Friday 14 December 2012

ေတာင္းပန္ျခင္းႏွင့္ လူက်င့္၀တ္ ( မိုုးသီးဇြန္ )

ေတာင္းပန္ျခင္း ႏွင့္လူက်င့္၀တ္ အေမရိကန္ နိင္ငံမွာ ကေလးေတြကိုု ၄ ႏွစ္ေလာက္မွာမူၾကိဳကိုုပိုု ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္တိုု ့ျမန္မာဒုုကၡသည္ကေလးေတြကိုုလဲပိုု ့ၾကရတာေပါ့။ ကေလးေတြကိုုမူၾကိဳပိုု ့စဥ္ကလာက ၁ ႏွစ္ေလာက္ၾကာတယ္။ ဒီကာလမွာကေလးဘ၀အတြက္အေရးၾကီးကာလၾကီးျဖစ္တယ္လိုု ့ပညာေရးသုုေတသီေတြကယူဆတဲ့အတြက္ အေရးၾကီးတဲ့စကားၾကီး ႏွစ္ခြန္းကိုု ပဲေနစဥ္သင္ေပးေနတာေတြ ့ရပါတယ္။ ဒီစကားၾကီးႏွစ္ခြန္းကေတာ့ ၁။ ေက်းဇူးတင္တယ္။ ( Thank You ) ၂။ ၀မ္းနည္းပါတယ္။ (I am Sorry ) ဆိုုတဲ့စကား ႏွစ္လံုုးပဲျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္ရဲေဘာ္ေနရိန္ေက်ာ္ဟာ သူသမီး ပုုလဲ ကိုု ေက်ာင္းသြားပိုု ့တယ္။ ကေလးက သူအတြက္ ကစားစရာ၊အစား ၊ လက္ေဆာင္ဘာပဲရရ က်ေနာ္တိုု ့ကိုု Thanks You ba Ba လိုု ့ေျပာတယ္။ သူက အမွားတခုုခုုလုုပ္မိသြားတဲ့အခါမွာ I am sorry လိုု ့လာေျပာပါတယ္။ ဒီလိုုသင္ၾကားေပးေနတာဟာ ေနာ္ေ၀းမွာလဲအလားတူပဲလုုိ ့ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ ေဘာ္ တဦးျဖစ္တဲ့ ကိုုေဇာ္ၾကီးက ေနာ္ေ၀းေရာက္ေတာ့သူကေလးကိုုေက်ာင္းကိုုေခၚသြားတဲ့အခါမွာ ကေလးေတြဟာ ေက်ာင္းခန္းထဲမွာ ေဆာၾကတယ္။ တေယာက္နဲ့တေယာက္ ဆယ္သြယ္မႈ ( Communication) ေတြလုုပ္ၾကတဲ့အခါမွာ တေယာက္ကိုုတေယာက္ အေၾကာင္းၾကီးငယ္ေပၚလာတဲ့အခါမွာ ေက်းဇူးတင္တယ္၊ ၀မ္းနည္ပါတယ္။ ေျပာၾကဖိုု ့ ၀န္မေလးၾကဘူးလိုု ့ဆိုုတယ္။ ထိုုင္းနိင္ငံမွာလဲအလားတူပဲလုုိ ့သိရတယ္။ ကိုုေထာၾကီးက က်ေနာ္တုုိ ့ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္ကရဲေဘာ္တဦးပါ။ သူက မေအးေအးမာဦးစီးတဲ့ ေစာေက်ာင္းက မိဘမဲ့ကေလးေတြကိုု ေက်ာင္းပိုု ့ေက်ာင္းၾကိဳ တာ၀န္ယူရသူျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာနိင္ငံကလာျပီး အလုုပ္လုုပ္ၾကတဲ့ မိန္းကေလးတခ်ိုုဳ ့ဟာ ထိုုင္းနိင္ငံမွာအလုုပ္လာလုုပ္ရင္း ကေလးရၾကတယ္။ ကေလးေတြကိုုစြန္ ့ျပစ္သြားၾကတယ္။ ဒီလိုုစြန္ ့ျပစ္သြားတာက ႏွစ္ ရာဂဏန္းရိွပါတယ္။ ဒီကေလးေတြ ကိုု ေအဘီရဲေဘာ္ေတြလိုုက္လံ ေကာက္ယူျပီးေမြးျမဴၾကရတယ္။တခ်ိုဳ ့ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ၾကီး (Teenage ) လာၾကပါျပီ။ သူတိုု ့ထဲက သိပ္ငယ္တဲ့ကေလးေတြကိုု ထိုုင္းမူၾကိဳကိုု ပိုု ့ေပးပါတယ္။ ထိုုင္းမူၾကိဳေက်ာင္းကလည္း စကားၾကီးႏွစ္ခြန္းကိုုပဲသင္ေပးတာပါ။ ထိုုင္းလိုုေတာ့ ေခါခြန္းခပ္ ( ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ) ။ ၀မ္းနည္းပါတယ္ (ေခါတိုု ့ခပ္) လိုု ့သင္ေပးျပန္ပါတယ္။ လူမ်ိဳးေတြထဲမွာဂ်ပန္ေတြစိတ္ဓါတ္ျပင္းထန္တာကိုု တကမၻာလံုုးကအသိမွတ္ျပဳထားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လိုု ့လဲဆိုုေတာ့ သူတိုု ့ဟာ ဘ၀မွာ အရွက္ရစရာအျဖစ္ကိုုၾကံဳရတဲ့အခါမွာကိုုယ္ကိုုဗိုုက္ကိုုခြဲျပီး သတ္ေသလိုုက္တယ္ဆိုုတာ တကမၻာလံုုးအသိမွတ္ျပဳရတဲ့အထိျဖစ္တာကိုုး။ ဒါေပမ့ ဲ ဂ်ပန္ေတြဟာ အမွားကိုုလုုပ္မိတဲ့အခါမွာ ေတာင္းပန္ ၾကတာကိုုေတာ့လူသိနည္းလွပါတယ္။ေတာင္းပန္ျခင္းကိုု သူတိုု ့ယ်ဥ္ေက်းမႈမွာကိုုထည့္သြင္းထားတယ္ ။ တခါက တိုုက်ိဳကစားေသာက္ဆိုုင္တခုုမွာ က်ေနာ္နဲ ့က်ေနာ္မိတ္ေဆြဂ်ပန္ ေတြနဲ ့ စားေနတံုုး မွာ ဂ်ပန္စာပြဲထိုုးက ဟင္းလာအခ်မွ တိုုက္မိျပီး က်ေနာ္ကုုတ္အက်ီလက္ကိုု ဟင္းေပသြားတယ္။ မမ်ားလွပါ။ စားပြဲထိုုးက ေတာင္းပန္ပါေတာ့တယ္။ တေအာင့္ၾကာေတာ့မန္ေနဂ်ာပါေရာက္လာျပီး ေသေသခ်ာခ်ာခါးကိုုကုုန္းျပီးေတာင္းပန္ပါတယ္။ အက်ီကိုုအေလ်ာေပးပါမယ္ဆိုုတဲ့အေၾကာင္း အေျခာက္ေလ်ာလုုပ္ေပးပါမယ္ဆိုုတဲ့အေၾကာင္း ကမ္းလွမ္းပါတယ္။ ဘာမွမမ်ားလွတဲ့အတြက္စိတ္မပူဖိုု ့ သူတိုု ့ကိုုက်ေနာ္ကက်ေနာ္က ျပန္လည္ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ ့အတူပါလာတဲ့မိတ္ေဆြရွင္းျပတာကေတာ့သူတိုု့ ဂ်ပန္ေတြဟာ အမွားက်ဴးလြန္သူကေျမမွာပ်၀ပ္ျပီး ေတာင္းပန္ျပီဆိုုရင္ ခံရသူဖက္ကလဲ ေက်နပ္ေပးရေၾကာင္းကိုုေျပာျပပါတယ္။ ဒါဆိုုရင္ က်ေနာ္တိုု ့ျမန္မာျပည္မွာေရာ ။ က်ေနာ္တုုိ ့ငယ္ငယ္ကတည္းက ေက်းဇူးတင္ပါတယ္နဲ ့ေဆာ္ရီးကိုုမသင္ခဲ့ၾကရပါဘူး။ သင္ရိုုးညြန္းတန္းအျဖစ္နဲ့ က်ေနာ္တိုု ့ မသင္ခဲ့ရဘူး။ လူအဖြဲ ့စည္းရဲ ့ လူမႈဥပေဒသအရက်ေနာ္တိုု ့တတ္လာတာ။ ငယ္ငယ္ကတည္းကသင္တာမဟုုတ္တဲ့အတြက္ယ်ဥ္ေက်းမႈတခုုလိုုမစြဲခဲ့ၾကဘူးေပါ့။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုုိ ့ဟာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေျပာဖိုု ့၀န္ေလးသူေတြျဖစ္လာတယ္။ အမွားလုုပ္မိတဲ့အခါမွာ ၀မ္းနည္းပါတယ္။ ေဆာရီးလိုု ့ေျပာရမွာကိုု အာေစးထည့္ထားသလိုုျဖစ္လာတယ္ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုုတဲ့စကားကိုု ဘာသာတရားတခုုလိုုေတာ့က်ေနာ္တိုု ့လုုပ္ထားပါတယ္။ ဒါကေတာ့ မိဘ၊ဆရာသမားအတြက္သီးသန္ ့သံုုးဖိုု ့ေလာက္ပဲထားျပီး သာမန္လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းသငး္ေတြၾကားမွာသိပ္ျပီး အေလးဂရုုေတာ့မရိွလွပါဘူး။ ေဆာ္ရီးကေတာ့ ရိွကိုုမရိွသေလာက္ပါပဲ။ ကိုုယ္ရဲ ့အျပဳအမူတခုုခုုအတြက္ တဖက္သားကိုုေဆာရီးေျပာတာကိုုကေလးေတြကစျပီးသင္ၾကားတာေတာ့မရိွခဲ့ပါဘူး။ ဒီစကားေလးတခြန္းက ျပသနာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုု ေျဖရွင္းနိင္စြမ္းရိွေပမဲ့ ေျပာရမွာကိုု ၀န္ေလးေနၾကပါတယ္။ သမတ နစ္ဆင္ဟာ၀ါးတားဂိတ္ ( Watergate Scandal) အေရးအခင္းေၾကာင့္အမွားကိုု၀ံခံခဲ့တယ္။ ေတာင္းပန္ျပီးျပီးထြက္ေပးခဲ့တယ္။ သမတကလင္တန္ကေတာ့သူရဲ ့ေမာနီကာလူ၀င္စကီးျပသနာမွာ သက္ဆိုုင္သူေတြ နဲ ့ ျပည္သူေတြကိုု ေဆာရီးေျပာခဲ့ရတယ္။ ဒီလိုုေျပာျပီး ၀ံခံရဲခဲ့တဲ့သတိၱကေတာ့ ငယ္စဥ္ကသူတိုု ့ကိုု သင္ၾကားေပးလုုိက္တဲ့ ေဆာရီးေျပာရဲတဲ့ ပညာေရး ရဲ ့ရလဒ္လိုု့ေျပာလုုိ ့ရတယ္။ ၁၉ ၈၉ ခုုႏွစ္၊ ေအဘီအက္စ္ဒီအက္ဖ္မွာက်ေနာ္တာ၀န္ယူရစဥ္က ဘိတ္ထား၀ယ္ဖက္ရိွတဲ့တပ္ရင္းမ်ားကိုု စစ္ေဆးဖိုု့က်ေနာ္ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ျခင္းေဆာက္နဲ့ထြင္းသလိုု မွားယြင္းျပစ္ခတ္မႈ ( Friendly Fire)တခုု ျဖစ္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္မေရာက္ခင္တညမွာ ကင္းတာ၀န္ယူရတဲ့က်ေနာ္တိုု ့ရဲေဘာ္က ရန္သူမွတ္ျပီး ျပစ္လိုုက္ရာ ၁၆ ႏွစ္ခန္ ့ ကရင္မေလးတဦးျဖစ္ေနပါတယ္။ ညဖက္မွာ မိုုးကလဲသည္းေနတာတေၾကာင္း၊ရန္သူတက္မယ္သတင္းထြက္ေနတာတေၾကာင္းေၾကာင့္ ကင္းက်ရဲေဘာ္အတြက္ ဆံုုးျဖတ္တာမွားကာျပစ္ခတ္လိုုက္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ သူကသတိေပးတယ္။ ကရင္မေလးကစကားနားမလည္ေတာ့ျပန္ထြက္ေျပးတယ္။ သူကျပစ္လိုုက္မိရာကရင္မေလးေသသြားပါတယ္။ ကရင္မေလးရဲ ့မိဘေတြကိုု က်ေနာ္ကိုုယ္တိုုင္သြားျပီးေတာင္းပန္ရပါေတာ့တယ္။ အသုုဘအခန္းနားကိုု က်ေနာ္တိုု ့တာ၀န္ယူလုုပ္ေပးရပါတယ္။ ေလ်ာေၾကးေပးခဲ့ရတယ္။ သူမိဘေတြက အေလာင္းနေဘးမွာကရင္လိုုေျပာျပီး ငိုုေၾကြးေနတဲ့ ျဖစ္ရပ္က အေတာေၾကကြဲစရာပါ။ အရြယ္ေကာင္းေလးမွာဆံုုးသြားတဲ့အတြက္မိဘေတြအေနနဲ ့က်ေနာ္တိုု ့ကိုု ခြင့္လြတ္နိင္ဖိုု ့ခက္ခဲမယ္ဆိုုတာက်ေနာ္ခံစားမိပါတယ္။ (ေတာ္လွန္ေရးတေလ်ာက္မွာအဖိတ္အစင္ရိွခဲ့ၾကပါတယ္။ ။သတိထားၾကတဲ့ၾကားက မဟာမိတ္အခ်င္းအခ်င္းမွားယြင္းျပစ္ခတ္မႈ (Friendly Fire)ေတြ ဆယ္ခါထက္မနည္း ေတြျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အသက္ဆံုုးရံႈးမႈေတြရိွခဲ့တယ္။ မဟာမိတ္ေတြကိုုက်ေနာ္တိုု ့ဖက္ကေတာင္းပန္မႈမ်ား၊ သူတိုု ့က်ေတာ္တုုိ ့ကိုုေတာင္းပန္မႈမ်ားရိွခဲ့တယ္။ ) လက္ပေဒါင္းေတာင္မွာလယ္သမားေတြဒုုကၡေရာက္ေနတယ္။ သံဃာေတြက မေနနိင္ေတာ့ပဲ၀င္ရပ္တည္လာရတယ္။ ဒါကိုု ဦးသိန္းစိန္အစိုုးရ က မီးေလာင္ဗံုုးနဲ့ျပစ္ျပီး ျဖိဳခြင္းတယ္။ ဘယ္သူအမိန္ ့ေပးသလဲ။ ဘာမွားသြားသလဲ။ အစိုုးရစိုုတာ အာဏာမ်ားမ်ားလုုိျခင္ရင္၊ တာ၀န္ခံမႈမ်ားမ်ားလည္းလုုပ္ရပါတယ္။ ဦးသိန္းစိန္ အစိုုးရေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းေတြ တာ၀န္မေက်ျပြန္မႈျဖစ္ခဲ့ရင္ အေရးယူရမယ္။ သံဃာေတြကိုု ေတာင္းပန္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာယ်ဥ္ေက်းတဲ့ လူအဖြဲ ့စည္းရဲ ့ဥပေဒသပဲ။ ေတာင္းပန္ရဲတာလဲ လူတေယာက္ရဲ ့က်င့္၀တ္ေကာင္းတခုုပါပဲ။ က်ေနာ္ရန္ကုုန္ေရာက္တုုန္းမွာ ျမန္မာ့ပညာေရး ေျပာင္းလဲဖိုု ့ပညာေရးသုုေတသီေတြျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာသိန္းလြင္၊ မသူသူမာတိုု ့နဲ့က်ေနာ္ေဆြးေႏြးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီတခါထပ္ေတြ ့ရင္ မူၾကိဳကေလးဘ၀ကစျပီး ေက်းဇူးတင္ပါနဲ ့၀မ္းနည္းပါတယ္ေျပာတတ္ေအာင္ စတင္ေျပာင္းလဲဖုုိ ့လိုုေၾကာင္းသူတိုု ့ကိုု က်ေနာ္အၾကံျပဳမယ္။ ဒီကေလးေတြဟာ တခ်ိန္မွာ နိင္ငံေတာ္သမတျဖစ္လာမွမဟုုတ္လား။ က်င့္၀တ္ေကာင္းတဲ့သမတေတြက်ေနာ္တိုု ့ အနာဂတ္ျမန္မာျပည္အတြက္ေမြးထုုတ္ရမယ္။

 မိုုးသီးဇြန္

No comments :