ဇူလိုင္လ ၂ ရက္ေန႔က ထိုင္းဘုရင့္သမီးေတာ္ သီရိဒံု ျမန္မာျပည္လာမယ္။ ညေန ၅ နာရီ၊ ေရႊတိဂံုဘုရားကို ဖူးမယ္ဆိုလို႔ က်ေနာ္ ေရႊတိဂံုကို ေရာက္သြားတယ္။ (တကယ္က အဲ့တာ က်ေနာ့္ အဆိုင္းမန္႔မဟုတ္ဘူး။ ေဆးရံုတက္ေနတဲ့ က်ေနာ့္အေမကို ခဏသြားေစာင့္ရမွာမို႔ က်ေနာ္ရိုက္စရာရွိတဲ့ ေန႔လည္ပိုင္း အဆိုင္းမန္႔ကို က်ေနာ့္ စီနီယာကို လႊဲၿပီး ညေနပိုင္းမွ သူရိုက္မယ့္ အဲ့ဒီ သီရိဒံုခရီးစဥ္ကို က်ေနာ္သြားရိုက္တာ။ ဒီမွာ ျပႆနာတက္ဖို႔ ျဖစ္လာခဲ့တာပဲ။)
ေရႊတိဂံုဘုရားကို က်ေနာ္ ညေန ၄ နာရီ စြန္းစြန္းကတည္းက ေရာက္သြားတယ္။ မိုးရြာေနတယ္။ သီရိဒံုက မလာမလာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ၇ နာရီေက်ာ္မွ ေရာက္တယ္။ မီဒီယာတခ်ဳိ႕ရိုက္တဲ့ ဧည့္သည္ေတာ္မွတ္တမ္း လက္မွတ္ေတြဘာေတြေတာင္ က်ေနာ္လုမရိုက္ တိုးမရိုက္ပဲ Public ဧရိယာကေနပဲ ရိုက္ဖို႔ က်ေနာ္လုပ္တယ္။
ေရႊတိဂံုဘုရား ေအာင္ေျမမွာ သီရိဒံု ဆီမီးထြန္းၿပီး အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္က သာယာဝတီမင္းေခါင္းေလာင္းဆီကို အသြား တနဂၤေႏြေထာင့္ေရွ႕က ဂဝံရုပ္ပြားေတာ္ေတြရွိတဲ့နားကေန၊ သာယာဝတီမင္းေခါင္းေလာင္းနဲ႔ ထီးေတာ္ေစတီၾကားက ေရသန္႔စက္ေတြထားတဲ့ အေဆာင္ဘက္ကို ေျပးတယ္။ (အဲ့ဒီအခ်ိန္ အဲ့ဒီေနရာကို သီရိဒံု မေရာက္ေသးဘူး။ ေျမာက္ဘက္မုခ္နဲ႔ တနဂၤေႏြေထာင့္အၾကားေလာက္ပဲ ရွိဦးမယ္။ က်ေနာ့္ဦးတည္ရာက VIP ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္တဲ့ သီရိဒံုဘက္ကိုမဟုတ္ဘူး။ သူတို႔နဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္က လံုျခံဳေရးစည္းအျပင္ဘက္ကို သြားတာျဖစ္သလို အဲ့ဒီေနရာမွာ လူလံုးဝ ေျပာင္တလင္းခါ ရွင္းေနတယ္။)
အဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ေနာက္ကေန ေရႊတိဂံုလံုျခံဳေရးဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ့ တေယာက္က ေျပးၿပီး ေဆာင့္တြန္းတယ္။ မိုးေရေတြနဲ႔ ရႊဲေနတဲ့ ေက်ာက္ျပားေတြေပၚကေန တရြတ္တိုက္ ၇-၈-၉ ေပေလာက္ က်ေနာ္ ဟပ္ထိုးျဖစ္ၿပီး ေစာင္းတန္း အုတ္ခံု ေရသန္႔စက္ေတြေရွ႕ကို ေမွာက္လ်က္လဲတယ္။ က်ေနာ့္ Canon 1D Mark III မွာ တပ္ထားတဲ့ 70-200mm F4 L IS USM Lens ခါးလည္ကေန က်ဳိးသြားတယ္။ က်ေနာ့္ ဘယ္လက္ လက္မမွာ နည္းနည္းေပါက္ၿပဲသြားၿပီးေတာ့၊ ညာဘက္ဒူး ထိသြားတယ္။ (အဲ့တာလဲ စျဖစ္ကာစမွာ မသိဘူး။ ေနာက္ပိုင္းမွ ေတာ္ေတာ္နာလာတာ။)
က်ေနာ္ေတာ္ေတာ္ေဒါသျဖစ္တယ္။ မိုးေရနဲ႔ ေခ်ာေနတဲ့ ေက်ာက္ျပားေပၚကေန တရြတ္တိုက္ ေရွ႕ ေက်ာက္ခံုနဲ႔ ေျပးတိုက္တာ အခန္႔မသင့္ရင္ ေသႏိုင္တယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ကိုျမင္တဲ့ သတင္းေထာက္ ၂ ေယာက္က ေျပးလာၿပီး ဘာလို႔လုပ္လဲ ေျပာေတာ့ ပထမဆံုးဝင္လာတဲ့ ေကာင္ေလးကို ထီးနဲ႔ မ်က္ႏွာကို ခ်ိန္ၿပီး မင္းက ဘာလဲ ဘာညာေမးတယ္။ လံုျခံဳေရးယူနီေဖာင္းဝတ္တေယာက္က က်ေနာ့္ကို ေခ်ာင္ထဲကို ဆြဲေခၚဖို႔လုပ္တယ္။ က်ေနာ္ျငင္းတယ္။ ဒီကိစၥရွင္းရမယ္။ ဘာေၾကာင့္ဒီလို မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းလုပ္သလဲ ေမးတယ္။ အေျဖမရဘူး။
သီရိဒံု သာယာဝတီမင္းေခါင္းေလာင္းထဲ ဝင္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႕ေတြကို က်ေနာ္ေျပာတယ္။ ဒီကိစၥ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဘယ္သူရွိလဲ။ ဒီလိုတြန္းလိုက္တဲ့ကိစၥကို ဘယ္သူတာဝန္ယူ ေျဖရွင္းေပးမလဲ ေမးတယ္။ ဘယ္သူမွ ထြက္မလာဘူး။ က်ေနာ္ထပ္ေျပာတယ္။ ေအာ္ေျပာတယ္။ လံုျခံုေရးအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ မရွိဘူးလား။ တာဝန္ခံဘယ္သူမွ မရွိဘူးလား။ ဘုရားေဂါပက အဖြဲ႕ဝင္ မရွိဘူးလား။ ေအာ္ေမးတယ္။ ဘုရားဖူးေတြ ဝိုင္းၾကည့္တယ္။ လံုျခံဳေရးတခ်ဳိ႕ လာေခ်ာ့တယ္။ ေနာက္မွ ေျပာပါတဲ့။
ေနာက္မွေျပာမယ္ဆိုရင္ တာဝန္ခံတေယာက္လာေျပာ။ က်ေနာ္ ေဘးသြားထိုင္ေနၿပီး ေစာင့္မယ္ေျပာတယ္။ ေရႊတိဂံုဘုရား လံုျခံဳေရးမွာ တာဝန္ရွိတဲ့သူေတြနဲ႔ ေဂါပကအဖြဲ႕ေတြ တေယာက္မွ ထြက္မလာဘူး။ က်ေနာ္ ဓါတ္ပံုဆက္မရိုက္ဘူး။ ဒီျဖစ္ရပ္ကို ေဒါသျဖစ္တဲ့ တျခားဓါတ္ပံုသတင္းေထာက္ေတြလဲ ဒီေလာက္မိုက္ရိုင္းတာ ဓါတ္ပံုမရိုက္ဘူးဆိုၿပီး ထြက္လာၾကတယ္။
ေနာက္ဆံုး သီရိဒံု အဂၤါေထာင့္ကေန အေရွ႕ဘက္စက္ေလွကားကေန ဆင္းသြားတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႕ ေတြကို က်ေနာ္သြားေမးတယ္။ က်ေနာ့္မွန္ဘီလူးကြဲသြားတယ္။ က်ေနာ္ ဘယ္ကိုမွလဲ မတိုးပဲ အလြတ္ႀကီး သြားတဲ့ကိစၥ တြန္းတာ ဘယ္သူ႔ ေျဖရွင္းေပးမွာလဲ က်ေနာ္ေမးတယ္။
အဲ့အခ်ိန္မွာ လံုျခံဳေရးဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ့သူတေယာက္က အဂၤါေထာင့္ေရွ႕ကေန လွမ္းေအာ္တယ္။ မင္းဘာသာမင္း ေခ်ာ္လဲတာတဲ့။ က်ေနာ့္ သူ႔ဆီကိုသြားတယ္။ ေျပာတယ္။ “ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ထက္အသက္ႀကီးတယ္။ ခင္ဗ်ားလုပ္တာ ဘုရားလံုျခံဳေရး။ ခင္ဗ်ားအခုေျပာတာ ေရႊတိဂံုေပၚမွာ။ ဘုရားေပၚမွာ ခင္ဗ်ားထပ္ေျပာ။ က်ဳပ္ေခ်ာ္လဲသလား။ က်ဳပ္ကို ေနာက္က တြန္းသလား။” ဆိုေတာ့ ပါးစပ္လံုးဝ ပိတ္သြားတယ္။ အဲ့တာ လူလည္ေခါင္မွာ။ ဘုရားဖူးေတြေကာ။ ေဂါပကေတြ လံုျခံဳေရးေတြ သတင္းေထာက္ေတြ တျပံဳတေခါင္းေရွ႕မွာ ဒီလူ ဘာတခုမွ ထပ္မေျပာေတာဘူး။
အဲ့ဒီမွာ က်ေနာ့္ကို တိုက္ပံုဝတ္ထားတဲ့ ဘုရားလံုျခံဳေရး ေဂါပကလူႀကီးတေယာက္က ေျပာတယ္။ မင္းလာမေအာ္ေနနဲ႔ မေက်နပ္ရင္ ရဲစခန္းသြားမယ္တဲ့။ က်ေနာ္ျပန္ေျပာတယ္။ အိုေက သြားမယ္ဆိုၿပီး သူတို႔ ေနာက္ လိုက္သြားတယ္။ အဂၤါေထာင့္ လူေတြအမ်ားႀကီးေရွ႕ကေန သူတို႔ေနာက္ လိုက္သြားတယ္။
စက္ေလွကား ေဂါပကရံုးဘက္ကို ထြက္တဲ့ နားေရာက္ေတာ့ အဲ့ဒီတိုက္ပံုဝတ္လူႀကီးက စကားေျပာင္းသြားတယ္။ ရဲစခန္းမသြားႏိုင္ဘူးတဲ့ မင္းဘာသာမင္း ေခ်ာလဲတာတဲ့။ က်ေနာ္ေျပာတယ္ ခင္ဗ်ား ဘုရားေဂါပက မဟုတ္ဘူးလား။ လူႀကီးမဟုတ္ဘူးလား။ ဘုရားလူႀကီးျဖစ္ၿပီး ဘုရားေပၚမွာ ခင္ဗ်ားဘာလို႔ လိမ္လဲလို႔။” အဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္နဲ႔ အင္ပါယာသတင္းေထာက္ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္။ ပတ္ခ်ာလည္မွာ လံုျခံဳေရးအဖြဲ႕ေတြ ုဝိုင္းထားတာ ေအာက္ထစ္ ၃၀ ေလာက္ရွိတယ္။ က်ေနာ့္ကို ထိုးမယ္ႀကိတ္မယ္ဆိုတဲ့ ပံုစံေတြလုပ္တယ္။ သူတို႔လူႀကီးကို ေအာ္ေျပာလို႔တဲ့။ က်ေနာ္ေျပာတယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ပါးစပ္နဲ႔ ေျပာေနတာ လက္မပါေသးဘူး။ ေအာ္မေျပာေစခ်င္ရင္ မလိမ္နဲ႔လို႔။ က်ေနာ့္ကို တြန္းထိုးၾကတယ္။
အဲ့အခ်ိန္မွာ ေပၚျပဴလာသတင္းဂ်ာနယ္က ဓါတ္ပံုသတင္းေထာက္က ဓါတ္ပံုရိုက္တယ္။ လံုျခံဳေရးေတြက သူ႔ကင္မရာကို ဝိုင္းဆြဲတယ္။ ထပ္ရိုက္ရင္ ကင္မရာရိုက္ခြဲမယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အဲ့အေျခအေန ဓါတ္ပံုေတြ ဒီမွာ…
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ က်ေနာ့္ကို အကာအကြယ္ေပးတာ အပြင့္တပ္ထားတဲ့ လံုျခံဳေရး တေယာက္ပဲ ရွိတယ္။
ဘယ္ဘက္က က်ေနာ့္ပခံုးေပၚ လက္တင္ထားတဲ့သူေဘးက တိုက္ပံု အျပာႏုဝတ္ထားတဲ့ ေဂါပကက က်ေနာ့္ကို ရဲစခန္းသြားမယ္ဆိုၿပီး လူၾကားထဲက ဆြဲထုတ္လာၿပီး ေခ်ာင္ထဲေရာက္မွာ အုပ္စုနဲ႔ ဝိုင္းေျပာတဲ့သူ
ေပၚျပဴလာ ဓါတ္ပံုသတင္းေထာက္ ကိုေအာင္ႏိုင္စိုး ကင္မရာကို ဝင္လုတဲ့ပံု။ ဆက္ရိုက္ရင္ ကင္မရာကို ရိုက္ခြဲမယ္လို႔ သူတို႔ေျပာတယ္။
သတင္းေထာက္ ႏွစ္ေယာက္ကို ဒီေလာက္လူအင္အားနဲ႔ ဒီလိုပံုစံေတြ ေျပာဖို႔ လိုအပ္သလား မလိုအပ္ဘူးလား ခင္ဗ်ားတို႔ ဘာသာ စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ က်ေနာ္ မူးယစ္ရမ္းကားေနတာမဟုတ္ဘူး။ ခိုး၊ ဆိုး၊ ႏိႈက္ မိလို႔ ကလန္ကဆန္လုပ္တာ မဟုတ္ဘူး။ ကင္မရာ ႏွစ္လံုးလြယ္ထားတဲ့သူ။ ေနာက္ က်ေနာ္က လံုျခံဳေရး အေရးႀကီးတဲ့ VIP ဆီကို ဦးတည္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္အရပ္ကို ထြက္ေနတဲ့သူ။ က်ေနာ့္ကို ဘာေၾကာင့္ ဒီလို လုပ္သလဲ။ က်ေနာ္မေက်နပ္ဘူး။
မေက်နပ္ဘူးဆိုတာ က်ေနာ့္ကို တြန္းတဲ့သူ တေယာက္တည္းတင္မကဘူး။ ျဖစ္စဥ္မွာ တာဝန္ခံတဲ့ ဘုရားလူႀကီးဆိုၿပီး တိုက္ပံုဝတ္ ဘေလာင္းဘလဲ ေျပာတဲ့သူေတြေကာ။ လူလည္ေခါင္မွာ ဘယ္သူတာဝန္ရွိသလဲ ထြက္ခဲ့ဆိုတုန္းက လူရာခ်ီတဲ့ လံုျခံဳေရးေတြထဲက တေယာက္မွာ ထြက္မလာပဲ လူကြယ္ရာ ဘုရားေခ်ာင္ထဲေရာက္မွ တြန္းလားထိုးလား ဝိုင္းျဖဲတဲ့သူေတြကိုေကာ မေက်နပ္ဘူး။
ေနာက္ အဆိုးဆံုးကိစၥက သတင္းေထာက္၊ ဓါတ္ပံု သတင္းေထာက္မွန္းသိရက္နဲ႔ ဘုရားလံုျခံဳေရးက မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္း လုပ္တဲ့ကိစၥပဲ။ သတင္းေထာက္ေတြကို ေရႊတိဂံုလံုျခံဳေရးေတြ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္းလုပ္တာ ဒီတႀကိမ္ပထမဆံုးမဟုတ္ဘူး။ ဟီလာရီကလင္တန္လာတုန္းကေကာ ယင္လပ္လာတုန္းကေကာ မိန္းကေလးသတင္းေထာက္ကို ရင္ဘတ္တြန္းတာတို႔ တီဗီသတင္းေထာက္ကို တံေတာင္နဲ႔တြတ္တာတို႔ လုပ္ခဲ့ေပါင္းမ်ားၿပီ။
ဒီကိစၥ ဒီေလာက္အထိ ႀကီးက်ယ္သြားဖို႔ က်ေနာ္ မစဥ္းစားထားဘူး။ မိုက္ရိုင္းတဲ့ လူအတြက္ သူ႔အဖြဲ႕အစည္းက တာဝန္ခံၿပီး က်ေနာ္ေက်နပ္ေအာင္ ေျပာလိုက္ရင္ကို ဒီကိစၥ ၿပီးသြားမွာ။
က်ေနာ့္ ဌာနအတြက္ မွန္ဘီလူးတလံုးက ဘာမွမျဖစ္ဘူး (က်ေနာ့္ေၾကာင့္ risk ျဖစ္သြားတဲ့ မွန္ဘီလူးလဲ မနည္းဘူး။ က်ေနာ့္ ဒဏ္ရာ (ျပည့္သူ႔ေဆးရံုႀကီးက အရြတ္ထိသြားတယ္လို႔ ေဆးစာေရးတယ္။) က ဘာမွ မျဖစ္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ သတင္းေထာက္၊ သတင္းဓါတ္ပံုသမားကို ဗ်င္းလိုက္တာ၊ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္း လုပ္လိုက္လို႔ရတယ္ ဆိုတဲ့ ကိစၥ က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ အျဖစ္မခံႏိုင္ဘူး။
ဒဂံုရဲစခန္းကို က်ေနာ္နဲ႔ သက္ေသေတြ (က်ေနာ့္ဘက္က လိုက္ေပးတဲ့ အဓိက သက္ေသ တေယာက္က က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္မွန္းတန္းရံု သတင္းေထာက္တေယာက္၊ ေနာက္တေယာက္က က်ေနာ္နဲ႔ လံုးဝမဆက္ဆံဖူးတဲ့ သတင္းေထာက္တေယာက္။) အမႈသြားဖြင့္ေပမယ့္ ရဲစခန္းက ရဲအေရးမပိုင္တဲ့အတြက္ တရားရံုးကို ဦးတိုက္ေလွ်ာက္ရပါမယ္လို႔ ဆိုတယ္။ ဇူလိုင္ ၃ ရက္ (ဒီေန႔) မနက္ ၁၀ နာရီကို တရားရံုးသြားဖို႔ ျပန္ခ်ိန္းတယ္။ ဘုရားေဂါပကအဖြဲ႕ကလည္း က်ေနာ့္ကို ဝတၱရားေႏွာင့္ယွက္မႈနဲ႔ ျပန္ၿပီး အမႈဖြင့္တယ္ ၾကားတယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရား၀တၱကအဖြဲ႕ ကိုယ္စားျပဳၿပီး မိုက္ရိုင္းတဲ့ ကိစၥကို ေတာင္းပန္မယ့္ ပံုမရွိဘူး။
ဒီေတာ့ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ေရႊတိဂံုလံုျခံဳေရးအဖြဲ႕ကို က်ေနာ္ တရားစြဲပါမယ္။ က်ေနာ္ ဘာေကာင္မွ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဓါတ္ပံုသတင္းေထာက္မွန္းသိရက္နဲ႔ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေစာ္ကားတဲ့ ဒီအျပဳအမူကို ဆက္သည္းခံရင္၊ ေရႊတိဂံုတင္မကဘူး က်ေနာ္တို႔ ေနရာတကာ ဒီအေပါက္အခ်ဳိးခံေနရလိမ့္မယ္။ ဒီအတြက္ က်ေနာ့္ ဒီကိစၥကို ေရဆံုးေရဖ်ားအထိ၊ က်ေနာ္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဆက္တိုက္သြားမယ္။ က်ေနာ့္ေနာက္မွာ ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ရင္ေတာင္ ဒီေကာင္ေတြကို ဒီလိုသြားလုပ္လို႔ မရဘူးဆိုတဲ့ အသိ ဒီလို လူတန္းစားေတြရသြားတဲ့ အထိ က်ေနာ္ တိုက္မယ္။
"မတရားတာကို မတရားဘူးလို႔ မေျပာရဲ မဆိုရဲရင္ ျပန္မတံု႕ျပန္ရဲရင္ က်ေနာ္ သတင္းသမား လုပ္မစားေတာ့ဘူး။"
PS: ဒီျဖစ္စဥ္မွာ က်ေနာ့္ေနာက္က ရဲရဲ လိုက္ရပ္ေပးခဲ့တဲ့ သတင္းသမားေတြကို ေက်းဇူးတင္တယ္။
လင္းဘိုဘို
၁၂/လမန (ႏိုင္) ၁၂၉၆၈၀
၀၉၄၅၀၀၆၈၁၇၀
No comments :
Post a Comment