ဘာေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္အံုၾကြမႈကို မေျပာၾကသလဲ။

-ေအးေဆာင္-

ၿငိမ္းခ်မ္းစြာစီတန္းလွည့္လည္တဲ့ သံဃာေတြ ရိုက္ႏွက္သတ္ျဖတ္ေထာင္ခ် ခံၾကရၿပီးတာေတာင္ စစ္အာဏာရွင္ တို႔ကို လက္နက္ ကိုင္ အံုၾကြတိုက္ခိုက္ဖို႔ မစဥ္းစားၾက၊မေျပာၾကတာဟာ ေတာ္ေတာ္ရင့္က်က္တဲ့ ခႏၵီပါရမီရွင္ ေတြ ျဖစ္ေနၾကလို႔ဘဲလား၊ ဒါမွမဟုတ္အၾကမ္းဘက္သမားလို႔ အေခၚခံရမွာစိုး လို႔လား၊ဒါမွမဟုတ္ NGO ေတြက ေထာက္ပံေၾကးျဖတ္မွာစိုးလို႔လား၊ ကိုယ့္အမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္းမို႔ ေသြးထြက္သံယို မျဖစ္ခ်င္တဲ့ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ေၾကာင့္ လား၊ ေသနတ္ကိုမကိုင္တတ္ၾကလို႔လား၊ တေယာက္ေယာက္ကလုပ္မျပလို႔လား၊ ေခါင္းေဆာင္သူ မရွိလို႔လား။ ဒီလို“လား”ေတြ အမ်ားအျပားထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘယ္လိုစဥ္စား အေျဖရွာရမလဲ။

ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ေတာ့ ဒီေန႔သန္းေရႊဦးေဆာင္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္စစ္ဗိုလ္ေတြဟာ အမ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ဆိုတာ မရွိၾကေတာ့ဘူးဆိုတာကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသေဘာေပါက္ထားရပါတယ္၊ ဒါအတြက္ အေထာက္အထားေတြက ၁၉၆၂ ခု ဇူလိုင္၇ရက္ေန႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြကို သတ္တာကစၿပီး ေငြသိမ္းမႈေတြ၊ ဦးသန္႔ အေရးအခင္း၊ အလုပ္သမားအေရးအခင္း၊ ၈၈ ခုေက်ာင္းသားေတြ ကို အစုအၿပံဳလိုက္သတ္တာ၊ ၉ဝခု ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ အတိုင္း အာဏာမလႊဲေပးတာ၊ ဒီပဲယင္းလို ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုသူေတြက ဦးစီးတဲ့အၾကမ္းဘက္ သတ္ျဖတ္မႈမႈေတြ၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္တဲ့အတြက္ ဆႏၵျပသူေတြကို အၾကမ္းဘက္ဖိႏွိပ္တာ၊ ေနာက္ဆံုး သံဃာ ေတြကို ျမင္မေကာင္းေလာက္ေအာင္ သတ္ျဖတ္ၫွင္းပမ္းတာေတြ၊ နာဂစ္မုန္တိုင္းခံရသူေတြကို အျမန္မကူဘဲ လက္ပိုက္ၾကၫ့္ ေနရက္တာေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြအေနနဲ႔ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ လံုးဝမရွိတာကို အထပ္ထပ္ အခါခါျပေနတာပါဘဲ။ ဒီေတာ့မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရာ မွာ အသံုးဝင္တဲ့ ေဆး မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ေမ့လိုက္ရပါေတာ့မယ္။ ဖိႏွိပ္သူလူတန္းစားကို ဆန္႔က်င္ရတဲ့ အတန္းအစား တိုက္ပြဲအျမင္နဲ႔သာ ေတာ္လွန္တိုက္ပြဲဝင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

ေသြးထြက္သံယိုတာကို မလိုလားလို႔ ေသြးထြက္သံယိုမႈနည္းသြားပါသလား။ ဗံုးဆံတခုဟာသင့္ ေပါင္မွာ စိုက္ဝင္ေနတယ္ဆိုပါစို႔၊ ဒီအဆံကို ေသြးထြက္ခံ ခြဲမထုတ္ဘဲ အနာမခံဘဲ သက္သာလာမယ္ထင္ပါသလား။ ဒီအတိုင္းပါဘဲ ဒီေန႔ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔အသားထဲမွာ စူးဝင္ေနတဲ့ ဗံုးစလိုပါဘဲ အနာမခံမထုတ္ပယ္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသက္ကိုေတာင္ရန္ရွာစရာရွိပါတယ္။ ဒီအတြက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အနာခံအပင္ပန္းခံတိုက္ဖ်က္ ၾက ရ ပါလိမ့္မယ္။ စူးေနတဲ့ ဗံုးဆံဟာ အလိုလိုဘယ္ေတာ့မွ မထြက္လာပါ။ ေလ့လာရတဲ့စကားတခုက“စစ္ထက္ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ့အရာဟာ စစ္ကိုေၾကာက္ ျခင္း” တဲ့။

မ်ိဳးခ်စ္စိတ္လဲမရွိ လူထုေတြအတြက္လဲ ဘာမွမလုပ္ေပး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအတြက္ မ်က္စ္စံုမွိတ္ မိုက္မိုက္ ကန္းကန္း ရက္စက္ျပေနတဲ့ လက္ပါးေစ စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြဟာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ အာဏာတည္ၿမဲေရး နဲ႔ ပိုမိုေသြးစုတ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ေပးေနတဲ့ ျပည္သူကိုဆန္႔က်င္ေရး ေၾကးစားမ်ားသာျဖစ္ၾကတယ္။ ဒီလိုျဖစ္ေန တာကို နီးစပ္ရာ နအဖတပ္မႉးတပ္သားေတြကို ရွင္းျပၿပီး အျမန္ဆံုး လက္နက္ကိုင္ အံုၾကြႏိုင္ေအာင္ တိုက္တြန္းအားေပးၾကရမယ္။ သူတို႔စစ္တပ္ေတြ၊ ဘားတိုက္ေတြ၊ ကင္းတဲေတြထဲက ထြက္ေျပးေအာင္ အားေပးၾကရမယ္။

သီးခံတယ္ဆိုတာဟာ အတိုင္းအတာ ရွိပါတယ္။အတိုင္းအတာ အကန္႔အသတ္မရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အစဥ္အဆက္ဒီလိုဘဲ စစ္အာဏာရွင္ စံနစ္ေအာက္မွာ ျပားျပားေမွာက္ရင္း အရိုးေတြေဆြးကုန္ၾကမယ္၊ အခု စစ္အာဏာရွင္ ျမန္မာျပည္မွာ ႀကီးစိုးေနခဲ့တာ ၆၂ ခုႏွစ္ကစ တြက္ရင္ ရာစုႏွစ္တဝက္ရွိ ေရာ့မယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုယ္ကိုျပန္ၾကၫ့္ပါ ၊ ဖိႏွိပ္ခံဘဝက ကြၽတ္လြတ္ပါရဲ႔လား၊ ႀကီးပြါးလာဖို႔မဆိုထားနဲ႔ ယခင္မိဘဖိုးဖြါးတို႔ အဆင့္အတန္းမ်ိဳးရွိေသးရဲ႔လား။

လူ႔ဂုဏ္သိကၡာဆိုတာက ဘယ္မွာလဲ။ ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားတဦးကေမးတယ္ “ခင္ဗ်ားတို႔က စစ္အာဏာရွင္ ကိုႏိုင္ဦးမွာလား”တဲ့ ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ငံု႔ခံခ်ၫ့္ေန ေနလို႔ သူတပါးရဲ႔ အထင္ေသးအျမင္ေသးတာကို ခံၾကရပါလိမ့္မယ္။ သီးခံသင့္တဲ့ကာလေတြ ကုန္လြန္သင့္ တာၾကာၿပီ တိုက္ပြဲကိုသာဝင္ရပါေတာ့မယ္။

စစ္အာဏာရွင္ေတြက ရာစုႏွစ္ဝက္ေလာက္ အၾကမ္းဘက္လာတာကို ဘယ္သူေတြက အခိုင္အမာ အျပစ္တင္ ခဲ့ၾကလို႔လဲ အခုဆိုႏို္ငံတကာက ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲကို အကြယ္အကာယူၿပီး နအဖနဲ႔ေပးအယူလုပ္ဖို႔၊ နအဖကို အလွခ်ယ္ေပးခ်င္သူေတြ ေပၚလာေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ ကိုယ္အခြင့္ အေရး အတြက္ ကိုယ္တိုက္ပြဲ ဝင္ရမွာကိုေတာင္ အၾကမ္းဖက္သမားလို႔ နံမည္တပ္ခံရမွာေၾကာက္ေနရတာက အျပင္ကလူေတြသိရင္ ရီၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ အီရန္ႏိုင္ငံနဲ႔ရဝမ္ဒါႏိုင္ငံေတြရဲ႔ျဖစ္စဥ္ကို ဘယ္သူက ၾကမ္းတယ္ႏုတယ္ အခုေျပာၾကပါသလဲ။ ေအာင္ပြဲရတဲ့ သူေတြကို ဘယ္သူက အျပစ္တင္ၾကမွာလဲ၊ အျပစ္တင္ရင္ေတာင္ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာတင္ႏိုင္မွာလဲ။ ေအာင္ပြဲကဘဲ ေနာက္ဆံုး လက္ေတြ႔ အမွန္တရားျဖစ္လာမွာပါ။

NGO ေတြဆီက အကူအညီျဖတ္မွာေၾကာက္ရင္ေတာ့ ေတာ္လွန္ေရးမလုပ္ဘဲ လူမႈေရး သက္သက္လုပ္ရင္ ေကာင္းမယ္။ အခုဟာက ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔လူမႈေရးဟာ မတူတာကို သိၾကေပမဲ့ ေငြမ်က္ႏွာကို ေထာက္ေန ၾကတာကို ေတြ႔ရတယ္။ NGO ေတြကေငြေတြကို အသနားခံၿပီး သူတို႔တိုင္းျပည္ကျပည္သူေတြဆီက ေတာင္း လာတာပါ။ဒီေတာ့ တိုက္မယ္ခိုက္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔ကမေပးခ်င္ဘူး။ “ေတာ္လွန္ေရး” ဆိုတဲ့စကားလံုးဆို ပိုေတာင္ေၾကာက္ေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနနဲ႔ေတာင္ရမ္းရတဲ့ ေငြမွီၿပီးမွ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ သူမ်ားရဲ႔မယားငယ္အလုပ္ခံရ သလိုျဖစ္ ေနမယ္။ဒီေတာ့ကြၽန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ကိုယ့္အား ကိုယ္ကိုးတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ေရးစိတ္ဓါတ္ကို ျမွင့္တင္ရင္း ေတာ္လွန္ေရးလမ္းကို ေလွ်ာက္ၾကရမွာပါဘဲ။

ေတာ္လွန္ေရးကို ေအာင္ျမင္ေအာင္မဆင္ႏြဲႏိုင္ေသးတဲ့အတြက္ ေခါင္းေဆာင္မႈျပႆနာကို ဆန္းစစ္ဖို႔ရာ လိုလာပါတယ္။ေခါင္းေဆာင္ကိုစီစစ္တာထက္သူတို႔ခ်တဲ့လမ္းစဥ္ေတြကိုစီစစ္ရမွာပါ။ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူေတြကိုေျပာင္းလဲပါ။ဆင္းေပးပါေျပာရမွာကသက္ဆိုင္ရာအဖြဲ႔အစည္းေတြရဲ႔အဖြဲ႔ဝင္ ္ေတြျဖစ္ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔မွာ တိုက္ရုိက္တာဝန္မရွိပါ။ လမ္းစဥ္အရ ေဝဖန္ေျပာဆိုတာေတာ့ရွိရမွာဘဲ။ ဒီေန႔ကြၽန္ေတာ္ေတြ႔ရွိ ေနတဲ့ ျပႆနာက ေဒၚစုရဲ႔ အၾကမ္းမဖက္တဲ့ နည္းနာေတြက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ရုိက္ခတ္ေနတယ္။ ျပည္တြင္းမွက်င့္သံုးရင္ရေကာင္းရႏိုင္ေပမ့ဲျပည္ပနဲ႔ေတာထဲမွာ က်င့္သံုးလိုမရဘူး။

ေနရာေဒသမတူျဖစ္ေနတယ္။အထူးသျဖင့္ေတာထဲမွာေနရတဲ့ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြအတြက္ပိုအခက္အခဲရွိတယ္။ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးအျမင္နဲ႔လုပ္ရပ္ေတြက ဘယ္ေလာက္အထိ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ျဖဳတ္ခ်ေရးကို ထိခိုက္ေစသလဲဆိုတာေတာ့ ေစ့စပ္ထားတဲ့အဖြဲ႔ေတြ ျဖစ္ေနပံုသာၾကၫ့္ေပေတာ့။

ဒီေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ျပည္သူ႔ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ဦး အေနနဲ႔၊ နအဖစစ္အာဏာရွင္ကို တိုက္ဖ်က္ျဖဳတ္ခ်ေရးလမ္းစဥ္ကို အခိုင္အမာဆုတ္ကိုင္ အေကာင္အထည္ေဖၚသြားမွာ ျဖစ္တယ္။ အဖိႏွိပ္ခံညီၫြတ္ေရး၊ဘံုရန္သူဝိုင္းတိုက္ေရး အေခ်ာင္သမားဝါဒ ဆန္႔က်င္ေရး ဆိုတဲ့ အေျခံမူေပၚမွာ ရပ္တည္တိုက္ပြဲဝင္သြားမယ္။ လမ္းစဥ္မွန္ဖို႔ေခါင္းေဆာင္ မႈမွန္ကန္ဖို႔ေတာ္ လွန္ေရးအဖြဲ႔အစည္းတိုင္း သက္ဆိုင္ရာ အဖြဲအစည္းအလိုက္လုပ္ၾကရမွာပါ။

ရွင္းလင္းေနတဲ့ ျမင္ကြင္းက စစ္အာဏာရွင္ ဖိႏွိပ္သူေတြက အလိုလိုမဆင္းသြားသလို၊ ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြ ဟာလဲ သူ႔ဟာသူဆင္းမဲ့သူ အင္မတန္ နည္းမွာဘဲ။ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာ ေအာက္ေျခအဆင့္ဆင့္က လုပ္သြားရပါလိမ့္မယ္။ ဖိႏွိပ္သူနအဖစစ္အာဏာရွင္ေတြကအဖိႏွိပ္ခံျပည္သူေတြကိုတန္ဖိုး ထားေလးစားဖို႔ ဆိုတာမေျပာနဲ႔ လူလိုသူလိုေတာင္ အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လုပ္ရမွာ ကစကားေျပာပြဲ မဟုတ္၊ ေစ့စပ္ပြဲမဟုတ္စစ္အာဏာရွင္ဖိႏွိပ္ သူေတြကိုအၾကမ္း နည္းနဲ႔ဖယ္ရွားဖို႔အတြက္အ ဖိႏွိပ္ခံျပည္ သူအားလံုးကဝိုင္းဝန္းတိုက္ဖ်က္ၾကဖို႔ဘဲျဖစ္တယ္။ ျပည္သူ႔စြမ္းပကားကိုယံု ရင္ေပါ့။ မယံု တဲ့လူေတြက တျခားနည္းလမ္း လုပ္ေပါ့။ ဒါကသူ႔လမ္းကိုယ့္လမ္းဘဲ။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္မွာ ျပတ္သားတဲ့ အျမင္နဲ႔တိုက္ပြဲဝင္မွ ျပည္သူေတြရဲ႔ ျပတ္ျပတ္သားသားအင္နဲ႔အားနဲ႔ ေထာက္ခံတိုက္ပြဲ ဝင္လာ ၾကမွာ ျဖစ္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုယ္တိုင္က ဘာမွတိုက္ပြဲမဝင္ဘဲ ရန္သူထံက ေတာင္းဆိုမႈသက္သက္၊ ႏိုင္ငံတကာကို အပူကပ္သက္သက္ဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူေတြရဲ႔အားကိုးမႈ၊ ႏိုင္ငံတကာရဲ႔ ယံုၾကည္မႈေတြက်ဆင္းသြားယံုသာမက စစ္အာဏာရွင္ရဲ႔လွဲ႔ကြက္ထဲမွာ NGO ေတြရဲ႔ၾကိဳးဆြဲရာထဲမွာ တဝဲဝဲလည္ေနေနရမွာပါဘဲ။

ဦးေရႊအုန္းလို “ရတဲ့ေနရာကေန လုပ္ရမယ္” ဆိုရင္ေတာ့ သူရတဲ့ေနရာက သူလုပ္ပါေစ။ ဝိဓူရဦးခ်စ္ေမာင္လဲ ဒီလိုလုပ္ခဲ့တာပါဘဲ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ရန္သူေပးတဲ့ေနရာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ဘာသာတည္ေဆာက္ယူတဲ႔ ေနရာက ထိမိျပတ္သားတဲ့ေတာ္လွန္ေရး၊ အျမင့္ဆံုးျဖစ္တဲ့လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရး။ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ျဖဳတ္ခ်ေရး ကို ျမင့္ျမင့္မားမား ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔လုပ္ရမွာပါ။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြျဖစ္တယ္။ တေရြ႕ေရြ႕ ၿဖစ္စဥ္သမားေတြမဟုတ္ဘူး။ ဒီေန႔လုပ္ရမၫ့္ အလုပ္က စစ္အာဏာရွင္စံနစ္ကို အျမစ္ကေန ေတာ္လွန္မွ ျပည္သူေတြရဲ႔ဘဝဟာ သာယာဝေျပာႏိုင္မယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႔ တီးလံုးအတိုင္းလိုက္ကယၿပီး မေရရာမေသခ်ာတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိမ္မက္ေတြေပၚမွာ မွီခိုေနလို႔မရဘူး။စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တစုေလာက္ကို ဝိုင္းၫွပ္ထားဖို႔စိတ္ကူးတဲ့ ေအးလြင္ဆိုတဲ့ လူက သူကိုယ္တိုင္က သိုးျဖစ္ေနၿပီး စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေျမေခြးျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာသူမသိရွာေတာ့၊ ေၾကာင္ကို ခ်ဴဆြဲမၫ့္ ၾကြက္ အိမ္မက္သာျဖစ္ေနေတာ့တယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းတေယာက္ကို အားေကာင္းတဲ့ ဦးႏုအစိုးရက ႏိုင္ေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့သလား ျပန္စဥ္းစားၾကၫ့္သင့္တယ္။ အာဏာဟာ ဘယ္ကလာသလဲဆိုတာကို မေမ့သင့္ဘူး။

သူတို႔တေတြ စိတ္ကူးယဥ္မႈကို သူတို႔မသိေပမဲ့ ျပည္သူေတြက သိပါတယ္။သူတို႔က ရန္သူရဲ႔လိုင္စင္ရ ႏိုင္ငံေရးသမားဆိုေတာ့ လိုင္စင္မရတဲ့သူ ေတြၾကားမွာ တမူးသာသလိုလို၊ သူတို႔ဟာ ျပည္သူေတြရဲ႔ ဆန္႔က်င္တာကို တနည္းမဟုတ္တနည္းခံရမွာပါဘဲ။

ဒီေန႔ကြၽန္ေတာ္တို႔ လုပ္ရမၫ့္အလုပ္ျဖစ္တဲ့ စစ္အာဏာစစ္တိုက္ဖ်က္ေရးဟာယေန႔သမိုင္းေပးတာဝန္ဘဲ။ လူထုတိုက္ပြဲနဲ႔လက္နက္ ကိုင္တိုက္ပြဲေပါင္း စပ္ဖို႔ ဘဲ။တျခားလမ္းလႊဲလမ္းခြဲေတြက လက္နက္ကိုင္ အံုၾကြေရးအလုပ္ကို မထိခိုက္ဖို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အျမဲတမ္းထိမ္းသိမ္းတၫ့္ မတ္သြားရပါမယ္။ ေတာ္လွန္ ေရးရဲ႔အျမင့္ဆံုးလကၡဏာျဖစ္တဲ့ လက္နက္ကိုင္ အံုၾကြပုန္ကန္မႈကို ဦးတည္လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာဘဲ။ ရည္ရြယ္ခ်က္က နအဖစစ္အာဏာရွင္ကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔၊အျမစ္မက်န္လွန္ပစ္ဖို႔ျဖစ္တယ္။ ေစ့စပ္ဖို႔၊ေဆြးေႏြးဖို႔၊ အတုအေယာင္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အလုပ္ရွဳပ္ခံ၊ အခ်ိန္ကုန္ခံဖို႔မဟုတ္ဘူး။

အဖိႏွိပ္ခံတို႔ညီၫြတ္ၾက။
အေခ်ာင္သမားဝါဒဆန္႔က်င္ၾက။
စစ္အာဏာရွင္ကို ဝိုင္းတိုက္ၾက။
ဒီမိုကေရစီ မုခ်ရရမယ္။

ဦးေအးေဆာင္
မတ္လ၊ ၃ ၊ ၂ဝဝ၉။


Rest of your post