Saturday, 20 March 2010

ေတာ္လွန္ေရးမွာ လူထက္တန္ဖိုးရိွတာဘာမွမရိွဘူး ။ ေမာ္စီတုန္း ( ခရီးရွည္ခ်ီတက္ပြဲကာလ)


၁၉၄၂ ခုနစ္ ၀န္းက်င္။ ခရီးရွည္ခ်ီတက္ပြဲကလာမွ ခ်န္ေကရိွတ္တပ္ေတြရဲ ့ထိုးစစ္ေတြေၾကာင့္ ေမာ္ရဲ့တပ္နိီေတာ္ဟာ အက်ဆံုးအထိခိုက္ေတြမ်ားေနတယ္။ စခန္းေတြက်၊အေျခခံေဒသေတြလက္လြတ္ေပးလိုက္ရတယ္။  ဒီအခ်ိန္မွာ အလြန္ ရွားပါးေနတဲ့ကာလျဖစ္တဲ့အတြက္ စားနပ္ရိကၡာနဲ ့ လက္နက္ၾကီးေတြ ၊ လက္နက္ခဲယမ္းေတြ ဆံုးရံႈးကုန္ၾကတယ္။

ခရီးကလည္းၾကမ္းတမ္းတဲ့ခရီးကိုဆုတ္ခြာေနရတဲ့ကာလျဖစ္တဲ့အတြက္လက္နက္ၾကီးေတြေၾကာင့္ဆုတ္ခြာလာတဲ့
စစ္ေၾကာင္းေတြက ခရီးမတြင္ျဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ကလည္း ခ်န္ေကရိွတ္တပ္ တရမန္းၾကမ္းလိုက္လံတိုက္ခိုက္ေနတယ္။ ဒီအခါမွာ ရဲေဘာ္ေတြကို ေမာ္က ေလးလံတဲ့ လက္နက္ၾကီးေတြစြန္ ့ျပစ္ခဲ့ဖို ့အမိန္ ့ေပးတယ္။ ရဲေဘာ္ေတြက မစြန္ ့လြတ္ျခင္ၾကဘူး။ 

ဒီအခါသူက ေတာ္လွန္ေရးကာလမွာ လူထက္တန္ဖိုးရိွတာ ဘာမွမရိွဘူး။ လူအသက္ရွင္ေနသမ်ွ လက္နက္ေတြကိုျပန္လုပ္လို ့ရေၾကာင္း နဲ ့ လက္နက္ေတြကို ျပန္ရွာလို ့ရေၾကာင္း နားခ်ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ တပ္နီေတာ္ဟာ သူတို ့အတြက္တန္ဖိုး၀င္လွတဲ့လက္နက္ၾကီးေတြကို ေတာင္စြန္ ့ျပစ္ခဲ့ရၾကတယ္။ ေမာ္အၾကံျပဳတဲ့အတိုင္းခ်ီတက္ၾကတယ္။

၁၉၄၂ ခုနစ္မွာ ယင္အန္းကိုေရာက္တယ္။ လူနစ္သိန္းရိွတဲ့တပ္ဟာ ယင္အန္းကိုေရာက္တဲ့အခါမွာလူေထာင္ဂဏန္းပဲက်န္တယ္လို ့ဆိုတယ္။ ယင္အန္းကိုအေျချပဳျပီးေတာ္လွန္ေရးအေျခခံစခန္းကိုျပန္တည္ေဆာက္တယ္။လူအင္အားေတြတိုးတက္လာတယ္။
ယင္အန္းကိုအေျခခံျပီး ထိုးစစ္ျပန္လုပ္ခဲ့ရာ ၁၉၄၈ ခုနစ္မွာ ပီကင္းကိုသိမ္းနိင္ရာက တရုပ္တျပည္လံုးေပၚမွာ ေအာင္ပြဲခံခဲ့တယ္။ 

သင္ခန္းစာကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ဟာ အၾကပ္အတည္းကာလမွာ ဘယ္ဟာ က အဓိက လည္း ဘယ္အရာက သာမညလည္းဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ေပးနိင္စြမ္းရိွဖို ့လိုပါတယ္။  ဒီလိုဆံုးျဖတ္နိင္တဲ့ သူကိုေခါင္းေဆာင္လို ့လူေတြက ေခၚၾကျခင္းျဖစ္တယ္။

မိုးသီး






 ခရီးရည္ခ်ီတက္ပြဲကာလ တပ္နီေတာ္အစည္းေ၀း

7 comments :

Unknown said...

ကခ်င္၊ ၀၊ ခ်င္း၊ ပေလာင္၊ ပအို၀္၊ ရွမ္း၊ ကရင္၊ မြန္၊ ရခိုင္၊ကယား၊ လားဟူ စတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေတြ အားလံုး တစ္သံတည္းေအာ္ရမွာက၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို မျပင္ရင္ ျပည္ေထာင္စုက ခြဲထြက္မယ္ ဆိုတဲ့ ေအာ္သံပဲ ဒါကတာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ပ်က္ျပားေစႏိုင္မယ္

Anonymous said...

Mao claimed he had been stirred by concern for poor peasants. In fact, he was not. There is no evidence for this. An exhaustive search by Party historians for this hero failed to turn up any trace of him caring for peasants. Mao’s teacher professor Yang Chang-chi said in 1915, that “His clan is mostly peasants. It is easy for Mao’s family to get rich and became rice merchants. But Mao showed no particular sympathy for peasants.

Also, he was doing nothing to organize workers as well. He felt no more sympathy for workers than he did for peasants. The first time on record he went near any workers was in Hunan-Jiangxi border (1921) where the workers asked help from the communists. He did nothing but just delegated the practical work to someone, and left.

Mao also said he cared about people starving. But there were no records for such concern. Mao was in Changsha (1921) during a famine where many people came to escape famine in their regions. They were starving, begging, dying and died. People had been giving away planks of wood to make coffins . . . . until no longer afford to do so. There is no mention of this event in Mao’s writings of the time, and no sign that he gave any thought to this issue at all although he was there.

When tens of millions of Chinese were starved to death under his rule, Mao told his inner circle it did not matter if people died – and even that death was to be celebrated. He said death is the most wonderful thing. You will never experience this wonderful thing if you go on living. You should die. But, as usual, he applied his attitude only to others, not to himself. His belief was - “a country, even the world, and the people must be destroyed; and then reformed”.

Mao believed “People are lazy, stupid and narrow minded; people worship hypocrisy (pretense, double-standard, ranks and high class); easy to deceit; and they are content with being slaves.

In Aug 1945, 3 days after US dropped A-bomb on Hiroshima, over 1.5million Soviet and Mongolian troops swept over China. Under the Yalta agreement, before entering China, Russia was supposed to sign a treaty with Chiang Kai-shek, but it invaded China anyway without one. Mao quickly ordered his troops to join Soviet and fight KMT troops, and seized the territories the Russians rolled over. In spite of his promise, Stalin found ways to assist Mao by refusing to commit a timetable for withdrawal. Stalin made a verbal promise to withdraw which was not kept. In fact, Stalin was using the period of occupation to thwart Chiang and secretly transfer territory and assets to Mao. It was clear that only because of Russia Mao could won. Not by himself or because of the long march.

This comment is to highlight that Mao was not as big a hero as young people might think. In reality, the true heroes are Myanmar people.

Anawrahtar (Source: History of China and The Unknown Story of Mao)

Unknown said...

တခါက ေအာင္သိန္းလင္းဆိုတဲ့ ႏွာဘူးက စည္း႐ံုးေရးဆင္းေတာ့ ေျပာသတဲ့ ျခေသၤ့ (ႀကံ႕ဖြတ္) နဲ႔ ေဒါင္း (၈၈မ်ိဳးဆက္) တိုက္ရင္ ျခေသၤ့ႏိုင္ေစခ်င္သတဲ့ .. ေဒါင္းႏိုင္ရင္ အေမရိကန္ေတြ သူ႔အေမ၊ သူ႔သမီး၊ သူ႔ႏွမ လာလိုးမွာ စိုးသတဲ့။
ျခေသၤ့ႏိုင္ရင္ေတာ့ နယ္စပ္မွာ စစ္သားေတြက တိုင္းရင္းသူေတြကို မုဒိန္းက်င့္ ၿမိဳ႔ေပၚမွာ စစ္ဗိုလ္ေတြက ပိုင္လံုလုပ္ သူေဌးသမီးေတြကို အပိုင္သိမ္း၊ ပိုက္ဆံယူ၊ ဖာခန္းေထာင္၊ ဖာခန္းမွာ ဖာခ်၊ စစ္သားေတြ ျမန္မာတျပည္လံုးက မိန္းမေတြကို လိုးလို႔ရသတဲ့။

victorOway said...

အကယ္၍ ေနာက္ဆံုး NLDမွာ မွတ္ပံုတင္ေရး/မတင္ေရးကိစၥနဲ့ပါတ္သက္လို ့NLDပါတီၾကီးကြဲမည့္အေနအထားသို ့ဦးတည္လာလွ်င္ NLD ပါတီကိုေတာ့ႏိုင္ငံေရးအရ အကြဲခံလို ့မရပါဘူး။
(၁)ပါတီမွတ္ပံုတင္သင့္သည္ဟု အဆိုျပဳေသာ ပုဂၢိုဳလ္မ်ားကို NLD ပါတီအျဖစ္မွ နွဳတ္ထြက္ေစျပီး သီးျခားပါတီေထာင္ခြင့္ျပဳေစျပီး မွတ္ပံုတင္လွ်င္တင္ပါေစ။
(၂)NLD ပါတီၾကီးအေနျဖင့္၁၉၉၀ခုႏွစ္ရလဒ္၊ ေရြွဂံုတိုင္ေၾကျခာခ်က္ႏွင့္ မတရားသည့္ဥပေဒကို ဥပေဒအရ တိုက္ပြဲ၀င္သြားဘို ့ဆက္လက္ရွိသင့္သည္။
(၃)ထိုမတရားသည့္ဥပေဒကို တရားနည္းလမ္းက်သည့္ ဥပေဒျဖစ္လာပါမွ NLD မွတ္ပံုတင္ေရး၊ မတင္ေရးႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရးမ၀င္ေရးကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။
ရဲေဘာ္ဂ်ာၾကီး

Anonymous said...

>> kyaw
အဲဒီေလာက္ အဆင့္အတန္းရွိရွိ ေရးႏုိင္ေအာင္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ေလ့က်င့္ခဲ့သလဲဗ်ာ ခ်ီးဘရိမ္း မုိးခ်ီးကေရာ အဲဒီကြန္မန္႔ကုိ publish ေပးတယ္ဆုိေတာ့ မုိးခ်ီးဘေလာ့က ဖာဘေလာ့သာသာ ပါပဲ။ ပုိဆုိးတာက ေယာက်ာ္းဖာ ဖင္ခံတဲ့ ဖာ

Unknown said...

ထိေအာင္ ျပန္တိုက္တယ္ဆိုတာကို နားလည္လို႔ မဖ်က္တာကြ မင့္အေဖ ေအာင္သိန္းလင္း ဖာေခါင္းကို ထိလို႔ နာတာလား
ရန္ကုန္မွာ ဖာခန္းေတြ မိုလိုေပါက္ေနတာ ဖာက်င့္ဖာႀကံ ႀကံေနတဲ့ မင့္အေဖ ေအာင္သိန္းလင္း ေၾကာင့္ေပါ့
ဖာေခါင္း ေအာင္သိန္းလင္းစကား ျပန္႔ရင္ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ဆိုတာငါသိလို႔ ျပန္ေအာ္တာကြ မင့္အေဖ ဖာေခါင္းစကားကို ဒီလိုစကားနဲ႔ ျပန္ဖ်က္ရတယ္ မွတ္ထား

Anonymous said...

စဥ္းစားစရာဘဲ။ နာဂစ္ျဖစ္တံုးက ကိုမိုးသီးကိုယ္တိုင္ေရးဖူးတယ္။ ေအာင္သိန္းလင္းက ျပည္သူေတြဘက္က ရပ္တည္ေႀကာင္း၊ သူျမိဳ့ေတာ္ဝန္ျဖစ္လာမွ ရန္ကုန္သားေတြ ေရေကာင္း ေရသန့္ေသာက္ရေႀကာင္း၊ စစ္တိုက္ေကာင္းေႀကာင္း။ ဟုတ္တယ္မွတ္လား။ ကိုမိုးသီး ဥကၠဌ ႀကီးေမာ္လို ဘယ္လို ခရီးရွည္ ခ်ီတက္ခဲ့တယ္ ဆိုတာ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ ဓါတ္ပံုေတြက သက္ေသေလ။ ဒါေပမဲ့ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကိုစြန့္ျပီး ဥကၠ ဌႀကီးေမာ္ ဆန့္က်င္တဲ့ အဲ့ဒိ အေနာက္ကို ဘယ္လို ေရာက္သြားလဲဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္လည္း မသိေတာ့ဘူး