Yein Myaw shared Ko Zaw's photo.
ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွစား
ရန္ကုန္အၿပည္ၿပည္ဆိုင္ရာေလဆိပ္မ ွာ က်ေနာ္မုန္းတဲ႕ေကာင္တာစားပြဲေလး တစ္လံုးရိွပါတယ္။သကၠရဇ္ 2000 ကစလို႔ က်ေနာ္ မေလးရွားကေန ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပန္လည္ၿဖစ္တဲ႕ေလးၾကိမ္တိုင္းမွ ာ အဲ႕ဒီ႕ေကာင္တာကေလးရဲ႕ဆက္ဆံေရးက က်ေနာ႔အေပၚမေၿပာင္းလည္းေသးပါဘူး ။
သစၥာရိွတုန္းပါပဲ။လူေတြဘယ္ေလာက္ ေၿပာင္းေၿပာင္း သူထားခဲ႕တဲ႕မူ ကေတာ႔ ခုထိမေဟာင္းႏိုင္ေသးဘူးေလ။သူ႕ရဲ ႕ဆက္ဆံေရးဘယ္လိုဆိုတာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းတင္မကပဲ ၿပန္ဖူးတဲ႕သူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည ္း သိၿပီးသားၿဖစ္ေနေလာက္ၿပီထင္ပါတယ ္။သူတင္ဆက္ဆံေရးေကာင္းတာမဟုတ္ပါ ဘူး။ အင္မီေဂးရွင္းက အကိုတစ္ခ်ိဳ႕လဲ ေကာင္းၾကပါေသးတယ္။
၀င္လာလာၿခင္းႏုတ္ခြန္းဆက္ရွာပါတ ယ္။လိုအပ္တာေတြ ေရးလို႔အၿပီးမွာ ၿပံဳးလွ်က္ (ညီေလး တစ္ခုခုလုပ္ေပးခဲ႕ဦးေလကြာ )တဲ႕။ေလသံမာမာနဲ႕ေၿပာတာမဟုတ္ပါဘ ူး။တစ္ဖက္လူနား၀င္ေအာင္ ခပ္တိုးတိုးေလးေၿပာတာပါ။က်ေနာ္က လဲ ေလဆိပ္ရဲ႕အထာေတြကိုနပ္ေနၿပီဆိုေ တာ႔
ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ၿပီးသားေလ။ခက္ေနတာက က်ေနာ္တို႔ကလဲ ခ်မ္းသာလို႔ၿမန္မာၿပည္ကိုၿပန္ေန တာမွမဟုတ္ပဲဗ်ာ။
အဲ႕ဒီ႔ေတာ႔ေစ်းနဲနဲညိွရတာေပါ႔ေန ာ္။ညိွရတယ္ဆိုလို႔ က်ေနာ္႔ပက္စပို႕မွာ ဘာမွမမွန္တာမရိွဘူးေနာ္။ပါမစ္ကအ စ အခြန္ေဆာင္ထားတာအဆံုး အားလံုး
အမွန္ေတြၾကီးပဲ။အၿပစ္မယူရက္ပါဘူ း။ဒီလိုေတာင္းရမယ္လို႔ မိရိုးဖလာခြင္႔ၿပဳထားတဲ႕ ဥပေဒမ်ားရိွေနလားမွမသိတာ။
အဲ႕ဒါနဲ႕က်ေနာ္လဲ မေလးရွားမွာ က်တဲ႕ေခ်ြးေတြမေၿခာက္ေသးပဲ စိုေနတဲ႕ဆယ္တန္အနီေလးႏွစ္ရြက္ကိ ု လူမၿမင္ေအာင္ ထုတ္ကာေပးခဲ႕မိတယ္ေလ။
ကိုယ္ခ်င္းစာေပးလို႔ရပါတယ္။သားသ မီးမေကာင္း မိဘေခါင္းဆိုသလိုေပါ႔ေနာ္။တင္းက ်ပ္တဲ႕အုပ္ထိမ္းမႈေအာက္မွာ ကိုယ္႔ပါကိုယ္သတၱိရိွေနတာဆိုရင္ ေတာ႔ တစ္မ်ိဳးေပါ႔။ေက်းဇူးတင္ရမွာက က်ေနာ္တို႔သဒၵါသေလာက္ ယူရွာပါတယ္။ေအာ္ ....စကားကေၿပာေနရင္းနဲ႕လမ္းေၾကာ င္းလြဲသြားတယ္။
က်ေနာ္မုန္းတဲ႕ေကာင္တာေလးအေၾကာင ္းဆက္ေၿပာပါဦးမယ္။အင္မီေဂးရွင္ းၿဖတ္ၿပီး ဘက္ေဂ႕ယူတဲ႕အနားကေကာင္တာေလးပါ။ဘ က္ေဂ႕ေတြလည္ေနတဲ႕
အနားကိုလူေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ လူငယ္တစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ အနားကိုကပ္လာပါေတာ႔တယ္။ေလယဥ္ကြင ္းက၀န္ထမ္းလား၊ေစတနာ႔၀န္ထမ္းလား ၊ ဘက္ေဂ႕ေကာင္တာကို ကန္ထရိုက္ဆြဲထားတဲ႕သူလားေတာ႔မသိ ဘူးခင္ဗ်။ လည္ပင္းမွာဘာကဒ္မွဆြဲထားတာလဲမေတ ြ႔ရဘူး။ယူနီေဖာင္းလဲ၀တ္ထားတာမဟု တ္တာ႔မွန္းလို႔မရဘူးေပါ႔ေနာ္။က် ေနာ္ ၿပန္ေနၾကအေခါက္တိုင္းမွာ ၾကားေနၾကစကားေလးတစ္ခြန္းကလဲ ခုခ်ိန္ထိမေၿပာင္းလည္းေသးဘူးခင္ ဗ်။ ( အကို အိတ္ေတြကို မေမႊေစခ်င္ရင္ နဲနဲပါးပါးၾကည္႔လုပ္ေပးသြားလိုက ္ပါ )တဲ႕။ (က်ေနာ္ တစ္ခါတည္းတြန္းၿပီးထြက္သြားေပးလ ိုက္မယ္) တဲ႕။အဲ႕ဒီ႔စကားေလးတစ္ခြန္းက ေလဆိပ္၀န္းထမ္းေတြရဲ႕ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းထဲမွာပါမ်ားေနသ လားဆိုတာ ေလဆိပ္နဲ႕နီးစပ္သူေတြကို ေမးၾကည္႔ရဦးမယ္။ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိ ုေတာ႔ လူေတြေၿပာင္းသြားေပမယ္႔ ခုခ်ိန္ထိ
ေၿပာတဲ႕စကားေတြက တူေနေသးတယ္ေလ။နဲနဲစဥ္းစားစရာၿဖစ ္ေနၿပီ။
အဲ႕ဒါနဲ႕က်ေနာ္လဲ အိပ္ထဲက လက္က်န္ေငြေလးကိုၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ 19 က်ပ္လားပဲက်န္ေတာ႔တယ္ေလ။က်ေနာ္က ဒါအကုန္ပဲဆိုၿပီးထုတ္ေပးလိုက္ေတ ာ႔
( အကိုကလဲဗ်ာ ...ဒီေလာက္ေလးပဲလား ၿမန္မာေငြနဲ႕တြက္ၾကည္႔ရင္ ဘာရမွာမို႔လို႔လဲ )တဲ႕ဗ်ာ။က်ေနာ္လဲ ပိုက္ဆံအိပ္ဖြင္႔ၿပီးၿပလိုက္တယ္ ေလ။
တကယ္ကို ဘာမွမရိွေတာ႔တာ။ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးထ ပ္ေပးလို႔ရမလဲ။တကယ္လို႔မ်ား ပိုက္ဆံတစ္ၿပားမွပါမလာရင္ ေလဆိပ္မွာညအိပ္ရမလိုၿဖစ္ေနတယ္။
ဒါမွမဟုတ္ အိတ္ေတြကိုေနာက္ေန႔မွပိုက္ဆံနဲ႕ လာေရြးရမလိုၿဖစ္ေနတယ္။သူတို႔လို ခ်င္တဲ႕ ေငြ amount မရေတာ႔ အၿပံဳးဆိုတာလဲ ေ၀လာေ၀းေပါ႔ဗ်ာ။
က်ေနာ္ေၿပာခ်င္တာက အဲ႕ဒီ႔ေကာင္တာကလူေတြက အင္မီေဂးရွင္းေလာက္သေဘာမေကာင္းဘ ူးခင္ဗ်။ေပးတာယူ ေက်ြးတာမစားဘူး။ လူကို ကြန္ပလိန္းၿပန္ၿပန္တက္တယ္။
ေအာ္ ...2004 ခုႏွစ္တုန္းက အၿဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကို သတိရလို႔ေၿပာရဦးမယ္။အဲ႕ဒီ႔တစ္ေ ခါက္ၿပန္လာတုန္းက ထံုးစံအတိုင္းပဲ အထက္ကေၿပာခဲ႕တဲ႕စကားေလးနဲ႕ႏုတ္ခ ြန္းဆက္ရွာတယ္။က်ေနာ္လဲ အိတ္ေတြဆြဲရလို႔ ပင္ပန္းၿပီးစိတ္နဲနဲတိုေနခ်ိန္ဆ ိုေတာ႔ ပိုက္ဆံတစ္ၿပားမွမေပးၿဖစ္လိုက္ဘ ူးေလ။ဒါနဲ႕က်ေနာ႔ရဲ႕ ဘက္ေဂ႕ကိုစားပြဲေပၚမွာတင္ၿပီးဖြ င္႔ၾကည္႔မယ္တဲ႕ေလ။ခက္ထားတဲ႕ေသာ႔ က အလြယ္တကူရွာမရလို႔ အိတ္ရဲ႕ဇစ္ ကိုအခ်ြန္နဲ႕ထိုးခြဲၿပီး ၾကက္ယက္သလို ေမြေနာက္က်ပါေတာ႔တယ္။အိတ္အသစ္ၾက ီးရဲ႕ဇစ္လဲ သံုးလို႔မရေတာ႔ေအာင္ ပ်က္စီးသြားပါတယ္။က်ေနာ္တစ္ခုစဥ ္းစားမိတယ္။သူတို႔က ဘာကိုလိုခ်င္တာလဲ။ဘာၿဖစ္လို႔အသည ္းအသန္ရွာေနရတာလဲ။ေလယဥ္ကြင္းလံု ၿခံဳေရးအတြက္
ဗံုးေတြဘာေတြ ရွာတာဆိုရင္ေတာ႔ ဒီအဆင္႔ေရာက္မွရွာေနလို႔အပိုပဲေ လ။တကယ္လို႔မ်ား က်ေနာ႔ရဲ႕အိတ္ထဲမွာ ဗံုး၊ ဒါမွမဟုတ္ ေသနတ္၊ မူးယစ္ေဆး၀ါးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳး ကိုမဆိုထားနဲ႕ ဓါးေၿမာင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းပါလာရင္တ ာင္ မေလးရွားေလယဥ္ကြင္းရဲ႕ လံုၿခံဳေရးစစ္စတန္ေတြကသိပါတယ္။
က်ေနာ္လဲ ၿမန္မာၿပည္ကိုေတာင္ေရာက္လာမွာမဟ ုတ္ေတာ႔ပါဘူး။
ၿပီးေတာ႔လဲ က်ေနာ္တို႔ဘက္ေဂ႕ေတြဆိုတာ ေလယဥ္ေပၚကိုမတက္ခ်င္အခ်ိန္ထဲက စစ္ေဆးၿပီးတာနဲ႕ကိုင္ခြင္႔ေတာင္ ရိွေတာ႔မွမဟုတ္တာ။
ဒီဘက္ကိုေရာက္ေတာ႔လဲ သူတို႔ေရွ႔မွာတခါတည္းဆြဲယူလာတာၿ မင္ေနတာပဲေလ။အဲ႕ဒါကိုအသည္းအသန္ေ မႊၿပီးရွာေနတယ္ဆိုေတာ႔ စဥ္းစားစရာပါပဲ။
မေလးရွားရဲ႕ လံုၿခံဳေရးစစ္စတန္နဲ႕ ပစၥည္းေတြက ရန္ကုန္ေလဆိပ္ေလာက္စိတ္မခ်ရလို႔ လာ။
က်ေနာ႔ သေဘာအရဆိုရင္ေတာ႔ အဲ႕ဒီ႔ေကာင္တာက အပိုသက္သက္မ်ားၿဖစ္ေနသလားလို႔ပါ ။မေလးဘက္ေလဆိပ္အထြက္မွာလဲ ရဲေလးႏွစ္ေယာက္ေလာက္နဲ႕ အဲ႕ဒီ႔လိုေကာင္တာေလးရိွပါတယ္။ဒါ ေပမယ္႔လူကိုတစ္ခ်က္ၾကည္႔ၿပီးၿပီ းသြားတာပဲေလ။ အရမ္းၾကီးမသကၤၡာမွပဲ ေခၚစစ္ၾကတာပါ။အၿပံဳးေလးေပးလိုက္ ရံုပါပဲ။ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကေတာ႔ ခက္တယ္ဗ်ိဳ႕။ၿပံဳၿပလဲမရ ငိုၿပလဲမရနဲ႕ဗ်ာ။ ေငြခ်မွ ထြက္ခြင္႔ရတဲ႕ဘ၀ေလ။
က်ေနာ္႔စကားကို ၿပန္ဆက္ပါရေစ။ မ်က္စိေရွ႔မွာ က်ေနာ႔အိတ္ကို ေမွာက္မခ်ခင္ ပါလာတဲ႕ဆယ္တန္သံုးရြက္ကို ထုတ္ေပးလိုက္ပါေတာ႔တယ္။ဒါေတာင္မ ွ
အိတ္ကိုေမႊတဲ႕ေကာင္တာက မမေခ်ာေလးက ခြင္႔မလြတ္ေသးဘူးခင္ဗ်။(ရွင္ေပး တဲ႕ပိုက္ဆံသံုးဆယ္က က်မတို႔အဖြဲ႕ဘာလုပ္လို႔ရမွာလဲ )တဲ႕။
က်ေနာ္လဲ စကားေတြအမ်ားၾကီးထပ္မေၿပာခ်င္ေတ ာ႔တာနဲ႕ေနာက္ထပ္ဆယ္တန္ႏွစ္ရြက္ ထုတ္ေပးလိုက္မွ မ်က္ႏွာမွာ ၿပံဳးေရာင္နဲနဲေလးသန္းလာပါေတာ႔တ ယ္။က်ေနာ္လဲ ဟစ္တလာရဲ႕ ေအာ႔ဇေ၀႔အက်ဥ္းေထာင္ၾကီးထဲကေန လြတ္ေၿမာက္လာတဲ႕ပီတိမ်ိဳးနဲ႕မိသ ားစုကို
လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္ႏိုင္ေတာ႔တယ္ေလ။
ေနာက္ဆံုးအႏွစ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႕ေၿပာရ ရင္ေတာ႔ က်ေနာ္တို႔ ၿမန္မာၿပည္အေနနဲ႕ဒီမိုကေရစီပန္း တိုင္ကိုေရွာက္လွမ္းေနတဲ႕အခ်ိန္ မွာ ပထမဦးဆံုးေၿခလွမ္းေတြ
ကအစ အဖ်က္ပေယာဂေတြမပါလာေစခ်င္တာအမွန ္ပဲေလ။ၿပီးေတာ႔ ၀န္ထမ္းတိုင္းကလဲ မိမိတို႔ကိုယ္တိုင္ရဲ႕နားလည္မႈေ လးေတြနဲ႔ ေခါင္းေပၚမွာခ်ိတ္ထားတဲ႕ေဆာင္ပု ဒ္ေလးေတြကို တက္ႏိုင္သေလာက္ အေလးထားေစလိုပါတယ္။အထူးသၿဖင္႔
အမည္မေဖာ္တဲ႕အေကာင္႔ေတြနဲ႕ သတင္းေပါင္းစံုအြန္လိုင္းေပၚေရာ က္ေနတဲ႕ေခတ္ၾကီးထဲမွာ ၿခင္တစ္ေကာင္သားဖြားဖို႔အတြက္ေတ ာင္ မလြတ္လပ္ေတာ႔ဘူးဆိုတာကို သတိထားေစလိုပါတယ္။ကိုယ္ေကာင္းရင ္ ေခါင္းမေရြ႕ဘူးဆိုတဲ႕ စကားပံုေလးအတိုင္း က်ေနာ္တို႔ၿမန္မာၿပည္သားေတြအားလ ံုး တစ္ဦးမက်န္ စိတ္ဓါတ္ စည္းကမ္းကအစ အားလံုးေကာင္းေနၿပီဆိုရင္ေတာ႔ ဒီမိုကေရစီဆိုတဲ႕ပန္းတိုင္ကလဲ
ဘယ္ကိုမွေရြ႕မသြားမွာေသခ်ာပါတယ္ ။
ဒီပို႔စ္ ေလးက က်ေနာ႔ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔အၿဖစ္အပ်က္ေလ းေတြမလို႔ အၿမင္တူတဲ႕သူမ်ားလက္ခံတယ္ဆိုရင္ ထပ္ၿပီးရွယ္သြားေပးၾကပါ။တကယ္လို ႔သေဘာထားေသးတယ္လို႔ယူဆတယ္ဆိုရင္ ေတာ႔ ေပါက္ကရေတြမေရးသြားပဲ မသိခ်င္ေယာင္ဆာင္သြားေပးပါ
လို႔ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
ကိုေဇာ္( မေလးရွား )
သစၥာရိွတုန္းပါပဲ။လူေတြဘယ္ေလာက္
၀င္လာလာၿခင္းႏုတ္ခြန္းဆက္ရွာပါတ
ဘာကိုဆိုလိုတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ၿပီးသားေလ။ခက္ေနတာက က်ေနာ္တို႔ကလဲ ခ်မ္းသာလို႔ၿမန္မာၿပည္ကိုၿပန္ေန
အဲ႕ဒီ႔ေတာ႔ေစ်းနဲနဲညိွရတာေပါ႔ေန
အမွန္ေတြၾကီးပဲ။အၿပစ္မယူရက္ပါဘူ
အဲ႕ဒါနဲ႕က်ေနာ္လဲ မေလးရွားမွာ က်တဲ႕ေခ်ြးေတြမေၿခာက္ေသးပဲ စိုေနတဲ႕ဆယ္တန္အနီေလးႏွစ္ရြက္ကိ
ကိုယ္ခ်င္းစာေပးလို႔ရပါတယ္။သားသ
က်ေနာ္မုန္းတဲ႕ေကာင္တာေလးအေၾကာင
အနားကိုလူေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႕ လူငယ္တစ္ေယာက္ ဒါမွမဟုတ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ အနားကိုကပ္လာပါေတာ႔တယ္။ေလယဥ္ကြင
ေၿပာတဲ႕စကားေတြက တူေနေသးတယ္ေလ။နဲနဲစဥ္းစားစရာၿဖစ
အဲ႕ဒါနဲ႕က်ေနာ္လဲ အိပ္ထဲက လက္က်န္ေငြေလးကိုၾကည္႔လိုက္ေတာ႔
( အကိုကလဲဗ်ာ ...ဒီေလာက္ေလးပဲလား ၿမန္မာေငြနဲ႕တြက္ၾကည္႔ရင္ ဘာရမွာမို႔လို႔လဲ )တဲ႕ဗ်ာ။က်ေနာ္လဲ ပိုက္ဆံအိပ္ဖြင္႔ၿပီးၿပလိုက္တယ္
တကယ္ကို ဘာမွမရိွေတာ႔တာ။ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးထ
ဒါမွမဟုတ္ အိတ္ေတြကိုေနာက္ေန႔မွပိုက္ဆံနဲ႕
က်ေနာ္ေၿပာခ်င္တာက အဲ႕ဒီ႔ေကာင္တာကလူေတြက အင္မီေဂးရွင္းေလာက္သေဘာမေကာင္းဘ
ေအာ္ ...2004 ခုႏွစ္တုန္းက အၿဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကို သတိရလို႔ေၿပာရဦးမယ္။အဲ႕ဒီ႔တစ္ေ
ဗံုးေတြဘာေတြ ရွာတာဆိုရင္ေတာ႔ ဒီအဆင္႔ေရာက္မွရွာေနလို႔အပိုပဲေ
က်ေနာ္လဲ ၿမန္မာၿပည္ကိုေတာင္ေရာက္လာမွာမဟ
ၿပီးေတာ႔လဲ က်ေနာ္တို႔ဘက္ေဂ႕ေတြဆိုတာ ေလယဥ္ေပၚကိုမတက္ခ်င္အခ်ိန္ထဲက စစ္ေဆးၿပီးတာနဲ႕ကိုင္ခြင္႔ေတာင္
ဒီဘက္ကိုေရာက္ေတာ႔လဲ သူတို႔ေရွ႔မွာတခါတည္းဆြဲယူလာတာၿ
မေလးရွားရဲ႕ လံုၿခံဳေရးစစ္စတန္နဲ႕ ပစၥည္းေတြက ရန္ကုန္ေလဆိပ္ေလာက္စိတ္မခ်ရလို႔
က်ေနာ႔ သေဘာအရဆိုရင္ေတာ႔ အဲ႕ဒီ႔ေကာင္တာက အပိုသက္သက္မ်ားၿဖစ္ေနသလားလို႔ပါ
က်ေနာ္႔စကားကို ၿပန္ဆက္ပါရေစ။ မ်က္စိေရွ႔မွာ က်ေနာ႔အိတ္ကို ေမွာက္မခ်ခင္ ပါလာတဲ႕ဆယ္တန္သံုးရြက္ကို ထုတ္ေပးလိုက္ပါေတာ႔တယ္။ဒါေတာင္မ
အိတ္ကိုေမႊတဲ႕ေကာင္တာက မမေခ်ာေလးက ခြင္႔မလြတ္ေသးဘူးခင္ဗ်။(ရွင္ေပး
က်ေနာ္လဲ စကားေတြအမ်ားၾကီးထပ္မေၿပာခ်င္ေတ
လက္ဆြဲႏုတ္ဆက္ႏိုင္ေတာ႔တယ္ေလ။
ေနာက္ဆံုးအႏွစ္ခ်ဳပ္အေနနဲ႕ေၿပာရ
ကအစ အဖ်က္ပေယာဂေတြမပါလာေစခ်င္တာအမွန
အမည္မေဖာ္တဲ႕အေကာင္႔ေတြနဲ႕ သတင္းေပါင္းစံုအြန္လိုင္းေပၚေရာ
ဘယ္ကိုမွေရြ႕မသြားမွာေသခ်ာပါတယ္
ဒီပို႔စ္ ေလးက က်ေနာ႔ရဲ႕ကိုယ္ေတြ႔အၿဖစ္အပ်က္ေလ
လို႔ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။
ကိုေဇာ္( မေလးရွား )
No comments :
Post a Comment