ၿမင္ကြင္းတစ (သက္ထြန္း)

 ေန႔သစ္ .. http://www.naytthit.net/?p=31834

ဗမာႏိုင္ငံတြင္ ျပည္သူလူထုအား ဦးေဆာင္မည့္ လူထုေခါင္းေဆာင္ (တနည္း) အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ မရွိေတာ့ၿပီေလာ ..

ယခု ေတြ႔ ျမင္ေန ရသည္က ႏုိင္ငံေရးပြဲစားမ်ားသာ၊ ဘာေၾကာင့္ဆို ျပည္သူ႔ဖက္ကရပ္တည္ၿပီး ေျပာဆိုလုပ္ေဆာင္ၾက သည္ မဟုတ္ဘဲ၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူႏွင့္ ျပည္သူလူထု၏ အၾကားတြင္ ၾကား၀င္ေစ့စပ္သူမ်ားအျဖစ္ျဖင့္သာ ေျပာဆိုလုပ္ေဆာင္ ေနၾကသလို၊ တခ်ဳိ႕ကလည္း ျပည္သူလူထုသေဘာထားႏွင့္ လက္ရွိလုပ္ရပ္မ်ားမွာ (လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥ၊ မိုးထိ မိုးမိ ကိစၥအပါအ၀င္ အျခားလယ္သမား၊ အလုပ္သမားမ်ား၏ ဘ၀ရပ္တည္ေရးအတြက္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ တုိက္ပြဲ၀င္မႈမ်ား အေပၚတြင္သာမက အစိုးရဆိုသူမ်ားမွ တရားလက္လြတ္ ဖမ္းဆီးျခင္း၊ အၾကမ္းဖက္ လုပ္ေဆာင္ျခင္းမ်ားႏွင့္ ေနာက္ ဆက္တြဲျဖစ္ရပ္မ်ားသည္) ၎တို႔ႏွင့္ တိုက္႐ိုက္သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိသလုိ သေဘာထားမ်ဳိးႏွင့္ အျမင္မေတာ္၍သာ ၀င္ ေျပာရသလိုလို၊ ေျပာျပန္ေတာ့လည္း အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားဘက္မွ အျမင္ေစာင္းမည္စိုးသျဖင့္ စကားကို လွည့္ပတ္ေျပာေန ၾကျပန္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ျပည္သူအတြက္ မိမိႏွင့္အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားၾကား အထင္အျမင္လြဲမွားမႈ (သို႔) အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားမွ မိမိအေပၚ အ ျမင္မၾကည္လင္မႈ (သို႔) အုပ္ခ်ဳပ္သူနဲ႔မိမိ၏ ၾကားရထားတဲ့ အခြင့္အလမ္းမ်ားပ်က္ျပားသြားျခင္း၊ ယုတ္ေလ်ာ့သြားျခင္း
မ်ဳိး အျဖစ္မခံလိုတဲ့ သေဘာထားမ်ဳိးဟာ ျပည္သူကို ဦးေဆာင္ေန (သို႔) လိုသူမ်ားအတြက္ အင္မတန္မွ မွားယြင္းတဲ့ အ ေတြးအေခၚတရပ္သာ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူကို ဦးေဆာင္ဦးရြက္ ျပဳႏုိ္င္သူေတြက တာ၀န္ကိုေရွာင္လြဲေနမႈဟာ ျပည္သူလူထုအတြက္ အလြန္ေၾကကြဲဘြယ္ ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနပဲျဖစ္တယ္။ ဤႏိုင္ငံသည္ တည္ၿငိမ္တိုးတက္သည့္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ဳိး၊ စီးပြားေရးအေျခ အေနမ်ဳိးႏွင့္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းမ်ားရွိေနၿပီဟု ထင္ျမင္ယူဆခ်က္မ်ဳိး အားေကာင္းေနၿပီေလာ၊ ျပည္သူလူထုကို ဦးေဆာင္ ကိုယ္စားျပဳသည့္ အတိုက္အခံမ်ဳိး မလိုအပ္ေတာ့ၿပီဟု ခံယူခ်က္မ်ားရွိေနၾကၿပီေလာ။ ဤသို႔ျဖစ္ပါက ေၾကာက္မယ္ဖြယ္ ေကာင္းသည့္ အေတြးအေခၚမ်ားသည္ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားၾကား လႊမ္းမိုးေနၿပီဟုဆိုရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါ တယ္။

ဘာေၾကာင့္ဆုိ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဆိုသူမ်ား၏လက္တြင္၊ တိုင္းျပည္သည္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္၏ ဆိုး၀ါးသည့္အက်ဳိးဆက္မ်ား အား ဆက္လက္ခံစားေနျမဲ၊ လြတ္ေျမာက္ရန္ က်ဳိးစားေနရဆဲရွိတုန္းပဲ ျဖစ္တယ္၊ ေသခ်ာသည့္အခ်က္အလက္မ်ားက ေတာ့ ျပည္သူလူထု၏ စား၀တ္ေနေရးႏွင့္ ဘ၀ရွင္သန္ေရးႏွင့္ ဘ၀လံုျခံဳေရးအေျခအေနမ်ားသည္ အနိမ့္ဆုံးေရခ်ိန္မွတ္ သို႔ ေလ်ာက်ေနဆဲ၊ တိုင္းျပည္၏ စီးပြားေရးအခန္းက႑တခုလုံးသည္လည္း စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ၎တို႔၏ လက္ေ၀ခံျဖစ္သည့္ ခ႐ိုနီမ်ား၏လက္တြင္း၌သာ တည္ရွိျမဲတည္ရွိေနျခင္း၊ ၎တို႔၏အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္လုပ္ပိုင္ခြင့္မ်ားအား လက္ရွိၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရဆိုသည္မွ ဆက္လက္ကာကြယ္ထိန္းသိမ္းမႈ ျပဳလုပ္ေနရျခင္း၊ တရားေရးမ႑ဳိင္အေနျဖင့္ ယိုယြင္း ပ်က္ဆီးျမဲ ပ်က္ဆီးလ်က္ရွိေနၿပီး၊ ဥပေဒ၏အထက္တြင္ စစ္တပ္ႏွင့္အာဏာပိုင္အသိုင္းအ၀ိုင္းက ရွိေနၿပီး၊ ျပည္သူလူ
ထုအား ဖိႏွိပ္အႏိုင္က်င့္ရန္အတြက္သာ ဥပေဒကို က်င့္သုံးလ်က္ရွိေနျခင္း၊ ျပည္တြင္းစစ္မီး ဆက္လက္ေတာက္ေလာင္ လ်က္ရွိေနျခင္း၊ တိုင္းျပည္၏ ပကတိလိုအပ္ခ်က္မ်ား (တိုင္းျပည္ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ တည္ျငိမ္တိုးတက္မႈရွိေရး၊ အမ်ဳိးသား ညီညြတ္မႈ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ႏိုင္ေရး စသည္တို႔အတြက္၊ စစ္မွန္သည့္ ညႇိႏုိင္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ဳိးကို တိုင္းရင္းသားမ်ား ႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အျခား ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ျပဳလုပ္ျခင္းမရွိဘဲ )၊ မသိက်ဳိးကၽြံ လွ်စ္ လ်ဴ႐ႈထားၿပီး တဖက္တြင္လည္း အစိုးရ၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ ဟုဆိုကာ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈမရွိေသာ စကားမ်ားအား လွည့္ပတ္ေျပာဆိုရန္အတြက္ လူအခ်ဳိ႕အား ျပည္တြင္းျပည္ပသို႔ ေစလႊတ္ၿပီး ျပည္သူလူထုတရပ္လုံးႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာအား လိမ္ညာေနၿပီး၊ စစ္အာဏရွင္စနစ္ တည္ျမဲေရးအား အေျချပဳ ေရးဆြဲထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု ဥပ ေဒအား အသက္သြင္းတည္ျမဲႏိုင္ရန္ အလို႔ငွာ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း စတဲ့ စက္ဆုပ္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြ နဲ႔ ေရြ႕ရွားေနျခင္းသာျဖစ္တယ္။

တခ်ိန္တည္းမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ေထာက္ျပေ၀ဖန္သူ၊ ဆန္႔က်င္သူမွန္သမွ်အတြက္ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရမွာ ဒီမုိကေရစီ မရွိ ပါဘူး၊ သူတို႔ ႏိုင္ငံေရး၀န္းက်င္နဲ႔ စနစ္ကို တုန္ခါေစမယ့္လုပ္ရပ္မ်ဳိး၊ အာဏာပါ၀ါ ေလ်ာ့ပါးေစမယ့္အျဖစ္မ်ဳိးေတြဆိုရင္ ရက္ရက္စက္စက္ဖယ္ ရွင္းဖို႔ရာ ဘယ္ေသာအခါမွ လက္တြန္႔သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ စစ္အုပ္စုရဲ႕မဟာဗ်ဴဟာအရ ေလာ ေလာဆယ္ ေရတုိလုပ္ငန္းစဥ္အျဖစ္ ဦးသိန္းစိန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ၾက့ံဖြံ႔အစိုးရတာ၀န္ယူလုပ္ေဆာင္ေနရတာက နတ၀၊ နအဖ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ (အဓိက သန္းေရႊ ေသလြန္သည္အထိ) တိုင္းျပည္က မတရားခိုးယူသိမ္းပိုက္ထား တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာေတြကို ခံစား စံစားၿပီး ေအးခ်မ္းစြာေပ်ာ္ပါးေနႏိုင္ေရးအတြက္ စနစ္တက် အကာအကြယ္ေပးႏိုင္ေရးပဲ ျဖစ္တယ္၊ ေရရွည္လုပ္ငန္းစဥ္အျဖစ္ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ တရား၀င္ထူေထာင္ႏိုင္ေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ပါဘူး။

ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္သည့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ (စစ္အာဏာရွင္စနစ္အား တရား၀င္ ထူ ေထာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျပ႒ာန္းထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု) ကို ျပင္ဆင္ျခင္း သို႔တည္းမဟုတ္ ဖ်က္သိမ္းျခင္းျပဳလုပ္ၿပီး၊ အမ်ဳိး သားညီညြတ္ေရးတည္ရွိေစမည့္ စစ္မွန္ေသာ ျပည္ေထာင္စုတခုအျဖစ္ တည္ေဆာက္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီအခ်က္မ်ားျဖင့္ အ ေျခခံသည့္ ႏိုင္ငံေရး၀န္းက်င္တရပ္တည္ရွိမႈ၊ လူအခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရျခင္းမ်ားအား ကာကြယ္ႏိုင္မႈ စသည့္ အေျခ ခံက်လိုအပ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ေရးဆြဲထားသည့္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေျခခံဥပေဒတရပ္ ေပၚေပါက္ေရးကို မ်က္ေျခမျပတ္သင့္ ပါဘူး။

လက္ရွိအေနအထားတြင္ တိုင္းျပည္၏ ပကတိလိုအပ္ခ်က္အား ခဏေဘးဖယ္ထားသည့္ သေဘာသဘာ၀မ်ဳိးကို အ တိုက္အခံအင္အားစုမ်ားအတြင္း ေတြ႔ေနရၿပီး၊ စစ္တပ္ (၀ါ ) ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရႏွင့္ အဆင္ေျပေရးဆိုသည့္အခ်က္မွာ ပိုအား ေကာင္းေနေပတယ္၊ ဒါ့အတြက္ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ ျပည္သူလူထုအား တိုက္႐ိုက္ဦးေဆာင္မႈေပးျခင္းမ်ဳိး မျပဳေတာ့ဘဲ ေရွာင္ရွားလာၾကတာကို ေတြ႔ၾကံဳရပါေတာ့တယ္။ ထိုကဲ့သို႔အေျခအေနမ်ဳိးတြင္ ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္ မည္သို႔ခံစားမႈမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚလာၿပီး၊ မည္သို႔တံု႔ျပန္တတ္သနည္း ဆိုသည္ကို ဦးေဆာင္မႈ အခန္းက႑တြင္ ရွိေနၾကေသာ သူမ်ားအေနနဲ႔ ေလးေလးနက္နက္ သတိခ်ပ္သင့္ပါတယ္။

ျပည္သူလူထု၏ အလြန္႐ိုးရွင္းေသာ တုံ႔ျပန္ခ်က္မွာ ၎တို႔ၾကံဳေတြ႔ခံစားေနရမႈမ်ားအား အေၾကာက္တရားမဲ့စြာ ဖြင့္ဟ ေဖာ္ထုတ္ျပသျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ ဘာေၾကာင့္ဆို တရားလက္လြတ္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို ခံေနရျခင္းရဲ႕အဆုံးစြန္မွာ (အ ေၾကာက္တရားဆိုတာ ကုန္ဆုံးသြားၿပီး) ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ျခင္းဆိုတာသာ ရွိေနတဲ့အတြက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ရွိမွာ လည္း ျပည္သူတရပ္လုံး ၾကံဳေတြ႔ေနရသည္က အာဏာပိုင္အဆင့္ဆင့္၏ ဖိႏွိပ္မႈကိုခံရျခင္း၊ ဘ၀လုံျခံဳမႈမရွိေတာ့ျခင္း၊ တရားဥပေဒ၏ ကာကြယ္မႈကို ေကာင္းစြာမရရွိေတာ့ဘဲ တရားလက္လြတ္ အႏိုင္က်င့္ခံရမႈမ်ား အျမဲေတြ႔ၾကံဳေနရျခင္း၊ ႏိုင္ငံသားတဦးအေနျဖင့္ လြတ္လပ္မႈ မရွိသည့္ အေျခအေနသို႔က်ဆင္းသြားၿပီဟု ခံစားမႈႀကီးျမင့္လာျခင္း၊ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ ဆက္ ေနထိုင္လာၾကသည့္ေနရာမ်ား လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရာေနရာမ်ားမွ ေမာင္းထုတ္ခံေနရျခင္း၊ က်န္းမာေရးေစာင့္ ေရွာက္မႈ ကင္းမဲ့ျခင္း၊ အလုပ္အကိုင္မရွိမႈ တိုးတက္မ်ားျပားလာျခင္း၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္မႈ ပိုမိုလာျခင္း အစရွိတဲ့ အေျခ ခံက်က် အခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျပည္သူလူထုဟာ လူခ်င္းတူတူ သူခ်င္းမွ်မွ် ဘ၀မ်ဳိးမရွိၾကေတာ့ဘဲ၊ စားစရာမရွိ ေနစရာ နတၳိ အေနအထားမ်ဳိးကို တြန္းပို႔ခံလိုက္ရၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ဤအေျခအေနမ်ဳိးတြင္ ျပည္သူလူထု၏ အလြန္႐ိုးရွင္းေသာတုံ ့ျပန္ခ်က္မွာ ၎တို႔ ၾကံဳေတြ႔ခံစားေနရမႈမ်ားအား အ ေၾကာက္တရားမဲ့စြာ ဖြင့္ဟေဖာ္ထုတ္ျပသျခင္းသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္၊ ဘာေၾကာင့္ဆို တရားလက္လြတ္ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကို ခံ ေနရျခင္းရဲ႕အဆုံးစြန္မွာ (အေၾကာက္တရားဆိုတာ ကုန္ဆုံးသြားၿပီး) ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ျခင္းဆိုတာသာ ရွိေနတဲ့ အတြက္ ပဲျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထုသည္ ၎တို႔၏ အေျခအေနအားေဖာ္ထုတ္ျပသရာတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကဲ့သို႔ ႏိုင္ငံေရးစကား လုံးမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးကစားကြက္မ်ားႏွင့္မလုပ္တတ္၊ သူတို႔လိုအပ္ခ်က္မ်ား၊ သေဘာထားမ်ားကို ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းသာ ေဖာ္ ထုတ္မည္ျဖစ္သည္၊ သို႔ေသာ္ ျပည္သူသည္ မည္သည့္အခါမွ မမွား၊ ထို႔ေၾကာင့္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ကို အေျခခံက်က် (အဓိကအေၾကာင္းရင္းအား) ေလ့လာရွာေဖြျခင္း၊ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ျခင္း၊ အေျဖရွာေဖာ္ထုတ္ျခင္းႏွင့္ ျပင္ ဆင္ေဆာင္ရြက္ျခင္းမ်ားကို သာျပဳရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္သူကို ဦးေဆာင္သူမ်ားသည္ ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြားကို ဦးထိပ္ထားရသည္၊ ျပည္သူ႔အသံ ျပည္သူ႔ဘ၀၊ ျပည္သူ၏ သ ေဘာဆႏၵအား အေလးအနက္ထားရသည္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ ဆိုသည္မွာ ျပည္သူမရွိဘဲ ျဖစ္တည္ႏုိင္သည္မဟုတ္ဆိုသည္ကို မေမ့အပ္သလို၊ အစိုးရဆိုသည္မွာလည္း တိုင္းျပည္တခု၏ ျဖစ္တည္ေရးတြင္ အစိတ္အပိုင္းတခုသာျဖစ္သည္ဆိုသည္ကို နားလည္သင့္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျပည္သူအား ဦးေဆာင္မႈျပဳေနၿပီး ျပည္သူ႔အက်ဳိးစီးပြားကို ၾကည့္သူမ်ားအေနနဲ႔သတိျပဳ
သင့္တာက ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔အစိုးရ အနက္အဓိပါယ္အားျဖင့္သာမက သေဘာသဘာ၀အားျဖင့္လည္း အလြန္ကြာျခားတယ္ ဆိုတာပါပဲ။

ႏိုင္ငံေတာ္တခုရဲ႕ျဖစ္တည္မႈမွာ အစိုးရဆိုတာ ႏို္င္ငံေတာ္ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းယႏၱရားတခုသာျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္းမွာ ရွိတဲ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ေကာင္းက်ဳိးကိုသာ လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ သို႔ေပမယ့္ ဗမာႏိုင္ငံက စစ္အာ ဏာရွင္ေတြဟာ အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔သာမကေတာ့ဘဲ၊ ႏိုင္ငံေတာ္သည္ အစိုးရ၊ အစိုးရသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတဲ့ အသြင္ သဏၭာန္မ်ဳိးနဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕အႂကြင္းမဲ့အာဏာကို ၎တို႔အက်ဳိးစီးပြား (အဓိကအားျဖင့္ အာဏာတည္ျမဲေရး) အတြက္ အလြဲသုံးစား လုပ္ေလ့ရွိသည္ကို အျမဲမျပတ္ ေတြ႔ရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူအက်ဳိးစီးပြားကို မ်က္ႏွာလႊဲ ခဲပစ္လုပ္ တဲ့ အစိုးရမ်ဳိးကို ဆန္႔က်င္တာဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ကို သစၥာရွိျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ လက္တေလာ အာဏာရွိ သူကိုပဲ မ်က္ႏွာသာေပး ေပါင္းဖက္ၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပည္သူကို အႏိုုိင္က်င့္ႏွိပ္စက္ရာမွာ ပူးေပါင္းပါ၀င္မႈ ျပဳေနသလို ျဖစ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုလည္း ဆန္႔က်င္ရာေရာက္သြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္သူရဲ႕ ေကာင္းက်ဳိးဆိုးျပစ္အား ရပ္ခံျခင္းမျပဳဘဲ (ျပည္သူ၏ ျဖစ္တည္မႈအားလုံးအား တာ၀န္ခံမႈ မရွိဘဲ ) ျပည္သူအား ဦးေဆာင္သည္ဆိုျခင္းဟာ အင္မတန္ ေအာက္တန္းက်သည့္ သေဘာထားမ်ဳိး၊ လုပ္ရပ္မ်ဳိးပဲျဖစ္ တယ္၊ ေသခ်ာတာက ထိုကဲ့သို႔ျပဳမႈေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ဳိးဟာ ၎တို႔၏ ပုဂၢလိက စိတ္၀င္စားမႈႏွင့္ အက်ဳိးစီးပြားအေပၚတြင္ သာ အေျခခံေနတယ္ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္သူျဖင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မွသာ တိုင္းျပည္တိုးတက္မည္ တည္ၿငိမ္မည္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚဟာ ဘယ္ကေန ဆင္းသက္လာသလဲဆိုတာ ျပန္ၿပီးဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔လိုေနပါတယ္။ ျပည္သူကိုအေျခမခံဘဲ ဘယ္ႏုိင္ငံမွ တုိးတက္မႈ မရွိ ႏိုင္ခဲ့သလို၊ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈလည္း မရႏိုင္ခဲ့ပါဘူး၊ ျပည္သူကို ကိုယ္စားမျပဳတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေရေပၚဆီ၊ စီးပြားေရးေရေပၚ ဆီသက္သက္ေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈကသာ ႏိုင္ငံေတာ္က်ဆုံးမႈကို ျဖစ္ေစလိမ့္မယ္ဆိုတာ သတိထားသင့္တယ္။

လြတ္လပ္မႈမရွိတဲ့ႏိုင္ငံမွာ ပြင့္လင္းဖို႔ဆိုတာ အိပ္မက္တခုသာသာပါပဲ။ ဘယ္လိုႏိုင္ငံမ်ဳိးမွာမဆို ျပည္သူေတြရဲ႕အေျခခံ လြတ္လပ္မႈကို ဖြင့္မထုတ္ေပးဘဲ၊ (ကိုယ္ပိုင္ သေဘာဆႏၵအရ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္၊ ျငင္းပယ္ပိုင္ ခြင့္) တိုးတက္တဲ့ လူအဖြဲ႔အစည္းတခု ျဖစ္တည္လာဖို႔ရာ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မဲ့လွပါတယ္၊ အဲဒီလို အေနအထားမ်ဳိးမရွိေသး တဲ့ အခ်ိန္မွာ ျပည္သူကို ဦးေဆာင္ေနသူေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ထဲထဲ၀င္၀င္ ထိေတြ႔ေနသူေတြရဲ႕ တိမ္းညြတ္မႈဟာ အ လြန္အေရးပါ ပါတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတရပ္ ခုိင္ခုိင္မာမာတည္ရွိမႈရဲ႕ ထိေရာက္မႈနဲ႔တန္ဘိုးကို နား လည္သိျမင္လာတဲ့အခါ ဖိႏွိပ္မႈေတြနဲ႔တရားမဲ့မႈေတြကို ရဲရဲရင့္ရင့္ ျငင္းဆန္လာၾကပါလိမ့္မယ္၊ ထို႔အတူပဲ ျပည္သူ႔ဖက္က ေန ရပ္ၿပီး၊ ျပည္သူ႔နစ္နာမႈနဲ႔ အက်ဳိးစီးပြားကို ကာကြယ္တဲ့ ေျပာဆိုလုပ္ေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္ရတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူတန္း စားရဲ႕ ၿငိဳျငင္မႈကို အခ်ိန္အခါမေရြးလက္ခံရဲတာ လူထုေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ သဘာ၀ပဲ ျဖစ္တယ္။

အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဟာ ျပည္သူရဲ႕အေျခခံက်တဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည္းဆည္းေပးဖို႔မစဥ္းစားဘဲ ဒီမိုကေရစီအေျခခံ သ ေဘာတရားေတြ ေဆာင္ရန္ေရွာင္ရန္အခ်က္အလက္ေတြကို ျပည္သူေတြၾကားထဲေရာက္ေအာင္ေတာ့ (နားလည္သ ေဘာေပါက္လာသည္အထိ ) မလုပ္ၾကဘဲ၊ ထစ္ကနဲရွိ ဖမ္းလိုက္ဆီးလုိက္ ေထာင္ခ်လိုက္နဲ႔၊ ဒါဟာ ဘာကိုေဖာ္ျပေနသ လဲဆိုရင္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္အတိုင္းပဲ ေရြ႕လ်ားေနတယ္ဆုိတာ ထင္သာျမင္သာရွိလြန္းေနပါတယ္၊ ဒါကို မသိသား ဆုိး၀ါးစြာ ကာကြယ္ေျပာဆိုမႈေတြ ရွိေနပါေသးတယ္။ (ရဟန္းသံဃာေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကို ေတာင္းပန္ၿပီး ေက်နပ္ပါလို႔ ေျပာလို႔မရဘူး၊ ေက်နပ္ေအာင္ကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ နစ္နာမႈေတြကို ျပန္လည္ျဖည့္ဆည္းေပးရမွာျဖစ္
တယ္၊ ေတာင္းဆိုမႈေတြကို ညႇိႏုိင္းေဆာင္ရြက္ေပးရမွာ ျဖစ္တယ္၊)

အစိုးရတရပ္အေနနဲ႔သမတ ကမသိလို႔ပါ၊ ေအာက္ေျခကလုပ္တာပါ ဆိုတဲ့စကားမ်ဳိးဟာ လမ္းေဘးစကားသာျဖစ္တယ္၊ (ဒီလုိျဖစ္ပ်က္ေနတာေတြ၊ ဒါဟာ အေရးႀကီးတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးဆိုတာ မသိဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အသုံးမ က်ဘူးလုို႔ ေျပာရမွာပဲ )။ ျဖစ္ပ်က္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ သိသည္ျဖစ္ေစ မသိသည္ျဖစ္ေစ သမတဆိုသူကစၿပီး သက္ ဆိုင္ရာ ၀န္ႀကီးဌာနက တာ၀န္ရွိသူမ်ား အဆုံး (ယခုျဖစ္ပ်က္မႈမ်ားအတြက္ ) အားလုံးမွာတာ၀န္ရွိတာ ျဖစ္တယ္၊ တာ၀န္ ယူေျဖရွင္းရမယ္။ ေအာက္ေျခက ေကာင္းတာလုပ္တဲ့အခါ သမတႀကီးအစိုးရဆုိၿပီး သမတဆိုသူကို ဆိုင္းဘုတ္တတ္ ေျပာၿပီး၊ မေကာင္းတာက်ေတာ့မွ မသိလို႔ပါဆိုၿပီး ျပႆနာကိုမေျဖရွင္းရဘဲ ခြင့္လြတ္စကားေျပာရေတာ့မလိုလို။

ဒီေနရာမွာ နည္းဗ်ဴဟာတို႔ မဟာဗ်ဴဟာတို႔ဆိုတဲ့စကားလုံးနဲ႔ ကာကြယ္လုိ ့မရပါဘူး၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူကို အမွန္အတိုင္း ျမင္ ေအာင္ၾကည့္ၾကဖို႔ လိုပါတယ္။ ၂၄ ႏွစ္တာ သားသတ္သမားအလုပ္ လုပ္ခ့ဲသူက အ၀တ္သစ္လဲၿပီး လက္ယပ္ျပတာကို သူေတာ္စင္တေယာက္လို ခ်ီးပေနၾကၿပီး၊ တသက္လုံးပဲ ဘုရားတည္ ေက်ာင္းေဆာက္လုပ္လာခဲ့တဲ့သူလိုလို။ (သား သတ္သမားစိတ္မေပ်ာက္ဘူး မူရင္း အတိုင္းပဲဆိုတာကို ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေမးအေျဖလုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ (ဘီဘီစီနဲ႔ အင္တာဗ်ဴး) ထင္ထင္ရွားရွား ထုတ္ျပလာတယ္၊ ကိုယ္ယုံၾကည္တာ ကိုယ္လုပ္တယ္ဆုိတဲ့ စကား အရ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြကို မတရားဖမ္းဆီးတာ ေထာင္ခ်တာ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္မႈျပဳလုပ္တာေတြဟာ သူ႔ရဲ႕ ယုံ ၾကည္မႈလို႔ဆိုေတာ့ ဒါ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးလဲ ဆိုတာ ရွင္းေနပါၿပီ)။

ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ တခ်ဳိ႕ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ေတြကေတာ့ ေျမာက္ထိုးပင့္ေကာ္ ေျပာဆိုေနၾကတာပါပဲ၊ ဒါက သူတို႔ရဲ႕အလုပ္ျဖစ္ တယ္၊ သူတို႔အက်ဳိးရွိဖို႔မဟုတ္တာကို အဟုတ္လုပ္ေျပာဖို႔နဲ႔ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္တာ သူတို႔ရဲ႕ အဓိကလုပ္ဟန္တခုပဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ သေဘာေပါက္သင့္ပါတယ္၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ေျမာက္ပင့္ေျပာဆိုၿပီး ျဖားေယာင္းတာနဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ရမယ္ထင္ေနပါလား၊ ေရွ႕တိုးေအာင္ (တနည္း) ေနာက္ျပန္မလွည့္ေအာင္ဆိုၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူအလိုက် ငိုျပဆိုငိုျပ ရယ္ျပ ဆို ရယ္ျပနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သိကၡာမဲ့ေအာင္မလုပ္ၾကဖို႔ လုိပါတယ္။

ပိုအေရးႀကီးတာကေတာ့ စစ္တပ္စိတ္ဆိုးရင္ပဲ တုိင္းျပည္က ေန႔ခ်င္းညခ်င္း ပ်က္ေတာ့မေယာင္ေယာင္ အေတြးအေခၚ ေတြကို ျဖန္႔က်က္ၿပီး (ေနစရာမဲ့ စားစရာမဲ့ အလုပ္မဲ့အကိုင္မဲ့ျဖစ္ၿပီး) စုတ္ျပတ္သပ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ရင္ဖြင့္သံေတြ ကို တကယ့္စာနာစိတ္နဲ႔ နားလည္မၾကည့္ၾကဘဲ၊ တရားမွ်တမႈနဲ႔ သူတို႔ဘ၀ေတြကို အေလ်ာ္အစားလုပ္ေနရခ်ိန္မွာ ေနာက္ျပန္လွည့္ေအာင္လုပ္ေန သူမ်ားလို႔ အျပစ္တင္မ်က္လုံးေတြနဲ႔ ၾကည့္လိုၾကည့္၊ တိုင္းျပည္ကို ဖ်က္လုိဖ်က္ဆီး လုပ္ ေနသူမ်ားလို႔ အျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ်တဲ့ စကားေတြေျပာလိုေျပာနဲ႔၊ ကိုယ့္ျပည္သူ ကိုယ္ခ်မနင္းၾကပါနဲ႔၊ ျပည္သူဟာ အကာကြယ္ မဲ့တဲ့ ဘ၀ေတြနဲ႔ အသက္ရွင္ေနရသူေတြ ျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ျပည္သူကို ခ်စ္ရင္အကာအကြယ္ေပးပါ၊ မွန္ကန္တဲ့ ဦးေဆာင္မႈကို ေပးပါ။

တိုင္းျပည္ရဲ႕အေျပာင္းအလဲဆိုတာ ဘာကိုေျပာတာပါလဲ၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အေတာ္မ်ားမ်ားျပန္လြတ္လာတယ္၊ စစ္ အုပ္စုခင္းတဲ့ ႏိုင္ငံေရးလမ္းေၾကာင္းေပၚ၀င္ေလ်ာက္ခြင့္ရတယ္၊ စစ္အုပ္စုနဲ႔ ၾကံ့ဖြံ႔အစိုးရကို မဆန္႔က်င္တဲ့ အရာေတြလုပ္ လို႔ရတယ္၊ သတင္းမီဒီယာေတြက ဟုိနည္းနည္း ဒီနည္းနည္းေျပာလို႔ရလာတယ္ (စစ္အုပ္စုကို တိုက္႐ိုက္မထိပါးေသာ)၊ အဲဒီရဲ႕ဟိုဖက္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို လုံး၀တရား၀င္ အသက္သြင္းထားတဲ့ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၊ ေတာက္ေလာင္
ေနဆဲ ျပည္တြင္းစစ္မီး၊ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုတခု တည္ေဆာက္ဖို႔ရာအလွမ္းေ၀းေနတုန္း၊ အမ်ဳိးသားညီညြတ္ေရးက ေပ်ာက္ဆုံးေနဆဲ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ဘ၀ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈရဖို႔ဆိုတာ ဘယ္ဆီေနမွန္းမသိ၊ တုိင္းျပည္ရဲ႕ေရ ေျမသဘာ၀ ေတာေတာင္ ျမစ္ေခ်ာင္း အင္းအိုင္ပါမက်န္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ သူတို႔လက္ေ၀ခံ ခ႐ိုနီေတြရဲ႕ ကိုက္ဖဲ့စားမ်ဳိမႈကို ေသြး သံရဲရဲခံေနရတုန္း။

ကဲ .. ေမွာ္ဆရာရဲ႕အ၀တ္နက္စလို ဟန္ေဆာင္လွည့္ဖ်ားမႈေတြ ျပည့္ေနတဲ့ တုိင္းျပည္အေပၚယံသ႐ုပ္ကို ေဘးဖယ္ၿပီး ျပည္သူနဲ႔တိုင္းျပည္ရဲ႕အစစ္အမွန္ ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၾကပါ၊ ခံစားၾကပါ၊ အဲဒီရဲ႕ေနာက္ ျပည္သူ ဘာလိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာ ရွင္းလင္းစြာ သိနားလည္လာၾကပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူေတြဟာ လူပီသစြာ အသက္ရွင္ခြင့္ကို ေတာင္းဆိုေနတယ္ဆိုတာ ၾကားၾကရပါလိမ့္မယ္။

သက္ထြန္း