ဒီမုိကေရစီနဲ႔ စစ္၀ါဒီေတြ႔ဆုံပြဲ

ဒီမုိကေရစီနဲ႔ စစ္၀ါဒီေတြ႔ဆုံပြဲ

ဦးေအာင္ခင္ (ေ၀ဖန္သုံးသပ္ခ်က္)
၉ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၉

အေမရိကန္လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး Kurt Campbell ဦးေဆာင္တဲ့ အေမရိကန္ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ ၾကပ္ေျပးေနျပည္ေတာ္မွာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္သိန္းစိန္နဲ႔ ေတြ႔ဆုံတဲ့သတင္းနဲ႔အတူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး ၾကပ္ေျပးသန္းေရႊ၊ သူရေရႊမန္းနဲ႔ တင္ေအာင္ျမင့္ဦးတုိ႔အဖြဲ႔ ဧရာ၀တီျမစ္၀ကၽြန္းေပၚက ေလေဘးဒုကၡသည္စခန္းေတြကုိ သြားေရာက္ၾကည့္႐ႈေနတဲ့သတင္း ျမန္မာ့အလင္းမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ ၾကပ္ေျပးမွာရွိရက္သားနဲ႔ အေမရိကန္ထိပ္တန္း ကုိယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ကုိ မေတြ႔ရင္ ႏုိင္ငံတကာက ၀ုိင္းဆဲမွာေၾကာက္လုိ႔ တမင္ေရွာင္ေနတာလုိ႔ ျမင္ၾကတယ္။ အာဏာရွင္ၾကပ္ေျပးသန္းေရႊနဲ႔ ေတြ႔ခြင့္မရတဲ့ခရီးစဥ္ကုိ အက်ဳိးမရွိဘူးလုိ႔ သုံးသပ္ၾကသူေတြရွိပါတယ္။

ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ အေမရိကန္ဒီမုိကေရစီအစုိးရနဲ႔ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္အစုိးရတုိ႔ ေတြ႔ဆုံတာမို႔ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္း ေဆြးေႏြးပြဲ dialogue of civilizations လုိ႔လည္း ေခၚႏုိင္တယ္။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ စမ္းသပ္က်င့္သုံးေနတာ (၂၃၃) ႏွစ္ရွိသြားၿပီ။ ေျခာက္ျပစ္စနစ္မဟုတ္ေတာ့ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ အားသာခ်က္ေတြ ရွိေနတုန္းပဲ။ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ကလည္း အႏုိင္က်င့္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္လာတာ (၄၇) ႏွစ္ရွိၿပီ။ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ၿပီး အေမရိကန္ႏုိင္ငံကုိ တည္ေထာင္တာျဖစ္လုိ႔ အၾကမ္းဖက္တာ အေမရိကန္ဓေလ့လုိ႔ ေ၀ဖန္တာမ်ဳိးေတြရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ လက္နက္မရွိသူကုိ မပစ္ရဘူး၊ ေနာက္ေက်ာကုိ ေသနတ္နဲ႔ မပစ္ရဘူးဆုိတဲ့ ဓေလ့ထုံးစံေတြကုိ အေမရိကန္က ႐ုိေသေလးစားတဲ့ အစဥ္အလာရွိတယ္။ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ေတြလုိ ေသနတ္ကိုင္အႏုိင္က်င့္ၿပီး ခုိး၀ွက္ေနတာမဟုတ္ဘူး။

‘အရပ္သား၀ါဒ’ Civilianism ကုိ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးတာ အေကာင္းဆုံးလုိ႔ အေမရိကန္က ယူဆပါတယ္။ အရပ္သား၀ါဒဟာ ‘စစ္၀ါဒ’ Militarism ရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ပါ။ စစ္၀ါဒဆုိတာ ကုိယ္က်ဳိးရွာ စစ္ဗုိလ္တစုရဲ႕ အယူအဆကုိ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခုလုံးက လက္ခံထားရတဲ့ သေဘာပဲလုိ႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ၾကတယ္။ စစ္၀ါဒဟာ အခုေခတ္မစားေတာ့ေပမယ့္ စစ္တပ္ႀကီးစုိးဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းေနသူေတြကေတာ့ ဒီသေဘာတရားကုိအသုံးျပဳၿပီး ဆင္ေျခေပးေနတုန္းပါပဲ။ အာဏာရလူနည္းစု အၿမဲတမ္းအေပၚစီး ရေနေအာင္ အတင္းအဓမၼနည္းကိုအသုံးျပဳၿပီး ဒီနည္းလမ္းကုိသုံးရမယ္လုိ႔ အာဏာရလူနည္းစုက ယုံၾကည္ထားတာဟာ စစ္၀ါဒပါပဲ။ စစ္၀ါဒီေတြကုိ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႔ေအာင္၊ လူဆန္လာေအာင္လုပ္ဖုိ႔ အေမရိကန္က တာ၀န္ယူလုိက္သလုိျဖစ္ေနတယ္။

စစ္၀ါဒီဦးေဆာင္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ထုတ္လုပ္ေရးအင္အားစုကုိ စစ္တပ္အတြက္ အဓိကသုံးတဲ့အတြက္ တုိင္းျပည္မွာ ဘာမွျဖစ္ထြန္းမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အရင္းရွင္နဲ႔ ဆုိရွယ္လစ္စနစ္ က်င့္သုံးရာႏုိင္ငံေတြမွာေတာ့ ထုတ္လုပ္ေရးအင္အားစုကုိ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ အသုံးျပဳတယ္။ စစ္၀ါဒီႀကီးစုိးတဲ့ ျမန္မာျပည္မွာ “အာဏာရွိေလ အက်င့္ပ်က္ေလ” power corrupts, and absolute power corrupts absolutely လုိ႔ ေလာ့ဒ္အက္တန္ (Lord Acton) ေျပာသလုိျဖစ္ေနတယ္။

လက္ရွိျမန္မာစစ္တပ္ဟာ ဘုရင္စနစ္ကုိ အေရၿခံဳထားတဲ့ လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔ျဖစ္တယ္။ ဘုရင္ႀကီးေန၀င္းေသေတာ့ ဘုရင္ႀကီး သန္းေရႊတက္လာတယ္။ ေန၀င္း/သန္းေရႊခုိင္းသမွ် လုိက္လုပ္ေနရတဲ့ စစ္တပ္ပါပဲ။ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈဟာ ျမန္မာစစ္အစုိးရ က်င့္သုံးတဲ့စနစ္ပဲ။ ဗဟုိခ်ဳပ္ကုိင္မႈကုိ ဆန္႔က်င္တဲ့ အစဥ္အလာေၾကာင့္ စစ္ေအးေခတ္ကာလ စစ္အင္အားႀကီးမားလာခဲ့တဲ့ အေမရိကန္ဟာ စစ္တပ္ႏုိင္ငံေတာ္ဘ၀ကုိ မေရာက္ႏုိင္တာလုိ႔ Princeton တကၠသိုလ္ပါေမာကၡ Aaron L.Friedberg က သုံးသပ္တယ္။

အာဏာရွိရင္ ဓနဥစၥာရႏုိင္ၿပီး ဥစၥာဓနရွိ႐ုံနဲ႔ အာဏာမရွိႏုိင္ဘူးလို႔ စစ္၀ါဒီက ယုံၾကည္တယ္။ အာဏာရွိေအာင္လုပ္ရာမွာ စစ္တပ္ကုိ အသုံးခ်တဲ့အတြက္ စစ္အစုိးရနဲ႔ စစ္တပ္ႏုိင္ငံေတာ္ ေပၚလာတာပါပဲ။ ျမန္မာစစ္တပ္ကလည္း အာဏာကုိသုံးၿပီး ခုိးၾက၀ွက္ၾကလုိ႔ ခ်မ္းသာလာၾကတာပါပဲ။ ဒီလုိသူခုိးေတြက အေမရိကန္နဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီး အာဏာလႊဲေပးမွာလားဆုိတာ စဥ္းစားစရာျဖစ္လာတယ္။

ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အာဏာကုိသာယုံၾကည္တယ္။ ေခါင္းပုံျဖတ္ အျမတ္ႀကီးစားစနစ္ကြ
ယ္ေပ်ာက္ဖုိ႔ ရည္ရြယ္တဲ့ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ကုိ စြန္႔ပစ္လုိက္တဲ့ အာဏာရဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အႀကီးအက်ယ္ခ်မ္းသာေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ဗုိလ္ခ်မ္းသာေလေလ အရပ္သားဆင္းရဲေလေလ ျဖစ္လာတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ေဂါက္သီးကစားတာကုိ ႏွစ္သက္တယ္။ နအဖပညာေရးနဲ႔ က်န္းမာေရးအသုံးစရိတ္ဟာ ကမာၻမွာ အနည္းဆုံးျဖစ္ေပမယ့္ ေဂါက္ကြင္းေတြကေတာ့ တုိးပြားေနတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သားသမီးေတြ စီးပြားေရးလုပ္တယ္ဆုိတာ သူတုိ႔နာမည္ကုိ ငွားစားေနတာပါပဲ။ ျမန္မာ့စီးပြားေရးကုိ စစ္ဗုိလ္အရင္းရွင္စနစ္လုိ႔လည္း ေခၚႏုိင္တယ္။

အခြင့္ထူးခံ သူေဌးစစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အေမရိကန္နဲ႔ေဆြးေႏြးၿပီး အာဏာစြန္႔လႊတ္ပါ့မလားဆုိတာဟာ စဥ္းစားစရာျဖစ္ေနတယ္။ သူတုိ႔စိတ္၀င္စားတာက ဒဏ္ခတ္အေရးယူမႈ ႐ုပ္သိမ္းေရးျဖစ္တယ္။ က်န္တာကုိ စိတ္၀င္စားပုံမရဘူး။ ဒီအေတာအတြင္း ၾကပ္ေျပးအသုိင္းအ၀ုိင္း ၀မ္းသာေအာင္ ဥေရာပအဖြဲ႔က လုပ္ျပလုိက္ေသးတယ္။ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ Uzbekistan ကုိ ဒဏ္ခတ္အေရးယူထားတာေတြ ႐ုပ္သိမ္းဖုိ႔ ေအာက္တုိဘာ (၂၇) ရက္ေန႔မွာ အီးယူႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေတြက ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ စီးပြားေရးအက်ဳိးအျမတ္ေၾကာင့္ ျပန္လည္ဆန္းသစ္တဲ့ မင္းဆုိးမင္းညစ္နဲ႔ ဆက္ဆံဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၾကတာပါပဲ။

အေျပာင္းအလဲေတြလုပ္မယ္ဆုိတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံနဲ႔ တက္လာတဲ့ အုိဘားမားအစိုးရဟာ ဘုရွ္အစုိးရေဟာင္းနဲ႔မတူ တမူထူးျခားေၾကာင္း ျပခ်င္တာတခုတည္းနဲ႔ ျမန္မာစစ္သူခုိးနဲ႔ ဆက္ဆံရင္ နာမည္ပ်က္ဖုိ႔သာရွိတယ္လုိ႔ သုံးသပ္သူလည္း ရွိပါတယ္။ ဥပမာ စစ္အစုိးရ၊ ဒီမုိကေရစီအုပ္စုနဲ႔ တုိင္းရင္းသားဆုိတဲ့ သုံးပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးပြဲက်င္းပေရးကုိ အေမရိကန္က ႀကိဳးစားမယ္လုိ႔ ဆိုတယ္။ အဲဒီလုိဆုိရင္ တုိင္းရင္းသားဘက္က ‘၀’ ေခါင္းေဆာင္ေတြပါလာရင္ အေမရိကန္လက္ခံႏုိင္ပါ့မလား။ ၀ေခါင္းေဆာင္ေတြကုိ မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခုိအျဖစ္ အေမရိကန္မွာ စြဲခ်က္တင္ထားတာ ရွိေသးတယ္ေလ။ ျမန္မာစစ္ေခြးနဲ႔ ထိေတြ႔ရင္ အပုပ္နံ႔႐ႉရမွာကုိလည္း ထည့္တြက္ထားဖုိ႔လုိတယ္။

အေမရိကန္အစုိးရသစ္ေတြ အစုိးရတာ၀န္ စတင္ထမ္းေဆာင္တဲ့ ပထမလပုိင္းေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ရွိတဲ့အမွားေတြကုိ Kurt Campbell နဲ႔ James Steinberg တုိ႔က ၂၀၀၈ ဒီဇင္ဘာက စာအုပ္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ Foreign policy troubles at the outset of presidential power ဆုိတဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။ အခုေတာ့ Kurt Campbell က လက္ေထာက္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး၊ James Steinberg က ဒု-ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးျဖစ္လာၾကတဲ့အတြက္ သူတုိ႔ပူးတြဲေရးသားတဲ့စာအုပ္ဟာ အေရးႀကီးလာတာျဖစ္တယ္။ ပညာရွင္ဘ၀မွာ ရရွိခဲ့တဲ့ သင္ခန္းစာေတြကုိ ႏုိ္င္ငံေရးသမားဘ၀မွာ လက္ေတြ႔အသုံးခ်ရမယ့္ သေဘာရွိတယ္။

ကင္းဘယ္လ္နဲ ့ ဂ်ိမ္းစတိုင္းဘာခ်္ တို ့ရဲ ့စာအုပ္

အေမရိကန္အစုိးရရဲ႕ ႏုိင္ငံျခားေရးလမ္းစဥ္ကုိ မူလအစကတည္းက မွန္ကန္ေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲဆုိတာကုိ ဆန္းစစ္ထားတဲ့ စာအုပ္ပါပဲ။ Somalia ကုိအထင္ေသးၿပီး ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္လုိက္လုိ႔ သမၼတ Bill Clinton ပထမႏွစ္မွာ ဗ်ာမ်ားသြားရပုံကုိ သုံးသပ္တင္ျပထားပါတယ္။ အစိုးရေဟာင္းရဲ႕ လမ္းစဥ္မွန္သမွ်ကုိ စြန္႔ပစ္ခ်င္စိတ္မ်ားေနတာရယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ကတိေပးခဲ့တာနဲ႔ လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ ကြာဟေနတာေတြကုိလည္း သတိထားဖုိ႔ လုိပါတယ္တဲ့။ အေမရိကန္အစိုးရသစ္ေတြ ေလ့လာသင့္တဲ့ ႏုိင္ငံျခားေရးဆုိင္ရာ သင္ခန္းစာေတြ စာအုပ္ျပဳစုထားတဲ့ လက္ေထာက္နဲ႔ဒု ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးေတြက ျမန္မာ့ကိစၥကုိ ကုိင္တြယ္ေနတာျဖစ္လုိ႔ အလားအလာရွိႏုိင္မယ္လုိ႔သာ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

(ေခတ္ၿပိဳင္ ဘေလာက္ခ္ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)