ေန႔သစ္ … ကိုမိုးသီးေရ ခင္ဗ်ား သတင္းေတြကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာေရာ အထဲမွာေရာ အေတာ့ကို ေရပန္းစားေနတယ္။
ခင္ဗ်ား ျမန္မာျပည္ကိုသြားမယ္။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရနဲ႔
ေဆြးေႏြးမယ္ဆိုတဲ့သတင္းေတြက အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြ ကြန္မင့္ေတြမွာ
ပလူပ်ံေနတယ္။ ခင္ဗ်ားကိုေထာက္ခံသူေတြေရာ ဆဲတဲ့သူေတြေရာပဲ။ တေန႔တေန႔
ခင္ဗ်ားကိုဆဲတဲ့သူေတြ ပလူပ်ံေနတယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ား ျမန္မာျပည္သြားရင္ ခင္ဗ်ားကို
ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္မယ္။ ႐ိုက္မယ္ဆိုတဲ့အသံေတြကလဲ ညံေနတာပဲ။ ဒါေတြနဲ႔ပတ္သက္လို႔
ခင္ဗ်ားဘာေျပာခ်င္သလဲ။ ဒီသတင္းေတြကို ခင္ဗ်ား ဖတ္မိရဲ႕လား။
မိုးသီးဇြန္ … က်ေနာ္ကိုေျပာၾကပါတယ္။ က်ေနာ္ကို ခ်စ္ခင္တဲ့သူေတြက
စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္တာေတြ။ မသြားနဲ႔မလြယ္ဘူးလို႔ ေျပာတာေတြေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္
ျမန္မာျပည္ကို ျပန္သြားရင္ ဘာလုပ္မယ္ညာလုပ္မယ္လို႔ ေျပာေနတာေတြေပါ့ဗ်ာ။
ရွင္း ရွင္းေျပာရရင္ က်ေနာ္ကေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ပါဘူး။ သူတို႔လာဆဲရင္။ ႐ိုက္ရင္။
ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီးေတာင္ခံလိုက္ဥိီးမယ္။ က်ေနာ္သြားမွာက
တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ သြားေဆြးေႏြးမွာကိုး။ က်ေနာ္ကိုသတ္လိုက္လဲ
အေလာင္းထမ္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ၾကလုိ႔ က်ေနာ့္
ရဲ႕ေဘာ္ေတြကိုမွာခဲ့ပါရေစ။
တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတာကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ္ ေစတနာအရင္းခံထားၿပီး ေျပာမွာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔လာဆဲရင္။ ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္မယ္တို႔ ႐ိုက္မယ္၊ သတ္မယ္ဆိုတာေတြတာေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ခံလုိက္ပါမယ္။ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ပဲ။
က်ေနာ္ဟာ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ဘဝမွာ တခါမွမလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး။ မစဥ္းစားခဲ့ဖူးဘူး။ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီရဖို႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔က ပထမဆံုးစတင္ေတာင္းဆိုခဲ့တာ တိုက္ပဲြဝင္ခဲ့တာပါ။ ဒါကို ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားသိတဲ့အ တိုင္းပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ဟာ ဘယ္လိုၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ဳိးကိုမွ တုန္လႈပ္တတ္တဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ေရးေနတာေျပာေနတာေတြကိုၾကည့္ၿပီး တခါခါျပံဳးမိတယ္။
က်ေနာ္ဘဝမွာ ေသေရးရွင္ေရးၿငိမ္းေျခာက္မႈႀကီးေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရပါတယ္။
ေျပာရဦးမယ္…
က်ေနာ္ ေတာထဲတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို ဘယ္သူမွ ခံမေျပာရဲဘူးဗ်။ အခုေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မေျပာရဲၾကသလိုေပါ့။ မာနယ္ပေလာစစ္ဆင္ေရး ကာလေတြမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမဟာ က်ေနာ့္ကို တပ္ေပါင္းစု စစ္ေကာ္မရွင္အတြင္းေရးမွဴးတာဝန္ ေပးခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ဟာ အဲဒီတုန္းက နဝတ လက္ထက္ေပါ့။ စစ္အင္အား ၅ ေသာင္းနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္လာတာကို ၾကံၾကံခံၿပီး ဦးေဆာင္တိုက္ပြဲဝင္ခဲတယ္တဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။ ပထမ အႀကိမ္ နအဖ ရဲ႕ နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရးကို က်ေနာ္တို႔ တြန္းလွန္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္အားျဖင့္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ ၾကာခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ဒုတိယအႀကိမ္ မင္းရန္ႏိုင္ စစ္ဆင္ေရးေပါ့။ ဒီစစ္ဆင္ေရးမွာ က်ေနာ္တို႔ မာနယ္ပေလာ က်သြားတယ္။ နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရးေအာင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို က်ေနာ္ အၾကံျပဳခဲ့တယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ ခံစစ္ေသကိုဆက္တိုက္ေနရင္ က်ေနာ္တို႔ မခံႏိုင္ဘူး။ စစ္ေရးအရ ခံစစ္ရွင္ကိုေျပာင္းလဲတိုက္ဖို႔ အၾကံျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမအနားမွာရိွေနတဲ့ ကရင္ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက နားမလည္ခဲ့ၾကဘူး။ ျပင္ဆင္မႈေတြ။ ေလ့က်င့္မႈေတြ အားနည္းခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္က ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ ျပင္ဆင္မႈလုပ္ခဲ့တယ္။ တပ္တခ်ဳိ႕ကို ေအာက္ဖက္ကြင္းစပ္ေတြကို လႊတ္ခဲ့တယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က ေအာက္ဖက္က နဝတ တပ္ေတြရဲ႕ Logistic ေတြကို ျဖတ္ေတာက္တိုက္ခိုက္ဖို႔ပါ။ ဒါမွ မာနယ္ပေလာ ကို ဝိုင္းေနတဲ့ တပ္ေတြ အားေပ်ာ့သြားေအာင္။
ရန္သူရဲ႕ Center of Gravity ကို သိေနတဲ့အခါမွာ တန္ျပန္ထိုးစစ္ဆင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အထိက အားအနည္းဆံုးပိုင္းကို စတင္ေခ်မႈန္းျပစ္ဖို႔ပါ။ ဒါမ်ဳိးကို ၿမိဳ႕စားႀကီးဝယ္လင္တန္က နပုိလီယံနဲ႔တိုက္တဲ့ ဝါတာလူးမွာလုပ္ခဲ့လို႔ သမိုင္းဝင္ေအာင္ပြဲ ႀကီးရဖူးတယ္။ ဟူကမြန္ ဆိုတဲ့ အေရးမပါဘူးလိုထင္ရတဲ့ လယ္ေစာင့္တဲကို ျပစ္မွတ္ထားတိုက္ခိုက္ပစ္လိုက္သလိုေပါ့။
ႏိုင္ငံေရးအရေျပာရင္ေတာ့ နပိုလီယံဟာ မတိုက္ခ်င္တဲ့တိုက္ပြဲကို တိုက္ခဲ့ရတာလဲပါသေပါ့ေလ။ တကယ္ကသူဟာ မတိုက္ခ်င္ေသးဘူး။ ျပင္သစ္တပ္မေတာ္ဟာ တိုက္ပြဲဝင္လို႔မရေသးဘူးဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္လဲသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံ ေရး အေျခအေနအရ အဂၤလိပ္နဲ႔မဟာမိတ္ေတြက သူ႔ကိုတိုက္ခိုက္လာတဲ့ အေျခအေနတရပ္မွာ သူအေကာင္းဆံုး ခုခံႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ သူဟာ အေကာင္းဆံုးစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေလ့လာထိုက္ေသာ ေသနဂၤဗ်ဳဟာ ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္သတ္မွတ္ပါတယ္။ သူတိုက္ပြဲတိုင္းကို က်ေနာ္ အေလးထားေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
ေနာ္မန္ဒီမွာ မဟာမိတ္တပ္ေတြရဲ႕ ဦးစီခ်ဳပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ေမာင္ကိုမာရီတို႔၊ ပက္တန္တို႔က ဂ်ာမန္ခံစစ္ေနာက္ပိုင္းကို ဝင္ေမြ လိုက္သလိုမ်ဳိးေပါ့။
ဒါကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို က်ေနာ္ ေဆြးေႏြးျပပါတယ္။ သူက စစ္တုရင္ကစားတဲ့ သူလိုေပ့ါ။
ကိုယ္ရဲ႕အားကိုးရတဲ့ နယ္႐ုပ္ေတြက်သြားမွာကို အစိုးရိမ္လြန္ေနတဲ့ စစ္တုရင္ကစားသူနဲ႔ တူတယ္။ Center Four ကို လႊမ္းမိုးဖို႔ မႀကိဳးစားဘဲ။ ေထာင့္ကိုကပ္မိသလို သူျဖစ္သြားတယ္။ တခုလံုစစ္ပြဲထက္ မာနယ္ပေလာ (နယ္ေျမ) ကို အေလးထားစဥ္းစားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မာနယ္ပေလာ က်သြားတာပဲ။ ရန္သူက စစ္ေရးတခုတည္းမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံရးပါ ထိုးနက္လာတာကို သူ ႀကိဳတင္မျပင္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေပါ့။
အေျခေနဆိုးဝါးလာမယ္။ ေပးဆပ္မႈႀကီးမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ခန္႔မွန္းမိတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္က ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ တပ္ေတြနဲ႔ အားကိုရတဲ့လူေတြကို ျဖန္႔ခ်လိုက္တယ္။ ဒါက ေရွရည္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ရတဲ့သေဘာေပါ့။ ရလဒ္က ႀကီးတယ္ေလ။ သူက က်ေနာ့္ကုိ ဖမ္းတယ္။ က်ေနာ့္ တပ္ေတြကို Disarm လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါကိုလဲ က်ေနာ္ခံဖူးတယ္။
မာနယ္ပေလာ က်သြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔တပ္ေတြေတာင္ပိုင္းကိုဆုတ္တယ္။ ေတာင္ပိုင္းမွာ ဘဝသစ္ျပန္စတယ္။ လူအင္အား ၃ ေထာင္ေလာက္မွာ လက္နက္က ၃ ရာေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ေကအန္ယူက လက္နက္ေတြကို အကုန္သိမ္းလိုက္တာကိုး။
က်န္တဲ့လက္နက္ေတြကလဲ တိုက္ပြဲဝင္ေလာက္တဲ့ ၾကံ့ခုိင္မႈမရိွဘူး။ ဖြဲစည္းပံု မျပည့္ေတာ့ဘူး။ တပ္စိတ္တစိတ္ တိုက္ပြဲအတြက္ေလာက္ပဲ တိုက္ပြဲဝင္ႏိုင္တဲ့ဘဝကို ေရာက္သြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔အင္အား ၃ ေထာင္ေလာက္က ျမန္မာျပည္ ေတာင္ပိုင္း တနသၤာရီနယ္ကို ဆုတ္လာခ်ိန္ေပါ့။
က်ေနာ္ ဘာလုပ္သလဲ။ က်ေနာ္တို႔ရံပံုေငြရွာရေတာ့တယ္။ ကရင္နဲ႔ျပႆနာတက္လာတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔။ ေတာင္ပိုင္းကို ဆုတ္လာတဲ့အဖြဲ႔ကို မြန္ကလည္း မႀကိဳဆိုခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔ အလြန္ရင္းႏွီးတဲ့ ဗကပ ေတာင္ပိုင္းအဖြဲ ့ကလည္း မနစ္ၿမိဳဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ နယ္ေျမ ျပႆနာေတြပါလာၿပီေလ။ အက်ဳိးစီးပြားေလးေတြပါလာၿပီေလ။
ဒီေတာ့ မြန္နဲ႔လည္းတင္းမာမႈရိွခဲ့တယ္။ ဗကပ ေတာင္ပိုင္းနဲ႔ေတာ့ ထိေတြတိုက္ခဲ့တဲ့အဆင့္ ရိွခဲ့တယ္။ သူတို႔ဖက္ကလဲ က်တယ္။ က်ေနာ္တို႔ဖက္ကလဲ မွတ္မိသေလာက္ ၁၁ ေယာက္ေလာက္ က်ဆံုးခဲ့ေသးတယ္။
က်ေနာ္တပ္ကို ျပန္လည္စုဖြဲ႔မႈ လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ပင္လယ္ျပင္မွာ ရံပံုေငြရွာဖို႔ဆံုးျဖတ္တယ္။ ဒါက စကားလွေအာင္ေျပာရတာပါ။ ပင္လယ္က ရတနာသိုက္ႀကီးကိုး၊ ထိုင္းငါးဖမ္းေလွ တ ေထာင္ေက်ာ္ ရိွေနတယ္။ နဝတ အစိုးရလက္ထက္မွာ ေငြျပတ္ေတာ့ ပင္လယ္ကို လက္ညိဳးထိုးေရာင္းခဲ့တယ္။ ထုိင္းေတြကအစိုးရကို စက္ေလွ အစီး ၁ဝဝ ေလာက္ပဲအခြန္ေဆာင္ၿပီး တေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ ဝင္ဖမ္းတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္ တို႔ သိေနတယ္။ ကိုးရီးယားငါးဖမ္းေလွေတြကလဲ ျမန္မာပင္လယ္ျပင္မွာ လႈပ္ရွားေနၾကတယ္။က်ေနာ္သည္းမခံႏိုင္ဆံုးက ဒီပင္လယ္ျပင္မွာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက မိ႐ုိးဖလာ ငါးဖမ္းေနတဲ့ တံငါသည္တေသာင္းေလာက္က အလုပ္လက္မဲ့ေတြ ျဖစ္ကုန္ တယ္။ ဒါကို က်ေနာ္ သည္းမခံႏိုင္ဘူး။
ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရေနာင္ကထိုင္းကုန္သည္ေတြကို ေဟ့ မင္းတို႔ ငါတို႔ေရပိုင္နိက္မွာ ဘာလို႔လာၿပီးငါးဖမ္းသလဲ။ မဖမ္း ပါနဲ႔။ ဖမ္းရင္ငါတို႔အေရးယူရလိမ့္မယ္လို႔ စာေရးသတိေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ နားမေထာင္ဘူး။ ပ်က္ရယ္ျပဳတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ရိွတဲ့အင္အားနဲ႔ ပင္လယ္ျပင္မွာစစ္ဆင္ေရးလုပ္ခဲ့တယ္။
ထိုင္းသတင္းစာေတြမွာေတာ့ ျမန္မာေက်ာင္းသားပင္လယ္ဓါးျပေတြလို႔ စြပ္စြဲၾကတယ္။ဆိုမားလီးယားေတြ ပင္လယ္ထဲမွာ တိုက္ၾကတာ က်ေနာ္တို႔ထက္ ေနာက္က်ပါတယ္။
ေတာင္ေပၚကဆင္းလာတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က ပင္လယ္ထဲမွာ အစြမ္းအစျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုင္း ငါးဖမ္းေလွႀကီး ေတြထဲက ေခတ္အမီဆံုး စလီဥေဒါင္းဆိုတဲ့ ငါးဖမ္းသေဘာၤႀကီးကို အမိဖမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေဖါက္ခြဲနစ္ျမႇဳပ္ျပလိုက္တယ္။ သေဘာၤပါတဲ့ လက္နက္ေတြနဲ႔ ေငြေတြကို သိမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ သေဘာၤသားေတြကို က်ေနာ္တို႔ မသတ္ပါဘူး။ ေရနဲ႔ အစာ ေပးၿပီး ကၽြန္းတခုေပၚမွာ တင္ထားေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ကုမဏီကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး သြားကယ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ထိုင္း ငါးဖမ္းကုန္သည္ေလာကက ႀကီးတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးကို ကိုင္ထားႏိုင္တယ္။ ဆီမီနာေတြလုပ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို တုန္ျပန္ ဖို႔ လက္နက္ေတြ တပ္ဆင္ေပးခဲ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ပင္လယ္ထဲမွာ အႀကိမ္းေပါင္းမ်ားစြာ တိုက္ပြဲဆင္ခဲ့တယ္။
က်ေနာ္တို႔ သေဘာၤေပါင္း ၁၂ စီေက်ာ္ကို နစ္ျမႇဳပ္အေရးယူျပလိုက္ေတာ့ သူတို႔ ဦးႀကိဳးသြားတယ္။
က်ေနာ္ကိုေတာ့ဗ်ာ ၿခိမ္းေျခာက္သလားမေမးနဲ႔။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ လံုျခံဳေရးေကာင္စီက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆူဆိုင္းဆိုရင္ သတ္ဖို႔အထိလုပ္သေပါ့။ က်ေနာ့္ ဓါတ္ပံုေတြကို ထိုင္းရဲစခန္းနဲ႔ ဒြန္ေမာင္းေလဆိပ္မွာေတာင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တက္စ္ဆင္ ဒုဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတယ္။ သူက သူ႔အကို ကို က်ေနာ့္ဆီလြတ္ၿပီး ေစ့စပ္ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ေဟာတယ္မွာ ေဆြးေႏြးဖို႔ဖိတ္ေခၚတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ တပ္စိတ္တစိတ္ေလာက္ တက္သြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လက္နက္ေတြပါယူခဲ့မယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔က ယူခဲ့ႏိုင္ပါတယ္ဆိုလို႔ ယူသြားၾကတယ္။
အစည္းေဝးမွာ တက္စ္ဆင္အကိုနဲ႔ ေဆြးေႏြးတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ခပ္တည္တည္ပဲ။ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြကို ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးတာေတြ အဆင္ေျပပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတာေတြက က်ေနာ္တို႔ ေနာက္တမ္းကိုမပိတ္ဖို႔၊ ဒဏ္ရာရလူနာေတြကို ေဆး႐ုံတက္ခြင့္ျပဳဖို႔၊ ျမန္မာပင္လယ္ျပင္မွာ ငါးမဖမ္းၾကဖို႔ စတာေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးတာေတြကိုရတယ္။ တကယ္က က်ေနာ္တို႔အင္အားရိွလို႔ တိုက္ခိုက္ႏိုင္စြမ္းဆိုတာထက္။ သူက က်ေနာ္တို႔ကိုေတြ႔ေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာသြားပံုရတယ္။ သူ႔သားအရြယ္ေလးေတြကိုး။ သူက ဘာမွေတာင္ ႏိုင္ငံေရးမေဆြးေႏြးေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ကို တခုၿပီး တခု ဧည့္ခံေတာ့တာပဲ။ တခါတခါ ေငြရွင္းရင္ ဘတ္တသိန္းေက်ာ္သံုးပစ္တယ္။ အပ်ံစားေတြ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံတယ္။ ကိုယ့္ရဲေဘာ္ေတြလဲ စားသေပါ့။ စီးကရက္ကို ႏွစ္လိပ္ပူးေတာင္ ေသာက္ၾကေသးရဲ႕။ ငတ္ေနတာၾကၿပီကိုး။ ေနာက္ေတာ့ ဟားဗတ္မွာ ေက်ာင္တက္ေနတဲ့ သူ႔သားနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကို မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။
သူ တကယ္ ကိုယ္ခ်င္စာသြားပံုရတယ္။ ဒီေကာင္ေတြ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ သူသိသြားတယ္။ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ေတာင္ပိုင္းဆုတ္ခဲ့တဲ့ တပ္ေတြဟာ ပင္လယ္ျပင္စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ျပန္ၿပီး ေခါင္းေထာင္လာႏိုင္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမက က်ေနာ္ကို ျပန္ေခၚတယ္။ က်ေနာ္ ေကအင္ယူနဲ႔ ျပန္လည္ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားခဲ့ၾကတယ္။
က်ေနာ္ဆိုလိုတာက က်ေနာ္ဟာ တိုင္းျပည္အတြက္အသက္ေပးထားၿပီးၿပီ။ ကရင္နဲ႔ အတူလက္တြဲတိုက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ အထင္လြဲတာကိုလဲ ခံၿပီးၿပီ။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ ထိပ္သီးလူမိုက္ဂုိဏ္းေတြနဲ႔လည္း ရင္ဆိုင္တိုက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။
က်ေနာ္ မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳခ်င္တာကေတာ့
က်ေနာ္တို႔ အၾကပ္တည္းဆံုးအခ်ိန္ေတြထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ပီသစြာ၊ ရဲေဘာ္ေကာင္းပီသစြာ တိုက္ပြဲဝင္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ ရဲ ေဘာ္ ေအာင္သူၿငိမ္း၊ ရဲေဘာ္ ကိုကိုဦး၊ ရဲေဘာ္ ဝင္းမင္း (ဗြီအိုေအ)၊ ရဲေဘာ္ ေအာင္ႏိုင္ဦး (ယခု ရခုိင္ျပည္စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ဝင္)၊ ရဲေဘာ္ေက်ာ္ကို (ယခု ေအဘီ)၊ ရဲေဘာ္ ျမတ္စိုး (ေနာ္ေဝး)၊ ရဲေဘာ္ေနမ်ဳိးေလး၊ ရဲေဘာ္ ဖိုးျပံဳး (စက္သြယ္ေရး)၊ ရဲေဘာ္ ေအးေအးမာ၊ ရဲေဘာ္ ဘေစာထြန္း၊ ရဲေဘာ္ ပိန္၊ ရဲေဘာ္ ေနမ်ဳိးေလး၊ အဘဦးဝင္းေမာင္ (ကြယ္လြန္)၊ အဘဦးစိန္သီး(ကြယ္လြန္) နဲ႔ ဒီမွာအမည္မပါတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္အေပါင္းကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ ျပဳပါတယ္။
ေန႔သစ္ … အခုလို႔ အက်ယ္တဝင့္ ေျပာျပတာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္ ေမ့ေပ်ာက္လို႔မရတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ေတြပဲဗ်ာ။ ဆက္ၿပီးေဆြးေႏြးခ်င္တာက ျမန္မာ အိပ္စ္ပရက္ဆိုတဲ့ဝက္ဆိုက္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ဦးသိန္းစိန္ကို ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္ လႈပ္ရွားတာကို သူတို႔ ျပန္တင္ထားတယ္။ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္ကို ဒီလိုပဲ သေဘာထားေသးလား။
မိုးသီး … ေအးဗ်ာ။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာထားတဲ့ ရန္ေျပနည္း ၁၁ နည္းရိွတယ္ဗ်။
ဒီထဲမွာ ရန္သူရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားျမင့္မားမႈကိုၾကည့္ၿပီး ရန္ေျပနည္းက တနည္းပါတယ္။ မွတ္သားေလာက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဆႏၵျပၾကတုန္းက ယခင္အစိုးရက ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္သံဃာေတြကို ႐ိုက္နက္သတ္ျဖတ္ၿဖိဳခြဲလိုက္ၾကတဲ့ အခ်ိန္ကိုး တတိုင္းျပည္လံုး ႀကိမ္မီးအုံးသလို ခံစားခဲ့ရတာကို မွတ္မိဦးမယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း အသည္းကြဲခံစား ခဲ့ရတာေပါ့။ ႐ိုင္းခဲ့သေပါ့။ က်ေနာ္အတြက္ မဟုတ္ဘူးေလ။
က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တာက လတ္တေလာ ႏိုင္ငံေရးျပသနာေတြျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းၿငိးမ္ခ်မ္းေရး၊ လယ္ေျမေတြအသိမ္းခံေနရတဲ့ ကိစၥေတြ၊ က်န္ရိွေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြျပန္လႊတ္ဖို႔၊ ဒုကၡသည္ျပႆနာကိုေျဖရွင္းဖို႔၊ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔၊ ျပည္ပေရာက္အင္အားစုေတြ အမိေျမျပန္ၿပီး အလုပ္ေကၽြးျပဳႏိုင္ၾကဖို႔ စတဲ့ျပႆနာႀကီးေတြကို အျမန္ဆံုးအေျဖရွာၾကဖို႔ ႏွစ္ဖက္ႀကိဳတင္စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မထားဘဲ က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးဖို႔လိုေနပါတယ္။
ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔ လမ္းစပြင့္လာတယ္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။
ေန႔သစ္ … ဒီေတာ့ ကိုမိုးသီးဇြန္ တို႔ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးေတာ့မယ္လို႔ သတင္းေတြထြက္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔။
မိုးသီး … က်ေနာ္တို႔ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးဖို႔ မူအားျဖင့္ သေဘာတူထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေလာေလာဆယ္ ထၿပီးသြားဖို႔ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ သတင္းေတြထြက္ေနသလို က်ေနာ္တို႔ ဗီစာရၿပီ၊ သြားေတာ့မယ္ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ္ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ ၊ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ ႏွစ္ဖက္အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့အခ်ိန္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကိုႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ သမတ ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပက ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ၊ ပညာရွင္ေတြ အျမန္ဆံုးနားလည္မႈရဖို႔ က်ေနာ္တို႔ မႀကိဳးပမ္းသင့္ဘူးလားဗ်ာ။ အားလံုးဝိုင္းဝန္း ကူညီေပးၾကဖို႔ က်ေနာ္ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
တိုင္းျပည္ဆင္းရဲတြင္းနက္ေနတာကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ က်ေနာ္ ေစတနာအရင္းခံထားၿပီး ေျပာမွာကိုး။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔လာဆဲရင္။ ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္မယ္တို႔ ႐ိုက္မယ္၊ သတ္မယ္ဆိုတာေတြတာေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ခံလုိက္ပါမယ္။ အမ်ားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ပဲ။
က်ေနာ္ဟာ ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ဘဝမွာ တခါမွမလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး။ မစဥ္းစားခဲ့ဖူးဘူး။ ျမန္မာျပည္ ဒီမိုကေရစီရဖို႔အတြက္ က်ေနာ္တို႔က ပထမဆံုးစတင္ေတာင္းဆိုခဲ့တာ တိုက္ပဲြဝင္ခဲ့တာပါ။ ဒါကို ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရသိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားသိတဲ့အ တိုင္းပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္ဟာ ဘယ္လိုၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ဳိးကိုမွ တုန္လႈပ္တတ္တဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ေရးေနတာေျပာေနတာေတြကိုၾကည့္ၿပီး တခါခါျပံဳးမိတယ္။
က်ေနာ္ဘဝမွာ ေသေရးရွင္ေရးၿငိမ္းေျခာက္မႈႀကီးေတြကို အႀကိမ္ႀကိမ္ခံခဲ့ရပါတယ္။
ေျပာရဦးမယ္…
က်ေနာ္ ေတာထဲတုန္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို ဘယ္သူမွ ခံမေျပာရဲဘူးဗ်။ အခုေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို မေျပာရဲၾကသလိုေပါ့။ မာနယ္ပေလာစစ္ဆင္ေရး ကာလေတြမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမဟာ က်ေနာ့္ကို တပ္ေပါင္းစု စစ္ေကာ္မရွင္အတြင္းေရးမွဴးတာဝန္ ေပးခဲ့တယ္။ က်ေနာ္ဟာ အဲဒီတုန္းက နဝတ လက္ထက္ေပါ့။ စစ္အင္အား ၅ ေသာင္းနဲ႔ ထိုးစစ္ဆင္လာတာကို ၾကံၾကံခံၿပီး ဦးေဆာင္တိုက္ပြဲဝင္ခဲတယ္တဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္တဦးပါ။ ပထမ အႀကိမ္ နအဖ ရဲ႕ နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရးကို က်ေနာ္တို႔ တြန္းလွန္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အခ်ိန္အားျဖင့္ ၃ ႏွစ္ေလာက္ ၾကာခဲ့တယ္။
ေနာက္ေတာ့ ဒုတိယအႀကိမ္ မင္းရန္ႏိုင္ စစ္ဆင္ေရးေပါ့။ ဒီစစ္ဆင္ေရးမွာ က်ေနာ္တို႔ မာနယ္ပေလာ က်သြားတယ္။ နဂါးမင္းစစ္ဆင္ေရးေအာင္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို က်ေနာ္ အၾကံျပဳခဲ့တယ္။ ဒီအတိုင္းပဲ ခံစစ္ေသကိုဆက္တိုက္ေနရင္ က်ေနာ္တို႔ မခံႏိုင္ဘူး။ စစ္ေရးအရ ခံစစ္ရွင္ကိုေျပာင္းလဲတိုက္ဖို႔ အၾကံျပဳခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမအနားမွာရိွေနတဲ့ ကရင္ စစ္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက နားမလည္ခဲ့ၾကဘူး။ ျပင္ဆင္မႈေတြ။ ေလ့က်င့္မႈေတြ အားနည္းခဲ့ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္က ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ ျပင္ဆင္မႈလုပ္ခဲ့တယ္။ တပ္တခ်ဳိ႕ကို ေအာက္ဖက္ကြင္းစပ္ေတြကို လႊတ္ခဲ့တယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က ေအာက္ဖက္က နဝတ တပ္ေတြရဲ႕ Logistic ေတြကို ျဖတ္ေတာက္တိုက္ခိုက္ဖို႔ပါ။ ဒါမွ မာနယ္ပေလာ ကို ဝိုင္းေနတဲ့ တပ္ေတြ အားေပ်ာ့သြားေအာင္။
ရန္သူရဲ႕ Center of Gravity ကို သိေနတဲ့အခါမွာ တန္ျပန္ထိုးစစ္ဆင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အထိက အားအနည္းဆံုးပိုင္းကို စတင္ေခ်မႈန္းျပစ္ဖို႔ပါ။ ဒါမ်ဳိးကို ၿမိဳ႕စားႀကီးဝယ္လင္တန္က နပုိလီယံနဲ႔တိုက္တဲ့ ဝါတာလူးမွာလုပ္ခဲ့လို႔ သမိုင္းဝင္ေအာင္ပြဲ ႀကီးရဖူးတယ္။ ဟူကမြန္ ဆိုတဲ့ အေရးမပါဘူးလိုထင္ရတဲ့ လယ္ေစာင့္တဲကို ျပစ္မွတ္ထားတိုက္ခိုက္ပစ္လိုက္သလိုေပါ့။
ႏိုင္ငံေရးအရေျပာရင္ေတာ့ နပိုလီယံဟာ မတိုက္ခ်င္တဲ့တိုက္ပြဲကို တိုက္ခဲ့ရတာလဲပါသေပါ့ေလ။ တကယ္ကသူဟာ မတိုက္ခ်င္ေသးဘူး။ ျပင္သစ္တပ္မေတာ္ဟာ တိုက္ပြဲဝင္လို႔မရေသးဘူးဆိုတာ သူကိုယ္တိုင္လဲသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံ ေရး အေျခအေနအရ အဂၤလိပ္နဲ႔မဟာမိတ္ေတြက သူ႔ကိုတိုက္ခိုက္လာတဲ့ အေျခအေနတရပ္မွာ သူအေကာင္းဆံုး ခုခံႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္အေနနဲ႔ကေတာ့ သူဟာ အေကာင္းဆံုးစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေလ့လာထိုက္ေသာ ေသနဂၤဗ်ဳဟာ ေခါင္းေဆာင္ အျဖစ္သတ္မွတ္ပါတယ္။ သူတိုက္ပြဲတိုင္းကို က်ေနာ္ အေလးထားေလ့လာခဲ့ပါတယ္။
ေနာ္မန္ဒီမွာ မဟာမိတ္တပ္ေတြရဲ႕ ဦးစီခ်ဳပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ေမာင္ကိုမာရီတို႔၊ ပက္တန္တို႔က ဂ်ာမန္ခံစစ္ေနာက္ပိုင္းကို ဝင္ေမြ လိုက္သလိုမ်ဳိးေပါ့။
ဒါကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကို က်ေနာ္ ေဆြးေႏြးျပပါတယ္။ သူက စစ္တုရင္ကစားတဲ့ သူလိုေပ့ါ။
ကိုယ္ရဲ႕အားကိုးရတဲ့ နယ္႐ုပ္ေတြက်သြားမွာကို အစိုးရိမ္လြန္ေနတဲ့ စစ္တုရင္ကစားသူနဲ႔ တူတယ္။ Center Four ကို လႊမ္းမိုးဖို႔ မႀကိဳးစားဘဲ။ ေထာင့္ကိုကပ္မိသလို သူျဖစ္သြားတယ္။ တခုလံုစစ္ပြဲထက္ မာနယ္ပေလာ (နယ္ေျမ) ကို အေလးထားစဥ္းစားခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မာနယ္ပေလာ က်သြားတာပဲ။ ရန္သူက စစ္ေရးတခုတည္းမဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံရးပါ ထိုးနက္လာတာကို သူ ႀကိဳတင္မျပင္ႏိုင္ခဲ့ဘူးေပါ့။
အေျခေနဆိုးဝါးလာမယ္။ ေပးဆပ္မႈႀကီးမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ ခန္႔မွန္းမိတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္က ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ခဲ့တယ္။ တပ္ေတြနဲ႔ အားကိုရတဲ့လူေတြကို ျဖန္႔ခ်လိုက္တယ္။ ဒါက ေရွရည္အတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ရတဲ့သေဘာေပါ့။ ရလဒ္က ႀကီးတယ္ေလ။ သူက က်ေနာ့္ကုိ ဖမ္းတယ္။ က်ေနာ့္ တပ္ေတြကို Disarm လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါကိုလဲ က်ေနာ္ခံဖူးတယ္။
မာနယ္ပေလာ က်သြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔တပ္ေတြေတာင္ပိုင္းကိုဆုတ္တယ္။ ေတာင္ပိုင္းမွာ ဘဝသစ္ျပန္စတယ္။ လူအင္အား ၃ ေထာင္ေလာက္မွာ လက္နက္က ၃ ရာေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ ေကအန္ယူက လက္နက္ေတြကို အကုန္သိမ္းလိုက္တာကိုး။
က်န္တဲ့လက္နက္ေတြကလဲ တိုက္ပြဲဝင္ေလာက္တဲ့ ၾကံ့ခုိင္မႈမရိွဘူး။ ဖြဲစည္းပံု မျပည့္ေတာ့ဘူး။ တပ္စိတ္တစိတ္ တိုက္ပြဲအတြက္ေလာက္ပဲ တိုက္ပြဲဝင္ႏိုင္တဲ့ဘဝကို ေရာက္သြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔အင္အား ၃ ေထာင္ေလာက္က ျမန္မာျပည္ ေတာင္ပိုင္း တနသၤာရီနယ္ကို ဆုတ္လာခ်ိန္ေပါ့။
က်ေနာ္ ဘာလုပ္သလဲ။ က်ေနာ္တို႔ရံပံုေငြရွာရေတာ့တယ္။ ကရင္နဲ႔ျပႆနာတက္လာတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔အဖြဲ႔။ ေတာင္ပိုင္းကို ဆုတ္လာတဲ့အဖြဲ႔ကို မြန္ကလည္း မႀကိဳဆိုခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္နဲ႔ အလြန္ရင္းႏွီးတဲ့ ဗကပ ေတာင္ပိုင္းအဖြဲ ့ကလည္း မနစ္ၿမိဳဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ နယ္ေျမ ျပႆနာေတြပါလာၿပီေလ။ အက်ဳိးစီးပြားေလးေတြပါလာၿပီေလ။
ဒီေတာ့ မြန္နဲ႔လည္းတင္းမာမႈရိွခဲ့တယ္။ ဗကပ ေတာင္ပိုင္းနဲ႔ေတာ့ ထိေတြတိုက္ခဲ့တဲ့အဆင့္ ရိွခဲ့တယ္။ သူတို႔ဖက္ကလဲ က်တယ္။ က်ေနာ္တို႔ဖက္ကလဲ မွတ္မိသေလာက္ ၁၁ ေယာက္ေလာက္ က်ဆံုးခဲ့ေသးတယ္။
က်ေနာ္တပ္ကို ျပန္လည္စုဖြဲ႔မႈ လုပ္ရပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ပင္လယ္ျပင္မွာ ရံပံုေငြရွာဖို႔ဆံုးျဖတ္တယ္။ ဒါက စကားလွေအာင္ေျပာရတာပါ။ ပင္လယ္က ရတနာသိုက္ႀကီးကိုး၊ ထိုင္းငါးဖမ္းေလွ တ ေထာင္ေက်ာ္ ရိွေနတယ္။ နဝတ အစိုးရလက္ထက္မွာ ေငြျပတ္ေတာ့ ပင္လယ္ကို လက္ညိဳးထိုးေရာင္းခဲ့တယ္။ ထုိင္းေတြကအစိုးရကို စက္ေလွ အစီး ၁ဝဝ ေလာက္ပဲအခြန္ေဆာင္ၿပီး တေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ ဝင္ဖမ္းတယ္။ ဒါကို က်ေနာ္ တို႔ သိေနတယ္။ ကိုးရီးယားငါးဖမ္းေလွေတြကလဲ ျမန္မာပင္လယ္ျပင္မွာ လႈပ္ရွားေနၾကတယ္။က်ေနာ္သည္းမခံႏိုင္ဆံုးက ဒီပင္လယ္ျပင္မွာ ကိုယ့္ႏိုင္ငံက မိ႐ုိးဖလာ ငါးဖမ္းေနတဲ့ တံငါသည္တေသာင္းေလာက္က အလုပ္လက္မဲ့ေတြ ျဖစ္ကုန္ တယ္။ ဒါကို က်ေနာ္ သည္းမခံႏိုင္ဘူး။
ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ရေနာင္ကထိုင္းကုန္သည္ေတြကို ေဟ့ မင္းတို႔ ငါတို႔ေရပိုင္နိက္မွာ ဘာလို႔လာၿပီးငါးဖမ္းသလဲ။ မဖမ္း ပါနဲ႔။ ဖမ္းရင္ငါတို႔အေရးယူရလိမ့္မယ္လို႔ စာေရးသတိေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ နားမေထာင္ဘူး။ ပ်က္ရယ္ျပဳတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ရိွတဲ့အင္အားနဲ႔ ပင္လယ္ျပင္မွာစစ္ဆင္ေရးလုပ္ခဲ့တယ္။
ထိုင္းသတင္းစာေတြမွာေတာ့ ျမန္မာေက်ာင္းသားပင္လယ္ဓါးျပေတြလို႔ စြပ္စြဲၾကတယ္။ဆိုမားလီးယားေတြ ပင္လယ္ထဲမွာ တိုက္ၾကတာ က်ေနာ္တို႔ထက္ ေနာက္က်ပါတယ္။
ေတာင္ေပၚကဆင္းလာတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္က ပင္လယ္ထဲမွာ အစြမ္းအစျပႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ထိုင္း ငါးဖမ္းေလွႀကီး ေတြထဲက ေခတ္အမီဆံုး စလီဥေဒါင္းဆိုတဲ့ ငါးဖမ္းသေဘာၤႀကီးကို အမိဖမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ ေဖါက္ခြဲနစ္ျမႇဳပ္ျပလိုက္တယ္။ သေဘာၤပါတဲ့ လက္နက္ေတြနဲ႔ ေငြေတြကို သိမ္းႏိုင္ခဲ့တယ္။ သေဘာၤသားေတြကို က်ေနာ္တို႔ မသတ္ပါဘူး။ ေရနဲ႔ အစာ ေပးၿပီး ကၽြန္းတခုေပၚမွာ တင္ထားေပးခဲ့တယ္။ သူတို႔ကုမဏီကို အေၾကာင္းၾကားၿပီး သြားကယ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ထိုင္း ငါးဖမ္းကုန္သည္ေလာကက ႀကီးတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးကို ကိုင္ထားႏိုင္တယ္။ ဆီမီနာေတြလုပ္ၿပီး က်ေနာ္တို႔ကို တုန္ျပန္ ဖို႔ လက္နက္ေတြ တပ္ဆင္ေပးခဲ့ၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ပင္လယ္ထဲမွာ အႀကိမ္းေပါင္းမ်ားစြာ တိုက္ပြဲဆင္ခဲ့တယ္။
က်ေနာ္တို႔ သေဘာၤေပါင္း ၁၂ စီေက်ာ္ကို နစ္ျမႇဳပ္အေရးယူျပလိုက္ေတာ့ သူတို႔ ဦးႀကိဳးသြားတယ္။
က်ေနာ္ကိုေတာ့ဗ်ာ ၿခိမ္းေျခာက္သလားမေမးနဲ႔။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ လံုျခံဳေရးေကာင္စီက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆူဆိုင္းဆိုရင္ သတ္ဖို႔အထိလုပ္သေပါ့။ က်ေနာ့္ ဓါတ္ပံုေတြကို ထိုင္းရဲစခန္းနဲ႔ ဒြန္ေမာင္းေလဆိပ္မွာေတာင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တက္စ္ဆင္ ဒုဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတယ္။ သူက သူ႔အကို ကို က်ေနာ့္ဆီလြတ္ၿပီး ေစ့စပ္ပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ေဟာတယ္မွာ ေဆြးေႏြးဖို႔ဖိတ္ေခၚတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ တပ္စိတ္တစိတ္ေလာက္ တက္သြားတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လက္နက္ေတြပါယူခဲ့မယ္ဆိုေတာ့ သူတို႔က ယူခဲ့ႏိုင္ပါတယ္ဆိုလို႔ ယူသြားၾကတယ္။
အစည္းေဝးမွာ တက္စ္ဆင္အကိုနဲ႔ ေဆြးေႏြးတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ခပ္တည္တည္ပဲ။ ကိုယ္လိုခ်င္တာေတြကို ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးတာေတြ အဆင္ေျပပါတယ္။ ေဆြးေႏြးတာေတြက က်ေနာ္တို႔ ေနာက္တမ္းကိုမပိတ္ဖို႔၊ ဒဏ္ရာရလူနာေတြကို ေဆး႐ုံတက္ခြင့္ျပဳဖို႔၊ ျမန္မာပင္လယ္ျပင္မွာ ငါးမဖမ္းၾကဖို႔ စတာေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးတာေတြကိုရတယ္။ တကယ္က က်ေနာ္တို႔အင္အားရိွလို႔ တိုက္ခိုက္ႏိုင္စြမ္းဆိုတာထက္။ သူက က်ေနာ္တို႔ကိုေတြ႔ေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာသြားပံုရတယ္။ သူ႔သားအရြယ္ေလးေတြကိုး။ သူက ဘာမွေတာင္ ႏိုင္ငံေရးမေဆြးေႏြးေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ကို တခုၿပီး တခု ဧည့္ခံေတာ့တာပဲ။ တခါတခါ ေငြရွင္းရင္ ဘတ္တသိန္းေက်ာ္သံုးပစ္တယ္။ အပ်ံစားေတြ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံတယ္။ ကိုယ့္ရဲေဘာ္ေတြလဲ စားသေပါ့။ စီးကရက္ကို ႏွစ္လိပ္ပူးေတာင္ ေသာက္ၾကေသးရဲ႕။ ငတ္ေနတာၾကၿပီကိုး။ ေနာက္ေတာ့ ဟားဗတ္မွာ ေက်ာင္တက္ေနတဲ့ သူ႔သားနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကို မိတ္ဆက္ေပးပါတယ္။
သူ တကယ္ ကိုယ္ခ်င္စာသြားပံုရတယ္။ ဒီေကာင္ေတြ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ တိုင္းျပည္အတြက္ တကယ္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ သူသိသြားတယ္။ ခ်ဳပ္ေျပာရရင္ ေတာင္ပိုင္းဆုတ္ခဲ့တဲ့ တပ္ေတြဟာ ပင္လယ္ျပင္စစ္ဆင္ေရးနဲ႔ျပန္ၿပီး ေခါင္းေထာင္လာႏိုင္တယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမက က်ေနာ္ကို ျပန္ေခၚတယ္။ က်ေနာ္ ေကအင္ယူနဲ႔ ျပန္လည္ပူးေပါင္းလႈပ္ရွားခဲ့ၾကတယ္။
က်ေနာ္ဆိုလိုတာက က်ေနာ္ဟာ တိုင္းျပည္အတြက္အသက္ေပးထားၿပီးၿပီ။ ကရင္နဲ႔ အတူလက္တြဲတိုက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမ အထင္လြဲတာကိုလဲ ခံၿပီးၿပီ။ ထိုင္းႏိုင္ငံရဲ ထိပ္သီးလူမိုက္ဂုိဏ္းေတြနဲ႔လည္း ရင္ဆိုင္တိုက္ခဲ့ၿပီးၿပီ။
က်ေနာ္ မွတ္တမ္းတင္ဂုဏ္ျပဳခ်င္တာကေတာ့
က်ေနာ္တို႔ အၾကပ္တည္းဆံုးအခ်ိန္ေတြထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ပီသစြာ၊ ရဲေဘာ္ေကာင္းပီသစြာ တိုက္ပြဲဝင္ေပးခဲ့ၾကတဲ့ ရဲ ေဘာ္ ေအာင္သူၿငိမ္း၊ ရဲေဘာ္ ကိုကိုဦး၊ ရဲေဘာ္ ဝင္းမင္း (ဗြီအိုေအ)၊ ရဲေဘာ္ ေအာင္ႏိုင္ဦး (ယခု ရခုိင္ျပည္စံုစမ္းေရး ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔ဝင္)၊ ရဲေဘာ္ေက်ာ္ကို (ယခု ေအဘီ)၊ ရဲေဘာ္ ျမတ္စိုး (ေနာ္ေဝး)၊ ရဲေဘာ္ေနမ်ဳိးေလး၊ ရဲေဘာ္ ဖိုးျပံဳး (စက္သြယ္ေရး)၊ ရဲေဘာ္ ေအးေအးမာ၊ ရဲေဘာ္ ဘေစာထြန္း၊ ရဲေဘာ္ ပိန္၊ ရဲေဘာ္ ေနမ်ဳိးေလး၊ အဘဦးဝင္းေမာင္ (ကြယ္လြန္)၊ အဘဦးစိန္သီး(ကြယ္လြန္) နဲ႔ ဒီမွာအမည္မပါတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္အေပါင္းကို ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ ျပဳပါတယ္။
ေန႔သစ္ … အခုလို႔ အက်ယ္တဝင့္ ေျပာျပတာကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ၾကာခဲ့ၿပီဆိုေပမယ့္ ေမ့ေပ်ာက္လို႔မရတဲ့ လႈပ္ရွားမႈ ေတြပဲဗ်ာ။ ဆက္ၿပီးေဆြးေႏြးခ်င္တာက ျမန္မာ အိပ္စ္ပရက္ဆိုတဲ့ဝက္ဆိုက္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ဦးသိန္းစိန္ကို ဖိနပ္နဲ႔ေပါက္ လႈပ္ရွားတာကို သူတို႔ ျပန္တင္ထားတယ္။ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ဦးသိန္းစိန္ကို ဒီလိုပဲ သေဘာထားေသးလား။
မိုးသီး … ေအးဗ်ာ။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာထားတဲ့ ရန္ေျပနည္း ၁၁ နည္းရိွတယ္ဗ်။
ဒီထဲမွာ ရန္သူရဲ႕ ကိုယ္က်င့္တရားျမင့္မားမႈကိုၾကည့္ၿပီး ရန္ေျပနည္းက တနည္းပါတယ္။ မွတ္သားေလာက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ဆႏၵျပၾကတုန္းက ယခင္အစိုးရက ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေရႊဝါေရာင္သံဃာေတြကို ႐ိုက္နက္သတ္ျဖတ္ၿဖိဳခြဲလိုက္ၾကတဲ့ အခ်ိန္ကိုး တတိုင္းျပည္လံုး ႀကိမ္မီးအုံးသလို ခံစားခဲ့ရတာကို မွတ္မိဦးမယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း အသည္းကြဲခံစား ခဲ့ရတာေပါ့။ ႐ိုင္းခဲ့သေပါ့။ က်ေနာ္အတြက္ မဟုတ္ဘူးေလ။
က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တာက လတ္တေလာ ႏိုင္ငံေရးျပသနာေတြျဖစ္တဲ့ ျပည္တြင္းၿငိးမ္ခ်မ္းေရး၊ လယ္ေျမေတြအသိမ္းခံေနရတဲ့ ကိစၥေတြ၊ က်န္ရိွေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြျပန္လႊတ္ဖို႔၊ ဒုကၡသည္ျပႆနာကိုေျဖရွင္းဖို႔၊ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ျပႆနာေတြကို ေျဖရွင္းဖို႔၊ ျပည္ပေရာက္အင္အားစုေတြ အမိေျမျပန္ၿပီး အလုပ္ေကၽြးျပဳႏိုင္ၾကဖို႔ စတဲ့ျပႆနာႀကီးေတြကို အျမန္ဆံုးအေျဖရွာၾကဖို႔ ႏွစ္ဖက္ႀကိဳတင္စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြ မထားဘဲ က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးဖို႔လိုေနပါတယ္။
ေျဖရွင္းႏိုင္ဖို႔ လမ္းစပြင့္လာတယ္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။
ေန႔သစ္ … ဒီေတာ့ ကိုမိုးသီးဇြန္ တို႔ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးေတာ့မယ္လို႔ သတင္းေတြထြက္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္လို႔။
မိုးသီး … က်ေနာ္တို႔ သြားေရာက္ေဆြးေႏြးဖို႔ မူအားျဖင့္ သေဘာတူထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုေလာေလာဆယ္ ထၿပီးသြားဖို႔ေတာ့ မဟုတ္ေသးပါဘူး။ သတင္းေတြထြက္ေနသလို က်ေနာ္တို႔ ဗီစာရၿပီ၊ သြားေတာ့မယ္ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး။
က်ေနာ္ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ ၊ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႔ ႏွစ္ဖက္အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းေနၾကတဲ့အခ်ိန္လို႔ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကိုႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ သမတ ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပက ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ၊ ပညာရွင္ေတြ အျမန္ဆံုးနားလည္မႈရဖို႔ က်ေနာ္တို႔ မႀကိဳးပမ္းသင့္ဘူးလားဗ်ာ။ အားလံုးဝိုင္းဝန္း ကူညီေပးၾကဖို႔ က်ေနာ္ ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
No comments :
Post a Comment