သန္းေရႊလက္ထက္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ႏွင့္ နယ္နိမိတ္ျခင္းထိစပ္ ေနေသာ တုိင္းျပည္မ်ားကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္း

-သာေက်ာ္-

တုိင္းျပည္တျပည္ တုိးတက္ထြန္းကားမႈ သည္ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား၌ မ်ားစြာ မူတည္ေနပါသည္။ ကမာၻေပၚ၌ မိမိႏုိင္ငံ သမုိင္းေၾကာင္းေနာက္ခံ မ်ားအရ သန္ရာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစံနစ္ ပုံစံမ်ားစြာကုိ က်င့္သုံးေနၾကေသာ တုိင္းျပည္မ်ားစြာရွိပါသည္။ ကြန္ျမဴနစ္၊ဆုိရွယ္လစ္၊ အရင္းရွင္၊ အာဏာရွင္စသည္ျဖင့္ အၾကမ္းဖ်င္း ခြဲျခား ႏုိင္ေသာ္လည္း တုိင္းျပည္တျပည္ ၏ တုိးတက္ ထြန္းကားမႈ မွာ လက္ရွိ ကမာၻ၌ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစံနစ္ ႏွင့္ တုိက္ရုိက္ ပတ္သတ္ျခင္းမရွိေတာ့သည္ ကုိ ၂၀ ရာစု အေႏွာင္းပုိင္း၌ ပုိမုိထင္ရွားစြာ ေတြ႔လာရပါသည္။ တရုပ္ ႏွင့္ ဗီယက္နမ္ သည္ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္ေသာ ကြန္ျမဴနစ္ တုိင္းျပည္မ်ား ျဖစ္သည့္တုိင္ ၎ ႏုိင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ား ၏ အေျမာ္အျမင္ ၾကီးမားမႈ၊ တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ အား အေျခခံလူအခြင့္အေရး ကုိ မေပးေသာ္ျငား အေျခခံ စား၀တ္ေနေရး ကုိ ဖူလုံျပည္႔၀ ေစ မႈ ႏွင္႔ ႏုိင္ငံတုိးတက္ထြန္းကာလာမႈ တုိ႔ကုိ အထင္အရွား ျမင္ေတြ႔ လာရေပသည္။ ျမန္မာျပည္ ႏွင့္ ကပ္ေနေသာ တုိင္းျပည္မ်ားကုိ ယွဥ္တြဲေလ့လာၾကည့္ ပါမွ လည္း စစ္ဖိနပ္ေအာက္ျမန္မာျပည္ ၏ အေနအထား ကုိ ဂဏန္းသခၤ်ာ မ်ားမွ ေျပာေသာ အေျခအေနမွန္ ကုိ သိႏုိင္မည္သာျဖစ္သည္။

နယ္နိမိတ္ျခင္းထိစပ္ေနေသာ္လည္း အဓိက ကမာၻႏုိင္ငံၾကီးစာရင္း၀င္ စီးပြားေရး ဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္ ေနေသာ တရုပ္ႏွင့္အိႏၵိယ တုိင္းျပည္ ၂ ခု ႏွင့္ မႏႈိင္းယွဥ္လုိပါ။ ေနာက္ေကာက္သာ က်မည္ျဖစ္၍ သူ မသာ ကုိယ္ မသာ ဟုသတ္မွတ္ႏုိင္ေသာ ေလာ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္၊ထုိင္းႏုိင္ငံ မ်ားျဖင့္သာ ႏႈိင္းယွဥ္သြားမည္ျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္ သည္ ၁၉၄၈ ခု ၌ လြတ္လပ္ေရး ရခဲ့ျပီး ေလာ(လာအုိ) သည္ ၁၉၄၉ ခုတြင္လည္းေကာင္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ သည္ ၁၉၇၁ ခုတြင္လည္ေကာင္း လြတ္လပ္ေရးအသီးသီး ရခဲ့ၾကျပီး ထုိင္းႏုိင္ငံသည္ မည္သည့္ တုိင္းျပည္ မွ တုိက္ရုိက္ ၀င္ေရာက္ အုပ္ခ်ဳပ္သိမ္းပုိက္မႈ မရွိခဲ့ပါ။ အက်ယ္အ၀န္းအားျဖင့္ စတုရန္းကီလုိမီတာ ၆၇၈၅၀
(၂၆၁၂၂၈ စတုရန္းမိုင္) ရွိေသာ ျမန္မာျပည္သည္ ေလာႏုိင္ငံ ၏ ၃ ဆနီးပါး၊ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ ႏုိ္င္ငံ ၏ ၅ဆ ႏွင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံ ထက္ စတုရန္းကီလုိမီတာ ၁ေသာင္းခြဲခန္႕ ပုိ၍ က်ယ္၀န္းပါသည္။

လူဦးေရ အားျဖင့္ ျမန္မာျပည္သည္ သန္း ၅၇ သန္း၊ ေလာႏုိင္ငံသည္ ၆.၆ သန္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ ၁၅၃ သန္း ႏွင့္ ထုိင္းသည္ ၆၅ သန္းေက်ာ္ေနထုိင္ၾက သျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အက်ယ္အ၀န္း ႏွင့္ လူဦးေရသည္ လြန္စြာ မွ်တမႈ ရွိေနေသးသည္ ကုိေတြ႔ရပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးရျပီးေနာက္ပုိင္း မွယေန႔ခ်ိန္ထိ မနားတမ္း တုိက္ေန ၾကေသာ ျပည္တြင္းစစ္ ေၾကာင္႔လားဟု ေမးခြန္း ထုတ္စရာၿဖစ္လာတယ္။

လူသက္တမ္း တုိင္းတာမႈ ၌ ျမန္မာျပည္သူ တေယာက္၏ ပ်မ္းမွ်အသက္ သည္ ၆၀.၈ ႏွစ္၊ ေလာ သည္ ၅၆.၂၉ႏွစ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ ၆၃.၂၈ ႏွစ္ ႏွင့္ ထုိင္းသည္ ၇၂.၈၃ ႏွစ္ ရွိၾကပါသည္။ ကြန္ျမဴနစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ ေလာျပည္သူတုိ႔ အသက္တုိေနသည္မွာ ထူးဆန္းေနေသာ္လည္း မၾကာခဏ ဆုိင္ကလုံးမ်ား၀င္ေရာက္ေနျပီး ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေဘးႏွင့္ အျမဲတမ္းၾကဳံေတြ႔ေနရေသာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ျပည္သူမ်ားပင္ ေရႊျမန္မာမ်ားထက္ သက္တမ္းပုိရွည္ေနသည္ ကုိ ေတြ႔ရပါသည္။ အာဏာရွင္မ်ားတရားလြန္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား အသက္ရွည္ရွည္မေနလုိၾကေလသလားဟုေမးခြန္းထုတ္စရာပင္။

ကေလးငယ္မ်ားေသေၾကပ်က္စီးမႈ ႏႈန္းမွာမူ ျမန္မာ မွ ကေလးတေထာင္ေမြးတုိင္း ၄၉.၁၂ ေယာက္၊ ေလာ မွ ၇၉.၆၁၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ မွ ၅၇.၄၅ ႏွင့္ ထုိင္း မွ ၁၈.၂၃ ပ်က္စီးေနပါသည္ ဟု ထုတ္ျပန္ထားပါသည္။ ကေလးတုိ႔၏ပ်မ္းမွ် စာသင္ၾကားေသာ စာသင္ႏွစ္မ်ား မွာ ျမန္မာ ၈ႏွစ္၊လာအုိ ၉ ႏွစ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၈ ႏွစ္ ႏွင့္ ထုိင္း မွ ႏွစ္အမ်ားဆုံး ၁၄ ႏွစ္ ျဖင့္ဗုိလ္စြဲထားပါသည္။ တနည္းရွင္းျပရေသာ္ ပ်မ္းမွ်ျမန္မာကေလးတဦး ၏ အဆင့္ျမင့္ ဆုံး ပ်မ္းမွ် ပညာေရးမွာ ၇တန္း၊၈တန္းမွ်သာ ျဖစ္ျပီး ထုိင္းကေလးတဦးသည္ တကၠသုိလ္ပညာေရး အထိပညာသင္ၾကသည္ဟုဆုိႏုိင္ပါသည္။

ပညာေရးအတြက္အသုံးစားရိတ္၌ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္ တြင္ တုိင္းျပည္တမ်ိဳးသားလုံး ထုတ္ကုန္ (G.D.P) ၏ ၁. ၂ ရာႏႈံး သာ ျမန္မာမွသုံးျပီး ေလာ မွ ၃ ရာႏႈံး၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ ၂.၇ ရာႏႈံး ႏွင့္ ထုိင္းမွ ၄.၂ ရာႏွုံးသုံး စြဲထား သည္ကုိ ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာ ကေလးငယ္မ်ား ေက်ာင္းသက္ မရွည္ ျခင္းမွာ ဘယ္သူ႔အျပစ္လဲဟု ေမြးခြန္းအပုိထုတ္စရာမလုိေတာ့ပါ။

HIV/AIDS ေရာဂါသည္ ႏႈံးမွာမူ ထုိင္းမွ လူဦးေရ ၏ ၁.၅ ရာႏႈံးျဖင့္ဗုိလ္စြဲထားျပီး ျမန္မာမွ အားက်မခံ ၁.၂ ရာႏႈံးျဖင့္ ကပ္ေနလုိက္ေနပါသည္။ ေလာ ႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၌မူ ၀.၁ ရာႏႈံးျဖင့္သေရျဖစ္ေနပါသည္။ ထုိင္းႏုိင္ငံ ၏ HIV/AIDS စာရင္းသည္ ျမန္မာထက္ ပုိ၍ တိက်မွန္ကန္ႏုိင္မည္ျဖစ္ျပီး ျမန္မာ HIV/AIDS သန္းေခါင္စာရင္း ၌ မူ အရွက္ကုိအသက္နဲ႔လဲမည့္ စာရင္းလာမသြင္းေသာ ေရာဂါသည္ မ်ား ႏွင့္ ကုိယ္ဖာသာ ကုိယ္ေရာဂါ ရွိ၊မရွိ မသိေသာ ေရာဂါသည္မ်ား ဘယ္ႏွစ္ေထာင္၊ ဘယ္ႏွစ္ေသာင္းရွိေနမည္နည္းဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာပင္။ ထုိင္းႏုိင္ငံရွိ HIV/AIDS ၿမန္မာ ေရာဂါသည္မ်ားကုိ ဘယ္ႏုိင္ငံ စာရင္းတြင္ ထည္႔သြင္းထားသလဲဟု လည္း ေမးခြန္းထုတ္စရာေတြလည္းရွိပါသည္။ HIV/AIDS ေရာဂါျဖင့္ ေသဆုံးမႈမွာ ထုိင္းမွ ၅၈၀၀၀၊ ျမန္မာ ၂၀၀၀၀၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၆၅၀ ႏွင့္ ေလာ ၂၀၀ တု႔ိျဖစ္သည္ ဟု ၂၀၀၃ စာရင္းအရဆုိပါသည္။

စစ္အသုံးစားရိတ္ အတိအက်ကုိ ကုိ ၿမန္မာစစ္အုပ္စု က ေဖာ္ၿပၿခင္းမရွိေသာ္လည္း၊ အေမရိကန္ ေထာက္လွမ္းေရး ခန္႔မွန္းခ်က္အရ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္တြင္ တုိင္းျပည္တမ်ိဳးသားလုံး ထုတ္ကုန္ (G.D.P) ၏ ၂.၁ ရာႏႈံးကုိသုံး၍ ျမန္မာမွ ခ်န္ပီယံစြဲ ထားျပီး ထုိင္းမွ ၁.၈ ရာႏႈံး၊ ဘဂၤလားမွ ၁.၅ ရာႏႈံး ႏွင့္ ေလာ မွ ၀.၅ ရာႏႈံးတုိ႔သုံးစြဲထားပါသည္။ နအဖ ၏ မုိက္ေၾကးခြဲ တပ္ ျဖစ္ေသာ ၾကံ့ဖြတ္၊စြမ္းအားရွင္ တုိ႔ ၏ ေန႔စား အဓိကရုဏ္း စားရိတ္၊ ဒန္ေပါက္စားရိတ္၊ အရက္ေသာက္ စားရိတ္ မ်ား ဤစာရင္း ၌ မပါေသးပါ။

အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေသာ လူဦးေရ စာရင္း ၌ ျမန္မာ ၂၆ သန္း၊ ဘဂၤလား ၆၉ သန္း၊ ထုိင္း ၃၇ သန္း၊ ေလာ ၂ သန္းတုိ႔ ရွိၾကျပီး အလုပ္လက္မဲ့ ႏႈံးမွာ ျမန္မာ ၅.၂ ရာႏႈံး၊ ဘဂၤလား ၂.၅ ရာႏႈံး၊ ထုိင္း ၁.၄ ရာႏႈံး ႏွင့္ ေလာ ၂.၄ ရာႏႈံး တုိ႔ျဖစ္ၾကသျဖင့္ ျမန္မာပင္ ဗုိလ္စြဲျပန္ပါသည္။ အလုပ္လုပ္ႏုိင္ေသာ ျမန္မာ လူဦးေရ ၁.၃၅သန္း အလုပ္မရွိၾကပါဟု တနည္းဆုိႏုိင္ပါသည္။

အိမ္ဖုန္း အေရအတြက္ စာရင္း၌ ထုိင္းသည္ ၇.၀၂၄ သန္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၁.၁၈၇ သန္း၊ ေလာ ၉၄၈၀၀ ႏွင့္ ျမန္မာ မွ ၅၀၃၉၀၀ တုိ႔ ျဖစ္ျပီး လူဦးေရ အခ်ိဳးအစားႏွင့္ႏႈိင္းယွဥ္ေသာ္ ျမန္မာ ၁၁၃ ေယာက္လွ်င္ အိမ္ဖုန္းတလုံး ပုိင္ၾကသည္ဟု ဆုိႏုိင္ပါသည္။ ေလာ ၂၇၅ ေယာက္လွ်င္အိမ္ဖုန္းတလုံးပုိင္၍ ျမန္မာအိမ္ဖုံးပုိင္သူ ဦးေရ ေနာက္ ေရာက္ေနသည္ ဟု ဆုိႏုိင္ေသာ္လည္း လက္ကုိင္ဖုန္း အလုံးေရ၌ မူ ေလာသည္ ၁.၄၇၈ သန္း ျဖင့္ ျမန္မာ ၂သိန္းေက်ာ္ လက္ကုိင္ဖုန္း အေရအတြက္ ကုိအျပတ္အသတ္ ေနာက္ေကာက္ခ်ႏုိင္ျပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ ၃၄.၃၇ သန္း၊ ထုိင္း ၅၃. ၃၇ သန္း အလုံးေရျဖင့္ႏႈိင္းစာေသာ္ ရွက္ဖြယ္ ပီဘိ။

ေရဒီယုိ အသံလႊင့္ဌာနမ်ား၌ ထုိင္းသည္ AM ၂၃၈ လုိင္း၊ FM ၃၅၁ လုိင္း၊ လႈိင္းတုိ ၆လုိင္း ျဖင့္ဦးေဆာင္ေနျပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ မွ AM ၁၅ လုိင္း၊ FM ၁၃ လုိင္း၊ လႈိင္းတုိ ၂ လုိင္း၊ ေလာမွ AM ၇ လုိင္း၊ FM ၁၄ လုိင္း၊ လႈိင္းတုိ ၂ လုိင္း ႏွင့္ နအဖ လက္ေအာက္ ျမန္မာျပည္၌ မူ AM ၁ လုိင္း၊ FM ၂ လုိင္း၊ လႈိင္းတုိ ၃လုိင္း ျဖင့္ ဘိတ္ဆုံး သုိ႔ ေရာက္ေနပါသည္။ ေလာ ကဲ့သုိ တုိင္းျပည္ငယ္ေလးကုိ ပင္ ဤတကြက္၌ ပင္ နအဖ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ တုိ႔ မယွဥ္ႏုိင္ပါ၊

ရုပ္ျမင္သံၾကားဌာနမ်ား ၌ ထုိင္းမွ ရုပ္ျမင္သံၾကား ၁၁၁ ခု၊ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ ၁၅ ခု၊ ေလာ မွ ၇ ခု ႏွင့္ ထုံးစံအတုိင္း ျမန္မာ မွ ၄ ခု ျဖင့္ ဘိတ္ခ်ီးထပ္စြဲျပန္ပါသည္။အင္တာနက္ HOST မ်ားတြင္လည္း ထုိင္းမွ ၁.၁၁၆ သန္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ ၁၄၄၀၊ ေလာမွ ၁၀၁၅ ႏွင့္ ျမန္မာမွ ၁၀၈ ခု ျဖင့္ အျပဳံးမပ်က္ ဘိတ္ထပ္ခ်ိတ္ျပန္ပါသည္။ အင္တာနက္သုံးသူ ဦးေရမွာ ထုိင္း ၁၃.၄ သန္း၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၅သိန္း ၊ ေလာ ၁ သိန္း ႏွင့္ ျမန္မာတုိ႔မွာ ၅ေသာင္းခန္႔သာသုံးႏုိင္ၾကပါေသးသည္။ဘိတ္ခ်ီးခ်ိတ္တာမ်ားျပီး အားငယ္ေနမည္ စုိး၍ ေရႊျပည္ေတာ္ ၏ ထိပ္ေရာက္ေနေသာ ေနရာ မ်ားကုိ ေဖာ္ျပပါဦးမည္။ ကုန္ေစ်းႏႈံး ေဖာင္းပြမႈ ႏႈံး ၌ ျမန္မာ သည္ ၃၅ ရာႏႈံးျဖင့္ ဗုိလ္စြဲထားျပီး ေလာမွ ၄.၅ ရာႏႈံး၊ ဘဂၤလားမွ ၉.၁ ရာႏႈံး ႏွင့္ထုိင္း မွ ၂.၂ ရာႏႈံးတုိ႔ျဖင့္ ေနာက္ေကာက္က်ေနပါသည္။

လူတဦးခ်င္းစီ၏၀င္ေငြ ( ppp. G.D.P per Capita) ျမန္မာ မွ ၂၃၉ ေဒၚလာ၊ေလာ မွ ၇၁၀ ေဒၚလာ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ၅၂၀ ေဒၚလာ ႏွင့္ ထုိင္းမွ ၃၇၃၇ ေဒၚလာ တုိ႔ရွိၾကသည္ကုိျမင္ရျခင္းျဖင့္ နအဖ ေအာက္ျမန္မာတုိ႔ မေျပာင္မေရာင္သည္ ကုိ နားလည္ႏုိင္ပါသည္။ ႏုိင္ငံျခားေၾကြးျမီ ၌ ထုိင္းသည္ ေဒၚလာ ၅၉.၅၂ ဘီလ်ံ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္သည္ ေဒၚလာ ၂၁.၂၃ ဘီလ်ံ၊ ျမန္မာ မွ ေဒၚလာ ၇.၀၂၂ ဘီလ်ံ ႏွင့္ ေလာသည္ ေဒၚလာ ၃.၁၇၉ ဘီလ်ံတုိ႔ အေၾကြးတင္လ်က္ရွိသည္။ အေၾကြးမ်ားကုိ ၾကည့္၍ ျမန္မာ ျပည္ သည္သိတ္အေၾကြးမထူ ဟု ယူဆႏုိင္ေသာ္လည္း ျမန္မာ ျပည္ စုေဆာင္းထားေသာ ေရႊေပါင္ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေငြ(Reserve Gold & Foreign Exchange) ၌မူ ခန္႔မွန္းေျခ ေဒၚလာ ၂.၂၆၂ ဘီလ်ံသာရွိျပီး ထုိင္း၌ ေဒၚလာ ၈၇.၄၆ ဘီလ်ံ၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္မွ ေဒၚလာ ၅.၂၇၈ ဘီလ်ံ ႏွင့္ ေလာတုိ႔တြင္ေဒၚလာ၅၄၀သန္းရွိပါသည္။ထုိင္းႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ႏုိင္ငံျခားေခ်းေငြ အမ်ားဆုံးျဖစ္ေသာ္လည္း ေရႊေပါင္ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေငြ တြင္လည္းအမ်ားဆုံး စုေဆာင္းထားေသာ တုိင္းျပည္ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ၎ ေခ်းေငြကုိ အခ်ိန္မေရြး အေၾက ျပန္ဆပ္လုိကဆပ္ႏုိင္ သည့္ အျပင္ ေဒၚလာ ဘီလ်ံ ၂၀ ေက်ာ္ပင္ပုိေနေသးမည္ကုိ ေတြ႔ႏုိင္ပါသည္။ ျမန္မာျပည္ မွာမူ နအဖ တုိ႔ ႏုိင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းမႈ၊ ေနရာတကာ လက္၀ါးၾကီးအုပ္ခ်င္မႈတုိ႔ေၾကာင့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ထားေသာ ႏုိင္ငံမ်ား ႏွင့္ ကမာၻဘဏ္မ်ား ပင္မဆုိထားႏွင့္ ASEAN ႏုိင္ငံမ်ားပင္ အရင္းအႏွီး မထုတ္ရဲသေလာက္ ျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားမွ ေငြပင္ထုတ္မေခ်းရဲသေလာက္ျဖစ္ေနျပီး ႏုိင္ငံျခားေၾကြးျမီမတက္လာျခင္းလည္း ျဖစ္တန္ရာသည္။

အထက္ပါအခ်က္မ်ားကုိ ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ အိမ္နီးျခင္းႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ သန္းေရႊေအာက္ ျမန္မာျပည္အေနအထားကုိ ေရခ်ိန္ထုိးႏုိင္ပါသည္။ ၎တုိ႔လက္ထက္တြင္ တုိင္းျပည္ တုိးတက္လာပါသည္ဟု အသိအမွတ္ျပဳ အရမ္းခံခ်င္ ေနလြန္းေသာ နအဖ တုိ႔သည္ မိမိတုိင္းျပည္၏ အေျခအေနမွန္ကုိ သိသိႏွင့္ မုသာဖုန္းကာ အဓမၼ ဆက္လက္ ကြ်န္ျပဳအုပ္ခ်ဳပ္ေနဦးမည္ ဆုိပါက လာမည့္ ၁၀ စုႏွစ္အနည္းငယ္၌ ပင္ အမိတုိင္းျပည္ သည္ ဆထက္တပုိး ပုိမုိဆုိး၀ါးစုတ္ျပတ္ဆင္းရဲမြဲေတလာျပီး အမ်ိဳးသား စိတ္ဓါတ္မ်ား ပ်က္စီးစုတ္ပဲ့ကာ ကမာၻအလယ္မဆုိထားႏွင့္ အိမ္နီးျခင္းႏုိင္ငံတုိ႔ၾကား ၌ ပင္ မ်က္ႏွာငယ္ ေအာက္က်ိဳ႕ရေတာ့မည္မွာမလြဲေပ။

CIA the world factbook ႏုိ၀င္ဘာ ၂၀၀၈ (မြမ္းမံ)၊ U.S. Dept. Of State Report၊ UNDP ႏွင့္ IMF Report မ်ားမွ မီွျငမ္းပါသည္။

Rest of your post