အမ်ဳိးဇာတ္ျဖင့္ ဆဲေရးျခင္း

နေမာ တႆ ဘဂဝေတာ အရဟေတာ သမၼာသမၺဳဒၶႆ။

ဝိနည္းပါဠိေတာ္

အမ်ဳိးဇာတ္ျဖင့္ ဆဲေရးျခင္း

၁၆။ ရဟန္းသည္ ရဟန္းကို ဆဲေရးလို ႐ႈတ္ခ်လို အရွိန္အေစာ္မဲ့ကို ျပဳလုပ္လို၍ ယုတ္ေသာ ဇာတ္ျဖင့္ ယုတ္ေသာ ဇာတ္ရွိသူကို ေျပာဆို၏၊ ဒြန္းစ႑ားကို ေဒါင္းေရြသမား 'ႏွီးသမား'ကို မုဆိုးတံငါကို သားေရနယ္သမားကို ပန္းမွိဳက္သြန္ကို ''သင္သည္ ဒြန္းစ႑ားမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ ေဒါင္းေရြသမားမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ မုဆိုးတံငါမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ သားေရနယ္သမားမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ ပန္းမွိဳက္သြန္မ်ဳိး ျဖစ္၏''ဟု ေျပာဆိုအံ့၊ စကားခြန္းတိုင္း ခြန္းတိုင္း ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းသည္ ရဟန္းကို ဆဲေရးလို ႐ႈတ္ခ်လို အရွိန္အေစာ္မဲ့ကို ျပဳလုပ္လို၍ ယုတ္ေသာ ဇာတ္အားျဖင့္ ျမတ္ေသာဇာတ္ရွိသူကို ေျပာဆို၏၊ ပုဏၰားမ်ဳိးကို မင္းမ်ဳိးကို ''သင္သည္ ဒြန္းစ႑ားမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ ေဒါင္းေရြသမားမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ မုဆိုး တံငါမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ သားေရနယ္သမားမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ ပန္းမွိဳက္သြန္မ်ဳိးျဖစ္၏''ဟု ေျပာဆိုအံ့၊ စကားခြန္းတိုင္း ခြန္းတိုင္း ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းသည္ ရဟန္းကို ဆဲေရးလို ႐ႈတ္ခ်လို အရွိန္အေစာ္မဲ့ကို ျပဳလုပ္လို၍ ျမတ္ေသာ ဇာတ္ျဖင့္ယုတ္ေသာ ဇာတ္ရွိသူကို ေျပာဆို၏၊ ဒြန္းစ႑ားကို ေဒါင္းေရြသမားကို မုဆိုးတံငါကို သားေရနယ္သမားကို ပန္းမွိဳက္သြန္ကို ''သင္သည္ မင္းမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ ပုဏၰားမ်ဳိး ျဖစ္၏''ဟု ေျပာဆိုအံ့၊ စကားခြန္းတိုင္း ခြန္းတိုင္း ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။

ရဟန္းသည္ ရဟန္းကို ဆဲေရးလို ႐ႈတ္ခ်လို အရွိန္အေစာ္မဲ့ကို ျပဳလုပ္လို၍ ျမတ္ေသာ ဇာတ္ျဖင့္ျမတ္ေသာ ဇာတ္ရွိသူကို ေျပာဆို၏၊ မင္းမ်ဳိးကို ပုဏၰားမ်ဳိးကို ''သင္သည္ မင္းမ်ဳိး ျဖစ္၏၊ ပုဏၰားမ်ဳိးျဖစ္၏''ဟု ေျပာဆိုအံ့၊ စကားခြန္းတိုင္း ခြန္းတိုင္း ပါစိတ္အာပတ္ သင့္၏။