မွတ္သားစရာေပါ့ကြယ္”
“ေဟ့ေကာင္ ေသစကားေတာ့ လာမေျပာနဲ႔။ ဒီမိုကေရစီသံၾကားေလ၊ ငါမေသခ်င္ေလကြ”
“ခ်င္ခ်င္ မခ်င္ခ်င္ဗ်ာ၊ ဒီမိုကေရစီဆိုလား၊ ဘာဆိုလားၾကီးကေတာ့ ေသေစာ္နံ လာေနျပီနဲ႔တူရဲ႕”
“ေဟ့.....ေဟ့ အဲ့ဒီဟာၾကီးဆိုတာက ဘယ္တုန္းကမွ မရွင္ခဲ့တာ။
ဘာေသေစာ္နံရမွာလဲကြ။ အဲ့ဒါၾကီးေနာက္ ေၾကာင္းျပန္မွာလားတို႔၊
ေနာက္ကၽြမ္းပစ္မွာလားတို႔ လာမေမးနဲ႔။ ဘာမွမလုပ္ဘူးလဟဲ့။ စိတ္ခ်။ နဂိုကတည္းက
ဒံုရင္း ဒံုရင္းကြ”
ဒီေခတ္ကေလးေတြ တယ္ဒံုးေဝးၾကသဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီလိုေမးခြန္းေတြ ထုတ္ေနၾကပါလိမ့္။ ဒါနဲ႔ေမးၾကည့္မိတယ္။
“ေနပါဦးကြဲ႕။ ဘာျဖစ္လို႔ မင္းတို႔က ဒီမိုကေရစီ ေသေစာ္နံလာျပီ ေျပာေနရတာလဲ”
“ဟာအဘကလည္း ‘ဒိတ္ေအာက္’ ေနျပန္ပါျပီ။ မၾကားမိဘူးလားဗ်ာ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္
ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္ေပးေတာင္းဆိုေနၾကတာ။ မၾကားမိဘူးလားဗ်ာ။ ေဒသခံလူထုေရာ၊
ေဒသဝန္းက်င္လူထုေရာ ဝိုင္းကူဆႏၵျပေနၾကတာ။ မျမင္ဘူးလားဗ်ာ။ သပိတ္စခန္း
အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲခဲ့လို႔ သံဃာေတာ္ေတြ မီးေလာင္ဗံုးစာမိခဲ့တာ”
“စစ္အစိုးရပဲကြာ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ လက္သံေျပာင္လိမ့္မပါ့”
“ဟာအဘကလည္းလုပ္ျပန္ျပီဗ်ာ။ ဘယ္ကလာ စစ္အစိုးရလဲဗ်ာ၊
ေဘာင္းဘီခၽြတ္လိုက္ျပီဗ်။ အရပ္သားအစိုးရဗ်ဳိ႕၊ အရပ္သားအစိုးရ။
လႊတ္ေတာ္ၾကီးလည္းေပၚျပီဗ်ာ။ စာနယ္ဇင္းေတြလည္းေဆာ္ျပီဗ်ာ”
“ဟ.....ဟ ဘာေဆာ္တာလဲ”
“မွားလို႔ အဘေရ မွားလို႔။ ေပ်ာ္ေနျပီ ေျပာတာပါ။ သမၼတရံုးဝန္ၾကီးတစ္ပါး
မီဒီယာေတြနဲ႔ေတြ႕သတဲ့။ ေျပာသတဲ့။ သမၼတၾကီးကို ေပ်ာ္ေအာင္ ထားၾကပါတဲ့။”
“အေကာင္းသားေပါ့ကြဲ႕။ ႏွလံုးေရာဂါသမား သနားပါတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပေလ့ေစကြယ္”
“အဲ့လိုလည္း မဟုတ္ေသးဘူးအဘရဲ႕။ သူ႕ခမ်ာ ဘယ္မွာ ေပ်ာ္အားပါ့မလဲဗ်ာ။
တစ္ျပည္လံုးႏွံ႔ သပိတ္ကင္ဆာေရာဂါ ျပန္႔ေနျပီဗ်ာ။ သမၼတၾကီးက
ဟိုေကာ္မရွင္ဖြဲ႕၊ ဒီေကာ္မရွင္ခိုင္း လုပ္ေနလို႔သာ တိုင္းျပည္က
ျငိမ္ကုပ္ကုပ္ျဖစ္ေနတာ အဘရဲ႕။ ေအးလွတာမဟုတ္ဘူး။ သပိတ္စံုရင္ေတာ့လား။
သူပုန္ဆိုလား ဘာဆိုလား၊ ထမွာ ၾကြမွာမ်ားေတာင္ စိုးရသတဲ့”
“မဟုတ္မဟတ္ေတြကြယ္။ ဖြဟဲ့လြဲပါေစ၊ ဖယ္ပါေစ။ ဒါေတြေၾကာင့္
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မွာလားေတြ ဒါေတြအတြက္ ရင္ေလးေတြးပူ ေျပာေနၾကတာနဲ႔ တူရဲ႕။
ေအးေလ။ ေတြးလည္းေၾကာက္မေနၾကနဲ႔ကြဲ႕။ အစိုးရမ်ားကေတာ့ အရိပ္အကဲေစာင့္ၾကည့္
ေနဟန္တူပါရဲ႕။ ဒီေနရာမင္းတို႕တစ္ေတြသိရမယ့္ စကားေလးတစ္ခြန္းရွိသကြဲ႕။
အဲ့ဒါကေတာ့....”
“ဘယ္လိုတံုးဗ်။ ေျပာပါဦးဗ်”
“ေဒၚေအာင္ဆန္းၾကည့္ရဲ႕စကားကြဲ႕။
ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္
ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၄၈)
“ေဟ့.....ေဟ့ အဲ့ဒီဟာၾကီးဆိုတာက ဘယ္တုန္းကမွ မရွင္ခဲ့တာ။ ဘာေသေစာ္နံရမွာလဲကြ။ အဲ့ဒါၾကီးေနာက္ ေၾကာင္းျပန္မွာလားတို႔၊ ေနာက္ကၽြမ္းပစ္မွာလားတို႔ လာမေမးနဲ႔။ ဘာမွမလုပ္ဘူးလဟဲ့။ စိတ္ခ်။ နဂိုကတည္းက ဒံုရင္း ဒံုရင္းကြ”
ဒီေခတ္ကေလးေတြ တယ္ဒံုးေဝးၾကသဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီလိုေမးခြန္းေတြ ထုတ္ေနၾကပါလိမ့္။ ဒါနဲ႔ေမးၾကည့္မိတယ္။
“ေနပါဦးကြဲ႕။ ဘာျဖစ္လို႔ မင္းတို႔က ဒီမိုကေရစီ ေသေစာ္နံလာျပီ ေျပာေနရတာလဲ”
“ဟာအဘကလည္း ‘ဒိတ္ေအာက္’ ေနျပန္ပါျပီ။ မၾကားမိဘူးလားဗ်ာ။ လက္ပံေတာင္းေတာင္ ေၾကးနီစီမံကိန္း ဖ်က္ေပးေတာင္းဆိုေနၾကတာ။ မၾကားမိဘူးလားဗ်ာ။ ေဒသခံလူထုေရာ၊ ေဒသဝန္းက်င္လူထုေရာ ဝိုင္းကူဆႏၵျပေနၾကတာ။ မျမင္ဘူးလားဗ်ာ။ သပိတ္စခန္း အၾကမ္းဖက္ျဖိဳခြဲခဲ့လို႔ သံဃာေတာ္ေတြ မီးေလာင္ဗံုးစာမိခဲ့တာ”
“စစ္အစိုးရပဲကြာ၊ ဒီေလာက္ေတာ့ လက္သံေျပာင္လိမ့္မပါ့”
“ဟာအဘကလည္းလုပ္ျပန္ျပီဗ်ာ။ ဘယ္ကလာ စစ္အစိုးရလဲဗ်ာ၊ ေဘာင္းဘီခၽြတ္လိုက္ျပီဗ်။ အရပ္သားအစိုးရဗ်ဳိ႕၊ အရပ္သားအစိုးရ။ လႊတ္ေတာ္ၾကီးလည္းေပၚျပီဗ်ာ။ စာနယ္ဇင္းေတြလည္းေဆာ္ျပီဗ်ာ”
“ဟ.....ဟ ဘာေဆာ္တာလဲ”
“မွားလို႔ အဘေရ မွားလို႔။ ေပ်ာ္ေနျပီ ေျပာတာပါ။ သမၼတရံုးဝန္ၾကီးတစ္ပါး မီဒီယာေတြနဲ႔ေတြ႕သတဲ့။ ေျပာသတဲ့။ သမၼတၾကီးကို ေပ်ာ္ေအာင္ ထားၾကပါတဲ့။”
“အေကာင္းသားေပါ့ကြဲ႕။ ႏွလံုးေရာဂါသမား သနားပါတယ္။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနပေလ့ေစကြယ္”
“အဲ့လိုလည္း မဟုတ္ေသးဘူးအဘရဲ႕။ သူ႕ခမ်ာ ဘယ္မွာ ေပ်ာ္အားပါ့မလဲဗ်ာ။ တစ္ျပည္လံုးႏွံ႔ သပိတ္ကင္ဆာေရာဂါ ျပန္႔ေနျပီဗ်ာ။ သမၼတၾကီးက ဟိုေကာ္မရွင္ဖြဲ႕၊ ဒီေကာ္မရွင္ခိုင္း လုပ္ေနလို႔သာ တိုင္းျပည္က ျငိမ္ကုပ္ကုပ္ျဖစ္ေနတာ အဘရဲ႕။ ေအးလွတာမဟုတ္ဘူး။ သပိတ္စံုရင္ေတာ့လား။ သူပုန္ဆိုလား ဘာဆိုလား၊ ထမွာ ၾကြမွာမ်ားေတာင္ စိုးရသတဲ့”
“မဟုတ္မဟတ္ေတြကြယ္။ ဖြဟဲ့လြဲပါေစ၊ ဖယ္ပါေစ။ ဒါေတြေၾကာင့္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္မွာလားေတြ ဒါေတြအတြက္ ရင္ေလးေတြးပူ ေျပာေနၾကတာနဲ႔ တူရဲ႕။ ေအးေလ။ ေတြးလည္းေၾကာက္မေနၾကနဲ႔ကြဲ႕။ အစိုးရမ်ားကေတာ့ အရိပ္အကဲေစာင့္ၾကည့္ ေနဟန္တူပါရဲ႕။ ဒီေနရာမင္းတို႕တစ္ေတြသိရမယ့္ စကားေလးတစ္ခြန္းရွိသကြဲ႕။ အဲ့ဒါကေတာ့....”
“ဘယ္လိုတံုးဗ်။ ေျပာပါဦးဗ်”
“ေဒၚေအာင္ဆန္းၾကည့္ရဲ႕စကားကြဲ႕။
ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္
ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္။ အတြဲ(၁)၊ အမွတ္(၄၈)
No comments :
Post a Comment