က်ေနာ္ဒီေန ့ အင္တာနက္မွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မလြတ္ခင္မွ လြတ္ေျမာက္ျပီဆိုသည့္ အထိ ျပီးေတာ့
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အသံကိုၾကား ရုပ္ကိုျမင္ရသည္အထိေစာင့္ၾကည့္မိပါသည္။
က်ေနာ္သည္ ေလးဆယ္နားကပ္ေနေသာ သာမန္ အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါသည္။
လူထုၾကီး၏ အသံ ၊ လူထုထဲမွ သက္ၾကီးရြယ္အိုအဘြားၾကီးတဦး၏မ်က္နွာ ၊ ျပီးေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ျခံ၀မွ ထြက္လာသည့္ပံုတို႔ အား တခု စီ တခုစီ ေသခ်ာ အနုလံုပဋိလံုၾကည့္ရင္း ေျပာမျပနိုင္သည့္ ေ၀ဒနာတစ္ခုနွင့္
မ်က္ရည္ လည္ ရင္စို ့မိပါသည္။
ေအာ္.... တကယ္ေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လြတ္ဖို ့ တတိုင္းတျပည္လံုး က ေစာင့္ေနရတာဟာ
ထမင္းမစားရေသးတဲ့ လူမမယ္ေတြ အေမျပန္အလာကိုေမွ်ာ္ေနတဲ့ပံုမိ်ဳးပါလား လို ့ ဟု ခံစားလိုက္မိပါသည္။
တကယ္တန္းတြင္ေတာ့ က်ေနာ္ အပါအ၀င္ သည္ပင္ ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနေသာ ကေလးတေယာက္မဟုတ္ပါလား...။
Saturday, 13 November 2010
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
3 comments :
Exactly I'm still feeling the same way.
က်ေတာ္လဲအတူတူဘဲ။
ေလးစားပါတယ္။
အေမစု သက္ေတာ္ရွည္ အႏၵရယ္ကင္းပါေစ။
တမာညို
ကၽြန္ေတာ္ရင္တဲမွာလဲ ထပ္တူ ခံစားေနရပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ ဒီေန ့မွ ေဒၚစုကုိ အေမလုိ ့ ေခၚခဲ့မိတယ္။ ဟုတ္တယ္ ေဒၚစုဟာ ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ ၿမန္မာႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားေတြအားလုံးရဲ ့ဒီမုိကေရစီ မိခင္ၾကီးပါဘဲ။ ဒီမုိကေရစီ လုိလားသူအားလုံး ကၽြန္ေတာ္တုိ ့ရဲ ့ မိခင္ၾကီးနဲ ့အတူ လက္္တဲြ ၾကိဳးစားၾကပါစုိ ့။
Post a Comment