ပိုင္ဆိုင္မႈႏွင့္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ကိုေရႊညိဳဘာသာျပန္သည္
ပုိင္ဆုိင္မႈႏွင့္ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈသည္အျမဲတမ္းယွဥ္တဲြမေနတတ္ေပ။
အနည္းဆံုးရြာသူရြာသားမ်ား၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၏ မ်က္စိထဲတြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ဦးေခါင္းမွ ေရာင္စဥ္ေတြ မရွိေတာ့ေပ။ ႏုိင္ငံေရးသမားအျဖစ္ မိမိလုပ္ငန္းကုိ ျပန္လည္စတင္ခဲ့ေသာေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ယခုႏွစ္အေစာပုိင္းကလက္ပံေတာင္ေတာင္းအနီးရွိေၾကးနီသတၱဳတြင္းလုပ္ငန္းဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေရးကုိေထာက္ခံအားေပးျခင္းအားျဖင့္ ရြာသူရြာသားေတြ စိတ္ပ်က္စရာျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေၾကးနီတြင္းကုိအစိုးရကသိမ္းယူထားေသာေျမေပၚ၌ တူးေဖာ္ျခင္းျဖစ္သည္။ အစိုးရက ဆႏၵျပမႈမ်ားကုိအတင္းအက်ပ္ၿဖဳိခဲြၿပီးေနာက္ ဒီဇင္ဘာလတြင္ အဆုိပါလုပ္ငန္းစီမံကိန္းႏွင့္ပတ္သက္ေသာစုံစမ္းစစ္ေဆးေရးေကာ္မရွင္ကုိေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကတာဝန္ယူေခါင္းေဆာင္ခဲ့ေသာအခါ ရြာသူရြာသားေတြကအေမွ်ာ္လင့္ႀကီးေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကသည္။ အသိမ္းခံရေသာေျမေတြအတြက္ ေစ်းကြက္ေပါက္ေစ်းအတုိင္းရရွိေစရန္ သူ ၾကံေဆာင္ႀကဳိးပမ္းႏုိင္ခဲ့ေသာ္လည္းေက်းရြာသားမ်ားေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာစိုက္ပ်ဳိးေျမျပန္ရေရး၊ အခ်ဳိ႕ေနရာမ်ားတြင္ ဘိုးဘြားလက္ထက္ကတည္းကေနထုိင္ခဲ့ေသာအိမ္ရာမ်ား ျပန္ရေရးတို႔ကုိမူ ျဖည့္ဆည္းမေပးႏုိင္ခဲ့ေပ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ယခုကဲ့သို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ရျခင္းမွာတ႐ုတ္ကုမၸဏီႀကီးNorinco ၏ ကုမၸဏီခဲြတစ္ခုသည္ သတၱဳတြင္းတြင္ ဖက္စပ္လုပ္ေနျခင္း၏ ႀကီးမားေသာ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈရွိမည္ဟုယူဆရသည္။ ထိုကုမၸဏီက ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ႏွင့္ဆက္ႏြယ္ေသာဦးပုိင္ကုမၸဏီတစ္ခုႏွင့္ ဆက္စပ္ေဆာင္ရြက္ျခင္းျဖစ္သည္။ သတၱဳတြင္းလုပ္ငန္းကုိရပ္ဆုိင္းလုိက္ပါကတ႐ုတ္ကဲ့သုိ႔ေသာ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားက ''မိမိတို႔ႏုိင္ငံသည္ စီးပြားေရးအရစိတ္မခ်ရေသာ ႏုိင္ငံအျဖစ္ ျမင္သြားႏုိင္'' ေၾကာင္းမတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔ကသြားေရာက္ခဲ့ေသာခရီးစဥ္တြင္ သူမကရြာသူရြာသားမ်ားကိုေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ထိုသုိ႔ရပ္ဆုိင္းလုိက္လွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံကအသည္းအသန္လိုအပ္ေနေသာစီးပြားေရးတိုးတက္မႈကုိလည္းရႏုိင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္းဆက္လက္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ႏုိင္ငံတကာရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ား၏ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ဆိုင္ရာ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကုိ ႏုိင္ငံတြင္းဆင္းရဲသားမ်ား၏ ပုိင္ ဆုိင္ခြင့္ထက္ အေရးထားခဲ့ျခင္းမွာ ၁၈ ရာစုက ၿဗိတိန္တြင္ စတင္ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာေျမယာသိမ္းမႈမွစ၍ စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖဳိးတိုးတက္မႈအတြက္ ႀကဳိးပမ္းသည့္ နည္းလမ္းမ်ားကိုထပ္ေလာင္းအတည္ျပဳလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၁၉ ရာစုကေဒသခံအေမရိကန္ေတြကုိ၄င္းတို႔ပုိင္ေျမမ်ားမွ ဇြတ္အတင္းအင္အားသံုးဖယ္ရွားကာစီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖဳိးရန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္းကုိလည္းအတည္ျပဳရာေရာက္သည္။ ထိုမွတစ္ဆင့္ စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြကုိအေမးထုတ္စရာေမးခြန္းေတြ ေပၚလာသည္။ မၾကာေသးမီ ႏွစ္မ်ားတြင္ စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားကစီးပြားေရးတိုးတက္မႈအတြက္ လုံျခံဳစိတ္ခ်ရေသာပုိင္ဆိုင္ခြင့္သည္ အေရးႀကီးသည္ဟုဆိုခဲ့ၾကသည္။ ပုိင္ဆိုင္ခြင့္ဟုဆိုရာတြင္ မည္သူမည္ဝါ၏ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္လုံျခံဳစိတ္ခ်ရရန္ အေရးႀကီးပါသနည္း။
နယူးေယာက္ရွိ ႏုိင္ငံျခားဆက္ဆံေရးေကာင္စီမွ စီးပြားေရးပညာရွင္ တစ္ဦးျဖစ္ေသာTerra Lawson Remer ကမၾကာေသးမီကာလကပင္ သုေတသနတစ္ခုျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ သူမကစီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားသည္ ပုဂၢလိကပုိင္ဆုိင္ခြင့္ လုံျခံဳစိတ္ခ်ရေရးႏွင့္ပတ္သက္၍ ခပ္႐ိုး႐ိုးခပ္လြယ္လြယ္သာ ျမင္တတ္ၾကသည္။ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြေရာ၊ ျပည္ တြင္းကထိပ္တန္းပုဂၢဳိလ္ေတြရာပုိင္ဆုိင္ခြင့္ေတြ လုံျခံဳေနၿပီဟုတြက္တတ္ၾကသည္။ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ လုံျခံဳစိတ္ခ်ရျခင္းရွိမရွိကုိတြက္ဆရာတြင္ Heritage Foundationပုိင္ဆိုင္ခြင့္အၫႊန္းကိန္း၊ PRSအုပ္စု၏ ႏုိင္ငံတကာ ႏုိင္ငံအလုိက္ အႏၲရာယ္လမ္း ၫႊန္၊ ကမၻာ့ဘဏ္၏ ကမၻာအႏွံ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈအၫႊန္းကိန္းမ်ားတို႔ကုိသံုးေလ့ရွိသည္။ ထိုအၫႊန္းကိန္းမ်ားသည္ ႏုိင္ငံျခားသားမ်ား ျပည္တြင္းမွ ထိပ္တန္းပုဂၢဳိလ္မ်ား၏ အေတြ႕အၾကံဳေပၚ မူတည္ၿပီးတြက္ခ်က္ထားျခင္းျဖစ္သည္ဟုသူမကဆိုသည္။ ထို႔အျပင္ စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြကပုဂၢလိကပုိင္ဆုိင္မႈႏွင့္ပတ္သက္သည့္ အေထာက္အထားေတြကုိၾကည့္ၿပီး ႏုိင္ငံတစ္ခုအုပ္ခ်ဳပ္မႈ၏ အရည္အေသြးႏွင့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈတို႔ကုိတုိင္းတာရန္ ၾကားခံအျဖစ္ အသံုးျပဳေလ့ရွိၾကသည္။
သုိ႔ေသာ္လည္းေဒသအတြင္းေနထုိင္သူအားလံုး၏ အေတြ႕အၾကံဳကုိထင္ဟပ္ႏုိင္ျခင္းမရွိေပ။ လူနည္းစုအုပ္စုမ်ားေတြ႕ၾကံဳရေသာအေျခအေနကုိအဓိကထားေလ့လာေသာပုိင္ဆုိင္မႈ၊ မလုံျခံဳမႈ အၫႊန္းကိန္းတစ္မ်ဳိးကုိသူမကတီထြင္ခဲ့သည္။ ေမရီလန္းတကၠသိုလ္က ျပဳစုထားေသာလူနည္းစုေတြ ၾကံဳေတြ႕ေနရသည့္ အႏၲရာယ္ဆုိင္ရာစာရင္းအင္းမ်ားကုိအသံုးျပဳ၍ ၫႊန္ကိန္းကုိတြက္ခ်က္သည္။ အႏၲရာယ္ေတြ႕ေနၿပီဟုဆိုႏုိင္ရန္ လူနည္းစုအုပ္စုတစ္ခုသည္ လူတစ္သိန္း၊ သုိ႔မဟုတ္ ႏုိင္ငံလူဦးေရ၏ ၁% ရွိရမည္။ အျခားေသာစံႏႈန္းမ်ားအျပင္ ေလာေလာဆယ္တြင္ ခဲြျခားဆက္ဆံခဲ့ေနရျခင္း၊ ယခင္ကခဲြျခားဆက္ဆံခံခဲ့ရျခင္း၊ ၄င္းတို႔အတြက္ အခြင့္အေရးပုိမိုရရွိေစရန္ ႏုိင္ငံေရးအုပ္စုမ်ား၏ ေထာက္ခံအားေပးမႈရေနျခင္းတို႔ကုိပါ ထည့္တြက္သည္။ ပုိင္ဆုိင္မႈမလုံျခံဳျခင္းၫႊန္ကိန္းတြင္ လယ္ယာေျမအသိမ္းခံရျခင္း၊ ႏုိင္ငံ၏အျခားေနရာမ်ားသုိ႔ ဇြတ္အတင္းအက်ပ္ ေရႊ႕ေျပာင္းခုိင္းျခင္းတို႔အပါအဝင္ လူနည္းစုမ်ားရင္ဆုိင္ေနရသည့္ အခ်ဳိ႕ေသာစီးပြားေရးဆုိင္ရာအႏၲရာယ္ေတြကုိလည္းလိုက္ၾကည့္သည္။ ထိုသုိ႔ တြက္ၾကည့္ေသာအခါ လူနည္းစုအုပ္စုမ်ားအတြက္ ပုိင္ဆုိင္မႈမလုံျခံဳဆုံးႏုိင္ငံမ်ားတြင္ ဘရြန္ဒီ၊ အီရတ္၊ အစၥေရး၊ ဆူဒန္၊ တူရကီႏွင့္ ျမန္မာတို႔ ပါဝင္ေနသည္ကုိေတြ႕ရသည္။
ႏုိင္ငံျခားႏွင့္ ျပည္တြင္းထိပ္တန္းရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားအတြက္ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈႏွင့္ ပုိင္ဆုိင္မႈ လုံျခံဳစိတ္ခ် ရျခင္းတို႔သည္ ခုိင္မာေသာဆက္ႏြယ္မႈရွိသည္။ သုိ႔ေသာ္ လူနည္းစုအုပ္စုမ်ားအတြက္ ေလ့လာၾကည့္ေသာအခါ ထိုဆက္စပ္မႈကုိမေတြ႕ရေပ။ ထို႔အျပင္ ပုဂၢလိကပုိင္ဆုိင္မႈ လုံျခံဳစိတ္ခ်ရျခင္းႏွင့္ ကုလသမဂၢဖြံ႕ၿဖဳိးေရးအစီအစဥ္၏ လူသားဖြံ႕ၿဖဳိးမႈ အၫႊန္းကိန္းအဆင့္အတန္းသတ္မွတ္ခ်က္တို႔အၾကားတြင္လည္းဆက္စပ္မႈတစ္စုံတစ္ရာရွိသည္ကုိမေတြ႕ ရေပ။ လူနည္းစုေတြအတြက္ ပုိင္ဆုိင္မႈ ေသခ်ာေရရာျခင္းေၾကာင့္ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈအေပၚ အက်ဳိးသက္ ေရာက္မႈတစ္စုံတစ္ရာရွိသည္ကုိရွင္းရွင္းလင္းလင္းမေတြ႕ရေပ။
ထိုေကာက္ခ်က္မွာမေကာင္းလွေပ။ ကြၽမ္းက်င္မႈလည္းရွိ၊ အရင္းအႏွီးလည္းရႏုိင္၊ ေတာ္ေတာ္ႀကီးေသာထိပ္ပုိင္းအုပ္စုေတြကသာပုိင္ဆိုင္မႈကုိလက္ပံေတာင္းေတာင္မွာကဲ့သုိ႔ ပုိၿပီးထိထိမိမိအက်ဳိးရွိရွိအသံုးခ်ႏုိင္မည္ဆိုလွ်င္ သူတို႔ ထုိသုိ႔အခြင့္ အေရးရရန္အတြက္ ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြကအနစ္နာခံေပးရျခင္း ျဖစ္သည္။ ရြာသူရြာသားေတြ၏ ပုိင္ဆိုင္ခြင့္ လုံျခံဳစိတ္ခ်ေရးကိုအဓိကထားလွ်င္ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈေႏွးေကြးေစႏုိင္သည္ဆိုေသာအဓိပၸာယ္ထြက္ေနေၾကာင္းေလာ္ဆန္ရီမာကဆိုသည္။
ဘယ္နည္းႏွင့္ တိုးတက္ တိုးတက္၊ တိုးတက္လွ်င္ၿပီးေရာဟုဆိုလွ်င္ အျခားအုပ္စုေတြ နစ္နာခ်င္ နစ္နာပါေစ၊ ႏုိင္ငံျခားသားေတြ ျပည္တြင္းကထိပ္ပုိင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြ၏ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္ကုိေတာင့္တင္းခုိင္မာေအာင္ လုပ္ရမည္ဆိုသည့္အဓိပၸာယ္ ထြက္ေနသည္။
ထိုအခါ ထိခိုက္နစ္နာသူေတြ၏ ဆံုး႐ႈံးမႈကုိမည္သို႔ ေလ်ာ္ေၾကးေပးၾကမည္နည္းဟုစဥ္းစားစရာျဖစ္လာသည္။ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈဟူေသာဆုလာဘ္ရမည္ဆို႐ုံျဖင့္ မၿပီးေသးေပ။ တိုးတက္မႈျမန္ဆန္လာလွ်င္ အထိခိုက္အလြယ္ဆံုးအုပ္စုေတြလည္းအလိုလိုအက်ဳိးခံစားရမည္ဟူသည့္ သာဓကကုိမ်ားမ်ားစားစားမေတြ႕ရေပ။ ဝင္ေငြျမင့္မားေသာ ႏုိင္ငံေတြကပုိင္ဆုိင္ခြင့္ေတြကုိလူအေတာ္မ်ားမ်ားရေစရန္ ေဆာင္ရြက္ေပးၾကေသာ္လည္းအက်ဳိးခံစားရသူမ်ားမွာမူလကသယံဇာတေတြကုိပုိင္ဆုိင္ခဲ့ၾကသူေတြ မဟုတ္ၾကေပ။ သေဘာတရားအရအစိုးရက၄င္း တို႔၏ ပုိင္ဆုိင္ခြင့္မ်ားဆံုး႐ႈံးသြားသည့္အတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးေပးႏုိင္သည္။ သုိ႔ေသာ္ လက္ေတြ႕တြင္ မည္သည့္အစိုးရကမွ် တကယ္တမ္း ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ ျပည့္ျပည့္စုံစုံလုပ္ မေပးႏုိင္ခဲ့ဟုသုေတသီကဆိုသည္။ လယ္ယာေျမကုိသိမ္းၿပီးၿပီဆိုလွ်င္ ယခင္ပုိင္ရွင္ေတြကုိ ၾကည့္႐ႈေစာင့္ေရွာက္ရန္ စိတ္ဝင္စားမႈ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့က်ကုန္သည္။ ျခြင္းခ်က္ အေနျဖင့္ ဘရာဇီးႏုိင္ငံတြင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္ရန္ ဆည္တည္ေဆာက္ရာေရႊ႕ေျပာင္းေနသူေဒသခံေတြအတြက္ လူမႈဖူလုံေရးခံစားခြင့္ေတြ မ်ားမ်ားစားစားအသံုးျပဳခဲ့သည္ကုိသာေတြ႕ရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္းအလားတူမေရရာမေသခ်ာခက္ခဲလွေသာအေျခအေနမ်ဳိးႏွင့္ ရင္ဆုိင္ေနရသည္။ ေၾကးနီတြင္းကုိဆက္လက္လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ခြင့္ ျပဳျခင္းသည္ ႏွစ္ငါးဆယ္ခန္႔ ေနာက္က်ေနေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိတိုးတက္ေကာင္းတိုးတက္ေစမည္။ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူမ်ားလာေရာက္ၾကရန္၊ ပီပီျပင္ျပင္ အခ်က္ျပလိုက္ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မူလပုိင္ရွင္ေတြ၊ ဆင္းရဲတြင္းထဲပိတ္မိေနကာမူလအားကုိးအားထားျပဳခဲ့ရေသာ ျပည္သူလူထုအတြက္ လူမႈဖူလုံေရးလိုလုပ္ငန္းေတြလည္းမရွိေတာ့။ ယေန႔ေခတ္ ေပါက္ေစ်းအတိုင္းေလ်ာ္ေၾကးေပး႐ုံသာမက ၾကြယ္ဝသူထိပ္တန္းကပုဂၢဳိလ္ေတြလက္ထဲေရာက္သြားသည့္အခါ အလားအလာရွိသည့္ တန္ဖိုးေတြကုိပါ ထည့္တြက္ရန္ လိုသည္။ သို႔မွသာေဒၚေအာင္းဆန္စုၾကည္၏ေခါင္းေပၚတြင္ ေရာင္စဥ္ ေတြ ျပန္ေရာက္လာမည္လား။
Economists.com/bl/freeexchange
No comments :
Post a Comment