ၿမန္မာၿပည္ အတြက္ေမးခြန္းမ်ား အပုိင္း (၂၀)

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ အက္တလီ ( အမွတ္ ၁၀ ေဒါင္းနင္းလမ္း ၁၉၄၇)

-ေအာင္သူၿငိမ္း-

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရး

ဦးသန္႔ျမင့္ဦးရဲ႔ ေျခရာေဖ်ာက္ျမစ္ (The River of Lost Footsteps) စာအုပ္မွာ ေနာက္တခန္းကိုေတာ့ သူက "အျခားေသာ စိတ္ကူးႏိုင္ငံေတာ္" ဆိုၿပီး ဆက္လက္တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ အခုအခန္းမွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔အတူ ေနာက္ပိုင္း ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေျခအေနေတြကို တင္ျပထားပါတယ္။

စာဖတ္ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရးရေစမယ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ၿပီး လန္ဒန္ခရီးစဥ္ကအျပန္ မၾကာခင္မွာပဲ လုပ္ၾကံခံရပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရးကို သူကိုယ္တိုင္ မျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး။ လန္ဒန္ခရီးစဥ္က ျပန္လာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အတြက္ လန္ဒန္ အစိုးရဖက္က အေျခအေနက စိုးရိမ္စရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အဓိက ျပႆနာက သူ႔တိုင္းျပည္ ထဲက ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသား အုပ္စုေတြ ရွိေနသလို၊ ၿပိဳင္ဖက္ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရဲ႔ ျပႆနာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ျပန္ေရာက္ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ ေတာင္တန္းေဒသက တိုင္းရင္းသားေတြက ျပည္မနဲ႔အတူ လြတ္လပ္ေရးရယူဖို႔ ရွမ္းျပည္နယ္၊ ပင္လံုၿမိဳ႔မွာ "ပင္လံု သေဘာတူစာခ်ဳပ္" ကို ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ဖို႔ လံုးပမ္းခဲ့ရ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ သေဘာမတူႏိုင္သူေတြက လက္က်ာအင္အားစုမွာ ဦးေစာလို ႏိုင္ငံေရးသမား ေဟာင္းေတြ ရွိေန သလို၊ လက္ဝဲအယူရွိၾကသူ သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီလို အင္အားစုေတြလည္း ရွိေနၾက ပါတယ္။ ဒီကာလ မတိုင္မီမွာပဲ သခင္သန္းထြန္းက (ဖဆပလ) အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ထြက္သြားၿပီး၊ အခုလြတ္လပ္ေရးဟာ အတု အေယာင္လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီလြတ္လပ္ေရးအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက အေပးအယူလုပ္ခဲ့တယ္ ဆိုၿပီး ဖက္ ႏွစ္ဖက္ စလံုးက တိုက္ခိုက္ေနၾကပါတယ္။

အဲသည္လို တိုက္ခိုက္မႈ၊ ျပႆနာေတြကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူလုပ္စရာရွိတာေတြကို ဆက္လုပ္ ရပါတယ္။ ဘုရင္ခံရဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ေကာင္စီမွာ ၾကားျဖတ္အစိုးရသေဘာမ်ဳိး ဖြဲ႔စည္းၿပီး စတင္တာဝန္ ယူရသလို၊ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလမွာ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳလႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ေတာင္တန္း ေဒသက တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ လြတ္လပ္ေရးကိစၥ ညိႇႏိႈင္းတဲ့အခါ အကယ္၍ ျပည္မနဲ႔ ပူးေပါင္းေနရ တာကို သေဘာမေတြ႔ရင္ ေနာင္ (၁ဝ) ႏွစ္အၾကာမွာ ခြဲထြက္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ခြၽင္းခ်က္နဲ႔ သေဘာတူညီမႈ ရႏိုင္ခဲ့ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပတဲ့အခါမွာေတာ့ ကရင္ေခါင္းေဆာင္ ေတြက ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္ဘဲ သပိတ္ေမွာက္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ မၾကာေသးမီ စစ္အတြင္းက ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကရင္-ဗမာ လူမ်ဳိးေရး ေသြးထြက္သံယုိမႈေတြအတြက္ ခံစားမႈေတြ ျပင္းထန္ေနၾကဆဲေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္သလို၊ ၿဗိတိန္နဲ႔ အေမရိ ကန္ဆီက အကူအညီေတြ ရလိမ့္မယ္လို႔ သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ႀကီးေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္လို႔ စာေရးသူ ဦးသန္႔ျမင့္ဦးက ဆိုပါတယ္။ (ဖဆပလ) လႊတ္ေတာ္အမတ္ အမ်ားစု ေရြးေကာက္ခံခဲ့ရတဲ့ လႊတ္ေတာ္ရဲ႔ ပထမဦးဆံုး ဆံုးျဖတ္ခ်က္အျဖစ္ ၿဗိတိန္ဘုရင္မႀကီးကို တိုင္းျပည္အႀကီးအမွဴး ေနရာ ထားေနရတဲ့ ၿဗိတိသွ် ဓန သဟာယအဖြဲ႔က ထြက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ျပန္ႏိႈင္းယွဥ္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ အပံုႀကီးတဲ့ အိႏၵိယကေတာ့ ဓနသဟာယအဖြဲ႔ထဲ ဆက္ေနခဲ့ပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကေတာ့ သူ ဒု-ဥကၠ႒အျဖစ္ ဦးေဆာင္ရတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီမွာ တတ္ႏိုင္သမွ် လူေကာင္းေတြကို စုစည္းပါဝင္ခဲ့သလို၊ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုလည္း ေနရာေပးခဲ့ပါတယ္။ အရင္ ၿဗိတိသွ် အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေတြမွာ အေတြ႔အၾကံဳရွိတဲ့ ဦးတင္ထြဋ္လို လူမ်ဳိးအျပင္၊ ကရင္အမ်ဳိးသားေခါင္းေဆာင္ မန္း ဘခိုင္၊ ရွမ္းေစာ္ဘြား စဝ္ဆမ္ထြန္း၊ မူစလင္ေခါင္းေဆာင္ အဗၺဒူ ရာဇက္လို စသျဖင့္ ေနရာေပးဦးေဆာင္ေစခဲ့ပါ တယ္။ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ေနရတဲ့သူ၊ ၿဗိတိသွ်ေနမဝင္ အင္ပိုင္ယာကို အံတုခဲ့တဲ့ သူရဲေကာင္း၊ လန္ဒန္မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ကလီးမန္႔ အက္တလီနဲ႔ေတြ႔တဲ့ ခရီးစဥ္က (Your excellency) လူႀကီးမင္းလို႔ လူအမ်ားက အရာ ထား အသိအမွတ္ျပဳ ေခၚခဲ့ရတဲ့သူ ျဖစ္ေပမယ့္လည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက အဲသည္အခ်ိန္က အသက္ (၃၁) ႏွစ္သာပဲ ရွိပါေသးတယ္။ ဖိအားေတြမ်ား၊ လုပ္ငန္းတာဝန္ေတြ မ်ားလြန္း တဲ့ အေျခအေနမွာ အထီးက်န္ျဖစ္လာ တာကို သူက ရင္းႏွီးလာေတာ့ ဘုရင္ခံဆာ ေဒၚမန္စမစ္ဆီမွာလည္း ရင္ဖြင့္ခဲ့ဖူး ပါတယ္။ သူက "က်ေနာ္က တိုင္းျပည္ကိုပဲ လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တာ၊ သူရဲေကာင္းမျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ဒီႏိုင္ငံမွာက သူရဲေကာင္း ေတြက ၾကာရွည္ မခံတတ္ဘူး။ ရန္သူ သိပ္မ်ားတယ္" လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ သူက ေနာက္ထပ္ ၁၈-လ ထက္ၾကာၾကာခံၿပီး ေနရဖြယ္ မရွိဘူးလို႔ သူကိုယ္သူနိမိတ္ဖတ္ ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ကိုယ္တိုင္နမိတ္ဖတ္ခဲ့တာ မွန္တယ္လို႔ ဆိုရမလား မသိပါဘူး။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလိုင္လ ၁၉ ရက္ေန႔ မွာပဲ အတြင္းဝန္ ရံုးမွာ အစည္းအေဝးထိုင္ေနစဥ္ အျခားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔အတူ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔ကို စင္ၿပိဳင္အျဖစ္ ျမင္ေနတဲ့ ဂဠဳန္ဦးေစာရဲ႔ လက္နက္ကိုင္ငယ္သားေတြက လုပ္ၾကံခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုပ္ၾကံမႈရဲ႔ ေနာက္ကြယ္မွာ ၿဗိတိသွ်ေတြက ပါဝင္ပတ္သက္ေနတယ္ဆိုတဲ့ ေကာလဟာလေတြလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီလုပ္ၾကံမႈကိစၥဟာ ၿဗိတိသွ် အရာရွိ တဦးတေလရဲ႔ သူတို႔သေဘာနဲ႔ သူတို႔ၾကံစည္မႈပဲ ျဖစ္ေကာင္းႏိုင္တယ္လို႔ စာေရးသူ ဦးသန္႔ျမင့္ဦးက သံုးသပ္ပါတယ္။ တကယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ မအုပ္စီးမိ ေစေရးအတြက္ဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုပဲ အစားထိုးစရာ ေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ လန္ဒန္အစိုးရက အေလးထား ျမင္ေနတယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ လုပ္ၾကံမႈကို ၾကံစည္သူ ဦးေစာကို ဖမ္းဆီး ေသဒဏ္ေပးခဲ့ ပါတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ ယခင္က ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္သလို၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔နဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ ႏိုင္ငံေရးသမား ဦးႏုကို ဆက္လို႔ ဦးေဆာင္ေစခဲ့ပါတယ္။

၁၉၄၈ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၄ ရက္ေန႔မွာေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရလာခဲ့ပါတယ္။ ၿဗိတိသွ်ဘုရင္ခံ ဆာ ဟူးဘတ္ ရန္႔စ္ က ၿဗိတိသွ် ယူနီယံဂ်က္ အလံကို ျဖဳတ္ခ်လို႔၊ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ပထမဦးဆံုး သမၼတ စဝ္ေရႊသိုက္၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္သူ ဦးႏုကို ႏႈတ္ဆက္လို႔ ထြက္ခြါသြားခဲ့ပါၿပီ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ တကယ္ လြတ္လပ္ေရးရခဲ့ပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္ မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ကမၻာ့ အေျခအေနေတြကိုလည္း ျပန္ၾကည့္ၾကရေအာင္ပါ။

ဒီကာလမွာ ကမၻာ့ ကုလသမဂၢကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး ေကာင္းေကာင္းလည္ပတ္ေနပါၿပီ။ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ ဦးေဆာင္တဲ့ အေရွ႔အုပ္စုနဲ႔ အေမရိကန္ ဦးေဆာင္တဲ့ အေနာက္အုပ္စုက ႏိုင္ငံတကာ ဆက္ဆံေရး ဇာတ္ခံုေပၚမွာ စစ္ေအးတိုက္ပြဲအတြက္ စတင္ တာစူေနၾကပါၿပီ။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ေမလမွာ အေမရိကန္ သမၼတထရူးမင္း က ထရူးမင္းဝါဒကို ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ေတြရဲ႔ ရန္ေဘးၿခိမ္းေျခာက္မႈ ၾကံဳေနရတဲ့ ကမၻာ့ျပည္သူေတြကို အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ဦးေဆာင္ကာကြယ္ေပးမယ္လို႔ ေၾကညာခဲ့ပါတယ္။ တူရကီ၊ ဂရိစ္စတဲ့ႏိုင္ငံေတြက ကြန္ျမဴနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး အင္အားစု ေတြကိုလည္း စတင္ေထာက္ပံ့ေနခဲ့ပါၿပီ။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ လြတ္လပ္စ အိႏၵိယႏိုင္ငံကေန၊ ပါကစၥတန္အျဖစ္ စတင္ခြဲထုတ္တဲ့ ကိစၥေတြ ျဖစ္ေနသလို ရုန္းရင္းဆန္ခတ္မႈေတြ ၾကားမွာ လူတသန္းေက်ာ္ ေသေၾကရၿပီး၊ လူ ၁ဝ သန္း ေလာက္ ဒုကၡသည္ ျဖစ္ေနခဲ့ၾကရတဲ့ ကာလပါ။ ၿဗိတိန္ က ေတာ့ အိႏၵိယတိုက္ငယ္၊ အာရွတိုက္ကေန လံုးဝစတင္ ဆုတ္ခြာေတာ့မယ့္ အေနအထားပါ။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဆိုဗီယက္ယူနီယံကလည္း ဘာလင္ကို ခြဲျခားပိတ္ဆို႔လို႔ အႏုျမဴ လက္နက္ၿပိဳင္ဆိုင္ပြဲေတြနဲ႔ စစ္ေအးတိုက္ပြဲကို ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း ေၾကညာထားပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ျမန္မာႏိုင္ငံက လြတ္လပ္ေရး ရလာပါတယ္။

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးနဲ႔အတူပဲ ျပည္တြင္းစစ္မီးကလည္း တၿပိဳင္တည္းလိုလို ပူးတြဲေမြးဖြားလာခဲ့ပါတယ္။ လြတ္လပ္ေရး မရမီမွာဘဲ သူပုန္ထမႈ ၂-ခု ရွိေနႏွင့္ပါၿပီ။ သခင္စိုး ဦးေဆာင္တဲ့ အလံနီကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ အစၥလမ္မစ္ မူဂ်ာဟီဒင္ သူပုန္ထမႈေတြက ရွိေနပါၿပီ။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ရက္တစ္ရာမျပည့္ခင္မွာပဲ မတ္လ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ သခင္ သန္းထြန္း ဦးေဆာင္တဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ တနည္း အလံျဖဴ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကလည္း ပ်ဥ္းမနာနယ္မွာ လက္နက္ အစံုအလင္နဲ႔ စတင္ပုန္ကန္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ စာေရးသူ ဦးသန္႔ ျမင့္ဦးကေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္က စလိုက္တဲ့ စစ္မီးဟာ ေျပာရေၾကးဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မၿငိမ္းေသးပါဘူးတဲ့။ အျပင္း-အေပ်ာ့ကြာျခားမႈ ရွိေကာင္းရွိမယ္၊ နယ္ေျမအက်ဥ္း-အက်ယ္ ကြာေကာင္းကြာမယ္၊ ယေန႔တိုင္ စစ္မီး က ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆက္လက္ေတာက္ေလာင္ေနတုန္းပဲလို႔ သံုးသပ္ခဲ့ ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။ အားလံုး ၿငိမ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစ။






Rest of your post