေနမ်ား၊ ေျမယာျပႆနာမ်ားကို ေနရာအႏွံအျပားမွာေတြ႔ရွိရပါတယ္။

ႏွစ္တိုႏွစ္ရွည္ စက္မႈကုန္ၾကမ္းနဲ႔ ကုန္ထုတ္လုပ္မႈလုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္ႏိုင္ရန္ မိမိတို႔၏ ျပည္သူမ်ားကို သစ္ေတာေျမႏွင့္ ေျမလြတ္ေျမရိုင္းမ်ား၌ တရားမဝင္ က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ျခင္းအစား ၿမိဳ႔ကြက္ ရြာကြက္မ်ား စနစ္တက် ထူေထာင္ေနရာ ခ်ထားေပးျခင္း ၊ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရန္ လယ္ယာေျမမ်ားခ်ထားစီမံ ေပးျခင္း တို႔ကို စုစည္းျပဳလုပ္ေပးလ်က္ သစ္ေတာ၊ သစ္ပင္နဲ႔ ႏွစ္ရွည္ပင္မ်ား၊ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ စီးပြားေရးစိုက္ခင္း ႀကီးမ်ား ေျပာင္းလဲထူေထာင္ေပးႏိုင္ရန္ ႀကိဳးပမ္းျခင္းျဖင့္ ေရရွည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ျဖစ္ထြန္းေစလ်က္ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး၊ ျပည္သူတို႔၏အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းႏွင့္ စီးပြားေရး တိုးတက္မႈ၊ လူေနမႈ အဆင့္အတန္းျမင့္ မားမႈတို႔အတြက္ ေျမယာစနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္ေရးအတြက္ ေျမယာစနစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး (Land Reform) ကို ေဆာင္ရြက္ရန္ အခ်ိန္က်ေရာက္ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ ေျမယာအသုံးခ်မႈ မူဝါဒမ်ား ေရးဆြဲၿပီး ဥပေဒ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ ေျမယာခြဲေဝအသုံးခ်မႈ စနစ္တက် ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အတြက္ ၿမိဳ႔ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ ေျမယာခြဲေဝအသုံးခ်မႈ စိစစ္ေဆာင္ရြက္ေရး ေကာ္မတီ ကို ဖြဲ႔စည္းထားၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ားနဲ႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ့ ၿမိဳ႔ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လည္းေကာင္း၊ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈစီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍လည္းေကာင္း၊ သတၱဳ၊ ေက်ာက္မ်က္ ၊ စြမ္းအင္ ၊ တြင္းထြက္ ပစၥည္းမ်ား ရွာေဖြထုတ္လုပ္မႈ၊ စိုက္ခင္းႀကီးမ်ားႏွင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္သည့္ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ လည္းေကာင္း၊ အဆိုပါ ေကာ္မတီသို႔ ေျမယာ ခြဲေဝ အသုံးခ်ေရး စိစစ္အတည္ျပဳေပးႏိုင္ရန္ ေပးပို႔တင္ၿပ ညႇိႏွိုင္းေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယင္းေကာ္မတီမွ စိစစ္ၿပီးပါက ျပည္ေထာင္စု အစိုးရအဖြဲ႔ႏွင့္ ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈေကာ္မရွင္၊ ပုဂၢလိကပိုင္ ျပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင္၊ ေျမလြတ္ ေျမရိုင္းမ်ား စီမံခန္႔ခြဲမႈေကာ္မတီႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာဌာနမ်ားသို႔ ျဖန္႔ေဝညႇိႏွိုင္း ဆက္စပ္ေဆာင္ရြက္ သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေျမယာနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းတဲ့ ဌာနဆိုင္ရာ အသီးသီးအေနနဲ႔ မိမိတို႔ရဲ့ ဥပေဒ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား၊ ေျမဧရိယာ ခြဲေဝ အသုံးျပဳသည့္ သတ္မွတ္ခ်က္မ်ား အမ်ဳိးမ်ဳိးအဖုံဖုံ ကြဲျပားၿပီး လက္ေတြ႔ေျမျပင္၌ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္ျခင္း မရွိသည့္    အေျခအေနမွ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္အညီ ၊ ေခတ္ႏွင့္အညီ လက္ေတြ႔ စီမံခန္႔ခြဲႏိုင္သည့္ ဥပေဒ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ား၊ အခြန္အေကာက္ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ျပန္လည္ညႇိႏွိုင္းေရးဆြဲ အတည္ျပဳ ျပ႒ာန္းေဆာင္ရြက္သြားမွသာ ထိေရာက္တဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ၿမိဳ႔ကြက္၊ ရြာကြက္၊ အိမ္ကြက္၊ စိုက္ကြက္ႏွင့္ အျခားစီးပြားေရးလုပ္ကြက္မ်ားကိုလည္း တိက်မွန္ကန္စြာ စာရင္းေကာက္ယူ မွတ္ပုံတင္စာရင္းသြင္းျခင္း၊ အေရာင္းအ၀ယ္ ျပဳလုပ္မႈမ်ားကို အခြန္အေကာက္ လုပ္ထုံးလုပ္နည္း မ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္ညႇိႏွိုင္း၍ ပိုင္ဆိုင္မႈစာရင္း မ်ား တိက်မွန္ကန္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းမ်ားကိုလည္း အေျခခံ ခိုင္မာေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီလိုေဆာင္ရြက္ရာမွာ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ား၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း/ ေဒသမ်ားအေနနဲ႔ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ႀကီးဌာနႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာဝန္ႀကီးဌာနမ်ား ညႇိႏွိုင္းၿပီး တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားနဲ႔ ေရြ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ားအတြက္ နယ္စပ္ေဒသ ေတြမွာ ေနေရးထိုင္ေရး၊ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေရးႏွင့္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရရွိ႐ုံသာမက အျခားႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ေနရသူမ်ား၊ မိမိေဒသမ်ားသို႔ ျပန္လည္အေျခခ်   ေနထိုင္လုပ္ကိုင္စားေသာက္ႏိုင္ရန္-

 ၿမိဳ႔ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္းမ်ားႏွင့္အညီ စနစ္တက် ေနရာခ်ထားေပးျခင္း၊

 ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လူမႈစီးပြားေရး၊ အေျခအေနမ်ား ျပည့္စုံေအာင္ျဖည့္ဆည္းေပးျခင္း၊

စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း၊ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္း၊ စက္မႈလက္မႈကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားကို တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ အဆင့္မွ စီးပြားျဖစ္ အဆင့္သို႔ ကူးေျပာင္းႏိုင္ရန္ စီးပြားျဖစ္ စိုက္ခင္းႀကီးမ်ား၊ စီးပြားျဖစ္ ေမြးျမဴေရး ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းႀကီးမ်ား၊ စက္႐ုံစုႀကီးမ်ား၊ စနစ္တက် ထူေထာင္ေပးျခင္း၊

ယင္းကုန္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားမွ ထြက္ရွိလာေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို လက္လီအဆင့္မွ လက္ကား ကုန္စည္ဒိုင္ႀကီးမ်ား၊ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္မ်ားအျဖစ္ ေဈးကြက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း၊

နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးစခန္းမ်ား တိုးခ်ဲ႕ဖြင့္လွစ္ေပးျခင္းျဖင့္ ကူးသန္းေရာင္းဝယ္ေရး ကုန္သြယ္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားကို ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းတို႔ကို ေဆာင္ရြက္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။

သို႔မွသာ မိသားစုနဲ႔ခြဲခြာၿပီး အခက္အခဲၾကားက ျပည္ပသို႔သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကရတဲ့ ျပည္သူမ်ား အေနနဲ႔ မိမိတို႔ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးလာတာနဲ႔အမၽွ ျပန္လည္လာေရာက္လုပ္ကိုင္ႏိုင္ၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။

အလားတူ ႏိုင္ငံတကာမွာ ေရာက္ရွိေနၿပီး ေအာင္ျမင္ေနၾကတဲ့ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ား၊ လုပ္ငန္းက႑ အလိုက္ စီမံကိန္းဆိုင္ရာကၽြမ္းက်င္သူမ်ား၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားကိုလည္း ႏိုင္ငံဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရနဲ႔ အတူ လာေရာက္လက္တြဲ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၾကပါလို႔ လွိုက္လွဲစြာ ဖိတ္ေခၚအပ္ပါတယ္။

စတုတၳပိုင္းအေနနဲ႔ လၽွပ္စစ္က႑ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ လက္တေလာလိုအပ္ခ်က္၊ ေရတိုလိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ ေရရွည္လိုအပ္ခ်က္မ်ားအတြက္ စီမံကိန္းေရးဆြဲေဆာင္ရြက္မဲ့ ကိစၥမ်ားနဲ႔စပ္လ်ဥ္းၿပီး ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ယခင္ အစိုးရအေနနဲ႔ လၽွပ္စစ္က႑ဖြံၿဖိဳး တိုးတက္ရန္ လိုအပ္ခ်က္ကို အာ႐ုံစိုက္ၿပီးေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ အမွတ္(၁) လၽွပ္စစ္ စြမ္းအားဝန္ႀကီးဌာနနဲ႔ အမွတ္(၂) လၽွပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ႀကီးဌာနဆိုၿပီး ဖြဲ႔စည္းတာဝန္ယူ ေဆာင္ရြက္ေစခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွ ၂၀၁၀-၂၀၁၁ ခုႏွစ္အထိ သာမန္အသုံးစရိတ္နဲ႔ ေငြလုံးေငြရင္းအပါအဝင္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ဘ႑ာေငြ စုစုေပါင္းက်ပ္သန္း (၂,၈၀၂,၈၉၇) ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေခ်းေငြျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ေသာ ေရအားလၽွပ္စစ္လုပ္ငန္းေလးခုအတြက္ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၆.၇) ဘီလီယံေက်ာ္ သုံးစြဲခဲ့ၿပီး လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား တိုးတက္ထုတ္လုပ္ေရး ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ခဲ့ရာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အားထုတ္လုပ္မႈစုစုေပါင္း ကီလိုဝပ္နာရီသန္းေပါင္း (၂,၂၂၆) ရွိခဲ့ရာမွ ၂၀၁၁-၂၀၁၂ ခုႏွစ္အတြင္း လၽွပ္စစ္ဓာတ္အားထုတ္လုပ္မႈ စုစုေပါင္းကီလိုဝပ္ နာရီသန္းေပါင္း (၉,၇၁၁) အထိ တိုးတက္ထုတ္လုပ္ႏိုင္ခဲ့ ပါတယ္။ သို႔ရာတြင္ တိုးတက္လာေသာလူဦးေရႏွင့္ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား တိုးတက္သုံးစြဲလာမႈေၾကာင့္ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အားမွာ လိုအပ္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာမီကလဲ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား ေလ်ာ့နည္းက်ဆင္းခဲ့မႈအေပၚ ျပည္သူမ်ားအေနနဲ႔ လၽွပ္စစ္မီး လိုအင္ဆႏၵကို ေဖာ္ထုတ္ျပသခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းျပည္ပနဲ႔ဆက္သြယ္ၿပီး လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား ျဖည့္ဆည္းေပးမဲ့ လက္တေလာအစီအစဥ္မ်ားကို အျမန္စီမံ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါတယ္။ သို႔ရာတြင္ ေရတိုေရရွည္အတြက္ ျပည္သူတို႔ရဲ့ လိုအပ္ခ်က္နဲ႔ တိုင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ အတြက္ စြမ္းအင္နဲ႔ လၽွပ္စစ္က႑ကို ခ်ိတ္ဆက္စနစ္တက် စီမံေဆာင္ရြက္ရန္ လိုအပ္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေန႔စီမံကိန္းေကာ္မရွင္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ စြမ္းအင္ကိစၥ အရပ္ရပ္အတြက္ အမ်ဳိးသားစြမ္းအင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈေကာ္မတီ (National Energy Management Committee) ကိုဖြဲ႔စည္းၿပီး ေရတို၊ ေရရွည္အစီအမံမ်ားအတြက္ အမ်ဳိးသားလၽွပ္စစ္စီမံကိန္း(National Electricity Plan) ကို အမ်ဳိးသားစြမ္းအင္မူဝါဒ (National Energy Policy) ႏွင့္အညီ ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသားလၽွပ္စစ္စီမံကိန္း ေရးဆြဲ ၿပီးရင္ ဆက္စပ္ေဆာင္ရြက္သြားရမဲ့ ေရနံ၊ သဘာဝဓါတ္ေငြ႕၊ ေက်ာက္မီးေသြး စတဲ့ စြမ္းအင္ဆိုင္ရာစီမံကိန္းမ်ားကို ေရးဆြဲအေကာင္အထည္ေဖၚသြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ မိမိႏိုင္ငံရဲ့ သဘာဝသယံဇာတအရင္းအျမစ္ကို ကုန္ၾကမ္းအတိုင္း ထုတ္လုပ္ ေရာင္းခ်မႈ မွ ႏိုင္ငံအတြက္ လိုအပ္တဲ့ လၽွပ္စစ္စြမ္းအင္သာမက ဓါတ္ေျမၾသဇာလိုအပ္ခ်က္၊ ေရနံဓါတု ထုတ္ကုန္ပစၥည္းလိုအပ္ခ်က္ မ်ားအား ေရရွည္မွာ ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ (People-Centered Development) ႏွင့္အညီ ျပည္သူ႔ကုန္စည္ (Public Goods) မ်ားကို ျပည္တြင္းလိုအပ္ခ်က္ ျပည့္မီေအာင္ ဦးစားေပးအျဖစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမ်ဳိးသားစြမ္းအင္စီမံခန္႔ခြဲမႈေကာ္မတီအေနနဲ႔ ေရတို၊ ေရရွည္အစီအမံမ်ား ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္ရာမွာ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးမဲ့အပိုင္း၊ ေဒသအစိုးရမ်ားက ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးမဲ့အပိုင္း၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ားျဖင့္ ထုတ္လုပ္ ျဖန္႔ျဖဴးမဲ့အပိုင္းမ်ားကို ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားနဲ႔အညီ ေဆာင္ရြက္သြားရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွးယခင္အစိုးရက ေရအားလၽွပ္စစ္တစ္ခုတည္းအေပၚ လၽွပ္စစ္ထုတ္လုပ္မႈ စရိတ္ႏွင့္ ျဖန္႔ျဖဴးမႈစရိတ္ကို အဓိကအေျခခံ၍ တြက္ခ်က္ခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ျပည္သူတို႔၏ လၽွပ္စစ္ဓါတ္အား လိုအပ္ခ်က္အရ ေနရာေဒသ၊ ေရေျမ၊ သဘာဝသယံဇာတအရင္းအျမစ္ အေျခအေနအလိုက္ ျပည္သူတို႔၏ လက္ခံ ဝယ္ယူသုံးစြဲႏိုင္မည့္ အေျခအေနေပၚ မူတည္ၿပီး ေရအားလၽွပ္စစ္သာမက သဘာဝဓါတ္ေငြ႕၊ ဒီဇယ္၊ ေက်ာက္မီးေသြး၊ ေနအား၊ ေလအားႏွင့္ အျခားဇီဝႏွင့္ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းေလာင္စာတို႔မွ ထုတ္လုပႏိုင္္သမၽွ ထုတ္လုပ္ၿပီး ျဖန္႔ေဝေပးေရး ႀကိဳးပမ္းရန္ လိုအပ္လာၿပီျဖစ္ပါတယ္။

စက္မႈႏိုင္ငံျဖစ္ေရးနဲ႔ စက္မႈဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ဦးတည္ရည္မွန္းေဆာင္ရြက္ရာမွာ အဓိက အလိုအပ္ဆုံး ျဖစ္တဲ့ စြမ္းအင္က႑ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႔ စက္မႈက႑ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးတို႔ဟာ အျပန္အလွန္ ဆက္စပ္မွီခို ေနတာေၾကာင့္ (Energy Plan) နဲ႔ (Industrial Development Plan) ေတြကို စနစ္တက် ေရးဆြဲခ်မွတႏိုင္္မွ သာလၽွင္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူလူထုရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္တဲ့ ကုန္စည္နဲ႔ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ား၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားကို တိုးတက္စီမံ ေဆာင္ရြကႏိုင္္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာအသုံးျပဳတဲ့ သဘာဝအရင္းအျမစ္ ေလာင္စာတန္ဖိုးႏွင့္ ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္၊ ခရီးအကြာအေဝး အလိုက္ ျဖန္႔ျဖဴးမႈစရိတ္စက အေပၚမူတည္၍ ႏိုင္ငံတကာေစ်းႏႈန္းမ်ားႏွင့္အညီ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံသူႏွင့္ လၽွပ္စစ္ဝယ္ယူ သုံးစြဲသူ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပမည့္ ေစ်းႏႈန္းမ်ားညႇိႏွိုင္းၿပီး ေစ်းႏႈန္းမူဝါဒ (Pricing Policy) ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ သြားရန္ လိုအပ္သကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအပိုင္းမွ ႏွစ္စဥ္ တိုးခ်ဲ႕ထုတ္လုပ္ျဖန္႔ျဖဴးေရးႀကိဳးပမ္းမည့္ အစီအစဥ္မ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိကႏွင့္ ဖက္စပ္ပူးေပါင္းထုတ္လုပ္ျခင္း၊ ပုဂၢလိကရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးကို အျခားႏိုင္ငံမ်ားနည္းတူ ေရရွည္ျဖစႏိုင္္မည့္ အစီအမံမ်ားကို ေျပာင္းလဲက်င့္သုံး ေဆာင္ရြက္သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံပိုင္ အခန္းက႑ အခ်ိဳးအစားႏွင့္ ပုဂၢလိကပိုင္ အခ်ိဳးအစား ေျပာင္းလဲလုပ္ေဆာင္မဲ့ အစီအစဥ္မ်ားကို အမ်ဳိးသားစြမ္းအင္ စီမံခန္႔ခြဲမႈ ေကာ္မတီႏွင့္ ပုဂၢလိကပိုင္ ျပဳလုပ္ေရးေကာ္မရွင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈေကာ္မရွင္တို႔ ပူးေပါင္းၿပီးသက္ဆိုင္သည့္ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးဌာနမ်ား၊ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္အစိုးရမ်ားက ညႇိႏွိုင္းေဆာင္ရြက္ သြားၾကရန္ ေျပာၾကား လိုပါတယ္။

နိဂုံးခ်ဳပ္အားျဖင့္-

ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရအေနနဲ႔ စတင္တာဝန္ယူတဲ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကာလမွာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ပကတိလက္ရွိ အေျခအေနအေပၚ မူတည္စဥ္းစားၿပီး စီးပြားေရးမူဝါဒ (၄)ရပ္ ခ်မွတ္၍ အမ်ဳိးသားစီမံကိန္းကို ေရးဆြဲထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။

ပထမစီးပြားေရးမူဝါဒကေတာ့ ျပည္သူအမ်ားစု ပါဝင္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ား အရွိန္အဟုန္မပ်က္ တိုးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရင္း အျခားႏိုင္ငံမ်ားနဲ႔ ရင္ေပါင္တန္းၿပီး တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေအာင္ စက္မႈက႑ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ဦးတည္ေဆာင္ရြက္သြားဖို႔ ရည္မွန္းထားပါတယ္။

လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္ေရးအတြက္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ ဆင္းရဲမႈ ေလၽွာ့ခ်ေရး စီမံကိန္းလုပ္ငန္းစဥ္မ်ားနဲ႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးက႑မွာ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈလုပ္ငန္းမ်ား ပိုမိုတိုးတက္လာေရးဟာ အဓိကက်ပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔လည္း ေက်းလက္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးနဲ႔ ဆင္းရဲမႈေလၽွာ့ခ်ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို အာ႐ုံစိုက္ ၿပီး လုပႏိုင္္ေအာင္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ဦးစီးဌာနတစ္ခု တိုးခ်ဲ႕ဖြဲ႔စည္းေပးၿပီး ျဖစ္တဲ့အတြက္ အာ႐ုံစိုက္ ျမႇင့္တင္ လုပ္ေဆာင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးက႑နဲ႔ စက္မႈက႑မွာ ျပည္သူမ်ား အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား ရရွိလာေစမဲ့ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈလုပ္ငန္းမ်ားကို ဦးစားေပးထူေထာင္ လုပ္ေဆာင္သြားမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားရဲ့ စိုက္စရိတ္ေခ်းေငြမ်ား ယခုထက္ပိုမိုအဆင္ေျပေအာင္ အစိုးရပိုင္းကေရာ ပုဂၢလိက ပိုင္းကပါ ပူးေပါင္းၿပီး ေငြစုေငြေခ်းဘဏ္မ်ား ဖြင့္လွစ္ေဆာင္ရြက္ေရးနဲ႔ အေသးစားေငြေခ်းလုပ္ငန္း (Micro Finance ) မ်ားကို ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးက တိုးတက္ေဆာင္ရြက္သြားေရး၊ သီးႏွံမ်ား ထုတ္လုပ္မႈ၊ သယ္ယူ ပို႔ေဆာင္မႈ၊ ေရာင္းဝယ္မႈ၊ ကုန္သြယ္မႈလုပ္ငန္းအဆင့္ဆင့္ကို ျပန္လည္သုံးသပ္ၿပီး ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား တြက္ေျခ ကိုက္၍ ဝင္ေငြတိုးတက္ရရွိေရး၊ Transactional Cost မ်ား ေလၽွာ့ခ်ေရး၊ စိုက္ပ်ိဳး နည္းပညာႏွင့္ စက္မႈလယ္ယာစနစ္ ေျပာင္းလဲေရးေတြကို ဆိုင္ရာဌာန၊ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအေနနဲ႔ အထူးအေလးထား ႀကိဳးပမ္း သြားၾကဖို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ဆန္စပါးေစ်း က်ဆင္းမႈအေပၚ အစိုးရက ပုဂၢလိကနဲ႔ ပူးေပါင္း၍ ဝယ္ယူေပးသည့္ လုပ္ငန္းကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ေပးလ်က္ ရွိပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေတြအေပၚမွာ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားအေနနဲ႔ ၿမိဳ႔နယ္အလိုက္ ကြင္းဆင္းေလ့လာ သုံးသပ္မႈမ်ား၊ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားရဲ့ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္း တိုးတက္ေရးတို႔အတြက္ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲ မ်ားက်င္းပၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေဆာင္ရြက္ ေပးသင့္တဲ့ နည္းလမ္းမ်ားရွာေဖြေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

စီးပြားေရးမူဝါဒရဲ့ ဒုတိယအခ်က္ျဖစ္တဲ့ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္မ်ားအခ်ိဳးက် မၽွတစြာ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ ဘ႑ာေငြအရ/အသုံးႏွင့္ အခြန္အေကာက္ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ား၊ ဆင္းရဲမႈညႊန္းကိန္း လိုအပ္ခ်က္မ်ား အရ တိုင္းေဒသႀကီးနဲ႔ ျပည္နယ္မ်ားအၾကား မၽွတစြာ ခြဲေဝရရွိေရး၊ ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္မႈမ်ားအတြက္ ျပည္တြင္းျပည္ပရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမ်ား တိုးခ်ဲ႕ဖိတ္ေခၚ ေဆာင္ရြက္ေရး ကိစၥရပ္မ်ားကို က႑ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္းႏွင့္ ေဒသႏၲရဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးစီမံကိန္းမ်ားနဲ႔အညီ ေလ့လာသုံးသပ္စီမံသြားၾကဖို႔ ေျပာၾကားလိုပါတယ္။ ဘ႑ာေငြအရ-အသုံးႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားအကူအညီအေထာက္အပံ့မ်ားကို ထိေရာက္အက်ိဳးရွိစြာ အသုံးျပဳေရးအတြက္ ၿမိဳ႔နယ္အဆင့္အထိ စီမံခန္႔ခြဲေရးအဖြဲ႔မ်ား ဖြဲ႔စည္းတာဝန္ေပးအပ္ ေဆာင္ရြက္ၾကရန္ လိုအပ္ ပါတယ္။

စီးပြားေရးမူဝါဒ တတိယအခ်က္ျဖစ္တဲ့ျပည္သူတို႔ရဲ့ လူမႈစီးပြားေရး ဘက္စုံတိုးတက္မႈ အတြက္ တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ားအလိုက္ စီးပြားေရးညႊန္းကိန္း မ်ားကို အခ်ိန္ကာလအလိုက္ ထိထိေရာက္ေရာက္ တိုးတက္လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားၾကဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႔နယ္အလိုက္ (ဂ်ီဒီပီ) တိုးတက္႐ုံသာမက လူတစ္ဦးက် ဝင္ေငြတိုးတက္ေရး၊ အိမ္ေထာင္စုအလိုက္ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးႏွင့္လူေနမႈအဆင့္အတန္း (စား-ဝတ္-ေန-ေရး) တိုးတက္မႈ ရွိေရးစတဲ့ ျပည္သူဗဟိုျပဳဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တိုးတက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ဖို႔ မွာၾကားလိုပါတယ္။

စီးပြားေရးမူဝါဒ စတုတၳအခ်က္ျဖစ္တဲ့ ကိန္းဂဏန္းစာရင္းအင္းမ်ား အရည္အေသြးျပည့္ဝေရးနဲ႔ တိက်မွန္ကန္ေရး အတြက္ကိုလည္း ေျမျပင္ကြင္းဆင္းၿပီး တိတိက်က်ေကာက္ယူျခင္း Check, Recheck, Counter Check ျဖင့္ ကြက္ေကာက္ျပန္လည္ စစ္ေဆးျခင္း၊ ျဖစႏိုင္္စြမ္းေလ့လာျခင္း (Feasibility Study) တို႔ျဖင့္ ခိုင္မာမွန္ကန္သည့္ ကိန္းဂဏန္းစာရင္းအင္း၊ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား ရရွိမွသာ မူဝါဒႏွင့္ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား ခ်မွတ္ျခင္း (Decision Making, Policy Making) ကိုမွန္ကန္စြာျပဳလုပႏိုင္္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ဒီကေန႔ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရအေနနဲ႔ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္နဲ႔အညီ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားနဲ႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္လ်က္ ရွိပါတယ္။ ျပည္သူလူထု ဗဟိုျပဳဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ ျပည္သူလူထုရဲ့ ဆႏၵသေဘာထား (Public Opinion) ေတြကို ေဆြးေႏြးရယူျခင္းနည္းလမ္းနဲ႔ အျပန္အလွန္ ယုံၾကည္ ေလးစားမႈျဖင့္ ျပည္သူလူထုတစ္ရပ္လုံးညီညြတ္စြာ ပူးေပါင္းပါဝင္ ေဆာင္ရြကႏိုင္္ျခင္းျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအေျခအေနမ်ား ဟာ အရွိန္အဟုန္နဲ႔ လ်င္ျမန္စြာေျပာင္းလဲ တိုးတက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ မ်ဳိးကို တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္စြာနဲ႔ အသြင္ကူးေျပာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ ျပည္သူ႔ဆႏၵ ေဖာ္ထုတ္တယ္ဆိုၿပီး လမ္းမေပၚ လူအုပ္နဲ႔ထြက္ အစုအေဝးနဲ႔ ေသြးထိုးမႈ ပါလာတဲ့အခါ မျဖစ္သင့္မျဖစ္ထိုက္တဲ့ ျပည္သူ အမ်ားစုရဲ့ အသက္အိုးအိမ္ လုံျခဳံမႈထိခိုက္တဲ့ျဖစ္စဥ္အထိ ႐ုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲသြားတတ္တဲ့ ျဖစ္စဥ္နဲ႔ သေဘာသဘာဝကို ရင့္က်က္ယဥ္ေက်းေသာ၊ တိုင္းျပည္တိုးတက္ေအာင္ ညီညြတ္စြာ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြကႏိုင္္ေသာ၊ ကမၻာ့အလယ္မွာ သားစဥ္ ေျမးဆက္ ရပ္တညႏိုင္္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ရည္ ရွိေသာ လူမ်ဳိးမ်ားအျဖစ္ အစိုးရ၊ လႊတ္ေတာ္၊ ျပည္သူအားလုံးနဲ႔ စတုတၳ မ႑ိဳင္တို႔ ပူးေပါင္းၿပီးညီညီညြတ္ညြတ္၊ ခိုင္ခိုင္မာမာ လက္တြဲကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္သြားရမွာျဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းေဒသႀကီး/ ျပည္နယ္မ်ားအလိုက္ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားက်င္းပေရးနဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး အထူးျပဳေျပာၾကားလိုတာ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပျခင္းဟာ က႑အလိုက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေရာ နယ္ေျမအလိုက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အတြက္ပါ မ်ားစြာအေရးပါပါတယ္။ ဒီေန႔ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားရဲ့ အႀကံဉာဏ္ေတြ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ကုန္သြယ္မႈနဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ လုပ္ခ်င္တာေတြနဲ႔ အခက္အခဲေတြ၊ ျပည္သူလူထုတင္ျပလိုတဲ့ အခက္အခဲမ်ားကို ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာနီးနီးကပ္ကပ္ ရင္းႏွီးပြင့္လင္းစြာ နည္းလမ္းရွာေဖြ ေဆြးေႏြးအေျဖရွာေပးႏိုင္မယ္ ဆိုရင္-

ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးမႈနဲ႔ လမ္းတံတားလိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးလိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္အထိ အခ်ိန္ယူတင္ျပမႈမ်ဳိးအစား ေဒသအစိုးရနဲ႔ ေဒသႏၲရလႊတ္ေတာ္ အတြင္းမွာ ဦးစားေပး က႑နဲ႔ ဦးစားေပးနယ္ေျမေတြကို ညႇိႏွိုင္းလ်ာထားေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ မ်ားစြာအက်ိဳးေက်းဇူး ရွိျခင္း၊ ၿမိဳ႔နယ္မ်ားရွိ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ၿမိဳ႔မိၿမိဳ႔ဖမ်ား၊ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး အသင္းအဖြဲ႔မ်ား အေနျဖင့္ ၿမိဳ႔နယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး စီမံကိန္းမ်ားေရးဆြဲၿပီး ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းမ်ားကို နီးနီးကပ္ကပ္ ညႇိႏွိုင္းႀကီးၾကပႏိုင္္ျခင္း၊

အစိုးရဌာနမ်ားနဲ႔ ျပည္သူမ်ားအၾကား ပြင့္လင္းထင္သာျမင္သာ ရွိလာတာနဲ႔အမၽွ ေကာင္းမြန္ေသာ အုပ္ခ်ဳပ္မႈနဲ႔ သန္႔ရွင္းေသာအစိုးရ (Good Governance, Clean Government) ျဖစ္ေစႏိုင္ျခင္း၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း ရွင္မ်ား ပူးေပါင္းၿပီး ေဒသဖြံ႔ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွာ ပိုမိုတိုးတက္ ပူးေပါင္း ပါဝင္လာႏိုင္ျခင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေမြးျမဴေရးႏွင့္ စက္မႈလက္မႈလုပ္ငန္း မ်ားကို နည္းပညာ ပိုမိုျဖည့္ဆည္း ေပးႏိုင္ျခင္း၊ ေဒသႏၲရ၊ ၿမိဳ႔ရြာဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ စီမံကိန္းမ်ား ေရးဆြဲရာတြင္ အေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္ျခင္း၊ ျပည္သူလူထု၏ အခက္အခဲမ်ားကို ေဒသေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၌ ေဖာ္ထုတ္ေဆြးေႏြးႏိုင္ျခင္း၊ ေအာက္ေျခတြင္ ေျဖရွင္းႏိုင္သည္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္းေျဖရွင္းေပးျခင္းျဖင့္ ယေန႔ လမ္းမေပၚထြက္၍ ဆႏၵျပရန္မလိုဘဲ ဒီမိုကေရစီက်င့္စဥ္ႏွင့္အညီ နည္းလမ္းတက် ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ျခင္း စတဲ့ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကို ရရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးနဲ႔ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္းရဲ့ စားဝတ္ေနေရးလိုအပ္ခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္း ေပးရမဲ့ တာဝန္ဟာ အစိုးရတစ္ဖြဲ႔လုံးအေပၚမွာ တာဝန္ရွိတယ္ဆိုတာကို အေလးအနက္ခံယူၿပီး မည္သည့္လုပ္ငန္းက႑ကို ေဆာင္ရြက္သည္ျဖစ္ေစ ေအာက္ေျခအထိဆင္းၿပီး ေအာင္ျမင္သည္အထိ ေဆာင္ရြက္ သြားၾကပါလို႔ မွာၾကားရင္းနိဂုံးခ်ဳပ္ ပါတယ္။